Hoe doen jullie dat?

Valerie: ik begrijp je helemaal!! wij wachten nu 9 maanden (vergeleken met jou valt dat nog mee) maar ik kan echt aan niets anders denken, dit komt omdat ik ook vaak alleen thuis ben, en daar ga ik weer: laptop aan zoeken zoeken naar vanalles.. ik krijg ook allerlei tips ga wat leuks doen ontspannen enz.. maar dat is makkelijk gezegd! ik ben nu ook aan t proberen de knop om te zetten, kga deze maand ff niet tempen ook niet testen enz. lekker 3 weken vakantie houden hobbyén enz..
kweet niet of je er veel aan hebt maar ik leef met je mee

Sterkte!

 

Ik snap hoe je je voelt. Wij zijn wel nog niet zo lang bezig als jullie, maar toch... Het lijkt steeds erger te worden, hoe langer het duurt. Om ons heen zie ik niets anders dan meiden die heel snel zwanger worden. En dan vraag ik me wel eens af: waarom is het ons (nog) niet gegund? De opmerking dat je moet ontspannen en dat het dan wel zal lukken, vind ik echt de grootste onzin. Ik heb het al zo vaak gehoord... ik denk altijd maar dat het niks te maken heeft met ontspannen, dat het (vaak) een hormonale kwestie is. En ik denk ook dat de mensen, die dergelijke opmerkingen maken, helemaal niet weten waar ze over praten. Meid, veel sterkte en succes gewenst!

 

Tja zo herkenbaar, mn als je veel alleen thuis bent ga je piekeren. Ik ga tegenwoordig bij een baaldag (zo noem ik het maar) lekker de buitenlucht in, wandelen/fietsen en probeer zo ontspanning te vinden. Maar ja kom je onderweg allemaal "dikbuiken"tegen
Daarnaast praat ik veel met mijn man (hmm klinkt gek man, ben net getrouwd). Hij is gelukkig erg relax.
Mijn omgeving weet niet dat wij bezig zijn, scheelt natuurlijk ook, maar wij ook nog maar net bezig (jan 2011).
Dus: wat vind je leuk om te doen. Daar je ontspanning uit halen?

 

ik snap je helemaal wij zijn inmiddels 2,5 jaar bezig en ik moet eerlijk zeggen dat het ons nu pas is gelukt om het van ons af te zetten maar probeer het wel het KAN wonderen doen !

ook moet ik eerlijk zeggen dat ik deze pagina een tijdje aan de kant heb gezet omdat je er hier ook wel veel mee bezig blijft ..... maar probeer te ontspannen.... is moeilijk maar probeer het ....

groetjes

 

Hoi,

Ik merk ook dat als ik meer op internet zit, het erger word. Ik zoek afleiding en mag als het teveel word, niet op de site van mezelf. Ook doe ik geen ovu.testen meer. Echter ben ik vorige maand vergeten op te schrijven wanneer ik ongesteld was, dus nu weet ik niet precies wanneer ik moet worden. Dus dat los laten lukt aardig. Daarnaast ga ik starten met een opleiding, dus dat geeft mij ook afleiding.!

Succes!

 

Heel herkenbaar!

Ik raakte op een gegeven moment bijna geobsedeerd, is was eigenlijk 24/7 bezig met zwanger proberen te raken, als je me die dag vroeg op welke dag ik zat van mijn cyclus, kon ik dat zo opdreunen.. elke keer als ik ongesteld werd deed het zoveel pijn, want al die kwaaltjes die ik had gehad moesten toch bijna wel betekenen dat het nu wel was gelukt..

Toen hebben we een pauze gehad ivm mijn bruiloft en ik moet zeggen; dat heel zoveel rust gegeven. Ik was er niet meer mee bezig en als ik ongesteld werd deed dat me eigenlijk niets, Eigenlijk een ontzettende verademing!
Ik merk dat ik er nu weer wat rustiger in sta dan een jaar geleden, maar dat het wel weer begint te komen.. Ik heb ook geen idee hoe je afleiding kan zoeken en er niet teveel mee bezig kunt zijn, want net als jij, wil ik het zo graag.. Dat laat ik niet zomaar los..

 

Als dat nu eens waar was...
Lieverd, zwanger worden doe je tussen je benen, niet tussen je oren.
Wat niet wegneemt dat je echt moet proberen afleiding te zoeken, dat is beter voor jou, en voor je relatie. Laat eens een maand de ovutesten, thermometers en de verplichte sex achterwege. Kan heel fijn zijn. Ik weet er alles van. Ben nu dan (gelukkig) zwanger, maar heb daarvoor een lange weg afgelegd. (twee-en-een-half jaar, twee missed abortions en de mmm)

 

Lieve meiden, heel herkenbaar. Er minder mee bezig zijn, hoe doe je dat??? De knop omzetten...waar zit die dan?? Ik zou er heel graag, ontzetend graag iets minder mee bezig willen zijn, maar ik zou echt niet weten hoe. Als de wens zo diep zit, zo allesoverheersend is, zet t dan maar eens van je af.
Alle zwangeren, dikke buiken en babietjes om me heen helpen ook niet echt...

 

Volgens mij is het heel moeilijk om het "gewoon van je af te zetten" en ik denk dat het ook een beetje een mythe is dat je dan wel zwanger zou worden. Dat is iets dat mensen zeggen (volgens mij), om zichzelf gerust te stellen als ze geconfronteerd worden met mensen bij wie het niet meteen lukt. Als je nl (onbewust vast en zeker) iemand zelf de schuld kunt geven van het feit dat het niet lukt, hoef je niet zo bang te zijn dat het jou ook zal overkomen. Het geeft toch een beetje een gevoel van controle. En mensen die zelf snel zwanger zijn geworden, kunnen het ook makkelijk geloven, omdat je er dan inderdaad nog niet zo heel erg mee bezig hebt hoeven zijn. En hé! Daar is dan natuurlijk direct het bewijs dat er niet te veel mee bezig zijn er voor zorgt dat je snel zwanger bent!
Het is de zelfde "logica" als in het volgende welbekende statistische grapje:

uit onderzoek is gebleken dat bij branden waar veel brandweer auto's bij betrokken zijn, meer schade opleveren. Dus kunnen we de conclusie trekken dat het sturen van veel brandweerwagens, uiteindelijk veel schade oplevert. Dus sturen we voortaan nog maar 1 wagentje

Denk dat iedereen wel snapt dat het niet het aantal brandweerwagens zijn die de schade veroorzaken, maar het formaat van de brand. Het werkelijke oorzakelijke verband zit dus tussen het formaat van de brand en de schade. Maar als je de wetenschappelijke bewijzen niet goed interpreteert, is een andere redenering een makkelijk gemaakte fout. Net als bij zwanger worden en er niet mee bezig zijn...

Natuurlijk zijn er veel verhalen van mensen die zwanger werden toen ze ff op vakantie waren, of het niet meer verwachten. Maar hoeveel verhalen staan daar tegen over van mensen die dat ook hebben gedaan, maar niet zwanger werden? Veel en veel meer, maar die zijn niet de moeite waard om door te vertellen. Helaas wordt daarmee de mythe in stand gehouden.
Zelf wisselt het hoeveel ik ermee bezig ben en helaas is het in de maanden dat ik er ff niet zo mee bezig was, ook niet mirakuleus wel gelukt.

Ik denk dus dat je niet kunt zeggen dat je er minder mee bezig moet zijn, omdat je dan wel zwanger zou worden. Maar soms kan het voor jezelf wel heel prettig zijn, als het je lukt om het los te laten. Volgens mij moet het criterium zijn, dat het ermee bezig zijn je stress oplevert. Als dat zo is, is het niet goed en kun je proberen jezelf te helpen om er minder mee bezig te zijn. Maar doe dat dan niet met de illusie dat je dan heus wel ineens zwanger zult worden!
Voor mij helpt het wel om ff minder op zp te zitten, of inderdaad niet testen of temperaturen.

Maar doe het vooral omdat je het zelf wil! Laat het je niet opleggen door anderen die vinden dat je er te veel mee bezig bent. Iedereen gaat er anders mee om. Het is echt iets wat jij alleen zelf kunt bepalen. Mij kon het soms ook rust geven om er wel mee bezig te zijn. Het was dan meer het idee dat dat niet goed was, dat stress opleverde.
Mindfullness is hierin wel een goede raadgever: als je merkt dat er veel mee bezig bent, dan registreer je dat (zonder oordeel). Levert het stress op, probeer dan te ontspannen. Lukt dat: heel fijn. Lukt dat niet: jammer, maar geef je zelf er niet voor op de kop! Dat levert namelijk alleen maar meer stress op.

Maar ja, zo denk ik er dus over