Meiden, Ik wil even iets aan jullie voorleggen, iets waar ik zelf dus niet uitkom. Het is een heel verhaal totdat ik aan mijn vraag toe kom maar ja, ik moet het ook effe kwijt,. Ik merk dat het nog heel gevoelig ligt ook al is het meer dan een jaar geleden. Mijn dochter is op woensdag 18 mei 2011 geboren. Tijdens de zwangerschap heb ik in het begin wel wat last gehad van pijnlijke borsten maar verder eigenlijk helemaal niets. Geen lekkende tepels, geen enkele groei in cupmaat. Echt helemaal niets. Ik was vast van plan borstvoeding te geven en heb me ook ingelezen en cursus gevolg via mijn verloskundige praktijk. Ik had echt in mijn hoofd zitten; iedereen kan BV geven en het licht aan je doorzettingsvermogen en wilskracht. Mijn vriendinnen gaven ook BV dus fles heb ik nooit over nageacht, had ook geen kunstvoeding in huis. Ik heb mijn gyn en verloskundige nog gevraagd of het echt wel goed z\at aangezien ik iedereen op het forum hoorde over lekkende tepels en cups die van B naar dubbel D waren gegaan maar het antwoord was steevast, voor elke vrouw is het anders maar het komt goed . Ik ben op 18 mei bevallen en binnen 10 minuten lag ze aan de borst. Leek allemaal goed te gaan. Dochter was wel heel vermoeid en misselijk van de zware bevalling dus moest s nachts ook spugen en ze hebben haar op haar buikje gelegd. Ze spuugde wit en dat was volgend verpleegkundige goed want dat was colostrum en voor hun een teken dat de BV op gang kwam. Ze heeft om 16:00 bij me gedronken, 20:00, 24:00 en 4:00 en daarna heeft ze echt uren gehuild maar volgens verpleegkundige niet om voeding. Ik heb haar om 8:00 nog aangelegd (volgens mij, het is ook beetje een waas want ik was ook kapot) maar volgens mij heeft ze niet veel gehad toen. Ze had s morgen een plasluier en we mochten naar huis. Ze is om 10:00 ongeveer is slaapgevallen en rond 12:00 waren we thuis. Ik heb meerdere malen haar geprobeerd wakker te maken maar ze sliep maar door, proberen aanleggen maar het happen ging niet echt goed. Deze eerste dag thuis hebben we maar even kraamhulp gehad en die heeft niet echt op de BV gelet. Elise sliep overdag echt als een blok en was voor de borst ook niet wakker te krijgen. s Avonds en s nachts wilde ze de borst wel maar ze was heel onrustig. De dag erna kregen we een andere kraamhulp, ik dacht een ervaren vrouw (dat bleek niet achteraf). Overdag sliep Elise weer de hele dag, niet wakker te krijgen, de KV hielp me wel met aanleggen maar ze hapte gewoon niet, bleef slapend met haar mond tegen mij tepel aan liggen. Overdag dronk ze dus niets. Het was nu vrijdag, ze had thuis nog geen enkele plasluier gehad, ik had geen stuwing en ze sliep meer en meer. Onze kraamverzorgster heeft toen van de verloskundige te horen gekregen dat we moesten gaan bij voeden. 7 flesjes van 30cc (die ze makkelijk opdronk maar daar hoefde ze ook geen moeite voor te doen) later had ze op zaterdag nog geen plasluiers gehad, ik legde haar nog wel aan maar ik voelde nog steeds eigenlijk niets aan mijn borsten, geen stuwing of niets. Vanuit het ziekenhuis kwam natuurlijk snel de diagnose uitdroging. Vrij snel daarna had ze een plasluier. We zijn daarna met een slangetje gaan vingerfeeden om de BV wel en kans te geven, ook hebben we op zaterdag een kolf gehuurd bij de zorgwinkel. Ik kolfde niet meer dan 10 cc en dat was met moeite. Veel lichaamscontact gehad, dus 1 uur bloot bij me op de borst om te kijken of ze zelf ging zoeken, daarna aanleggen en daarna kolven en daarna haar voeden met wat ik gelogd had aangevuld met KV. Ze hebben we de eerste week doorgemodderd. Maar mijn BV kwam niet op gang, het werd niet meer. Lactatiekundige erbij gehad. Die heeft niet gekeken naar hoe Elise hapte, nee die heeft met me gepraat en Elise lag te slapen. Ik had van de HA al oxytocin spray gekregen voor bij het kolfen en dat zorgen wel voor ene toeschietreflex maar niet voor productie. Ik kolfde nog steeds Max 10 cc per kant met 15 kolfen. De lactatiekundige zei dat ik domperidon nog kon proberen maar eigenlijk ze zei dat stoppen ook een optie was omdat ik helemaal kapot was. De verloskundigen, huisarts en kraamzorg zeiden dit ook. Ook familie drong er op aan maar ik kon het niet loslaten. Ik heb vanaf dag 7 stiekem gekolfd en in de koelkast verstopt omdat ik niet wilde stoppen. Ik snap nog steeds niet waarom ik niet op mijn strepen ben gaan staan, normaal erg assertief en mondig maar de eerste weken na de bevalling was ik mezelf echt kwijt. Uiteindelijk gezegd dat ik door wilde gaan en ben domperidon gaan slikken, 3 keer 10 mg. Het ritueel van kolfen, voeden, aanleggen ging maar door maar mijn productie bleef laag. Aanleggen ging ook moeilijk en was een strijd, het leek alsof ze de borst niet wilde. Ik wilde zo graag een fijne ervaring maar het was ene groot drama. Met 4 weken ben ik nog naar een andere lactatiekundige geweest in het ziekenhuis. Zij gaf aan dat Elise niet goed hapte maar snapte niet goed waarom ik nog steeds slechts 20cc per borst produceerde bij het kolven. Domperidon omhoog naar 4 keer 30 mg en darmee werd het wel wat beter maar het leek wateriger te worden. Ik kwam uiteindelijk toe aan 1 keer per dag 1 fles BV van 150 cc maar na deze fles was ze altijd na 1 uur ontroostbaar en wilde weer voeding, er dreef ook maar een klein laagje vet op. Ik kolfde ongeveer 6 keer per dag. Na 8 weken ben ik gestopt. Elise bleek ook reflux te hebben en haar voeding moest ingedikt worden en ze kreeg meds. Ik trok het allemaal niet samen. Ik ben nu zwanger van nummer 2; allemaal nog heel pril maar maak me nu al zorgen om de BV. Ik ben namelijk zo bang dat ik geen BV kan geven. Ik zou zo graag willen dat het bij nr 2 goed gaat. Dus nu al mijn vragen Kan het dat ik geen melk aanmaak? Kan je voor de bevalling je prolactine laten prikken en zegt dat dan wat? Is het wijs nu domperidon te gaan slikken aan het einden van mijn zwangerschap Wat kan ik meer doen, wat heb ik fout gedaan de eerste keer?
Geen idee of je het kunt, maar je kunt er in ieder geval weer vol voor gaan! Doe onderzoek naar kraamhulp die borstvoedingsvriendelijk is (certificaat?). Houd het nummer van een goede lactatiedeskundige bij de hand voor het begin. Volg een borstvoedingscursus. Geef instructies aan je man wat je wilt, waarom je dat wilt en hoe hij je kan steunen en dat je dit ook van hem verwacht.. En dan.. probeer het los te laten.Er komen vast nog heel veel goede tips van andere meiden en neem die ter harte maar weet dat het niets zegt over jouw kwaliteiten als vrouw of als moeder! Geniet van je zwangerschap! Wij schelen niet veel
Elke zwangerschap is anders, elk kindje is anders en ook elke borstvoeding is anders! Kolfopbrengst zegt niet altijd iets over je productie. Ik kolfde ook bodempjes, maar dochterlief kreeg er zelf voldoende uit. Inderdaad zorg dat je kraamverzorgende gecertificeerd is in borstvoeding en let in de kraamweek goed op het aanhappen. Laat daar de focus op leggen! Laat je 2e baby in die week ook niet zoveel slapen! Om je productie op gang te brengen, is het belangrijk de allereerste dagen 10-12 keer per 24 uur aan te leggen. Natuurlijk mag ze slapen van voeding tot voeding, maar laat er niet meer dan 3 uur tussen zitten, misschien in jouw geval gaan voor elke 2 uur voeden. Dat je nooit last hebt gehad van lekkende borsten of groei vd borsten zegt inderdaad niks over de mogelijkheid borstvoeding te geven. Al met al: zorg dat je er bovenop zit vanaf de eerste dag. Natuurlijk bestaat de kans dat het echt niet lukt, maar als je 2e kindje wel goed aanhapt, is de kans dat het wél lukt al een stuk groter. Mocht je weer aan het kolven moeten slaan: laat ook eens een LK meekijken bij het kolven. Misschien heb je een andere maat borstschild nodig of lukt het met een ander merk/type kolf wel. Vooral niet te druk maken! Je weet het pas echt zodra je 2e er is. Ik zou vantevoren geen dingen gaan slikken hoor. Kan altijd nog.
Ik zou zeggen, ga er weer voor en zie hoe het gaat. Wie weet mag het deze keer wel lukken. Preventief domperidon slikken zou ik niet doen. Kijk straks eerst hoe het gaat. Vraag bij de intake van de kraamzorg om iemand met veel ervaring. Hou het nr van een lk bij de hand. Zodra het niet gaat zoals het moet gaan, gelijk bellen. Verder wil ik je advisieren vanaf dag 1 8-12x de kleine aan te leggen. Als hij/zij niet wil drinken, ga je zelf kolven. De eerste dag kun je dat met de hand doen, wil de kleine dan nog niet erg aan de borst, huur een professionele kolf. Als je kleine op dag 2 niet aan de borst drinkt of het gaat maar zozo, zou ik een lk inschakelen. Let goed op de hongersignalen van je kleine (zie bijv. borstvoeding.com) huilen is pas het laatste hongersignaal en bij elke kik gewoon aanleggen, al is dat elk uur. Hou je kleine verder de hele dag bij je, tenminste zoveel mogelijk. Ik had haar bijv. in de kraamweek lekker naast me op bed liggen en zodra ze een kikje gaf of met haar knuistje naar haar mondje ging, legde ik haar aan. Kindjes hoeven op die manier helemaal niet te huilen van de honger en het is voor jezelf ook veel minder vermoeiend. Ik zou niet weten of ze nu 8 of 12x dronk, ik lag er zelf lekker bij en visite kwam maar gewoon boven, dekens lagen er wat overheen, niemand die wat zag en ik hoefde me nergens druk om te maken. Het zou kunnen dat je weinig melk aan maakt maar die kans is erg klein. Wat ik denk, is dat ze wel honger had toen ze uren huilde. Vanaf toen is ze veel gaan slapen wat meestal niet zo'n goed teken is. De meeste kindjes slapen de eerste 24u na een bevalling veel, ze moeten tenslotte ook bijkomen. Daar is niks mis mee en als een kindje na de bevalling goed heeft gedronken en de eerste dag een paar keer, is dat meestal geen probleem. Vanaf dag 2 krijgen kindjes vaak honger en is het belangrijk dat een kindje vaak genoeg aan de borst komt, minimaal 8x! Bij voorkeur 10-12x. Als een kindje de eerste dag weinig drinkt en veel slaapt, kun je met de hand wat afkolven en dit op een theelepeltje aanbieden. zo breng je je productie op gang en je kindje krijgt kleine beetje colostrum binnen. Vanaf dag 2 moet een kindje ook drinken en voeding binnen krijgen, wil een kindje niet aan de borst, betekend dat je zelf minimaal 8x per dag moet kolven. Bij voorkeur met een dubbele elektrische huurkolf. Mogelijk komt het doordat je kleine niet vaak genoeg is aangelegd, door verkeerd happen kan een kindje ook niet effectief drinken en word je borst niet goed gestimuleerd. En er had veel eerder gestart moeten worden met kolven. Mogelijk heeft de stress rond alles invloed gehad op je productie. Daarnaast is het erg belangrijk dat je de eerste weken flink investeert in vaak aanleggen (en anders kolven). Juist dat zorgt ook voor goede productie op langere termijn. Overigens, jij hebt niks fout gedaan! Jammer dat je niet de juiste hulp hebt gehad maar zoek het in elk geval niet bij jezelf! Ga voor jezelf een plan bedenken hoe jij het wilt hebben, betrek je man er idd bij in en roep op tijd hulp in. Als je in het ziekenhuis bevalt, zorg dat je op je strepen staat! Je kleine zolang mogelijk bloot bij je houden na de bevalling, als het medisch gezien kan, borstvoeding als 1e prioriteit, later de controles. Zorg dat jij of je man ten alle tijde bij je kleine is en geef hij/zij niet mee aan de verpleging. Ik hoor vaak verhalen dat er stiekum flesjes gegeven worden. Probeer elke 2 á 3 uur aan te leggen en kolf met de hand wat af als de baby niet wil. Elk druppeltje geef je aan je kleine. En verder heb ik 't al genoemd qua aanleggen/kolven.
Meid, wat een verhaal, kan me voorstellen dat je er stress en ook wel verdriet om hebt. Je doet zo je best, maar je hebt nog geen ervaring, en je kindje is zo klein, zo kwetsbaar allemaal. Wat je nu kunt doen, is je goed voorbereiden. Maar ook weer niet teveel stressen vooraf! Het ene kindje is het andere niet, en de ene bevalling is de andere niet. Misschien is je tweede sterker, of heeft meer talent voor drinken, misschien komt jouw productie ook wel makkelijker op gang. Ik sluit me verder aan bij de rest. En ik zou niet alleen het telefoonnummer van een lactatiekundige bij de hand houden, maar ook vooraf gaan kennismaken. Dan kent ze je verhaal, weet jij wie je kunt verwachten en of het vertrouwd voelt, en kan ze je denk ik beter en sneller adviseren en bijstaan als het zover is en als het nodig is. Super dat je er weer voor wilt gaan in elk geval! En hoop dat het lukt! (en jullie er samen lang van mogen genieten doe ik ook nog!)
Er zijn al heel veel goede tips gegeven. Hopelijk gaat het daarmee wel lukken! Er is altijd een heel kleine kans dat je domweg niet genoeg melkklierweefsel hebt. Ik ken iemand bij wie dat het geval is. Zij had ook geen enkele groei in cupmaat, niet tijdens de zwangerschap en niet na de bevalling. Ze heeft zich volledig gegeven om BV te geven, maar het is niet gelukt. Het is zeldzaam, maar het kan. Dit zeg ik niet om je angst aan te jagen, maar omdat ik hoop dat je, mocht het bij jou ook zo zijn, je niet schuldig gaat voelen. Dat je, wat er ook gebeurt, niet denkt dat jij iets fout hebt gedaan. Sommige vrouwenlichamen werken in dit opzicht net even niet helemaal zoals het zou moeten. Ik hoop dat het bij jou iets heel anders is, en dat je zo lang en zo veel BV kunt geven als je zou willen. Over de medische kant van het verhaal, prolactine-bepaling, domperidon en dergelijke kan ik niks zinnigs zeggen. Dat zou je beter aan iemand met een medische opleiding kunnen vragen.
Wat verdrietig dat het zo gelopen is! Hier ook een kindje dat erg veel sliep die eerste dagen. Maar gelukkig ook een kraamverzorgster die er op bleef hameren om zeker elke 3 uur aan te leggen (overdag). En uiteindelijk is het helemaal goed gekomen. Verder kan ik niet meer tips bedenken en denk ik dat de andere meiden al veel goede tips hebben gegeven.. heel veel succes! En van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!
Bij mij kwam het ook wat moeilijk op gang omdat de kleine dysmatuur was en alleen maar wat sabbelde ipv echt te happen, hij heeft de eerste 3 dagen ook flesvoeding gehad (en een infuusje zelfs). Ik ben wel snel na de bevalling gaan kolven omdat ik niet het idee had dat er iets uitkwam als ik hem aanlegde. Moest daar wel zelf om vragen in het ZH, want niemand kwam met die suggestie vreemd genoeg. Zeiden wel toen ik erom vroeg dat je binnen 24 uur moest gaan kolven als de baby niet dronk. Eerste 2 keer kolven kwam er iets van 10 cc uit en de keren daarna alleen een paar druppels, dat was ook niet echt bemoedigend. Voor bevalling ook geen lekkende borsten gehad trouwens, wel iets groter. Ik heb onze zoon in de 3e nacht toen hij bij mij op de kamer mocht zelf aangelegd zonder bemoeienis van anderen, op moment dat hij onrustig begon te worden en ging smakken, andere houding geprobeerd (rugbyhouding) en toen hapte hij ineens goed en dronk echt goed. Daarna pas kreeg ik duidelijk 'gevuldere' borsten en stuwing. Hoop dat je hier iets aan hebt, zou ervoor zorgen dat je snel een kolf tot je beschikking kan hebben of alvast in huis halen, verschillende houdingen proberen om te voeden. Samen slapen met je baby en hem/haar in een draagdoek dragen kan ook helpen voor je productie. Sterkte!!
Dank jullie wel meiden. het feit dat het zeker nog wel zin heeft om er voor te gaan doet me goed. Als ik terug kijk had ik ook echt een slechte KV terwijl ik om iemand met ervaring en "ballen" had gevraagd. Bij een 2e zou ik mijn kindje ook nooit zo laten slapen, we probeerde haar wel aan te leggen maar ze sliep door, zelf als je in haar voetje kneep. Nu zou ik haar dan gewoon gaan omkleden ofzo, als ze maar wakker wordt. Toen wist ik niet beter en vertrouwde ik op mijn KV. Ik ben in de eerste week nog naar de afdeling geweest waar ik ben bevallen om te vragen of ze me wilde helpen met aanleggen omdat ik het echt niet wilde met de KV. Ik heb later ook een klacht ingediend tegen KV en LC (beide kraamvogel) en kreeg en cadeaubon van 10 euro en een excussbrief...pfffff Ik ben met 4 weken naar de LC van het ziekenhuis geweest (die was de eerste week op vakantie) en ik haar heb ik veel vertrouwen, we hebben ook afgesproken dat als ik weer zwanger zou worden ik van te voren al contact met haar opneem zodat we e.a. voor kunnen bespreken en aangezien ik poliklinisch in dit ziekenhuis wil bevallen kan ze er dan ook vrij snel zijn. verder ga ik naar een andere kraamzorgverenigingen die hebben ook echt bortsvoedingsdeskundige KV's en ik ga er dan wel heel specifiek naar vragen. Houdingen; ja dat lukte allemaal niet zo, ik heb ook echt gekke driehoekige borsten en grote tepels en het aanleggen lukte ook niet echt maar idd ook nooit goede begeleiding gehad. Ik ben ook eigenlijk best bang dat ik niet genoeg melkklierweefsel heb en mezelf weer net zo ga "verliezen" in mijn drang BV te geven terwijl het niet gaat lukken. dat is denk ik mijn grootste angst maar dat zal ik dan ook met de LC bespreken denk ik?
Zou ik doen ja, die weet misschien ook hoe veel/weinig dat voorkomt en of er een manier is om dat (van tevoren) te weten te komen. Denk dat het je veel vertrouwen zou geven als je zeker zou weten dat dat het probleem niet is, toch?
Bespreek het allemaal met je lactatiekundige, maak nu tijdens de zwangerschap al een afspraak. Wees niet te bang voor bijvoeden als dat op een borstvriendelijke manier gebeurt, kind dat groeit en daardoor sterker is kan ookmmeer energie in de borst steken. In elk geval maak je wel melk, dat is het belangrijkste! Die eerste uren zijn cruciaal...spreek af met de lactatiekundige dat ze binnen 12 uur na de bevalling naast je bed staat om te kijken hoe je nieuwe baby de borst pakt. Het kan zijn dat je moet aanvullen, niet iedereen heeft nou eenmaal een overlopende borst...in dat geval, probeer een borstvoedingsondersteuningsset (medela), dan kun je bijvoeding (kv of donormelk) via je eigen borst geven. Grote voordeel daarvan is dat zelfs als je borsten maar weinig maken, je je kind toch volledig aan de borst voeden kunt.
Ik werk voor een kraamzorginstelling ook in Friesland Maarre ik denk dat het idd goed is van tevoren alles goed te bespreken met een lk. Dan kun je samen een plan maken om een grote slagingskans te hebben.
Wow, wat een verhaal! Ik kan me voorstellen dat het allemaal heel heftig is geweest en beladen met veel emoties. Ik kan alleen maar zeggen dat ik ook een moeder heb gekend die bij haar eerdere kinderen geen BV kon geven, maar bij de derde wel! Waar dat aan lag, kon niemand eigenlijk verklaren. Wel is het zo dat zij zich er eigenlijk had op voorbereid dat het niet zou lukken, maar dat zij voor haar kindje toch een poging wilde wagen. Het was dus weinig beladen, geen spanning voor haar; het zou alleen maar mee kunnen vallen.... Wat ik hiermee wil zeggen is dat je veel hebt kunnen leren van je eerste. Toen was je al onzeker, wist niet wat je kon verwachten en vermoeidheid bovendien. Nu ben je veel beter voorbereid en dat scheelt al zoveel! Ik denk dat je trots op jezelf kunt zijn dat je zoveel pogingen hebt gewaagd maar ik denk ook dat het wel steeds meer beladen is gaan worden en dat het steeds meer een gevoel van falen geeft. Ik hoop dat je het weer probeert, dat is jouw kado aan jouw kindje, maar dat je er ook vrede mee kunt hebben als het toch weer niets wordt. Accepteren dat het niet jouw keuze was om geen BV te geven en het daarbij te laten. Dan blijft er over dat je kunt genieten van je kindje. Jouw liefde blijft toch het allerbelangrijkste, niet je borstvoeding.... Heel veel succes, wat er ook gebeurd.... groetjes Esther