Hoe gaan jullie om met 2 kleine kindjes?

Relaxed! Echt het valt mij 100% mee. Zoontje is nu 22 maanden en jongste bijna 3 maanden.. En het gaat zo makkelijk! (misschien ook omdat ik er erg relaxed in sta?) Okee je hebt soms heus wel dat ze beiden krijsen en dat er eentje moet wachten, je huis is af en toe een grote puinhoop maar ach... Het is ook een kwestie van loslaten....

En niet onbelangrijk... GENIETEN! Want echt een 2e gaat nog sneller!

 

Hier ook 2 kindjes en net geen 2 jaar ertussen.
Ik heb me daar voor de 2e zwangerschap (en vooral tijdens) ook heel vaak druk om gemaakt. Hoe ga ik dat combineren, kan ik het wel aan en hoe ga ik het allemaal aanpakken. Maar de wens voor een 2e kindjes was zo groot dat we het diepe ingesprongen zijn en we hadden zoiets van "we zien wel."
Toen de 2e er eenmaal was had ik eigenlijk alles al weer heel snel op rolletjes lopen. De 2e ging eigenlijk gewoon mee in het ritme van de dag. (tuurlijk op de flessen enzo na.) Binnen een paar dagen was het heel gewoon en ik vond/vind de 2e zoveel makkelijker dan de 1e. We hebben nu wel zo nu en dan spitsuur met douchen en naar bed brengen, maar ook daar komt nu na 4 maanden een goed ritme in en gaat het prima.
Wat het winkelen betreft vind ik het wel lastiger, vooral omdat ik 1x per week alle boodschappen haal. Nu heb ik het zo geregeld dat ik 1 dag in de week naar mijn ouders ga en daar dan de kindjes achter laat en dan heb ik mijn handen vrij om boodschappen te halen. Voor de kleinere boodschappen en wandelingen heb ik een duowagen gekocht en daar ben ik nog steeds erg blij mee.

Nu heb ik wel het geluk dat wij 2 ontzettend makkelijke kindjes hebben, dus dat werkt ook zeker wel mee aan de fijne sfeer.

 

Precies om de reden die jij noemt hebben wij besloten nog even te wachten voor we voor een tweede gaan. Vond het best pittig allemaal en daarnaast wil ik voor 100% kunnen genieten en heb het idee dat ik dat niet kan als ik de zorg voor een tweede erbij heb. Dus als Sven richting basisschool gaat vinden wij het een mooi moment. Daarnaast ben ik bij zowel mijn 1e zwangerschap (15 weken) als zwangerschap van Sven tot 37 weken zo misselijk geweest (met ziekmelden tot gevolg) en daar zit ik eigenlijk niet nog een keer op te wachten.

Maar mijn zusje is inmiddels in verwachting van de vierde en ja, die lukt het ook allemaal goed. Zij geeft aan dat je gewoon vanzelf in dat ritme groeit. En nee, ze kan ze niet allemaal tegelijk aandacht geven, maar dat geeft eigenlijk geen problemen. En zij geniet gewoon voor 300% en zometeen 400% van haar kinderen.

Als jij nu al vreest dat je gaat flippen bij een tweede kindje dan lijkt mij dat je er nog niet aan toe bent. Ik zou dan gewoon echt nog even wachten tot je wel dat gevoel hebt.

 

nou... hier eigelijk een ander verhaal. Ik vond de 1e heel makkelijk (ondanks dat ze ook een aandachtsvragertje is hoor maar die neem je nog wel eens makkelijk mee ofzo.
Ik vind een tweede erbij echt zwaarder dan gedacht.
Telkens als ik even naar de winkel wil ofzo moet ik eerst 2 kids aankleden, rekening houden met beide slaapjes etc. Mijn zoontje slaapt nog niet door waardoor ik ook vaak erg moe ben maar er wel s morgens vroeg uit moet voor mijn dochter.

Om antwoord te geven op je vragen:
-winkelen: sja... in theorie gaat dat erg makkelijk. We hebben een phil and teds duowagen en in het begin ging het erg goed. Maar we hebben nu een fase waarin mijn dochter van 2 niet meer in de kinderwagen wil (en ik wil haar niet rond hebben lopen in winkels want dan gooit ze alles overhoop) en mijn zoontje het niet meer leuk vindt om te liggen in de kinderwagen en alles wil zijn maar hij is officieel nog te klein voor een buggy. Ik heb dus bijna altijd wel 1 van de 2 kleintjes krijzend in de wagen... ik ga dus bijna niet meer live winkelen. Ik shop wel online...

-afspraken vrienden: gewoon hetzelfde als bij 1 kind, alleen dan 2 campingbedjes/reiswieg-campingbedje. Mijn dochter komt nu ook in de leeftijd dat ze niet perse meer een slaapje nodig heeft en mijn zoontje kan eventueel ook in de auto slapen.

-hapje gaan eten: ook hetzelfde als met 1 kind maar dan dubbel. Ik doe het eigelijk nooit (tenzij pannenkoekenhuis ofzo) omdat ik dan zo met de kids bezig ben dat ik niet meer lekker kan zitten.

Ik wil je niet ontmoedigen hoor. Het is ook heerlijk 2 kids en leuk om ze samen te zien. Maar ik vind het wel pittig. Ik ben ook vaak alleen met de kids en kon ik met mijn dochter soms nog wel een uurtje wat doen, nu kan dat bijna niet meer. Ben continu bezig...

 

Relax!!!

Het is echt niet zo dramatisch hoor, en je dochter overleeft het ook prima met een brusje erbij. Met 1 kind lijken sommige dingen ingewikkelder dan ze zijn. Met 2 zul je gewoon wat praktischer worden en meer dingen tegelijk doen.

 

Hier zit er iets minder dan 2 jaar verschil tussen. Ik vond het eerste half jaar best druk en vermoeiend, maar sindsdien vind ik het wel meevallen.
Je krijgt er al snel handigheid in en daarnaast moet je je er gewoon bij neerleggen dat alles wat meer tijd en energie kost die eerste tijd, dat scheelt je een hoop stress.

 

Hier 23 mnd verschil.
Eerlijk? ik vond en vind het met 2 kindjes vele malen drukker en zwaarder dan met 1.
Boodschappen doen met 2 kleine kindjes gaat prima, als je met 2 volwassenen bent. Inmiddels kan ik het ook alleen. Jongste zit dan in de boodschappenwagen en oudste loopt mee, of staat in of op de wagen.
Met op bezoek gaan wordt het steeds makkelijker, je oudste zal niet zo veel meer slapen tegen de tijd dat er nog een kindje is.

Nou ja, ik kan nog pagina´s voltypen. Maar het 1e jaar was echt een tropenjaar (kwam ook doordat jongste pas is gaan doorslapen met 11 mnd). Nu is het vooral heel leuk, maar ook héél vermoeiend. Het schijnt makkelijker te worden als ze naar school gaan. Hoera, dat is voor m'n oudste al in april!

 

Mijn kids schelen 21 maanden en ik heb nog altijd de wens voor een derde... Oftewel.. het valt me allemaal reuze mee. Druk? Nee, ik vind het eigenlijk erg mee vallen. Sommige dingen zijn minder makkelijk met twee kids maar goed, je past je aan.
Ik moet er wel bij zeggen dat ik twee erg makkelijke en vrolijke kindjes heb

 

Hier zit er ruim 2 jaar tussen en het gaat prima. Misschien omdat mijn zoontje erg pittig was en nog steeds is, ik dacht: erger dan dit kan het niet worden (qua heftigheid he), dus let's go for it. En mijn dochter doe ik er voor mijn gevoel een beetje bij, m.u.v. het slapen is het een makkelijk kindje. Voor mij is er dus nauwelijks verschil tussen 1 of 2 kindjes.

 

Ik vond de overgang van 0 naar 1 vele malen zwaarder dan van 1 naar 2, ondanks dat kindje 2 best een zorgenkindje was (reflux, KISS, KMA). De structuur heb je toch al, je bent gewend om in het ritme van je kleintje te leven ipv in alleen jullie eigen ritme. De eerste paar maanden heb ik gewoon niet vaak boodschappen gedaan overdag met beide kinderen samen, daar wachtte ik mee tot de jongste wat langer wakker kon zijn en het dus tijdens haar "wakkere uurtje" kon. We deden de boodschappen dan gewoon 's avonds of op zaterdag.

Ja, je wereldje wordt even klein, maar het is slechts tijdelijk en bracht hier veel rust. Maar ik herinner me ook van de oudste dat ik het een hele tour vond om bijv naar het CB te gaan, terwijl dat bij de 2e allemaal zoveel soepeler liep, je bent al zoveel handiger.

Wij hebben 20 mnd leeftijdsverschil en het is verbazingwekkend hoe snel de oudste er ook aan gewend was dat hij af en toe even moest wachten. Heeft nagenoeg nooit problemen gegeven. En ik vind het vooral superleuk dat ze weinig schelen, ze spelen nu al veel samen.

Maar goed, niemand kan het voor jou bepalen...

 

Ik vind de overgang van 1 naar 2 ook best meevallen eigenlijk. Tussen die an mij zit ruim 13 maanden. Je hebt wel eigenlijk alleen in de avond tijd voor jezelf, maar ik vond het opgeven van mijn eigen tijd bij de eerste veel moeilijker.
Ik heb ook een Phil & Teds duowagen en die is wel onmisbaar. Heb gelukkig een kleine die een beetje lui is en veel wilt zitten.

Ik dacht echt dat mijn tweede kindje nooit zo makkelijk kon zijn als mijn eerste, maar deze is echt NOG makkelijker. Wij willen ook nog wel een derde, maar daar wacht ik toch nog eventjes mee. Als het aan mijn man lag, gingen we gelijk door....
Maar vind het zo wel even prima met mijn meiden.

 

Mijn kinderen schelen maar 13 maanden....
Dat lag niet in de planning. Maar ondanks het gebruik van anticonceptie was ik 4 maanden na de eerste weer zwanger. Ik zag er enórm tegenop, vooral om dat ik bij de eerste niet goed wist wat me overkwam. De eerste was een huilbaby, had kma, en ik ben maandenlang wanhopig geweest. En toen was ik ineens zwanger van nummer twee terwijl ik niet eens wist of ik ooit een tweede wilde!
We hadden wel zoiets van 'het kan alleen maar meevallen na de onrust van de eerste'. Had me dus ook op van alles voorbereid.
Maar wat bleek?
Onze tweede, een meisje, is heel rustig en tevreden. Drinkt goed, lacht de hele dag en sliep met 3 maanden door van 19 tot 7 uur.
Natuurlijk heeft ze wel haar huildagjes maar dat gaat weer snel over.
In het begin sliep ze heel veel. Nu is ze 5 maanden (en de oudste dus 18 maanden) en is ze wat meer wakker. Voordeel is dat ze in min of meer hetzelfde ritme zit als onze zoon. Ze slapen samen tussen 12 en 15h ongeveer en gaan tegelijk naar bed tussen 19 en 19.30h.
Je zit zelf ook nog zo in het ritme!
Maar: het is wel een enorm gesjouw, vooral om dat onze oudste nog niet loopt (billenschuiver). Even een boodschap doen, als ik er soms alleen al aan denk ben ik hartstikke moe. En tijd voor mezelf heb ik vooral als ze samen slapen of 's avonds. En dan moet ik ervoor waken dat ik niet allemaal huishoudelijk werk ga doen maar ook mijn eigen tijd en rust neem.
Ik denk dat het altijd veel werk is. Als jouw oudste 4 is en er komt een baby heeft die oudste nog altijd aandacht nodig, net zo goed als wanneer je oudste 2 is. Zorgen/wassen/strijken/voeden/verschonen moet je allemaal toch.

Succes met je beslissing.

 

Ik vind als je er niet volledig achter staat dat je dan moet wachten. Het klinkt alsof je zelf zegt dat je het niet aan zou kunnen en waarom dat risico nemen?

 

dit is ook waar ik nu mee zit. Alleen zie ik nu heel duidelijk in mijn naaste omgeving dat het niet uitmaakt of de oudste nu 1 of 4 jaar is. Druk heb je het toch als er een 2e bij komt. Met 4 jaar kunnen ze al wel veel zelf, maar vragen ze ook nog veel meer aandacht, of spoken ze van alles uit.
Ik ben er zelf bijna aan toe, hahaha!Over ene paar maandjes/einde van het jaar gaan we het proberen.

 

Hier zit er dan wel bijna 3 jaar tussen maar het valt me 100% mee. Mijn oudste zoontje huilde veel als baby en was en is nu nog een erg pittig en druk ventje. Ik had me dus ingesteld dat het heel zwaar zal worden maar ik heb het geluk dat mijn jongste zoontje erg makkelijk is, hij slaapt al vanaf 6 weken door, eet goed en huilt heel weinig. Ik doe hem er eigenlijk een beetje bij zeg maar. En het is wat andere ook zeggen dat je al een ritme hebt wat het misschien ook makkelijker maakt.

Wij hebben gewacht tot de oudste ongeveer 2 was met het idee dat hij dan wat meer zou kunnen als zijn broertje of zusje geboren zal worden. Helaas wat wij ook gehoopt hadden dat hij zou zijn is hij nog niet zindelijk. Maar als we hadden geweten dat de jongste zo makkelijk zou zijn hadden we er misschien iets korter tussen gelaten maar dat weet je nooit van te voren natuurlijk.

 

Hier zit 2 jaar en 11 maanden tussen, en het valt me heel erg mee. Volgens mij moet je er niet te veel bij nadenken. Het loopt altijd toch anders dan dat je het in je hoofd hebt. Natuurlijk is de eerste periode wennen (de oudste die ook moet wennen en veel aandacht vraagt), maar we zijn nu 2 maanden verder en we hebben een heel goed ritme te pakken. Zo gaan ze tegelijkertijd 's avonds naar bed, het geeft ons dan weer veel tijd voor onszelf.

 

Hoi,

Hier zit er bewust bijna 4 jaar tussen. Het ligt er maar net aan hoe je zelf in elkaar zit. Ik zag het dus niet zitten, twee kinderen dicht op elkaar...de ene een luier, de andere een luier...aan en uitkleden...slaapjes hier en daar....de boodschappen inderdaad en dan het zindelijk worden...

De eerste 3/4 maanden blijven zwaar en ik ben blij dat dat nu achter de rug is. Ons meisje is nu 4 en gaat einde van de maand naar school. Tijd voor mij om te genieten van onze jongste....ik vind het prima zo. Manlief kan haar brengen....zij kan overblijven en dus kan de kleine thuis rustig aan doen tot 15:00 uur. Het is maar net wat je zelf wil maar als je twijfelt zou ik echt wachten want nee, je hebt geen tijd voor jezelf meer. Tot 20:00 uur ben je sowieso bezig met ze, kom je beneden ligt er overal rommel en moet de keuken nog dus heb je ongeveer twee uur voor jezelf elke avond.

Het is hard werken met twee kindjes maar oh zo cliché...je krijgt er veel voor terug. Onze zoontje nu 5 maanden zoekt nu al echt (oog) contact met zijn zusje en lacht met haar mee als ze speelt etc. Heel erg leuk om te zien...echt broer en zus. Ik ben zelf heel blij met dit leeftijdsverschil gezien de oudste zindelijk is, zichzelf kan aankleden en dingen kan pakken uit de keuken..en mij helpt hier en daar.

Succes met je besluit,

Charlie