Je zal maar een wens hebben, en panisch lees: fobisch zijn voor dokters, ziekehuizen en naalden? Hoe hier mee om te gaan, ik heb het er met de huisarts over gehad en zij advissert me om zwanger te raken, pas dan kan ze me helpen. Zijn er bijvoorbeeld gyneacologen die ook psycholoog zijn en dus betere emotionele begeiding kunnen geven? Ik heb een stille hoop, dat ik mijn angst opzij kan zetten omwille van mijn kleintje, en daarom ben ik ervoor gegaan. Maar wat als dat niet zo is? Hebben VK meer geduld met dit soort 'gevallen'. En bloedprikken kan dat ook ergens met meer geduld. Ik weet zeker dat ik ee paniekaanval krijg als ik daar in de rij even gewoon aan de beurt ben. HA heeft me wel gewaarschuwd dat stresshormoon ook slecht is voor de baby, dus eigenlijk wil ik van te voren wel al iets meer rust hebben in mijn probleem, zodat mijn kindje er niet onder hoeft te lijden. Overigens heb ik als drempel, mijn 30 jaar-uitstrijkje onlangs laten maken. Een hele hoge drempel, heb tranen met tuiten gehuild van onmacht en paniek, maar heb het wel gedaan. Ik ben incestslachtoffer dat verklaard mijn angst. Bedankt voor het antwoord! Lies
Hoi lies, Als verloskundige en gynaecoloog krijg je in je opleiding training om met bijzonder vrouwen met een beladen verleden om te gaan. Ik persoonlijk denk dat bij een verloskundige onder controle gaan beter kan verlopen dan bij een gynaecoloog in eht ziekenhuis; witte jassen ,wachttijden. Ik vind het dapper dat je het gaat doen hoor, dat is ook al een hele stap! Imke