Helaas zijn we er gisteren achter gekomen door een echo, dat ik afgelopen zondag een miskraam heb gehad..Ik was 5 weken zwanger dus het was nog pril..Ik voelde dat er iets mis was, alleen mijn vriend kon het pas geloven als hij het had gezien..Gisteren begon alles tot hem door te dringen en heeft hij er veel moeite mee(wat ik natuurlijk snap)..alleen weet even niet hoe ik ermee om moet gaan..het zit in zijn persoontje om alles te relativeren en er te diep over na te gaan denken, zodat alles negatief lijkt!! en heb hem geprobeerd duidelijk te maken dat dit niet hoeft te betekenen dat het de volgende keer weer een miskraam wordt..maar de schrik zit er goed in bij hem..iemand mss ideeën en of tips hoe ik hem dit duidelijk kan maken?
Allereerst ontzetten jammer dat het niet heeft mogen zijn. Maar hier het levende bewijs. Bij de 1e ook een vroege miskraam. Een maand later direct zwanger. Je schijnt vruchtbaarder te zijn na een zwangerschap, dus ook na een vmk. Deze zwangerschap is helemaal goed gegaan en hebben een gezond schatje gekregen....en inmiddels weer zwanger ook weer zonder complicaties. Hopelijk helpt dit een beetje. Sterkte!
Wat ontzettend rot! Zelf heb ik in april een MK gehad en natuurlijk zijn ook wij geschrokken. Je weet ergens dat de kans er is maar je hoopt het niet te moeten mee maken. Jullie zijn er pas gisteren achter gekomen, laat het eerst even op jullie in werken. Laat de emoties die hierbij komen toe, praat er over of neem juist even apart van elkaar de tijd om hier de mee om te gaan. Na een paar dagen kun je het iets beter tegen aan kijken samen. Veel sterkte! P.s. Buikje2, helaas is dat niet bij iedereen het geval.
Hee meis wat ontzettend rot! Kan me het gevoel goed voorstellen van je vriend. Bij mij is het dit jaar 2x misgegaan de eerste keer met 5 weken v.mk en de tweede keer met 8 weken ma geconstateerd die pas met 11 weken af kwam. Het heeft me nu na de laatste keer ook wel moeite gekost om weer positief te kunnen denken en er weer voor te durven gaan! Vroege miskramen komen erg vaak voor helaas en garanties heb je nooit jammer genoeg. Het duurt gewoon even voor je na zo'n tegenslag weer gaat vertrouwen dat het ook goed kan gaan. Neem (en geef je man) ook die tijd om hier even van bij te komen. Sterkte!
Hier in febr ook miskraam gehad van tweeling. Manlief was ook erg ontdaan van alles. Bij hem kwam de klap 1 week later. Hielp hem enorm dat we iets gingen doen wat niet te maken had met miskraam ( kamer veranderd. ) ook hielp het om er niet telkens met hem over te willen praten. Als hij wou praten gaf hij dat aan. Hier ook 1,5 maand later zwanger door IUI en tot nu toe alles goed!
Hier ook weer zwanger na een vroege miskraam, vandaag bij de vk geweest en zag er goed uit hartje klopte al mooi! Je zal er helaas nooit meer onbevangen instaan en het heeft gewoon een beetje tijd nodig, hier was vriendlief vooral bang dat het weer mis zou gaan. Na vandaag hebben we er wel iets meer vertrouwen in maar de angst blijft toch. Gelukkig heeft mijn vk praktijk een inloopspreekuur waar je ook even gauw een echo kan laten doen (natuurlijk niet iedere week) en begrijpen ze het heel goed dat het niet meer zo vanzelfsprekend is dat iets goed gaat. Beetje cliché, maar het gaat vaker goed dan fout. En daar moet je je aan vasthouden.
Hallo, Hier ook afgelopen maand een mk bij 5.5 weken. Mijn man en mij helpt het om ons te realiseren dat als dit vruchtje was blijven zitten het waarschijnlijk een zwaar gehandicapt kindje had kunnen zijn. Dat de natuur ons heeft geholpen en deze keus niet bij ons neer heeft gelegd. Deze maand weer geprobeerd en nu is het weer wachten tot 28 augustus. Het is voor iedereen een ander proces dus heel veel sterkte!
wat erg om te horen dat het mis is gegaan ik heb zelf geen miskramen gehad, maar waarschijnlijk 2 ronde geleden iets van een mislukte aanhechting of innesteling gehad. Mijn moeder heeft echter wel een fiks aantal miskramen gehad en ik heb het er wel eens over met haar. Haar standpunt sta ik achter, wellicht dat het jou partner ook helpt met relativeren. Een (vroege) miskraam is (meestal) de manier van je lichaam om aan te geven dat er in de basis van de embryo en baby iets niet goed zit en dit dus voortijd af te breken. Je kunt je dan afvragen wat voor complicaties het kindje gehad zou hebben wanneer het wel was blijven zitten en op de wereld was gekomen. Veel succes ermee!
Dank je wel voor je reactie..Ik geef hem ook zeker de tijd, alleen zou willen dat ik hem kon duidelijk maken dat dit niet negatief hoeft te zijn..
Dank je wel voor je reactie!! Daar zat ik ook al aan te denken om er zelf niet over te beginnen..hoop dat ik hem duidelijk kan maken dat dit niet iets negatiefs hoeft te zijn..Gefeliciteerd en alvast heel veel geluk en liefde met je kindje
Dank je wel voor je reactie...Ja dat zeiden wij ook al tegen elkaar, alleen blijft de vraag waarom..en daarop zal niemand ooit antwoord krijgen..Ik zal met je mee hopen en laat me weten of het wel of niet is gelukt..
Dat klopt en dat proberen we ons ook voor te houden..alleen hij ziet alles nu negatief en denk dat de tijd het wel weer positief zal maken..
Hier ook pas twee miskramen mee gemaakt, het besef kwam bij manlief pas later. Ik merk nu ook vooral dat hij er nu pas erg mee bezig is. Wil je heel veel sterkte wensen met het verlies.
Heel veel sterkte.. Ik ben ondertussen 3 maanden verder en heb er soms nog last van.. Sommige worden snel zwanger.. Maar ik dus helaas niet.. Niet meer ongesteld geworden sinds toen.. En daarvoor toch regelmatig ongedteld