Hoi, Sinds ik zwanger ben heb ik er meer moeite mee om dingen van me af te zetten. Ik heb het dan over problemen in de familiaire sfeer. Meningsverschillen met schoonouders bijvoorbeeld. Hoe doen jullie dat? Iets van je af zetten? Ik probeer gewoon aan iets anders te denken of op het moment dat het in me opkomt even afleiding te zoeken. Maar ik merk dat dat steeds minder goed lukt. Nu aan het einde van mijn zwangerschap vindt ik dat erg vervelend want het zorgt er soms voor dat je nachten wakker ligt. Nou, hopelijk hebben jullie goede tips .
Ik kan je helaas niet helpen, ik zet wel gemakkelijk dingen van me af, vooral als ik het er even met een vriendin of met mn vriend over heb gehad.. Het lijkt me wel vervelend voor je! hoop dat iemand een oplossing voor je heeft!
Ik kan alleen dingen an mij af zetten door er meteen oplossingen voor te zoeken. Dus als ik problemen heb met iemand, dan wil ik dat meteen uitpraten. Anders lukt het mij niet, en veranderd een klein probleem ineens in een enorm probleem. Dus ik laat niets meer sudderen, maar probeer het meteen op te lossen.
Ik kan het niet... Ik moet het meteen oplossen want doe ik dat niet, slaap ik zelfs snachts niet meer
misschien kan het volgende je helpen...vraag jezelf af wat het ergste is wat er kan gebeuren.. dat lan het soms relativeren... verder om in slaap te komen; concentreer je op je ademhaling en probeer je hoofd leeg te maken door alleen op je ademhaling te letten.. het is de bedoeling dat je alle gedachtes, die je hoofd binnen willen komen, 'wegjaagd' door te zeggen, straks heb ik tijd voor je, nu niet... en dan weer op je ademhaling letten... goed serieus mee bezig gaan en dan kan het echt werken!! kan het me trouwens zelf ook nog goed herinneren van mijn vorige zwangerschappen hoor... ennog, enge films of nare scenes.. ik kan er niet meer naar kijken... succes!!
Ik had dit ook heel erg toen ik zwanger was. Ik kon me zo druk maken over familie-irritaties dat het bijna een obsessie werd... dag en nacht liep ik er dan aan te denken en mezelf op te vreten van woede. Mijn vriend heeft heel wat uitbarstingen aan moeten horen toen Het enige dat een beetje hielp was proberen te relativeren, en de dingen bewust van me afzetten: ZO, en nu ga ik lekker....(in bad, eten, shoppen, een boek lezen, etc.), en niet meer daar aan denken!
Allemaal bedankt voor de reacties. @Ingef, goede tip van de ademhaling. @Mikki, herken me helemaal in je verhaal. Hier hetzelfde en ook uibarstingen omdat ik me erger aan mijn schoonmoeder. Blijf er maar mee zitten. @Rest, helaas helpt praten niet bij degene waar ik nu problemen mee heb en moet ik me daarbij neerleggen. Dat is juist waar ik moeilijk tegen kan. Ik zou het liefst alles uitpraten en met niemand problemen hebben.
Ik kan je daarmee ook helaas niet helpen. Zit met een zelfde soort probleem.... Het spookt de hele dag door mijn hoofd, en zelfs als ik al even afleiding heb; winkelen, lezen, film kijken, oppassen dan houd ik me er nog mee bezig. Normaal besprak ik dat mijn mijn 'vriend', maar nu is dat mijn ex, en die wil nergens over praten met me. Dus ik heb het gevoel alsof ik ook geen kant op kan.. Moet bijna de hele dag door aan hem denken, en ik wordt soms echt stapelgek van mezelf!
Je gaat bijna bevallen, ik denk dat het je dan heel goed gaat lukken Ik had het tijdens de zwangerschap ook heel erg, maar nu helemaal niet meer. Mijn zoontje is alles en het belangrijkste. Zolang hij maar gezond en gelukkig is, ben ik (en mijn man) dat in principe ook. Dan doen al die lullige conflicten etc. er veel minder aan toe In ieder geval wel zolang ik hem om me heen heb.
Ah meid, wat een rotsituatie! Je ex is ook de vader van je te verwachten kindje?? Niemand anders waar je even tegen kunt klagen: vriendin/moeder? En anders hier een topic openen voor jezelf, kan ook zo schelen! Succes in ieder geval!
ik probeer als ik ergens mee zit altijd te relativeren, en dan bedoel ik echt: denken aan ergere situaties. op die manier probeer ik mijn eigen sores (en zelfmedelijden) weg te jagen: er zijn altijd mensen die het erger hebben. meestal lukt dat wel, aangezien het toch wel een feit is dat, ookal zit ik ergens nog zo mee, het altijd erger kan. maar ik weet niet of je dit makkelijk kan aanleren, ergens denk ik van wel want ook mij, gevoels&piekermens, lukt het steeds beter. en dan lichamelijke afleiding: favo muziek aan en keihard dansen (jahoor, laatst nog gedaan om 0100 snachts!) of gaan hardlopen oid. als je zwanger bent moet je daar uiteraard mee oppassen, maar een dansje lukt iedereen denk ik? verder: HUMOR. maar- ik weet, als je echt in de put zit, is dit allemaal makkelijk praten. en toch werkt het meestal bij mij.. ik hoop ook bij jou!!!! dikke knuffel!
Ik heb daar sowieso wel wat moeite mee om dingen te vergeten om weg te zetten .. Zelfs als ik er rustig onder ben, stres ik er onbewust nog over (met alle gevolgen van dien). Geen idee, gewoon afleiding zoeken een nieuwe hobby ofzo wil meestal wel helpen.
dat ben ik helemaal met je eens! ik kan ook veel beter mijn grenzen aan geven, omdat ik niet wil dat het mijn kleine aan iets ontbreekt... heel herkenbaar! liefs
Ik heb een tip gehad om gewoon alles van me af te schrijven waar ik op dat moment mee zit. Als ik een probleem heb met iemand dan schrijf ik diegen op de pc gewoon een brief met alles wat mij frusteerd en doe ik net alsof diegene hem dan ook leest. Dat helpt mij heel erg. Wat Merijn zegt ben ik het ook wel mee eens. Sinds de geboorte van mijn zoontje kijk ik ook anders tegen dingen aan. Soms maakt het mij dan allemaal niet uit, als mijn kleintje maar gezond is! Toen ik zwanger was kreeg ik ongeveer 5 wkn voor mn bevalling ruzie met mijn schoonvader om een lullig iets. Ik kon me toen ook vreselijk druk maken en ook woede aanvallen enzo. Je hormonen spelen nu natuurlijk ook nog mee en dan is het nog moeilijker om iets naast je neer te leggen of niet te gaan piekeren omdat elke keer dat je er aan denkt kwaad wordt.
Ik zeg gewoon wat me dwars zit. Denk dat dat ook wel heel belangrijk is, dan ben je er ook vanaf en kun je er misschien met diegene over praten. Dat vind ik altijd heel fijn, vooral bij familie/vrienden. Succes ermee meid, kan verrekte moeilijk zijn..
Misschien niet relevant voor jou, nu je zwanger bent, maar ik heb heel erg de behoefte om mijn hoofd leeg te maken door te sporten en te bewegen. (nu zo'n 4 a 5 keer per week) en te praten met mijn man helpt ook ontzettend. Hij kan gelukkig goed luisteren. Succes meid!
Ik heb er normaal niet zoveel last van, maar gisteren kwam ik erachter dat manlief toch niet zo lekker in zijn vel zit, met verschillende situaties financien, tese-icsi, alleen hier met suikerfeest nu zit ik daar toch erg mee in mijn maag en alhoewel we hier over hebben gesproken blijft het toch in mijn hoofd malen.
ik herken het elif! Er kan dan zoveel mis gaan in korte tijd! Je moet elkaar blijven bevragen en naar elkaar luisteren.. jullie hebben al zoveel doorstaan en dit komen jullie ook door! Tis lastig maar het heeft denk ik echt tijd nodig..