Ik laat ALTIJD kinderen expres winnen. Ik speel soms zelfs vals om hen te laten winnen of verander acuut de spelregels in hun voordeel. Aan de ene kant omdat ik ze graag dat goede gevoel wil bezorgen - maar aan de andere kant heb ik gewoon zoiets van: jaaaa daaaaaaaaag, wat als ik het niet doe en verlies? Dan heb ik niet alleen verloren; maar dan ook nog verloren van een zesjarige :x Mijn leven zou voorbij zijn *insert-dramatisch-muziekje-hier* !!!
Ik kan totaal niet tegen mijn verlies. Ik ben bij ieder spelletje zenuwachtig en als het spannend word wie er gaat winnen, dan krijg ik al buikpijn Nu is het wel zo dat als ik echt weet van te voren dat ik geen enkele kans heb, dit minder zal worden, maar dan stel ik in mijn hoofd andere doelen die ik wil halen.... Als ik een wedstrijd verlies waarvan ik denk dat het niet nodig had geweest (ijshockey wedstrijd bijv) dan kan ik daar een week van balen hoor.. Het is echt vreselijk irritant om zo te zijn, het is wel iets minder, want kan bij een verloren spelletje het nu na 5 min naast mij neer leggen, maar vroeger duurde dat gerust de rest van de avond. Wel win ik gelukkig best vaak, maar zien mijn vrienden/man dat ik niet ga winnen dan gaan ze me altijd vreselijk zieken, ohhh dan word ik echt woest Ik speel overigens nooit vals, want wil wel op eigen kracht winnen.