Bah, even van me afschrijven hoor. Vannacht weer slecht geslapen, althans, kon eerst niet in slaap komen omdat ik niet lekker was, had het koud enzo. Toen kwam manlief eindelijk naar bed, dus een kacheltje naast me, daardoor in slaap gevallen. Word ik midden in de nacht wakker omdat ik moet plassen en dorst heb, dus dr uit, naar de wc. Lig ik weer in bed, met enorme hoofdpijn:x(die ik al had) en niet kunnen slapen, dus ook lekker piekeren, begint mijn maag ook nog eens de borrelen, HONGER!!! Ik er weer uit, het was volgens mij half 5 ofzo. Glaasje karnemelk en een paar koekjes. Halverwege mijn eetbui naar de wc met buikpijn, darmen die niet soepel werken Toen zag ik het ff niet meer zitten, midden in de nacht, met buikpijn, hoofdpijn en honger op de wc zitten, voelde me zo alleen!! Potje zitten janken... Vanmorgen de boel maar weer gerelativeerd; ik ben helemaal niet alleen! heb leuke zwangerschapskaartjes gekregen met felicitaties, een oud klasgenote die ik sinds kort op facebook heb, heeft me een pakketje gestuurd met luiers die ze over had + nog 3 nieuwe zwitsalproducten!(en ze vraagt regelmatig hoe het gaat), mijn nicht heeft spulletjes van haar kids te leen/over te nemen, mijn ouders staan altijd voor me klaar en de buren zijn zo blij dat ze een "buur-kleinkind" krijgen dat ze met 2 rompertjes aan kwamen zetten(en wel een paar keer in de week vragen hoe het gaat). Dus waar dat gejank af en toe vandaan komt...zullen de horromonen wel zijn:x Zo, en nu genieten van het mooie weer! kunnen die horrormonen niet tegenop
O dat is zo herkenbaar, dan kun je je even zo alleen voelen.ben al vanaf week 6 ziek, spugen enzo .. en dan die hormonen erbij haha ! Lekker genieten van dit mooie weer inderdaad !
ja die alombekende hormonsters die kunnen zo leuk zijn hihi komt helemaal goed meid, al zul je wel vaker rotnachten hebben dus probeer je daar wel op in te stellen als je daar wat moeite mee hebt
Die lieve hormonen ook! Als het een troost is, mijn ervaring is dat het op en af is met die dingen.. Dus het zal nog wel een paar keer terug komen in je zwangerschap (inclusief niet kunnen slapen enzo) maar er komen als het goed is ook nog genoeg weken aan waarin je er veel minder last van hebt
pffff heel herkenbaar! Ik had gister zo'n dip... al nachten slecht geslapen (hooguit 4 uurtjes) en continue mensen die vragen of het al bijna komt (goed bedoeld natuurlijk..) Maar kon het allemaal even niet meer hebben... Vannacht weer wat beter geslapen en nu met het zonnetje weer meer energie, dus kan het weer positief zien .... Hormonen....
Het gaat hier gelukkig langer goed dan slecht met die horrormonen. Vandaag mezelf weer opgepept door laatste rommel uit babykamer te halen en ff naar de doe-het-zelf-winkel te gaan om vast muurverf te kopen. Kan ik straks een beginnetje maken met opknappen. Meteen daar wat voorjaarsplantjes gekocht, om de boel buiten een beetje op te vrolijken. En toen kwam er eind vd middag ook nog een vriendin van mn moeder langs met een rompertje en om me te feliciteren, nou, die rotnacht ben ik dus weer vergeten dames! haha!
Oh, dat lijkt me ook irritant die vraag...net als in het begin vd zwangerschap:"Hoe voel je je?!" Grrrr, wéér je verhaal doen:x
Herkenbaar Sinds een paar weken moet ik er snachts ook meestal 2 keer uit om te plassen. Uit je warme bed, naar beneden lopen, op een redelijk koude wc zitten en dan klaarwakker zijn. Dus maar even gaan zitten. Het koud hebben. Naar bed gaan. Daar liggen te draaien omdat je niet meer moe bent. Slaap je eindelijk weer, wordt je wakker omdat je weer moet plassen...grrrr... Maar zolang je er zelf positief in staat is het goed! Gewoon relativeren inderdaad, voor die paar ongemakken hebben we over een paar maanden onze prachtige kindjes vast
Bereid je inderdaad maar voor op meer drama-nachten en geniet van de heerlijke nachten die je wel normaal kunt slapen. Hier heb ik tot ruim 13 weken continu lopen kotsen, 2x ziekenhuisopname ivm uitdroging en ondervoeding gehad en daarna eindelijk medicijnen die goed werkten tegen de misselijkheid. Eenmaal weer thuis sliep ik een dikke week heerlijk in mijn bedje, maar toen begon het plassen weer. Zowat elk uur (!) moet ik eruit. Als het niet is om te plassen, dan wel om te eten. En zo tegen de ochtend slaap ik vaak iets langer, totdat ik kramp krijg in mijn heupen (en dat is praktisch elke ochtend vanaf een uur of 7). Soms helpt het als ik dan even gauw wat kleren aanschiet en een rondje met de honden ga lopen, dan kan ik daarna nog een uurtje of twee dommelen, maar 9 van de 10 keer ga ik er maar uit. Probeer het van de positieve kant te zien: goeie voorbereiding op de slapeloze nachten als de baby er eenmaal is En ik moet zeggen dat ik nu wel extra geniet van de nachten dat ik wel een paar uur achter elkaar kan doorslapen. dat dan weer wel.