Mijn eerste bevalling was qua weeën één grote weeënstorm, hier ging het breken van mijn vliezen aan vooraf, zo begon mijn bevalling dus. Tweede bevalling was prima in hoeverre een bevalling dat kan zijn. Vliezen bleven tot volledige ontsluiting in tact en geen weeënstorm gehad. Nu vroeg ik me af of de kans op een weeënstorm groter is na het breken van de vliezen? Ik krijg de indruk van wel nl, maar hoop dat eigenlijk echt nooit meer mee te hoeven maken... Voor degenen bij wie de bevalling ook begonnen is met het breken van de vliezen of waarbij de vliezen vrij snel tijdens de bevalling gebroken zijn: hoe is het bij jullie gegaan daarna?
Ligt eraan of je daarna ook weeenopwekkers hebt gekregen? Bij mij bij de eerste wel een weeenstorm nadat mijn vliezen (in zkh) waren gebroken. In combi met weeenopwekkers leidde dat wel tot een weeenstorm.
Eerste bevalling braken eerst de vliezen en kreeg ik gelijk een weeenstorm Tweede bevalling braken de vliezen 10min voordat ZL werd geboren.... geen weeenstorm Dus bij mij was het dus wel het geval
Nee geen weeënopwekkers gekregen, vliezen braken spontaan in de ochtend en vijf uur later ging het los. Als ik zo de reacties lees krijg ik wel de indruk dat de kans idd wat groter is nadat de vliezen gebroken zijn.
Bij beide begon het met breken van de vliezen. Bij de eerste direct regelmatige weeën en bij de tweede eerst half uur regelmatige krampen en daarna regelmatige weeën. Geen weeën storm gehad.
Hier wel weeenstorm bij de eerste, voordat de vliezen waren doorgeprikt. Bij de derde braken de vliezen en geen weeenstorm gehad.
Hier weeenstorm gelijk na toucheren waarbij ik 3cm had. Ik denk dat bij het toucheren (per ongeluk) de vliezen gebroken zijn, want ik voelde daarna steeds wat lopen. In 1uur tijd van 3cm naar volledige ontsluiting
hier ging die vlieger wel op: 1e bevalling begon met weeen, in behapbaar en opbouwend tempo. 2e en 3e bevalling begon met breken van vliezen en daarbij veel minder/weinig adempauze tussen de weeen door. sterkte vast!
Beide keren eerst gebroken vliezen en geen weeënstorm. Of tenminste: het ging wel snel beide keren van 2 naar 10 cm in 1,5 uur maar de weeën kwamen niet heel snel achter elkaar en waren niet extra pijnlijk. Daarbij stagneerde bij mij juist alles bij de persweeën (die had ik bijna niet)
Bij mij begon de eerste wee om 19:30 en direct regelmatig. Na 1 uur had ik 2 centimeter en ben onder de douche gaan staan omdat ik rugweeen had. Onder de douche ging het goed maar kreeg gelijk een weeenstorm toen ik eronder uit stapte. Om 22:00 volledige ontsluiting en heeft de verloskundige de vliezen gebroken. Hier dus binnen een uur weeenstorm zonder het breken van de vliezen.
Bij mij had het breken van de vliezen wel veel effect. Alle keren zijn ze doorgeprikt door de verloskundige. Tot die tijd was het altijd goed te doen, maar daarna barstte er steeds een weeenstorm los. Voordeel was wel dat het dan ook gelijk heel snel gepiept was. Vooral bij de tweede. Met 4 cm vliezen doorgeprikt en tien minuten later was het kind er al. Maar het waren geen prettige 10 minuten kan ik je zeggen. Bij de eerste en derde werden ze met 8 cm doorgeprikt. Eerste duurde daarna nog een drie kwartier, incl. half uur persen. De laatste duurde een kwartier maar dat had ook 2 minuten kunnen zijn want ik zat hem zelf nogal tegen te houden omdat ik bang was. Ik heb uiteindelijk niet eens meer geperst, hij kwam gewoon vanzelf toen ik het miet meer kon tegenhouden.
Mijn bevalling begon met gebroken vliezen. Gelijk weeen om de 2 a 3 minuten en eenmaal in het ziekenhuis (gok een klein uurtje later) kwam ik in een weeenstorm met geen pauze tussen de weeen. Dus tja... hier dus wel
Mijn bevalling begon met spontaan gebroken vliezen, daarna rustig opbouwende weeen. Geen weeenstorm gehad dus.
Bij mijn eerste begin mijn bevalling heel mooi. Rustig en goed op te vangen weeën en met 4 cm zei de vk dat ze mijn vliezen wel kon breken. Omdat het dan misschien sneller ging. Er kwam een weeenstorm maar de ontsluiting bleef rustig vorderen ipv sneller. Met het verschil dat de balans in mijn lijf weg was en ik raakte in paniek. Ik koos voor een ruggenprik. Baby bleek sterrenkijker en werd na laaaange persfase met vacuüm en veel geduw en getrek ter wereld gebracht. Ik denk dat 1 interventie kan zorgen voor meerdere en dat de kans op een natuurlijke geboorte verkleind. De vk tijdens mijn 2e zwangerschap zei dat ze dat in de praktijk vaker had gezien; weeenstormen na kunstmatig breken van de vliezen. Dus nu was het plan om alles zo natuurlijk mogelijk te laten verlopen, mits dat medisch kon natuurlijk. Nu braken mijn vliezen vanzelf na een dag van niet pijnlijk gerommel. Binnen een half uur waren de weeën erg krachtig. Maar mijn lijf (en mijn hoofd) waren er klaar voor. Ook hadden ze een duidelijke piek en dal. En kon ik even op adem komen en me herpakken. Totaaaaaal anders dus. Ik vond het zelfs een sensatie. Ik voelde de kracht van mijn lijf. Vertikale houding en me afsluiten van de wereld dmv muziek, gedimd licht en ademhalingsoefeningen hielpen ook. Heel anders dan al die toeters en bellen bij mijn eerste bevalling.