Hi dames, Dit is mijn eerste post op dit forum na heel wat fanatiek meelezen. Ik merk dat ik nu toch even mijn ei kwijt moet, aangezien ik merk dat ik mentaal helemaal aan het instorten ben. Dus als je mee wilt lezen, een hart onder de riem wilt steken, of jezelf in dit verhaal herkent, voel je vrij om mee te lezen en je reactie achter te laten. Mijn/ons verhaal: Toen ik 30 werd heb ik nog eenmaal een mooie grote reis gemaakt, waarna mijn vriend en ik besloten dat we graag aan ons volgende avontuur wilden beginnen: een kindje. Helaas blijkt na ruim een jaar proberen het op de natuurlijke wijze niet helemaal te lukken. En dus volgde er een bezoek aan de huisarts. De opdracht van de huisarts: voor mij een chlamydia test en voor hem een test om zijn zaad te laten testen. Een kleine drie weken later hadden we van beide testen de uitslagen de uitslag. De chlamydia test was (gelukkig naar verwachting) negatief, maar toen kwam zijn uitslag. En die was op z'n zachtst gezegd vrij slecht. De conclusie: 'Afwijking geconstateerd: slechts enkele bewegende en niet bewegende spermacellen gezien (extreme oligozoospermie). Het aantal progressief bewegende spermacellen (VCM) is niet te bepalen en de zwangerschapskans ter vaststelling van het vervolgbeleid kan niet met het prognostisch scoremodel van de NHG-standaard Subfertiliteit 2010 berekend worden.' Het advies, en ook het verlengde advies van de huisarts is om de test over drie maanden te herhalen om te zien of deze nog steeds zo slecht is. Daarna mogen we de stap maken naar de fertiliteitsarts. Ik heb helaas weinig vertrouwen in 'nog een keer testen'. Mijn vriend heeft namelijk slechts één teelbal, die ook nog eens niet was ingedaald (later operatief hersteld). Ik durf bijna al mijn geld erop in te zetten dat het probleem hieraan te wijten is. En niet aan het verbeteren van bijvoorbeeld onze leefstijl (die over het algemeen vrij gezond is). Helaas zit er voor ons niets anders op dan drie maanden wachten en dan opnieuw testen. Iets wat mentaal bij mij heel, héél erg zwaar valt. Ik word alweer bijna 32, wat voor mijn gevoel de kansen ook niet bevordert (je leest overal over het algemeen 'hoe ouder, hoe moeilijker het wordt' - uitzonderingen daargelaten uiteraard). Wellicht dat we via een ICSI in het ziekenhuis nog wat kunnen bereiken, maar als zelfs de VCM niet kan worden vastgesteld... Ik probeer mij ook alvast mentaal voor te bereiden op het feit dat we helemaal geen kindje kunnen krijgen (of via een donor, maar dat gesprek hebben we uberhaupt nog niet gevoerd). Maar alleen de gedachte hieraan roept zoveel wanhoop en verdriet bij mij op dat ik dit verhaal nu met tranen in mijn ogen zit te typen. Het is treurig verhaal, maar mocht iemand zich hierin herkennen en iets van een sprankje hoop kunnen bieden, dan neem ik die strohalm heel dankbaar van je aan. Veel liefs
Ach lieverd, ik kan niet zomaar wegklikken. Ik heb hier geen ervaring mee, maar wil je wel heel veel sterkte en kracht toewensen de komende wachtweken.
Wat een verdrietig verhaal! Ik heb ook een kindje mogen krijgen dankzij ICSI. Met ICSI heb je echt maar een paar goede zaadcellen nodig. Geef de moed zeker nog niet op en probeer wat vertrouwen te houden. Liefs!
Dank voor je bemoedigende berichtje. Ik duim heel hard dat de zaadcellen die ze (hopelijk) de volgende keer vinden van goede kwaliteit zijn. Fijn om te weten dat het bij jullie gelukt is! Al die kleine beetjes moed helpen.
Wat een pittige uitslag hebben jullie gekregen. Ik sluit me aan bij de rest, voor ICSI is een paar goede zaadcellen al genoeg gelukkig. Wij zijn na een jaar proberen direct verwezen naar een fertiliteitskliniek en ook daar was de procedure om het zaad na 3 maanden nogmaals te testen. Die tijdlijn is dus wel ‘normaal’, alleen werd het bij ons direct door de kliniek ipv de huisarts opgepakt. Zou de huisarts jullie misschien wel al kunnen verwijzen? Ik weet namelijk niet of zij het zelf ook nog eens opnieuw willen testen en dan spaar je die tijd in elk geval uit. Veel sterkte en succes!
Een hele dikke knuffel voor jou. Wat een klote nieuws. Maar wat anderen hier ook al schrijven. Met ICSI kunnen ze ook met een aar zaadcellen toch al wel eicellen bevruchten. Dus wie weet..... Wel zou ik je huisarts vragen om alvast te verwijzen naar de fertiliteitsarts. Overal zijn wachtlijsten voor. En dan loopt dat al mooi door tijdens de 3 mnd wachten op het herhaal semen onderzoek. Hoe dan ook ga je het ziekenhuis nodig hebben, wat de zaaduitslag zal over 3 maanden denk ik niet opeens geheel normaal zijn.
Jeetje meid wat ontzettend naar. Zelf geen ervaring mee maar wilde je wel sterkte wensen. Misschien zou je vriend alvast diverse vitamines kunnen slikken die de mannelijke vruchtbaarheid kunnen verbeteren. Zaad heeft namelijk (net als eicellen) 3 maanden nodig om te vernieuwen. Zaad kan heel erg schommelen, vooral als je vriend bijvoorbeeld koorts heeft gehad kan hij zeer laag zijn ineens. Met ICSI heb je maar een paar goede zwemmers nodig dus geef de hoop nog niet op! Heel veel sterkte!
@Krv en @blij83, Lief dat jullie de tijd hebben genomen om een berichtje achter te laten. Ik las jullie berichtjes gisteren en ik dacht: jullie hebben helemaal gelijk. Ik heb vanochtend meteen de huisarts gebeld om te vragen naar een verwijzing. Erbij vermeld dat het niet goed voelt om zo lang te wachten, zeker als er ook nog eens een wachttijd is vervolgens in het ziekenhuis. En ze snapte gelukkig mijn zorg. Ze vermeldde er eveneens bij dat de tijdslijn waarschijnlijk onveranderd zou blijven, maar ik ben al lang blij als we in ieder geval alvast contact hebben met een fertiliteitsarts. Dus heel erg bedankt voor jullie advies en bemoedigende woorden, dat gaf met net het zetje in de rug! Yes, goede tip, hij is aan de gang gegaan met vitamines. Zeker onder het mom 'baat het niet dan schaadt het niet'. We gaan er in ieder geval alles aan doen om de zwemmers die hij heeft van goede kwaliteit te laten zijn. Ik ben heel benieuwd nu naar onze afspraak bij de fertiliteitsarts en wat het advies zal zijn als de uitslag nog een keer zo slecht is... Maar goed. Voor nu hebben we in ieder geval een volgende stap op korte termijn. Dat voelt al fijner dan 3 maanden wachten op waarschijnlijk weer een slechte uitslag.
Wij kregen destijds als tips om ook wat lossere boxershort te kopen. Die droeg mijn man dan in ieder geval 's nahcts. Dus niet van die strakke, maar echt meer losse en wijde boxers. En niet meer (vaak) in bad, geen sauna bezoek.
Hi meis, Wat ontzettend vervelend om te lezen: helaas (her)ken ik je verhaal maar al te goed want het is bijna een exacte kopie van de mijne, behalve dat wij eigenlijk er meer 'per toeval' achter kwamen dat zijn zaad zo slecht was, omdat we bij de Fertiliteitspoli liepen vanwege mijn PCOS (en dus uitblijvende eisprong). Ze doen dan testen bij allebei, waaronder een zaadtest bij mijn vriend en daar kon de eerste keer ook geen VCM worden vastgesteld. Vervolgens heeft hij zijn levensstijl aangepast (lees: geen alcohol/feestjes meer) en na 8 weken opnieuw een test gedaan: dat heeft wel geholpen, want inmiddels was er een VCM meetbaar, maar met het droevige resultaat van 0.09, wat dus betekent dat een kind op natuurlijke wijze (of zelfs IUI) uitgesloten bleek. In het geval van mijn vriend heeft verder onderzoek uitgewezen wat de oorzaak is van de extreme oligozoospermie (namelijk een gebalanceerde translocatie) maar ik lees uit je verhaal dat je vermoed dat het komt door het (te) laat indalen van zijn teelbal. Wel zie ik dat er wel bepaalde levende zaadcellen gevonden zijn: dat is goed, want dan is een operatie waarschijnlijk niet nodig! Ze kunnen dan de (weinig beweeglijke) zaadcellen bewerken en met ICSI kun je dan gewoon nog zwanger worden, daar zijn de resultaten (zeker bij stellen waar de oorzaak zo aanwijsbaar is) echt heel erg goed van. Ons traject verloopt nu iets anders (want we moeten nu ICSI doen met Genetische testing) máár mijn vriend slikt al wel sinds februari speciale fertiliteitssupplementen en zijn zaad is letterlijk x4 verbeterd! Nu gaat dit me niet natuurlijk zwanger maken (en dat is in ons geval op dit moment ook niet het doel) maar het komt natuurlijk de kwaliteit wel ten goede: iets wat ook weer kan helpen tijdens een ICSI traject. Hoewel het prijzig is, zou ik dat in ieder geval adviseren. En het kan ook zomaar zijn dat zijn tweede test wel een stuk beter is he? Zeker als hij al wat levensstijlveranderingen heeft toegepast! Dus blijf hoop houden! En verder mag je me altijd een berichtje sturen voor een hart onder de riem of vragen die je hebt: ik weet maar al te goed hoe dit voelt en het is vooral vervelend als je het gevoel hebt dat iedereen om je heen met één goeie poging al zwanger wordt en dat jij hier met lege handen staat. Maar het komt echt goed, beloofd!
@Gladiooltje wat goed dat je de huisarts hebt gebeld en de huisarts hier ook aan meewerkt! Je bent in elk geval in goede handen en helaas bestaat het traject uit veel wachten. Heel veel succes.
Wat een ontzettend lieve en bemoedigende reactie stuur je. Ik kan me voorstellen dat TS er veel aan heeft. Maar qua 'Het komt echt goed, beloofd', wil ik toch wel enige nuance in aanbrengen. Soms komt het niet goed........ook niet meteen fertiliteitstraject. Zie mijn onderschrift. Ik benadruk dit, omdat mensen in mijn omgeving er vaak echt vanuit gingen dat de dokters er hoe dan ook wel voor gingen zorgen dat het goed kwam. En dat is echt een misvatting. Wat niet wil zeggen dat ik t.a.v. TS heel veel aanmoediging en hoop en peptalk heel erg op zijn plek vindt hoor! Absoluut. En ik denk dat dat je intentie ook was. Dus sorry voor mijn kritische noot. Maar het raakt mij vooral persoonlijk denk ik (de zin: Het komt goed, beloofd).
Ah, ja ik kan hierin begrijpen dat de woorden dat het goed komt jou persoonlijk raken, zeker als dat op fertiliteitsgebied (en dus een onvervulde kinderwens) niet altijd het geval is. Ik moet wel heel eerlijk zeggen, voor mij is de enige manier om hier doorheen te komen het geloof dat het goed gáát komen. Als ik nu al rekening ga houden met nuances omdat het bij sommige mensen niet goed komt, dan voelt de situatie behoorlijk uitzichtloos. Dus het kan zo maar zijn dat ik de woorden hierboven net zo hard tegen mezelf, als tegen de TS zeg. Het was in ieder geval niet mijn bedoeling om iemand te kwetsen, dus sorry als het verkeerd overkwam.
@SuzyCQ wat lief dat je je eigen verhaal met mij wilt delen. En echt bizar dat onze verhalen zo op elkaar lijken (tot dusver ben ik zo'n 'extreme oligozoospermie' uitslag nog niet vaak tegengekomen). Het klinkt misschien gek om te zeggen, maar het zorgt ervoor dat ik het gevoel heb er niet helemaal alleen voor te staan. Net als alle andere lieve meelevende reacties op dit forum overigens. En heel fijn om te lezen dat er de tweede keer bij jullie wél een VCM score berekend kon worden a.d.v. verbeteringen in zijn levensstijl, èn dat ze ook met zo weinig zaadcellen een ICSI behandeling kunnen starten. Dat klinkt bij mij als: er is nog een kans op een kindje van ons tweeën. Wie had gedacht dat je bij het lezen van zoiets al zoveel (positieve) emoties kon voelen. De fertiliteitsarts zal ons natuurlijk het fijne erover vertellen, maar dit zorgt in ieder geval dat ik met wat meer moed naar die afspraak toe ga. Ik lees dat jouw traject een andere wending heeft gekregen dan verwacht, maar ik duim heel hard dat het voor jullie binnenkort mag lukken. De komende periode volg ik je in ieder geval op de voet en mocht ik zelf wat meer horen binnenkort dan zal ik dat zeker laten weten. Andersom geldt precies hetzelfde, mocht je hierover even willen praten, let me know! Gedeelde smart is halve smart .
Ach meid toch, wat een schrik! Bij mijn man was er niks aan de hand, tot hij afgelopen zomer een zware ontsteking aan zijn teelbal kreeg. Vervolgens werd er 0 levend zaad gevonden. Uiteindelijk, na een paar maanden, hebben ze er 5 gevonden en mochten we door voor ICSI. Aan 5 levende zaadcellen, hadden ze immers genoeg, zei m'n arts. Hoeveel ze er uiteindelijk hebben gevonden na mijn punctie, dat weet ik niet. Maar ik ben op dit moment wel zwanger
@Joylynn, ik krijg oprecht kippenvel van het lezen van je verhaal. Wat ontzettend mooi dat je nu uiteindelijk in verwachting bent! En dat nadat er slechts 5 levende zaadcellen waren gevonden. Dit bewijst maar weer dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn. Heel erg bedankt dat je dit wilde delen. Ik hoop dat zo'n wondertje ons ook gegund zal zijn.