Hoi, Mijn zoon kan helaas weinig intrinsieke motivatie op brengen om enorm zijn best te doen op school. Hij weet van bepaalde dingen dat die hem zouden kunnen helpen om het beter te doen op de cito, maar hij blijft een beetje met de pet er naar gooien. Dit zien we bijvoorbeeld terug in netjes werken, nakijken etc. Hoe motiveer jij je kinderen hier in? Mijn partner heeft het over extrinsieke beloning (dus gewoon als jij dit en dat doet krijg je zus en zo). Ik ben daar enorm huiverig voor en ben bang om het beetje intrinsieke motivatie dat hij heeft om zeep te helpen. Ik wil niet dat hij straks alleen maar huiswerk maakt omdat daar iets tegenover staat.
Ik zou er idd niks tegenover stellen. Hij leert voor zichzelf, niet voor jou Al beseft een kind dat uiteraard nog niet (of niet voldoende) Onze oudste heeft er ook moeite mee. De leerstof is zeer pittig voor haar en icm ADD is de motivatie zo goed als nihil. Toch maar de strijd aan. Ik probeer zoveel mogelijk mee te doen,samen is altijd gezelliger dan alleen. (En ik leer er weer wat van met dat geschiedenis en aardrijkskunde) Maar blijven benoemen waarom het belangrijk is om goed je best te doen ook al lijkt het nutteloos of vervelend.
Mijn jongste dochter stimuleer ik om het huiswerk zsm te maken, dus meteen zodra ze haar huiswerk mee heeft. Zo is het meteen af en hoeft ze er de rest van de week niet meer aan te denken. Leerwerk doet ze iedere dag meteen uit school of meteen na een speelafspraakje en dan 5 à 10 minuten. Zo blijft het voor haar overzichtelijk en behapbaar. En ik help haar meestal even mee. Nou heeft ze wel wat motivatie van zichzelf, maar kan het niet zelf inplannen/in de gaten houden (met name door adhd). De afspraken die we daarover hebben, hebben we wel samen gemaakt. Dus een gesprekje gehad wat zij prettig vindt en wat ik handig vind en zo zijn we samen hierop uitgekomen. Hoe ik dat met de oudste deed op die leeftijd, weet ik eigenlijk niet meer. Ze zit nu in haar examenjaar, dus is al even geleden. En middelste dochter heeft intrinsieke motivatie voor 10. Die heb ik nog nooit wat hoeven zeggen over haar huiswerk. We hebben ze iig nooit beloond voor het maken van huiswerk. Een goed cijfer en opgedane kennis is de beloning en een slecht cijfer is een ‘wake up call’.
je kunt belonen en hij proeft succes zo kan hij daarna zelf wel door zetten. bij de kleuters zou dat niet zo werken maar bij een ouder kind kun je wel helpen om ietsje verder te gaan waardoor het leuker is en hij wilt daarna natuurlijk meer succes boeken. als t goed is.
Intrinsieke motivatie is sowieso lastig als er een cijfer wordt geplakt op zijn werk, dus bv keihard je best doen en op het proefwerk een 5 halen; of andersom niks uitvoeren en 9s halen... Waarom zou een kind dan nog zelf zoeken naar die intrinsieke motivatie? Dus het ís wat dat betreft in zekere zin al extrinsiek. Ik zou dan thuis niet dat resultaat belonen/bestraffen, maar het feit dat hij eraan heeft gewerkt. Bv na school een vast (niet te lang) moment, en als hij dat gedaan heeft mag hij iets leuks gaan doen bv.
Ik probeer het zo min mogelijk te pushen en ik ga het ook niet belonen of afstraffen. Ik heb het er met hem over en leg uit dat je beter elke dag een beetje kunt doen, dan alles in 1 keer. Maar vorig jaar is hij ook al een keer op zijn bekkie gegaan, toen was het niet zo simpel als hij dacht. Tja, daar leren ze van. Als je nu al met beloningen komt, komen er nog wel heel wat bij voordat ze klaar zijn met school. Hier overigens groep 7.
Hier push ik wel (zoon gr 6) want werken voor zichzelf doet hij niet. Daarnaast kan hij lastig automatiseren, dus hij moet. Soms moet hij eerst oefenen en daarna pas ps4 spelen. De oudste groep 8, die hoef ik niet meer te overtuigen, die is in gr 7 al op haar snufferd gegaan, terwijl ze riep je hoeft niet te helpen, ik kan het zelf! OK! Helaas zware onvoldoende, dus daarna planden we samen in en overhoorde ik haar. Geen laatste moment werk, gewoon aantal dagen van te voren, niet goed geleerd, hup weer naar boven. (we praten over 10 min per dag). Ik zou hem wel pushen, met name leren plannen en overhoren. Kent hij het niet, dan mag hij iets niet. Zolang hij niet voor zichzelf werkt, is het zo lastig. Enne huiswerk maken is niet leuk!
Het gaat bij ons overigens net om huiswerk en leren voor een toets. Dat moet hij gewoon doen. Het gaat bij ons om netheid tijdens een toets, niet te snel werken tijdens een toets, nakijken etc.
Hier belonen wij alleen de inzet niet het resultaat. Als ze hard werken beloon ik dat. Dat is een stuk eerlijker voor kinderen die keihard werken maar toch matig scoren. Ten opzichte van makkelijke studenten die zich nergens voor inztten. Alleen met inzet en motivatie zal hij iets kunnen bereiken. Als hij dat niet heeft zal hij ondanks dat hij het qua IQ wel kan nergens komen later. Dat bespreek ik dus ook zeer regelmatig met mijn kind(eren). Ook blijf ik herhalen dat ze voor zichzelf werken en voor hun eigen toekomst. Ik vraag ze bijvoorbeeld wat ze nu (korte termijn) en later (lange termijn) willen in het leven. En geef aan dat ze daar zelf verantwoordelijk voor zijn. Ik wil ze daar aan alle kanten bij helpen en ondersteunen. Maar het is hun eigen verantwoordelijkheid om hard te werken. Wat wij bijvoorbeeld doen is dat we direct na school beginnen met huiswerk. Kijk per kind of ze dat liever aan de keukentafel doen of stil op hun kamer. Mobiele telefoons staan dan uit (of liggen op een centrale plek) en er is zo min mogelijk afleiding (geen computer of tv die aanstaat). De laptop staat op een plek waar wij kunnen meekijken. Op die manier is er zo min mogelijk afleiding. Voor sommige kinderen werkt een huiswerkgroep heel erg goed. Informeer daar eens naar op school of in je omgeving.
' Als ik ga wachten tot hij voor zichzelf gaat werken dan is hij waarschijnlijk volwassen. En hij moest ook dyslexie huiswerk maken en dat doet een 8 jarige echt niet uit zichzelf hoor. Sommige dingen hebben gewoon hulp nodig en begeleiding, want ze doen het uit hun zelf niet. Met de inzet die hij getoond heeft, heeft hij binnen 1.3 jaar zijn training afgerond en dat is supergoed. We belonen de inzet en niet het resultaat. Mijn man had een moeder die niet pushte of hielp en hij kan zichzelf wel voor zijn hoofd slaan dat zij dat niet gedaan had...
Tja. Zo zijn er zoveel ervaringen. Mijn moeder pushte heel erg en dat heeft ook anders uitgepakt dan ze in gedachten had. Maarre niet pushen is natuurlijk totaal iets anders als niet helpen en begeleiden.
Wij belonen niet. De innerlijke motivatie is al zo klein en als er dan een beloning aan gekoppeld wordt dan wordt die innerlijke motivatie nog kleiner (is onderzocht). Hier moet ze gewoon, hoeveel ze ook klaagt. Ze heeft echt geen concentratievermogen dus we controleren ook. Telefoon moet ze inleveren en dan huiswerk maken en we overhoren haar zodat we weten of ze voor een toets goed geleerd heeft. Verder helpt mijn vriend haar heel veel, hij kan het uitleggen op een manier die ze beter snapt dan uit het boek. Dus ik zou er de tijd voor nemen en er samen voor gaan zitten en verder verplichten. Die intrinsieke motivatie kun je helaas niet uit een hoge hoed toveren.