Daar heb ik een truc voor, groter papier pakken. Gaat nergens over, maar t helpt. Als ik 2-3 pagina's doorblader wordt ik helemaal peu nerveus. Gewoon rustige bladspiegeling en uiteraard moet er gestreept kunnen worden op een nette manier. En ook niet alles op jouw bord. Juist een lijst op ,weet ik veel wat, een deur ofzo, dan weet een ander ook wat er komt en kan hulp aanbieden. "Iedereen wil doorgaans met liefde een handje helpen, maar er moet dan ook iemand zijn die geholpen wil worden." Zei een sportgenoot ooit tegen me. (net als: we weten dat je t zelluf kan, zegt niet dat je t dan maar zelluf moet doen!)
Hier graait mijn man dan de lijstjes uit mn handen, zegt 1 2 en 3 doe ik, jij doet 4 en 5 en de rest komt later. Soms zit het zo in mijn hoofd ipv dat ik het deel en hij ook iets doet en me helpt om te relativeren
Waarom een antidepressiva? Heb je het ook al op een meer natuurlijke manier geprobeerd? Denk aan minimaal 30 minuten wandelen in de natuur, Magnesiumtauraat en saffraan slikken bij het avondeten voor diepere slaap en meer rust in je hoofd, koffie en groene thee laten staan, yoga, alternatieve neusademhaling wanneer je je overprikkeld voelt. Door voeding kun je je ook veel beter voelen. Zorgen dat je genoeg eet om je bloedsuikerspiegel stabiel te houden. Je lichaam echt voeden ipv alleen maar vullen. Veel van je gelukshormonen komen uit je darmflora, maar die hebben wel goede voeding nodig. Er is veel over te vinden als je zoekt op ‘gut healing’ of ‘Brain gut Connection’.
Ik heb as GZ-psycholoog langere tijd mensen met burn-out behandeld. Vaker een burn out krijgen is vaak een symptoom van iets onderliggends; bijv autisme, een persoonlijkheid waarbij je weinig in contact staat met je gevoel, een neiging jezelf te overvragen door over je grenzen heen te gaan, oververantwoordelijk voelen, bang bekritiseerd te worden etc etc. Ik lees dat je al naar een psycholoog wil gaan en dat lijkt mij een verstandige keuze. Ik zou dan ook specifiek vragen naar hulp voor het onderliggende in plaats van weer symptoom bestrijding. Een burn-out behandeling is heel anders dan behandeling gericht op het onderliggende. Je komt dan vaak uit op iets van schematherapie. Qua vergoeding zit het dan ook wel snor; je wordt dan namelijk behandeld op de diagnose die eronder ligt ipv burn-out. Voor nu kan ik je alleen maar adviseren om zo veel mogelijk ontspanning in te lassen. Letterlijk. Een onderdeel van een degelijke burn-out behandeling is dat mensen wel 10x per dag een ontspanningsoefening doen. Download een app en neem daar iedere dag dus vaker de tijd voor. Dat doet vaak al “wonderen”. Ga daarnaast iedere dag minimaal 30-60 minuten wandelen. Uit onderzoek is gebleken dat je daarmee sneller uit een burn out komt of het in de toekomst kan voorkomen. Anti depressiva doet weinig bij een burn-out. Daar zou ik niet direct voor kiezen.
Ik lees dat idd heel veel dat er dan vaak iets onderliggend is zoals autisme, ADD/ADHD. Maar wat ik ook lees is dat voor die diagnose de kenmerken al als kind aanwezig moeten zijn. Ik kan me nu aardig herkennen in ADD in die zin dat ik me niet goed kan concentreren, druk in mijn hoofd, geen overzicht houden, nel overprikkeld enz. Maar dat is wel allemaal pas gekomen na mijn eerste burn-out op mijn 27e. Daarvoor heb ik echt nooit problemen gehad met dat soort dingen. Ik heb zonder problemen een WO studie cum laude afgemaakt, een huis gebouwd samen met mijn man (iets wat ik dus nu niet meer kan) en dat soort dingen. Sociaal gezien nooit problemen gehad. Kan prima relaties onderhouden. Ik zit meer te denken richting HSP. Daar kan ik me als ook wel in vinden als ik naar mezelf kijk als kind. Behalve de overprikkeling. Die is echt pas gekomen op mijn 27e met die burn out.
Het kan ook persoonlijkheidsontwikkeling die onderliggend kan zijn, niet alleen dingen die vanaf de kindertijd aanwezig zijn. Als je opgroeit in een onveilige omgeving, dan heeft men vaak karakter eigenschappen die jezelf in de weg kunnen liggen: bijvoorbeeld perfectionisme of bang voor afwijzing. Dus ook daar kijken ze naar, niet alleen ontwikkelingsproblematiek. Als je bijvoorbeeld hele gedreven ouders had op het gebied van carrière, dan leer je dat dat de norm is. Of als ouders weinig aandacht hadden voor emoties, zie je dat mensen vaak minder goed hun eigen emoties kunnen aanvoelen (of pas te laat). Zo zijn er tal van dingen die je kwetsbaar kunnen maken voor burn-out. En dat heeft dan vaak met het opgroeien te maken.
Wat vervelend voor je! Ik heb in het verleden ook een aantal keer last gehad van een burn-out of iets in die richting. Nooit depressieve klachten maar wel angst klachten. Ik herken het dat je bij een terugval echt kunt denken van Waarom lukt het nou niet. Waarom heb ik nou weer zo'n stevige terugval terwijl ik helemaal niet zoveel stress heb? Probeer het een beetje over je heen te laten komen en niet te veel te doemdenken. Het is goed mogelijk dat je nu tijdelijk meer klachten hebt maar dat het helemaal niet zo lang duurt als de vorige keer. Probeer ook te accepteren dat het nu zo is en dat het helemaal niet gek is dat je je nu zo voelt nu je zoveel meer op je bordje krijgt. Verhuizen schijnt een van de meest stressvolle gebeurtenissen uit een leven te kunnen zijn!
Deze ervaring heb ik ook, en het heeft mij enorm geholpen bij het herstel proces maar ook in het dagelijks leven van nu.
Mijn klachten zijn nu voornamelijk heel extreem veel hoofdpijn en maar tegen heel weinig prikkels kunnen. Snel uitgeput na kleine inspanning. Dus wel echt meer burnout achtige klachten. Ik lijk nu na 3 weken wel te merken dat ik in ieders geval niet verder weg zak en t een klein beetje beter lijkt te gaan. T eten en slapen gaat beter. De hoofdpijn en overprikkeling helaas nog niet. Maar hopelijk duurt t dit keer inderdaad een stuk minder lang als de vorige keren. Heb wel klein beetje hoop.
Hier ook al meerdere periodes gehad... Ik heb nu een heel goede klik met mijn psychologe waar ik nu al 2 jaar naartoe ga, niet terugbetaald, maar het is het geld echt waard (België), soms laten we een maand ertussen, soms minder, soms meer. Ik neem ook ad (escitalopram) en daar kan ik voorlopig nog niet zonder. Hier denk ik inderdaad dat Ass onderliggend kan zijn, maar diagnose vind ik persoonlijk geen meerwaarde. Psychologe geeft ook tips mee met kenmerken daarvan in haar achterhoofd. Een goede klik is zo belangrijk!