Goede tips zijn welkom!! Mijn zoontje van net 3 heeft zo'n verschrikkelijke hekel aan haren knippen! Het geluid van de schaar, de kriebelende haren omdat hij niet stil zit, het aan zijn haren zitten en de o zo enge tondeuse. De tondeuse laat ik de kapper echt niet meer gebruiken daar is die echt als de dood voor. (ze wil de haren in zijn nek dan weghalen) nou die blijven maar mooi zitten. Onze kleine boef gaat zo onwijs door het lint wanneer de haren geknipt worden. We hebben echt al alles geprobeerd. Afleiding, thuiskapper, in een salon, extra keepjes om, speelgoed, tv, bij mamma op schoot, boekjes erover, voorbereiden maar niets helpt. Tegenwoordig knip ik zijn eigen haren maar onder de douche zodat hij geen last heeft van gekriebel. Ik moet hem dan echt vast klemmen en nog slaat en schopt hij om zich heen (doet die ik andere omstandigheden niet uiteraard). Nu kan je je denk ik al voorstellen hoe moeilijk het is om dan zijn haren te knippen. Heeft een van jullie een tip om het voor hem als voor mij makkelijke en leuker te maken? Ik hoor het heel graag
Zo erg is het hier niet, maar mijn zoon zit ook non-stop te brullen bij de kapper. Volgens de kapster is het omdat ik erbij blijf staan en het liefst wil ze dat ouders zo ver mogelijk op afstand blijven want dan zou er geen probleem zijn ben ik het niet mee eens op deze jonge leeftijd dus nog niet geprobeerd Zou hij het stoer vinden om samen met papa naar de kapper te gaan misschien? Allebei tegelijk geknipt worden.. Verder zou ik het ook niet weten..
Herkenbaar. Voor nu heeft onze zl gewoon te lang haar. Scheelt dat het een beetje in is. Maar een beetje strakkere contouren en wat meer model erin zou mooi zijn ja. Ik heb het nu 2 keer zelf een beetje geknipt. Met ipad, tv, koekjes in de aanslag. We lezen een boekje van Liesbet Slegers over de kapper. En we nemen hem met ons mee als we zelf geknipt moeten worden. En dan proberen we hem zonder druk! te verleiden om te komen kijken. Ja, hier was de drempel over gaan al spannend. Alle vreemde mensen die zl aanraken vind hij bedreigend. De schoenenverkoper die voelt of de schoen mooi aansluit, de aardige mevrouw die hem over zijn haartjes kriebelt in de rij van de supermarkt, de slager die een beetje hard roept dat hij een mooie pet heeft.. Toch lukte het gisteren om bij het eerste bezoek aan de tandarts, zl bij mij op schoot te laten zitten. Hij deed uit zichzelf zijn mond open en de tandarts keek naar zijn tanden. Ik was helemaal verbaasd! Ik denk ook dat dwingen averechts werkt. Vertrouwen winnen en voorbereiden is beter imo. Soms duurt dat langer, maar ik denk dat het van belang is voor de toekomst. Wat mij ook hielp bij het knippen: - zl zelf een schaar geven (natuurlijk zoeentje die alleen in papier knipt). - heel hard zingen - af en toe even weglopen zodat alle aandacht weer naar de ipad ging. - vooral eerst de zijkanten knippen, zodat kriebelhaartjes niet meteen over zijn gezicht vallen. Ik heb nu maar bedacht dat hij een keer met papa en oma moet gaan. Oma is een kei in afleiden en bij papa kan hij troost vinden. En dan heeft niemand last van mama's spanning en frustratie Succes!
Mijn zoon mag sowieso altijd zijn knuffel vasthouden onder het knippen en ik koop hem om met een koekje. Werkt hier heel goed. Ik ben al 6 x met hem naar de kapper geweest (hij heeft nogal veel en vol haar) en inmiddels geniet ie er echt van.
Geen idee of het werkt en je het al geprobeerd hebt, maar zomaar wat ideeën: -iPad met oordopjes - handen altijd onder de cape uit (was de beste tip van mijn kapper) - paaien met een koekje/snoepje oid (oké, niet heel pedagogisch maar je moet wat zeg maar) - idd knuffel mee laten nemen. Of evt zijn speen (als hij die nog heeft) Heel veel succes in ieder geval, het lijkt me heel vervelend als ieder bezoek aan de kapper zo'n drama is....
De jongste is hier ook een drama, hij klimt gewoon uit de kappersstoel.. De laatste keer dat hij geknipt is heeft hij bij de kapper in zo'n autostoel gezeten (klom daar ook eerst uit) en ze had een filmpje voor hem aangezet. Zo heeft hij uiteindelijk een tijdje stil gezeten Ik had gelukkig wel zijn speen mee Het is zo vervelend