Mijn zoontje van sep 07 doet groep 2 voor de tweede keer dit jaar. Hij was volgens de school een twijfelgeval omdat hij zo vreselijk onzeker is. Wij en school twijfelen niet aan zijn kunnen. Echter nu zit hij dus weer bij dezelfde juf en in tegenstelling tot wat wij vorig jaar hebben begrepen krijgt hij geen extra werkjes of nieuwe werkjes, maar doet hij gewoon mee met de rest, ik kreeg gister een werkje van hem onder ogen easrvan de tranen mij in de ogen sprongen. Dit soort wrkjes maakte hij 2 jaar geleden al zonder problemen. Ook hebben we nog geen handelingsplan gezien waar we al twee keer om gevraagd hebben. Ik weet dat natuurlijk alle ouders dit zeggen, maar ons zoontje is echt een heel gevoelig en pienter jongetje en ik ben bang dat hij zich gaat vervelen, hij geeft zelf ook aan de werkjes vreselijk saai. Mijn man is bovengemiddeld intelligent en oom al denk ik niet dat j dat is, ik herken wel heel veel van mijn man in hem. Mijn man heeft zich heel lang verveeld en is vroeger nooit serieus genomen, hij was ook erg onzeker en men dacht altijd dat hij het niet kon en dat was dus absoluut niet zo. Goed, om een lang verhaal kort te maken, wat nu? Ik snap dat hij niet nu nog naar groep 3 kan, maar zo doorgaan is geen optie. Ik vraag maandag uiteraard direct weer een gesprekje aan, maar tot nu toe lijken ze het niet echt te snappen. ( mijn moeder staat overigens al 20 jaar voor de klas en vindt de werkjes die hij nu maken ook echt onder de maat, dus het is echt niet zo dat we hem hoger inschatten dan h in i daadwerkelijk kan).
Gesprek met de leerkracht aangaan en vraag of de intern begeleiderer bij komt zitten. Hij is blijven zitten, maar geen handelingsplan? Dat kan echt niet.
Ja gaan we sowieso maar doen. De intern begeleider is een vriendin van mijn moeder, dat maakt het allemaal ook wat lastig. Ja we zitten dus al sinds het begin van het schooljaar op het handelingsplan te wachten. Heb er dus ook al naar gevraagd.
Volgens mij is het in groep 2 ook al blijven zitten. Op het formulier wat wij hebben moeten ondertekenen stond ook doubleren.
Ik weet dat veel leerkrachten dat nog graag zeggen. Maar jij weet ook hoe de onderwijsinspectie er over denkt. Hoe dan ook; what's in a name? Hij doet een klas dubbel (zie geboortedatum, heeft al twee volledige jaren gekleuterd) en dus moet er gewoon een handelingsplan liggen. Zelfs al geef je het beestje liever een andere naam. @ts: Ik zou me nu niet druk maken om de vriendschap tussen ib-er en jouw moeder. Het gaat nu niet om hun, maar om jullie kindje. En ongeacht de relatie die jouw moeder met de ib-er heeft, hoort jullie kindje gewoon de juiste zorg & onderwijs te krijgen. Niks meer en niks minder. Gewoon op dezelfde (zakelijke) manier het gesprek in gaan als je bij een onbekende ib-er zou doen. Als het goed is, doet zij dat ook.
Ik zou een gesprek met de juf en de intern begeleider aanvragen. Het moet niet uitmaken dat ze een vriendin van jouw moeder is. Ik neem aan dat ze een professional is. Als ze zich zou laten leiden door een vriendschap, lijkt ze me niet geschikt voor die functie.
Je kind heeft recht op lesstof op eigen niveau, zeker als dat vorig jaar aangekaart is. Dit kan overigens heel simpel door bv jouw kindje net iets extra's te laten doen bij bv een werkje. Is er in de betreffende klas een stagiaire? Vraag of deze persoon af en toe iets extra's met jou kindje mag doen. En gewoon aankaarten hoor, een kindje wat zich een heel jaar niet uitgedaagd voelt heeft er straks weinig lol meer in.
Waarom zou hij niet alsnog door kunnen naar groep 3 dan? Of zou dat sociaal emotioneel toch nog niet passen?
Toch heeft het mbt onderwijs inspectie hetzelfde effect als wanneer je in groep 6 blijft zitten. Anyway... On topic.. Een jaar lang vervelen.. Zit zoonlief niet op te wachten.. Maar ik kan je nu alvast verklappen: jij ook niet! En hij wordt er ook niet zelfverzekerder van. Wel als hij gewoon lekker in z'n vel zit.. Dan is het prima. Maar anders kun je je borst natmaken voor een stressjaar. Maar als zittenblijver is hij automatisch een zorgleerling waarvan een handelingsplan moet worden opgesteld met daarin waar precies aan gewerkt moet worden en hoe ze dat willen gaan bewerkstelligen. Inclusief regelmatig gesprekken met de ouders waarin de huidige status wordt aangegeven en evt ook wijzigingen in het plan. (Want de kans is groot... Dat het ergens bijgesteld zal moeten worden... Het is tenslotte een kind en geen lopende band) Is at er niet.. Zou ik uiteindelijk (laatste redmiddel... Maar het is wel je kind dus ik persoonlijk zou niet wachten tot de kerst oid) een schriftelijke klacht indienen. Dan gaat het vaak ineens een stuk sneller. Goed gesprek waarna beide partijen het eens zijn is natuurlijk het beste maar als dat niet lukt... Zul je een stapje hoger moeten. En de relatie tussen IB-er en jouw moeder... Tja die zou er natuurlijk buiten moeten staan. In ieder geval wat jou betreft.. En als de IB-er haar werk goed doet is dat voor haar niet anders. Het gaat tenslotte om je zoontje en niet om je moeder
eens met tupp...op je strepen gaan staan en een afspraak maken voor wanneer jij het handelingsplan kan verwachten. En je niet druk maken om de relatie tussen de ib'er en je moeder. Al snap ik het wel heel goed en moet je dat anders ook maar ff uitspreken. Dat je het dus duidelijk niet eens bent met hoe het nu gaat maar dat je het ladtig vindt om echt te zeggen wat je vindt omdat jullie elkaar prive kennen. Dan komen zij maar met een oplossing. over blijven zitten..gevoelsmatig is extra kleuteren voor mij ook geen blijven zitten maar officieel is dat wel zo.
Goed verwoord. Jullie en school twijfelen niet aan zijn kunnen maar hij is erg onzeker? Waarin is hij onzeker? Sociale situaties?, in wat hij zelf kan? Hoe ziet de juf dat hij hierin beter gaat groeien in de kleuterklas dan in groep 3? Daar mag een goed plan voor gemaakt worden. Ik zou heel goed willen weten waar die onzekerheid vandaan komt en hoe eraan gewerkt gaat worden als het kind cognitief wel toe is aan groep 3. Een kind onder zijn niveau laten werken komt de onzekerheid niet ten goede.
Wij zitten in precies dezelfde situatie en ik vond het zo`n moeilijke beslissing. Doorgaan naar 3 met het risico dat ze zou vast lopen of nog een jaar om aan haar sociaal emotionele vaardigheden te werken. Ook dochter is in gr2 gebleven. Ik heb haar net ook maar eens gevraagd naar haar werkjes, want sociaal is ze wel gegroeid als oudste van de klas. In spannende (onbekende) situaties is ze niet te verstaan, gaat ze mompelen en praat met haar vingers in haar mond. En itt vorig jaar doet ze dat op school niet meer, presentaties gaan veel beter. Terwijl ze ergens anders het wel weer doet en laat merken dat ze onzeker is. Dochter geeft ook aan dat de werkjes precies hetzelfde zijn als de werkjes van de andere kinderen uit gr2. En dat ze het erg makkelijk en saai vindt. Ik ga morgen ook een gesprek aanvragen met de juf om weer eens met haar te praten over dochter en haar werk. En extra uitdagingen want daar hebben wij het over gehad met juf dat ze dat zou krijgen. Dochter is thuis veel bezig met typen: overtypen uit een boek, maar ook uit haar hoofd (op school mag ze alleen na typen), met rekensommetjes en leest wat. Dingen die ze dus op school niet doet, is ook geen stof van groep2 natuurlijk. Geen idee wat ze op een 'normale" school bieden aan deze soort leerlingen, dochter zit op een jenaplan school. De werkjes die ik tegen de eerste weken tegen kwam op forums of facebook van kinderen uit groep 3 kan dochter ook makkelijk.
Mijn dochter zit in groep 1 (geen combiklas) en daar hoort ze ook qua leeftijd. Ze had qua leren best door gekund naar gr2. De dingen die ze nu spelenderwijs oefenen in de klas, deed zij een jaar geleden of eerder al. Dus tja, dát is heel simpel voor haar. Maar ze heeft t hartstikke naar haar zin op school, het klikt super goed met de kindjes, dus ze zit prima op haar plek. Ze heeft nu wel een extra werkje gekregen, woordjes lezen en die verbinden met het bijbehorende plaatje. Vindt ze erg leuk, ook dat zij een 'speciaal mapje' heeft. Maar het is niet zo dat ze zich verveelde of lastig gedrag vertoonde. Ik heb er ook niet om gevraagd. Dus zolang er geen problemen zijn en zij het naar haar zin heeft, maak ik me geen zorgen en zie ik het alleen maar als een voordeel. Enige is wel dat ze de laatste maanden thuis niet meer wil lezen en dat ze bijna alleen maar krastekeningen maakt. Anderzijds is ze wel weer wat drukker met puzzelen, iets wat ze heel lang niet gedaan heeft. Dus ik wijt het aan ontwikkelen op andere vlakken. Oa ook sociaal (en emotioneel) vlak.
Wij hebben niet exact een normale school... Maar wel met klassikale lessen in ieder geval. Bij ons is er bijv als kleuter verrijking 1x per week plusklas. (Die overigens niet echt gericht is op hoogbegaafde leerlingen maar op de precies snellere leerling die uiteindelijk havo/vwo gaat doen. Geen enorme voorsprongen dus maar wel gewoon behoefte aan precies iets meer.) Verder zijn er voor diezelfde leerlingen ook elke dag smartgames welke op volgorde gemaakt moeten worden. Voortgang wordt bijgehouden in "De Rode Map". Deze map, eenmaal verkregen.. Blijft bij een kind tot groep 8. Hoe het verder gaat... Dat gaan we binnenkort ontdekken denk ik heb dochterlief dit jaar nog niet gehoord over de rode map... En ze zijn nog niet met de zonboekjes begonnen ook. Nog even afwachten voor ons ook dus.
Mijn dochter zit ook op een jenaplanschool en de oudste kleuters van groep 2 krijgen standaard extra werkjes en verantwoordelijkheden. Dus de jan-mrt kinderen gok ik. Uiteraard alleen als ze daar aan toe zijn. Weet dit van ouders van die kinderen niet uit eigen ervaring. M is van dec07 en zit nu in groep 3. Op haar schopl werken ze met 2/3 groep en dus zou doubleren of doorstromen of meedoen bij delen geen enkel probleem zijn gedurende het jaar. Maar als blijkt dat de keuze in jullie geval toch niet passend is geweest dan zou doorstromen naar 3 wel degelijk mogelijk moeten zijn en dan liever snel dan pas na kerst ivm achterstanden. Inderdaad dus tijd voor een stevig gesprek met school... succes
Ik heb zelf een extra kleuterjaar gehad (was jarig in november) samen met mijn vriendinnetje dat precies op 1 okt jarig was (dat was toen de ijkdatum om evt naar groep 3 te mogen) We konden allebei al lezen, schrijven en een beetje rekenen in groep 2, maar waren daarnaast nog heel erg speels. Daarom leek het onze ouders beter om ons samen te laten 'zitten'. Voor mij is het heel goed geweest. We kregen extra taakjes in de klas (zowel werkjes als speciale dingetjes, zoals het theekopje van de juf terugbrengen naar de conciërge en dingen klaarleggen op de tafeltjes als de andere buitenspeelden enzo) en voelden ons daardoor heel 'groot'. Ik ben zelf hoogintelligent, maar gedroeg me wel altijd jonger dan ik was. Ik voelde me ook heel lang beter thuis tussen jongere mensen (ook toen ik zelf al volwassen was, haha) Maar goed. Wij hadden dus een juf die ons wél uitdaagde. En dat was volgens mij echt geen extra dagtaak voor haar. (ik heb zelf voor de klas gestaan en weet er wel een beetje vanaf) Dus ik ga herhalen wat velen voor mij hebben gezegd: heb een gesprek met de ib'er en de juf. De ib'er is juist voor dit soort dingen en krijgt de vraag vast vaker. Ik hoop voor je zoontje dat hij zich gauw weer uitgedaagd en 'knap' voelt!
Dat laatste zou ik wel alert op zijn. Als een kind "achteruit" gaat in zijn ontwikkeling, kan dat komen door aanpassingsgedrag. Het kind merkt dat het uit de toom valt in de groep, wil niet opvallen en past het gedrag aan aan wat in de groep normaal is. Dat kan het begin zijn van onderpresteren en het is niet altijd makkelijk "terug te draaien".
Ja, ik ben er wel alert op, maar tegelijkertijd zie ik dat ze zich op andere vlakken wél blijft ontwikkelen en het ook leuk vindt dat t mensen opvalt. Rekenen bijv vindt ze wel leuk, en talen, verkeersborden. Ze is soms wel liever lui dan moe (geen zin), dus daarom denk ik dat het goed is dat de juf haar met het extra werkje uitdaagt. Ik ben ook blij dat ze het leuk vindt, omdat ze thuis nog maar weinig wil lezen. Al gaat t alweer iets beter qua 'zin' dan een tijdje terug. Persoonlijk wil ík haar niet teveel pushen, omdat ik niet wil dat ze zich gedwongen voelt en het daarom niet meer wil.. Ze is nog maar 4, dus ze hoeft helemaal nog niet te kunnen lezen natuurlijk. Mijn vriend en ik waren beide ook snel op school, maar geen onderpresteerders. Daarom ben ik daar bij haar ook niet zo bang voor dat dat het is waarom ze die 2 dingen nu even? niet meer doet. Ze heeft bijv ook 2 jaar bijna niet gepuzzeld en nu opeens weer wel. Maar ik hou het wel in de gaten. Misschien dat ik het eens met de juf bespreek, wat haar kijk daarop is. Ik zie het best gebeuren dat ze over een tijde opeens een sprong maakt en weer veel gaat tekenen en beter kan lezen.
Bedankt voor jullie reacties! Het gesprek is aangevraagd en waarschijnlijk hebben we woensdagavond een gesprek. Op deze manier kan het in elk geval niet doorgaan. Voorbeeld: het werkje wat hij meekreeg waren de getallen 1 t/m 5 met daarachter het bijpassend aantal plaatjes. Echt te simpel dus. Ik ben wel heel erg bang voor onderpresteren omdat mijn man dat dus vrijwel zijn hele schoolcarriere heeft gedaan (mavo, mbo en vervolgens kwam hij erachter dat hij het echt wel kon en toen hbo in 2 jaar met als laatste cijfer een 8, nu gaat hij misschien volgend jaar aan een promotietraject beginnen naast zijn werk). Hij is onzeker over zichzelf, is bang dat hij fouten maakt, dingen niet goed doet. We zijn bang dat hij faalangst heeft. Is bang om nieuwe dingen te proberen.