Wie heeft hier raad mee.?

Hoe oud is je meisje? Kan het misschien een sprongetje zijn?

 

Heej meisje,

wat vervelend maar ook erg herkenbaar..mijn dochtertje heeft die periodes ook namelijk..en ik weet dat je dan weinig kan maar ik geef er wel aan toe.. op dat moment heeft zij gewoon erg de behoefte om dicht bij mama te zijn dus ik denk dat het belangrijk is dat je kijkt naar t gevoel van jou en je kleintje..

succes(K)

 

Oh. Je hebt wel een banner. heb ik die dan over het hoofd gezien?

Tja, het zijn inderdaad van die periodes. Vaak is het het beste er maar gewoon aan toe te geven. Je kunt haar nu nog niet verwennen. Ze heeft blijkbaar behoefte om bij jou te zijn. Over een poosje is het weer over. Probeert te genieten van haar bij je te hebben. Sterkte ermee!

 

Ik deed Steven in het begin overdag gewoon in de kamer, in de kinderwagen, en in de draagzak was ook een succes.
Misschien heeft ze gewoon behoefde om dicht bij jou te zijn.

 

Ik zou er lekker van genieten en ze heeft gewoon behoeftes aan d'r moeder. Daan heeft dat ook gehad en nog steeds heeft hij van die dagen. Ik geef me dan over aan hem en kroel dan die dagen meestal 3 dagen helemaal suf. In het begin had hij het zo van 3 dagen wel 3 dagen niet en er kwam steeds meer tusen de niet dagen te zitten. en toen hij 3,5 maand was heeft hij afgelopen vrijdag nog een echte kroel dag gehad.

 

Ik zou eens een speentje proberen als ik jou was, bij ons werkte dat.

 

Geef er gewoon aan toe hoor. Finn had dat ook en heeft dat soms ook 's nachts. We hebben hem zelfs 1 week in bed gehad in de nacht omdat het echt niet in zijn eigen bedje ging. Daarna was het weer over en slaapt hij gewoon in zijn eigen bedje.

 

uhhhh zal ik je zeggen dat yessin dit NU NOG doet .....
vanaf t begin wilde hij overdag niet in bedje
hij ligt dus ook overdag in de box of in de draagdoek..... als ik em overdag in bed leg is t krijsen
s'nachts geen enkel probleem .... heel raar hoor!

 

Een hele goede tip: Lees het boekje eens van Ria blom. Rust, regelmaat en inbakeren. Ik wilde dat ik dit boekje gelezen had vóór Fienne geboren was. Had mij een hoop elend bespaard. Vaak denk je dat ze alleen maar bij je willen zijn en doe je dit ook, maar op den duur werkt het alleen maar averechts. Sommige baby's moeten nou eenmaal even flink huilen voor ze zelf in slaap kunnen komen. Fienne had dit ook. Met het wakker in bedje leggen ná een voeding even knuffelen en hup in bed is het aller beste advies.(vind ik) ook al gaat het tegen je moeder gevoelens in en doet het een beetje zeer aan je moeder hart. Sommige baby's hebben die rust en regelmaat nu eenmaal nodig.. Maar ja het kan natuurlijk ook wat anders zijn, maar dat boek is echt een aanrader en ze hebben hem gewoon bij de bieb als je daar lid van bent.

 

Mark had 'vroeger' ook zijn huiluurtje - nu heeft hij dat heel af en toe, en heel kort. We lieten hem dan ook huilen, maar nooit(!) alleen. Als hij huilde, dan hielden we hem vast, en troostten we hem.
We zorgen wel voor rust en regelmaat. Dus eigenlijk een beetje van Ria - ik ken het boek verder niet - en een beetje van onszelf.
Gewoon lekker vasthouden, praten, en troosten, terwijl je kindje huilt.
Als Mark stopte met huilen, stopten we hem weer in zijn bedje. Als hij weer begon te huilen, pakten we hem op, en troostten we hem.
Hij heeft nu geen problemen met in zijn eigen bedje op zijn eigen kamertje slapen. Af en toe huilt hij, vanwege krampjes, of als hij wilt slapen, maar de slaap even niet kan vatten. Maar het gaat heel goed.

 

Vigo heeft daar op dit moment ook heel erg veel last van! Ik geef er regelmatig aan toe, maar ergens brengt dit ook een beetje angst met zich mee: bang dat hij niet meer anders zou willen en helemaal niet meer in zijn bedje wil slapen. Ik lees nu van de meeste reacties dat jullie er aan toe geven en dat het vanzelf over gaat. Hoe doen jullie dat dan? Zitten jullie de hele tijd met jullie kindje in je armen tot de volgende voeding? Ik zie mezelf dat eigenlijk niet dag in, dag uit doen

 

mijn zoontje heeft ook weken lang gehad dat ik hem hele dagen moest dragen (bij voorkeur in een draagdoek), 's nachts accepteerde hij het redelijk dat hij in zijn bedje lag (maar ook veel navchten gehad dat hij bij ons in bed lag omdat hij maar bleef krijsen, liep er dus altijd op uit dat hij heerlijk tussen ons in lag te slapen, en ik wakker moest blijven omdat het niet veilig is om bij ons in bed te liggen ).
inmiddels vind hij het snachts prima in zijn bedje, maar overdag nog niet echt. hij slaapt overdag vaak in zn box, en sinds de laatste 2 weken leg ik hem steeds vaker in zijn bedje en dat gaat ook steeds beter.
bij mijn zoontje merk ik dat hij het zelf aangeeft als hij het echt nodig heeft om dichtbij mij te zijn. na een periode dat hij erg veeleisend is qua gedragen worden, is hij vaak opeens weer heel makkelijk en slaapt ie weer veel beter, ook overdag regelmatig in zijn bedje. vaak gaan deze moeilijke periodes ook samen met allerlei nieuwe ontwikkelingen (niet helemaal de periodes die volgens oei ik groei voor hem zouden opgaan, maar het lijkt er wel enigzins op)
het advies van het cb om hem maar te laten huilen en ten alle tijde zijn slaapjes in zn bedje te laten doen, was echt het slechtste advies ooit. dat werkt bij hem overduidelijk niet!

@Minyaweth: bij ons gaat dit dus vanzelf weer over, hij heeft hele lastige periodes afgewisseld met veel meer zelfstandigheid. mijn zoontje geeft dit zelf aan, en er is ook het meeste rust als ik me daar ook aan over geef. op zulke hangerige dagen gaat hij alleen nog maar meer huilen als ik hem niet bij me draag en raakt hij helemaal overstuur.
ik vind het ook niet altijd leuk om het dagen achter elkaar te doen, maar nu ik het patroon erin ontdekt heb, kan ik het vaak wel relativeren met het besef dat het binnen een week wel weer een stuk minder is/over zal zijn. En ik vind het belangrijk dat mijn zoontje als hij zich niet zo lekker in zn vel voelt, het gevoel heeft dat zijn mama er altijd voor hem is, en hij tot rust kan komen bij mij

 

Ik heb mij inmiddels ook wat verdiept in die zogenaamde 'sprongetjes'. Ik neem Vigo nu ook op de arm als hij veel huilt en als hij slaapt leg ik hem in zijn bedje. Soms gaat dit goed, soms niet. Als hij weer wakker wordt en huilt neem ik hem weer op de arm en wacht tot hij slaapt. Daarna leg ik hem in de wandelwagen en dan slaapt hij wel door Ik blijf dit gewoon net zo lang doen totdat hij steeds vaker (en uiteindelijk altijd) gewoon lekker in zijn eigen bedje wil slapen. Het gaat al een paar dagen redelijk goed op deze manier!

 

Thygo is overdag ook beneden en s'avonds leggen we hem in zijn bedje tot dat hij komt voor een voeding. Ik geef borstvoeding in bed en Thygo slaapt dan bij mij verder. Hij ligt niet tussen ons in, maar in mijn armen en slaapt vervolgens door tot de volgende ochtend.

Overdag hoef ik hem ook niet weg te leggen, tenslotte hoorde hij ook van alles in mijn buik overdag... En ik vind het ook prettig dat hij bij me in de buurt is..En straks maak ik langzamerhand als hij s'middags alleen nog slaapt om hem wel naar zijn bedje te brengen, maar dat gaat geleidelijk aan..
Dit heb ik altijd met alle kids gedaan en het is mij prima bevallen...

 

Ayyoub heeft hetzelfde: 's nachts is slapen in zijn bedje geeen probleem. Maar overdag is hij vaak erg onrustig en wil hij niet in zijn bed liggen/slapen. Als we hem optillen en mee lopen of op de bank met hem gaan zitten/liggen, dan heeft hij het naar zijn zin. In het begin denk je, misschien zijn het een paar dagen, en die dagen geef je er ook aan toe. Maar het blijft maar zo. Ik ben me af gaan vragen waarom hij niet wil slapen. Heeft hij krampjes of honger? Ik heb nu een paar keer naast BV 'aan het eind van de middag een flesje gegeven en hij geeft geen kick als ik hem in zijn bedje leg. Hij gaat eerst een half uurtje, tot uurtje rond kijken en daarna valt ie in slaap. Vandaag heb ik hem om half 7 erin gelegd en het is nu 21.45 en slaapt nog steeds, dat is voor mij heeeel ongewoon dus... maar ben er wel blij mee. Dat geeft je ook even rust.

Soms vind ik het erg moelijk, om die balans te vinden. Ik geef al me al snel helemaal over aan hem. Maar merk na een paar dagen wel dat ik helemaal op ben. Dan vraag ik me af, hoort het zo, of kan het ook anders.