Mijn katten zijn sinds ik zwanger ben wel aanhankelijker geworden, maar ze hebben het veel te druk met elkaar om jaloers te zijn denk ik.
Nou vind ik de honden van de buren wel wat anders dan een poes van jezelf. Het klopt wel wat Wuppie zegt, dat is wetenschappelijk bewezen. Zo ook dat de meeste mensen tegenwoordig té schoon zijn en de baby's daardoor een allergie kunnen ontwikkelen omdat ze geen weerstand opbouwen.
is net hetzelfde met de warmte. Mijn oudste zoon lag destijds in een kamer waar de ijspegels bij wijze van spreken aan het plafond hingen, en hij is nooit ziek geweest, idem met mijn jongste zoon. Mijn nichtje daarentegen lag op een verwarmde kamer, en van zodra ze met de kleine buiten kwamen, werd die ziek. We zijn gewoon té voorzichtig. Een allergie kan je na jaren opeens hebben, ookal heb je die allergie nooit gehad. Heb ik met alle knaagdieren. Tot mijn 21ste nooit allergie gehad aan konijntjes, nu kan ik niet eens in de buurt komen. Uit angst voor een allergie laat ik het aanschaffen van een huisdier dus niet achtewege, zal later wel zien of mijn kinderen een allergie ontwikkelen of niet.
ja hier groei je meestal gewoon overheen met tijd, ik had zelf astma en allergien maar ik wil geen leven zonder beesten, dus alle uitslag, astma aanvallen van dien en wat medicatie en er valt heel goed mee te leven ik ben er nu helemaal vanaf! Dus het is vaak ook maar net hoe graag je het wilt, een allergie vind ik persoonlijk (vaak niet altijd) een excuus want met een allergie valt goed te leven en je groeit er heel vaak overheen. Ik vind het juist heel goed om kids met dieren op te laten groeien, heel veel kids die ik ken vinden het anders eng of hebben te weinig respect voor diertjes als je dit vanaf heel kleins af aan leert hebben ze daar later denk ik veel aan. Het enige nadeel zou ik vinden aan een kat -kattenbak schoonmaken tijdens je zwangerschap (maar ook als ze klein zijn, toxo heb ik vroeger gehad toen ik klein was en kan best pittig zijn) -katten weghouden van slapende babies lijkt mij erg moeilijk Maarja ik ben persoonlijk meer hondenmens als kattenmens dus misschien ben ik bevooroordeeld haha maar ik blijf bij mijn standpunt dat ik het deel van een opvoeding vind, je kan echt merken als een kind geen dieren thuis heeft (zelfs op latere leeftijd)
Ze zeggen dat je een hond beter kan nemen nadat de kleine er was ivm rangorde en dat je een kat beter al van te voren kan hebben... Waarom zou je er geen nemen? Veel plezier ermee!
het leuke aan een kat is dat deze een 'karakter"hebben. Je kunt dus nooit van te voren weten of hij/zij jaloers is of niet, bij de baby wil slapen of niet. En wat de kattebak betreft: er zijn handschoenen genoeg te koop en anders trek je partner maar aan zijn jas. Persoonlijk zou ik het om die redenen niet laten. Of je kind allergisch is voor een kat weet je pas als het kindje in de buurt van een kat komt. Mijn kat is net overleden en de reden dat ik nog geen andere heb genomen is omdat ik zeker weet dat we even na de geboorte van de baby gaan verhuizen. De bovenstaande redenen hebben voor mij niet meegespeeld. Nou kan ik de andere kant ook wel begrijpen maar ik ben ook een kattemens. Dit is de eerste periode zonder dieren en ik heb ook liever dieren om me heen. Als ik niet zou verhuizen had ik zeker een kat weer genomen.
Ik zou niet zonder mijn twee katertjes (broertjes) kunnen. Ze zijn nu 2,5 jaar en worden al wat rustiger. Zijn net twee mutsen als je ze af en toe tegen elkaar ziet liggen Als de kleine rond een jaar of 3 is willen we er nog een derde bij hebben.
Ik ben ook een voorstander van een kat nemen, ik heb er 5 en vind het heerlijk! neem geen kitten, doe de bakken met handschoenen, laat je kat goed bij de DA controleren, ik zie niet echt een probleem als ik eerlijk mag zijn het is zo gezellig en ze geven zoveel liefde!