Zoal al verwacht.. Echt onze kat. Helemaal gaaf nog. Kleine teek op zijn kop, andere kant aangereden dus niet gezien, zag er verder goed uit. Lief kattenvriendje.. Drie weken lang geen idee waar je was, maar we hadden zo'n sterk gevoel dat je terug zou komen. Dat ben je nu ook.. Maar niet zoals we hoopten
Kinderen pakten het wel redelijk op. Jongste vol enthousiasme en blijdschap 'poes, Muis, Muis' roepende en aanraken. Doosje aldoor open en dicht doen en weer even roepen. Bal erbij gelegd etc. Middelste verdrietig en daarna 'moeten we hem nu ingraven?' Toch even een glimlach door de tranen heen Oudste dikke dikke tranen en van slag. Met de oudste twee stoeptegels beschilderd met zijn naam etc en dan kan hij op zijn lievelingsplekje in de tuin komen te liggen. Vanavond komt mijn schoonmoeder (kan heel veel dingen uit testen etc. Beetje alternatief ) gaan we kijken of we iets meer te weten kunnen komen over de afgelopen drie weken. Zou fijn zijn al biedt het natuurlijk geen zekerheid. Maar iets meer weten.. Graag!
Jeetje zeg, wat erg.. Er is nu wel een eind gekomen aan die onzekerheid waar die is of wat dat dan maar dat wil je zeker niet op deze manier te weten krijgen. Heel veel sterkte voor jullie gezin