Hey Sjors! Ik leef helemaal met je mee. Wij hebben ook een kat en die verhaart dat het een lieve lust is, ik word er nu al helemaal gek van! Maar ik hoop dus dat wij een huisje met een tuin hebben tegen de tijd dat we een kindje krijgen, dan kan de kat lekker naar buiten scheelt weer haren. Maar ik snap heel goed je dilemma met weggeven wij willen onze kat ook liever niet wegdoen ze went denk ik nooit meer bij een nieuw gezin wij zijn als de 4e of 5e ofzo die haar hebben dus we houden haar wel gewoon ik denk dat het haar dood wordt van de stress als ze weg gaat. Ik hoop voor je dat het vechten snel overgaat! En als het een drama blijft kun je altijd nog gewoon doen dat de kat niet in de babykamer mag komen en de was die in dichte dingen wordt opgeslagen (geloof me ik ben expert geworden hahaha!) is de baby al in aantocht? Liefs!!! MyLo
Thanks girls Er zitten toch nog een hoop schatten onder jullie Ik kom net bij mijn broer vandaan (ik ben daar bijna dagelijks) en het gaat al een stuk beter. Ze lag relaxt in een hoekje van de bank en ik heb een tijd met haar met een propje papier gespeeld. Het is rustig in huis waardoor ze nu beter kan wennen. Ze eet goed, en geeft kopjes. Ik zal haar in de nabije toekomst zeker laten sterilliseren, maar we hebben nu gewoon even andere dingen aan ons hoofd.. Bedankt voor jullie reacties en de felle reacties snap ik ook wel, ik ben ook een kattengek en tot een tijdje geleden zou ik me ook niet kunnen voorstellen dat je een kat weg zou doen voor een kindje. Maar ik weet diep in mijn hart dat ik toch wel de juiste beslissing heb genomen. Mylovely nog niet, maar mijn gevoel zegt maandag
Fijn dat ze het nu wat meer naar haar zin heeft!! Hopelijk geeft dat jullie ook wat rust. En suc6 alvast met je bevalling!!!
SOmmige reacties vind ik zo kinderachtig. Waarom (en al helemaal als er niet om gevraagd wordt) gaat iedereen zo lopen beschuldigen. Sjors82 geeft duidelijk aan waarom haar kat weggaat en daar kun je het wel of niet mee eens zijn maar waarom zo aanvallend. Ik zou mijn katten ook nooit weg doen maar zou nooit zo (durven) reageren.BAH!
Ohohoh wat kan ik me toch ergeren aan de moraalridders die elke keer weer opstaan in dit soort topics. Ts zoekt een oplossing voor haar kat. De kat moet met de komst van de baby met heel wat minder ruimte doen (wellicht mag de kat nu op de toekomstige kinderkamer en de ouderslaapkamer komen en vanaf dan niet meer). Nu heeft ze een prachtige oplossing, zelfs binnen de familie, bij haar bròer notabene. Dus een perfect overzicht op het leven dat het diertje kan gaan leven en ze kan de kat ook nog regelmatig zien. Het dier kan lekker naar buiten en heeft voldoende ruimte, iets wat katten nodig hebben. Want jullie kunnen zeggen wat jullie willen, maar een kat is een ruimte dier, op een paar vierkante meter houden, dàt is pas zielig (als we dan toch bezig zijn)!! Het is dus niet zo dat ze haar in een asiel oid dumpt, maar brengt haar onder bij een vertrouwd adres en dan nòg krijgt ze van die stumperige opmerkingen naar haar hoofd geslingerd. In en in triest Meid, je hebt best met je poezenbeest voor en probeert vanuit haar oogpunt naar het mooiste leven te kijken. Wat dat betreft heeft ze een mooie toekomst, met de wetenschap lekker naar buiten te kunnen en evengoed nog regelmatig contact met haar oude vertrouwde bazinnetje..Het vechten gaat gerust over, probeer er niet teveel mee te bemoeien, dat kan alleen maar averechts werken. Geef beide katten de gelegenheid om te kunnen schuilen en geef het even de tijd. Komt echt wel goed als ze allebei hun plaats weten... Succes en sterkte..
Euh, ze loopt rond bij 'n niet-gecastreerde kater, die haar vader is... Een dekking is echt zo gebeurd, dus ik zou als ik jou was iig die sterilisatie wel nu gaan regelen en tot die tijd de katten apart houden! Als dit dan voor jou de beste oplossing is, best, maar dit zou ik toch even laten doen als kattenliefhebster...
Ze is aan de pil Mijkeltje, dus kan in ieder geval niet zwanger raken. En ze blijven sowieso apart voorlopig. Loetje bedankt voor je superreactie, je bent een topper!!
fijn dat je kat in elk geval iets tot rust is gekomen en eet! Da's wel belangrijk! verder is er al heel veel gezegd, goede en minder goede dingen.. ik heb niets meer toe te voegen! wens je heel veel succes met de laatste loodjes!!
Ik zou het vooral rustig aan doen...wat je al doet... En ik zou ook niet te vaak gaan kijken! Jij bent in haar ogen nog steeds haar baasje en je maakt het niet makkelijker voor haar door elke dag te gaan kijken! (wat dat aan gaat is het voor een kat misschien wel beter om naar het asiel/vreemde te gaan!) Ze krijgt nu misschien wel elke keer hoop dat ze weer mee terug naar haar eigen plekje mag! Ik heb trouwens zelf 3 katten, een hond, 3 hagedissen en een vogelspin (en niet zo'n groot huis) en dit gaat goed! Ik zou het zelf noooooooooooooit kunnen wat je hebt gedaan en ik vind het knap dat je zo'n keuze kan maken... Hier vroeg één van de buren een poosje terug of ze Poes mochten hebben omdat ze hem zo lief vinden (hij komt soms bij hun kroelen) Toen heb ik hen maar gevraagd of ik hun dochtertje mocht hebben...want die vind ik zo lief Succes meid...en volgende keer misschien ietsjes beter nadenken...het zou zonde zijn als je weer een beestje weg zou moeten doen omdat je bijv. weer een kindje krijgt! Het komt vast wel goed hoor! Ze moeten gewoon even wennen!
@sjors: onze jongste katten (waarvan 1 in de kattenhemel ) zijn door de pil van hun moeder heen gekomen. maargoed, das uiteraard een uitzondering! sterkte verder en liefs voor joe, joe beeb en joe kat!
Tja, op een forum kun je nu eenmaal reacties verwachten, die ook tegen kunnen vallen en zoals die van mij: eentje waar niet om gevraagd wordt. Maar ik vind het een gevoelig onderwerp en mij gaat het enorm aan het hart en kan het dan ook niet laten om zo heftig te reageren. Dat heeft overigens, wat in een andere reactie stond, niks met moraalridder zijn te maken. Voor mij is dat puur gevoel.
Wat een belachelijke onzin allemaal. Natuurlijk gaat het kindje voor! Het idee alleen al! Wat moet je dan als je denkt dat het niet goed samen gaat, je kindje weg doen omdat de kat nou eenmaal eerder was? In vind een kattenbak in huis en een baby juist onverantwoordelijk! Ik denk dat ts er ontzettend goed aan heeft gedaan de kat weg te doen.
wij hebben een kat en een konijn, mijn kat is ouder (14)dan mijn kids, 10 jaar, 9 jaar en 3 weken oud. ik moet er niet aan denken om de kat weg te doen, en voor hygienische redenen, een kat is een heel schoon dier. De regels van waar hij wel en niet mag komen is voordat de baby is geboren al gezet, zodat hij niet jaloers zal worden. Kindje is ook direct na de geboorte bij de kat gezet zodat de kat haar niet als indringer ziet. Haren geen probleem, gewoon goed schoonmaken en de kat niet in de baby of mijn kamer laten(al voor de geboorte) Ik denk dat je angst ongegrond is, maar je moet doen wat het beste is voor jou. ps; mijn kids zijn dol op onze kat en het is fijn te zien dat ze samen zijn opgegroeid.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet alles gelezen heb, maar ik ga mee in het territorium-verhaal. Toen mijn vriend en ik gingen samenwonen moesten de katten van ons dat ook. Dat ging niet zonder slag of stoot en die van mij was nog klein toen ze elkaar voor het eerst zagen. Ze konden prima kont-aan-kont liggen, maar zodra ze elkaar zagen was het met name dat kleine mormeltje van mij dat als een idioot begon te blazen. Na een dag werd het al minder en geleidelijk aan zijn het vriendjes geworden. Nu liggen ze gestapeld in de mand en inelkaar gekruld op de bank. Dat heeft een tijdje geduurd. Castreren kan natuurlijk invloed hebben op het gedrag van je kat, maar niet als het om zijn eigen territorium gaat. Onze katten zijn ook allebei katers en ook allebei geholpen. Maar de oudste is een vechtersbaas. Heeft momenteel weer een abses door het vechten met andere katten. Ik kan me indenken dat je zoiets hebt van verdorie, wat gebeurt hier. Maar in de dierenwereld werkt het net even anders dan bij ons. Kijk maar naar honden, die moeten ook eerst even plaatsbepalen voordat ze met elkaar verder kunnen. Katten doen dat ook. En het ziet erheel heftig uit, en ik denk dat het vooral ook heel heftig klinkt. Vechtende katten produceren aardig wat decibellen, maar ik denk dat het vanzelf goed gaat komen. Groetjes Fly
wij hebben 3 katten en een kind en die van ons kwamen niet in de slaapkamer van de kleine en ook niet in de box, verder is het gewoon schoonmaken en stofzigen dan kan het heel goed. vind het heel zieli maar ot wij hebben 3 katten en dat was in het begin ook niet echt leuk maar ze moeten roch laten zien wie de opperhoofd is zeg maar. succes ermee, mijn dochter is helemaal weg van onze dieren, en ik ben ook opgegroeid met dieren heerlijk vond ik dat.
Persoonlijk komt hier de baby straks niet eens in de buúrt van de kattenbak hoor. ("Goh schat, zet jij de baby even naast de kattenbak, da's goed voor de weerstand..." ) En vooralsnog zitten manlief en ik er ook niet met de handen in te graaien, heeft dochter van zes nog nooit een maaltje kattenbak genomen en mogen de katten niet op de babykamer komen. (Als je ruimschoots van te voren begint met die beesten dat duidelijk maken, dan heb je grote kans dat ze dat heus wel snappen...) En volgens mij, als ik 't zo lees, als TS een grotere ruimte had gehad, met 'n tuin oid, dan had ze gewoon de kat gehouden hoor... Inclusief kattenbak...
Nou ik vind persoonlijk ook dat je gewoon alles moet doen om ervoor te zorgen dat het goed gaat met je dieren. Maar wij hebben zelf ook onze hond weg moeten doen toen we een baby kregen. (helaas, ben er nog elke dag verdrietig van) Wij hadden namelijk een hond die (ondanks heel regelmatig wandelen) bleef binnen plassen zo nu en dan. En toen ons kindje ging kruipen wilde ik dat niet meer in onze woonkamer, dus zette ik de hond de meeste tijd in de keuken. Maarja, de hond was heel veel aandacht gewend, en wilde erbij zitten. Dus in de keuken ging hij protesteren, en langzaam maar zeker werd hij ook depressief ervan en wilde niet meer eten enzo. Uiteindelijk hebben we toch besloten hem weg te doen. Uiteraard hebben we grondig gezocht naar ontzettend lieve mensen, die het hondje als een kind behandelen en superveel tijd en aandacht erin investeren. Het blijft natuurlijk toch heel erg. Maar de situatie was voor mij te onhygiënisch en niet meer acceptabel. Dus ik vind, ook al hou je nog zo ontzettend veel van je huisdier, soms is het toch beter om er een nieuw baasje voor te zoeken.
Ja het is ook wel goed te doen in sommige situaties denk ik, maar ik bedoelde alleen dat het ook mogelijk is dat het in sommige situaties juist niet te doen is.
Hoe kun je DAT nou doen?!!! Je gaat je KAT toch niet WEGdoen omdat je een kindje krijgt!!!! Ben je wel normaal?! katten en kids kunnen erg goed samen gaan hoor! Als je iets niet probeert kom je er ook niet achter!! Sorry hoor, maar JIJ bent echt GEEN katten WAARD.