Ook ik vind het een moeilijk onderwerp.. maar ik vind sommige reacties inderdaad overdreven. Laat ik ook gelijk duidelijk zijn dat wij 2 katten en een hondje hebben en dat dat onze kinderen zijn en dat ze allemaal hun eigen extra verzorging nodig hebben.. 1 kat heeft chronisch nierfalen, waarbij ik dagelijks medicijnen enz moet geven andere kat is een main coon en die moeten we 2x per dag kammen anders word je niet blij met de haren + 1 a 2 keer per dag stofzuigen. En onze hond (boerenfoxje) is 13 en laat urine af en toe lopen net als poep, mja das opruimen en ontsmetten. Onze katten komen niet buiten, teminste, als ik thuis kom van het werk, mogen ze naar buiten, achter in de tuin en als ik ga eten en er geen zicht meer op heb gaan ze weer naar binnen.. Dus eigenlijk zijn het ook binnenkatten. Toch zijn ze allebei geholpen.. gechipt, ontwormt en ingeent. Het is altijd beter voorkomen dan genezen. Ik vind het wel bewonderingswaardig dat TS een goed thuis heeft gezocht. Ook ik zou het 'eerst proberen' want het is twistbaar of een kat een ruimtedier is.. die van mij verblijft ook als de deur openstaat 15u per dag op 1m2 haha zijn mandje. Maar TS heeft dr poes niet gewoon buitengemikt. Maar goed, katten vechten eenmaal.. onze exkater van toen 5 (was dus al geholpen) vond het kleine kittentje ook niet leuk, blazen, lelijk doen, proberen te bijten enz. Klein kittentje was een poesje dat uiteraard ook niet geholpen was. Wij hebben haar ook in een bench gehouden om te laten wennen en alleen onder toezicht eruit.. het was wel een grote bench voor een laberador, waar makkelijk haar kattenbak/etens-drinkensbak/mandje in paste en langzaamaan hebben die elkaar wel 'gevonden'. Inmiddels is onze kleine meid ook geholpen (met bijna 8 maanden) en zijn ze nu 8 en ruim 2jr oud ook zij vechten/stoeien nog vaak waarbij de plukken haar in de rondte vliegen Meer advies heb ik niet, allebei laten helpen, want ook al is straks de poes geholpen.. dan nog kan de kater gaan sproeien (hij heeft nu inmiddels natuurlijk een concurente in huis) + de buurtkatten kunnen zwanger van m worden! En eventueel langzaamaan laten wennen en alleen onder 'toezicht' bij elkaar. En het komt vast wel goed! Eventueel kun je iets van jezelf meegeven om bij je poes te leggen dat ze nog een vertrouwd geurtje heeft (oud pyjama-jasje ofoz) Wilde je nog even succes wensen met de bevalling!!
Een kat kan wel in een klein appartementje als het baasje de hele dag of in ieder geval vaak genoeg thuis is. Wij mogen bijvoorbeeld geen katten of kittens verkopen aan mensen die 40 uur weg zijn en waarvan de kat niet naar buiten kan. En terecht!
de kat van je broer vecht om zijn terein! (doen dieren altijd) maar ik snap het zeker dat je het voor je Hygiene doet. maar ik heb zo iets je maakt je huis toch schoon dus de haren zijn geen probleem? en de katenbak in de zwangerschap kan je partner toch doen! ik ga verhuizen.(thuis bij me ouders altijd katten gehad) gaan we ergens ook een kat hallen. kan niet zonder zo beest,haha erg he
@sjors82, Mijn Mening: jij kent jou kat het beste en je moet gewoon doen wat je hart jou ingeeft, als je hart aangeeft dat het voor jou gevoel beter is als je je kat ergens anders onderbrengt dan moet je dat doen. verder wil ik je onwijs veel sterkte en succes wensen met je aankomende bevalling en dat je snel je mooie kanjer in je armen mag houden!
Ha meis, trek je neit teveel aan van de meningen van anderen, je moet je eigen weg kiezen in het leven. Ik zou mijn katten ws. ook houden, maar ik vind ook dat je een weloverwogen beslissing neemt. Je hebt er duidelijk goed over nagedacht en het zal je vast ook wel moeilijk vallen om je beestje weg te doen. Ik heb er dus geen mening over, maar wel een advies. Wij hebben een jaartje terug ook twee nieuwe katjes geintroduceert aan onze oudere kater, en die vloog tegen de muren op. Blazen, grommen, vechten, niks was hem teveel. De kat was gewoon heel bang voor die mormeltjes. Hij is er na een week of twee meer aan gewend en hoewel het nog steeds geen liefde is, accepteert hij nu ze nu wel. We kregen de tip van de fokker om de katten in eerste instantie te scheiden. Door de kittens in de andere kamer op te sluiten (we hadden een ensuite) en de katten som van kamer te wisselen, konden ze elkaar horen en ruiken, maar niet zien. Toen hebben we de deur op een kier gezet zodat ze elkaar wel konden zien, maar er niet bij konden. Na een week konden ze bij elkaar zonder vechten. Katten kan je eigenlijk niet zomaar zonder introductie bij elkaar zetten (net als mensen ) Veel sterkte met de laatste loodjes van je zwangerschap en het afscheid van je huisdier! Ik hoop dat hij een goed huisje krijgt!
ff helemaal oftopic. dit is niet waar, ik heb mijn kater met 5 mnd al laten castereren, maar het is nog steeds een hele grote kat geworden, hij is nu 1,5 en is nu bijna uitgegroeid, maar hij is erg groot geworden. ff ontopic, tja zoals je het er neer had gezet, klinkt het gewoon kind komt eraan kat de deur uit (heeft mijn schoonzusje wel gedaan en vooral onder mom ze verharen) maargoed zorg dat de katten hun eigen plekje hebben, hun eigen bak dan komt het wel goed
Met 5 maand? Dat is met e wet verbpoden tenzij medicatie!!! Mag pas vanaf een jaar. Hoe heet jou dierenarts?
ik denk dat het begint bij het feit dat jullie kat helemaal gestressed is door de veranderde situatie. eerst jullie die zwanger zijn en alles wat daarbij komt kijken, dan het feit dat het moet reizen en dus verhuizen, en dan ineens een vreemde ruimte met een vreemde kat. ik denkd at de reactie heel normaal is. maar ik zal wel even denken of dit is wat je voor die kat wilt. ik zal echt even aankijken of dit goed gaat en anders overwegen een rustig huisje voor je kat te zoeken. En dit bedoel ik helemaal niet zo te schrijven dat je een schuldgevoel krijgt he
Is dit echt zo? Want dat wist ik ook niet. Mijn katers zijn beide met 6 maanden gecastreerd. Sterker nog: dierenartsen hier in de omgeving adviseren castratie vanaf de geslachtsrijpe leeftijd en dat is 5-6 maanden. Dan zouden deze dus allemaal illegaal castreren/steriliseren. Lijkt me ook sterk. Maar het zou zomaar kunnen, want ik vraag me wel eens af hoe de controle is op dierenartspraktijken. Maar goed, dit even terzijde en offtopic.
Het is wel zo dat katten die op vroege leeftijd gecastreerd worden eerder stoppen met groeien. Als jouw kater later was gecastreerd, had je waarschijnlijk nu een reus gehad .
Ja, dan zou ik ook echt giga-katers hebben gehad zeg... Hier is er in elk geval ook één erg vroeg gecastreerd door omstandigheden, en die is enórm (Zelfs de dierenarts zei 'zooo, da's 'n grote!')... De ander is later gecastreerd, maar -dat moet ik toegeven-, die is nóg enormer...
Off topic: het is echt onzin dat katten sneller uitgegroeid zijn als ze vroeg gecastreerd worden. Kittens kunnen en mogen zelfs al met ong 16 weken geholpen worden maar de meeste dierenartsen durven het dan nog niet aan. (ik ben zelf geen voorstander van vroeg castratie!) In Amerika worden raskatten vaak al zo vroeg gecastreerd voordat ze naar een nieuw baasje gaan (en er zijn zelfs fokkers in NL die dat doen) on-topic: ik heb zelf geen tuin maar wel drie katten en die zal ik ook niet weg willen doen als er dalijk een klein hummeltje op komst is. Dan maar extra stofzuigen. Maar goed , wel top dat je in ieder geval een goed tehuis gezocht hebt! Er zijn al hele goede tips gegeven over het aan elkaar laten wennen, zoals elkaar wel kunnen ruiken en horen , kamers wisselen etc. Ik vind het telkens weer een kwalijke zaak dat mensen maar dieren in huis nemen zonder zich te verdiepen in hun denk en gedragswereld. Je hebt je duidelijk niet van te voren verdiept hebt in het proces van katten laten wennen aan een reismandje, veranderen van omgeving en vooral aan een andere kat. Jammer. Fijn te lezen dat poes zich al weer en stuk beter voelt, het kan zelfs nog maanden duren voordat de katten helemaal aan elkaar gewend zijn. Het heeft gewoon tijd nodig en misschien zullen ze wel nooit goede vreindjes met elkaar worden, dat kan natuurlijk ook nog.
Ja dat viel mij ook op dat je je daar niet in verdiept had dat is wel zonde.. Wij hebben 1,5 jaar geleden een schat van een poes uit het asiel gehaald. Ze is al bijna 12 jaar maar lijkt veel jonger. Maar wij hadden wel gezegd in het asiel dat we al een poes hadden en hoe we ze aan elkaar konden laten wennen. Nou hier zijn ze dus nog steeds niet aanelkaar gewend,zal miss niet meer komen maar wij wonen maar in een 2 kamer en ja dat moet dan maar even zo.
zit ze dus alsnog "opgesloten" of in een kleine ruimte maar goed het gaat m het gevecht. het is ff aftasten (vechten om de rang) voor ze. en ze zullen buiten dat vast vaker ruzie hebben hoor. maar om nog ff op dat territotium verkleinen terug tekomen. ik had in ons oude huis onze 2 katten alleen op een zolder kamer zitten. ze konden absoluut niet met de kids. En daarnaast is door een nierprobleem van 1 van de katten onze hele trap en ook andere pekken meermalen ondergezeken. heb ook wel geprobeerd of ze niet naar buiten wouden maar daar waren de kids ook vaak dus zaten ze in een streep weer op hun eigen vertrouwde plekkie. nu in deze nieuwe woning zitten ze ook alleen in de bijkeuken omdat dat voorhun rustiger is. en geloof mij ze zijn hartstikke tevreden, tenminste de 1 is afgelopen donderdag overleden tijdens een epilepsie aanval en die was ineens weer heel aanhankelijk terwijl dat echt een bange schijterd was. en de ander spint en knort wat af als we hem aaien. en dat terwijl ze er nu (in het nieuwe huis) weer qua ruimte erop achteruit zijn gegaan, maar wel meer menselijk contact hebben gekregen. lk bedoel dit echt niet beoordeelend naar jou toe hoor, maar wou mijn ervaring op dat gebied met je delen en misschien heeft iemand anders ook wat aan dit verhaal. want in eerste instantie vond ik het ontzettend zielig voor ze maar als ik nu achteraf alles bekijk denk ik dat het voor hun de beste oplossing is (geweest) liefs saskia sorry beetje lang verhaal
Over de castratie.. Google maar gewoon op castratie kat.. daar staat bij bijna alle forums/dierenartspraktijken een leeftijd vermeld tussen de 5 en 9 maanden. Poezen nadat ze voor het eerst krols zijn geweest en katers in ieder geval het liefst voor het sproeien begint..sproeien is namelijk gewoontegedrag en niet hormoniaal.. Onze kater was een jaar en onze poes 8 maanden. Kater heeft nooit gesproeit, poes wel 1x krols geweest (lees ik heb de hele week bij mn schoonouders geslapen...) maar zijn binnenkatten en komen dus geen andere katten tegen..
sorry maar hoe laat je hem dan wennen aan een reismand? onze reismand staat dag en nacht als slaapplaats voor ze en die gebruiken ze ook, MAAR als ik hem pak dan vliegen ze weg want dan weten ze dat er iets vervelends gaat gebeuren
btw ik vind het knap dat je deze beslissing hebt genomen hoor. enne mijn reactie van daarnet is dus ech niet lullig bedoeld wil ik nog ff een keer benadrukken. sterkte ermee wel moi dat het al een stukje beter gaat. en als laatste SUCCES MET DE BEVALLING
Hoi! Toen mijn ex en ik nog samenwoonden hadden we ook 2 katten, 2 Maine Coons. Deze waren ook niet vaak buiten, en als ze buiten waren dan hadden ze hun tuigje om,en een looplijn van 8 meter. En toen vermaakten ze zich prima hoor! Nu ik dus in verwachting ben, en mijn vriend mij voor de keuze stelde of ik of het kind, en ik dus als ware het huis uit ben getrapt, heb ik mijn eigen Maine Coon meegenomen. Nu woon ik weer bij mijn moeder thuis, en zij heeft ook 1 kat, een Europese korthaar. Deze haart trouwens meer uit als mijn Maine Coon kater. De kat van mijn moeder is altijd de hele dag buiten, hij komt alleen een keertje langs om te eten en om te slapen, voor de rest zie je hem niet, zo is hij zijn hele leven al geweest, een echte buitenkat dus. Hij moest eerst ook niks van mijn Maine Coon weten hoor, ze kenden elkaar al vanaf dat mijn Maine Coon ong 6 maand was, toen hebben ze zo'n ruzie gehad, en waren ze altijd zo kwaad op elkaar, ze mochten elkaar echt niet, althans mijn kat was wel nieuwsgierig en wou graag spelen, maar de kat van mijn moeder was wild als hij eraan kwam. De kat van mijn moeder was al gecastreerd, mijn Maine coon nog niet.. We hebben 'm laten castreren en het was gelijk rustiger, en nu kunnen ze elkaar prima accepteren hoor, het was wel weer wennen nu mijn kat hier ineens weer was, maar hij vindt het prima, hij snauwt af en toe wel een keer als mijn kat te dicht in de buurt komt, maar voor de rest niks aan de hand. We hebben mijn Maine Coon met 8/9 maanden laten castreren, en de andere Maine Coon die mijn ex nu heeft, met 6 maand. En die is alleen maar sneller gaan groeien nu hij gecastreerd is! Hij woog met 7 maand al 6 kilo en was al groter dan mijn Maine Coon. Dus dat wordt ook een flinke reus denk ik. Ik doe mijn katten ook zeker weten niet weg omdat ik een kindje krijg! Moet er niet aan denken ze te missen. Mijn moeders kat ligt nu al wel eens in het bedje van de kleine, maar daar jagen we hem gelijk uit. En als de kleine er is, houden we gewoon de deuren dicht en dan komen ze er ook niet bij hoor. Mijn kat vind het wel intressant dat bedje, maar hij ligt er liever onder dan erin.. 't is zo'n gekkie. Ik denk zelf ook dat de haren niet zo veel kwaad kunnen hoor, als je elke dag stofzuigt, dweilt en schoonmaakt, en gewoon goed oplet, dan is er niks aan de hand. Maar je moet doen wat je gevoel je zegt, en als jij vindt dat je kat weg moet, en je hebt een goed huisje voor hem, en je kunt hem zelfs nog opzoeken, lijkt me dat beter dan hem te plaatsen bij een wildvreemde! Sterkte en succes!
Hey, wij hebben ook Maine Coons.... wel drie! Leuk zijn ze hé En in jouw geval klinkt het of je met de Maine Coon beter af bent dan met je vriend. Ik ken de situatie natuurlijk niet, maar je ex klinkt wel erg hufterig. Sorry voor de off-topic.