@ babydream, hahaha kaal scheren zou ook nog een optie kunnen zijn maar dat zouden ze me nooooooit vergeven, ze zijn best wel ijdel hihihi. Maar idd, ik denk nl ook dat het misschien nesteldrang is waar ik last van heb, alles moet idd schoon en dan irriteert het me soms dat ik een half uur later de bank weer vol heb zitten, gaat vast wel weer over als de kleine er eenmaal is. Heb het dan waarschijnlijk ook veel te druk om me dan over dat kattehaar druk te gaan maken Maar nee..mijn katten gaan ook niet weg, voor geen geld!
lig ff dus echt in een deuk moet mijn vriend uitleggen waarom, daar ben je ook lekker mee, je bent ookal een heel eind van je zwangerschap, dus het is niet zo raar. vond het wel even leuk.
Het ligt toch ook aan de tijd van het jaar? Als het straks zomer is heb je er zowieso minder last van, ook omdat ze dan vaker buiten zijn en omdat de meeste wintervacht verdwenen is.
hoi hier geen katten maar honden 2 joekels en ze verharen ook regelmatig vroeger sloeg ik nog wel eens een dagje over met stofzuigen maar nu niet meer vooral niet nu ons meisje kruipt en indd een bank van leer zou heel fijn zijn i know hahahaha daar kan je de haren van afvegen en van stof helaas niet maar misschien een tip daar voor je hebt van die apparaatjes das een steeltje en daarop kan je een rol doen met een soort plakband bij blokker verkopen ze die denk ik en daar haal je ook veel haren mee weg ons meisje komt ook wel eens een haar tegen hoor met spelen en kruipen maar ze is nu bijna 1 en nog nooit ziek geweest (afkloppen) dus zoveel zal haar echt niet doen je kan zoveel poetsen en stofzuigen maar haar blijf je toch altijd wel ergens tegenkomen als je huisdieren heb veel liefs mieke
Hoi, Ik heb 2 katten rondlopen, een soort van siamezen, dus die zijn een beetje halflangharig. Mijn katten gaan ook voor geen goud weg, maar op zich hoeft je kindje niet zo'n last te hebben van de haren. Beneden probeer ik om de dag te stofzuigen. De box is verboden terrein voor de katten, dan pakken we de plantenspuit erbij. Daar zijn we al mee begonnen toen we deze met 7 maanden zwangerschap hadden neergezet, om de katten eraan te laten wennen dat dit geen slaapplaats is. Boven heb ik de deuren van onze slaapkamer en de babykamer altijd dicht. Ze kunnen wel in de badkamer (is een harmonicadeur) en naar de zolderetage. Als ik ook op de babykamer ben dan mogen de katten wel even rondlopen, maar niet in het bedje springen. Als Pete ligt te slapen of iedereen beneden is, dan is de deur dus dicht. Verder kan het geen kwaad om wat kattenharen op je kindje te krijgen, ze kunnen wel wat hebben.
Je kan je katten toch regelmatig kammen? Dan wordt het verharen ook wel een stuk minder... Zeker zometeen tegen de lente als ze weer als gekken gaan verharen.
En nu moet ik ineens denken aan een verhaal wat wij kregen te horen toen ik zwanger was van Sam. Een tante van Mark vond eigenlijk ook dat wij onze katten weg moesten doen... want katten haren die kruipen.... ja ze kruipen, zo de keel in van de baby.... (Uit zichzelf he!) Wij maken hier dus nog grapjes over!
@ Mooni, ze verharen nu idd wat meer door de wisseling van hun vacht maar over het algemeen hebben ze hier toch wel het hele jaar door last van. En mijn katten komen niet buiten, durven ze niet eens "bangeschijterds", enige wat ze nog net trekken is 10 min op balkon zitten maar meer ook niet @mieke, ja die rollers gebruik ik ook, maar meer voor mijn kleding (heel handig trouwens). Heb daar 1 x de bank mee geprobeerd te rollen mar 1 keer er overheen en ik moest al de volgende plaklaag gebruiken. Heb het die ene x dus ook geprestreerd om meteen 2,5 rollen te gebruiken, schiet niet erg op Toch maar eens ff in de dierenzaak snuffelen morgen, wie weet vind ik iets. En zal natuurlijk ook wel schelen als ik straks geen wandelend hormoon ben meer
Jessy, ik post alleen wel overwogen en ik wist heel goed dat ik kwaad bloed zou zetten bij mensen die zich aangesproken voelen. Ik heb 1 opmerking van jou erbij gehaald. Uit deze zin maak ik op dat je dat dus niet elke dag doet. Het spijt me als ik dat verkeerd heb opgevat en er zo naar jou gevoel iets anders van maakte. De rest was een reactie op Angie. Ik kan me echt heel erg kwaad maken om mensen die om het minste geringste een beestje weg doen alsof het om assecoires gaat. Mp staat er vol mee, vreselijk. Jouw reacties op mijn reactie zijn dus een beetje... de pot verwijt de ketel..... Ik vind het fijn dat jij niet tot die categorie behoort en hoop dat de gegeven tips je onbezorgd van je baby en je beestjes kan laten genieten.
Als je daarmee bedoeld dat ik vond dat je eerst maar eens even goed moest lezen dan heb je daar helemaal gelijk in, want dat heb ik uiteindelijk ook niet gedaan dus Was een beetje gepikeerd omdat het juist lijkt alsof ik nix anders doe dan schoonmaken hier dus dat viel ff verkeerd zeg maar . Voor de rest heb ik hele goede tips gehad van de meiden en ga zeker genieten van mijn kleintje en mijn katten
De rest was een reactie op Angie. Ik kan me echt heel erg kwaad maken om mensen die om het minste geringste een beestje weg doen alsof het om assecoires gaat. Mp staat er vol mee, vreselijk. Zoals ik al zei, tenzij er een geweldig oplossing hiervoor is. Alle tips zijn gebruikelijk! Maar het is ook niet de enige reden waarom ik me katten weg zou doen... Me moeder zegt namelijk ook dat ik ze weg moet doen, en als er mensen om je heen je aanpraten om ze weg te doen. Wordt ik er ook wat onzeker van... En ik zou het erg prettig vinden als jullie wat doorvragen, voordat er zulke boze berichtjes worden getypt!
@Angie85, al zouden er tig mensen tegen me zeggen dat ik de katten weg moet doen dan nog zou ik het niet doen. Dan zou ik ze toch allemaal vriendelijk verzoeken te vertekken, ze weten dan waar de uitgang is Toen ik mijn katjes heb genomen was dat toch echt wel met de bedoeling om ze voor altijd bij me te houden en niet tijdelijk totdat zich een andere situatie voor zou doen. Pff zou er niet eens aan moeten denken, mis ze al als ik zelf een paar dagen weg ben! Kan me dus heel erg goed voorstellen dat mensen hier boos om worden, maar het had idd misschien anders gebracht kunnen worden, ben ik met je eens Maar wat een oplossing betreft: ik zou ze dus alleen weg doen als de kleine allergisch blijkt te zijn (en dan ook alleen de kleine, eventuele leuke man die ik nog moet leren kennen die heeft dan lekker dikke vette pech als ie ook allergisch mocht blijken te zijn ). Nu is dit niet te hopen maar als het dan toch echt zo is heb ik iig al geregeld dat hele goede vrienden van mij ze dan "adopteren". Kan ik ze toch nog regelmatig bezoeken. Misschien een idee? Liefs Jessy
Ik hou ook zielsveel van mijn katten, maar heb zoiets van; me moeder zou het toch wel moeten weten wat het beste is? Zit er ook heel erg mee hoor, het is niet zo van: oh mensen van me omgeving zeggen dit en dat... dan moet ik het maar doen... Dit zijn de volgende onderwerpen waar ik erg mee zit: - Ze krabben elke nacht aan onze slaapkamer deur.. (we wonen erg klein en hebben maar 1 slaapkamer), mocht de baby er zijn wordt hij/zij er steeds door wakker. - Ze vragen om veel aandacht en aangezien ik nu fulltime werk ik ze niet de volledige aandacht dat ze verdienen kan geven, laat staan als ons kindje er is (zwangerschap was dus niet gepland maar wel gewenst) - Omdat ze om zoveel aandacht vragen ben ik bang dat ze straks jaloers gaan worden als het kindje er is. Volgens mijn moeder gaan ze overal pissen, want dat had ze ook meegemaakt toen ik een baby was. En daardoor ook haar kater weg moest doen. Zucht .... Maar we kijken wel hoe het gaat zodra de baby er is... en dan maak ik me definitieve beslissing.... Misschien valt het allemaal wel mee!
Idd, eerst maar eens afwachten, misschien dat het allemaal meevalt. Wij hebben 2 poezen en 2 honden, maar die willen we voor geen goud missen. Nu zijn dat onze kindjes als het ware. Ik haal de haren van m'n kleding altijd met zo'n dikke rol plakband eraf, ook errug handig Onze katten hebben ook al heel wat vernield en ik baal altijd ontzettend als ze weer met een halfdood vogeltje thuis komen (speciaal voor mij, want die krijg ik voor m'n voeten geworpen ) Maar ik zou ze niet kunnen wegdoen, bovendien vind ik het ook heel belangrijk dat ons kleintje straks met dieren opgroeit! Liefs van mij.
Niet om je aan te vallen hoor maar dat beestjes aandacht vragen is niet meer dan logisch. Dat had je natuurlijk ook kunnen weten toen je besloot ze in huis te nemen. Je moet daar gewoon tijd voor vrij maken en als dat niet kan dan had je maar een goudvis moeten nemen of zo Ik ga straks ook weer fulltime werken dus zal mn aandacht echt moeten verdelen tussen de kleine en de katjes aangezien ik ook nog eens alleenstaand ben, en dat doe ik dan ook graag hoor. Jij hebt een vriend die zich dan toch eventueel met hun kan bemoeien als jij met de kleine bezig bent of andersom? Een van mijn katten krabt ook steeds aan de deur van de babykamer, om gek van te worden. Heb van alles geprobeerd en eindelijk iets gevonden wat echt helpt: ik laat hem ff 10 min afkoelen op balkon (wat ie dus echt niet leuk vind ) en als ik hem dan weer binnen laat is er verder niets meer aan de hand en gaat ie heerlijk slapen. En dat de kat van je moeder overal ging plassen wil niet zeggen dat dat dan ook bij jou zal gebeuren. Wacht eerst maar idd lekker af en wie weet valt het allemaal mee! Liefs Jessy
Ik begrijp dat jij dat prettig zou vinden maar jij schets zelf zo'n onvolledige situatie beschrijving. Neem dan wat meer de tijd en moeite om een langer berichtje te typen. En dat andere mensen tegen jou zeggen dat je ze weg moet doen en dat jij daardoor gaat twijfelen vind ik persoonlijk ook geen goede reden om een kat weg te doen, er zullen altijd mensen voor of tegen jou beslissingen zijn. het gaat erom wat jij zelf wil. (tenzij je misschien bij je moeder inwoont?) Om dan toch even op het doorvragen naar jou situatie terug te komen, had je de katten al voor je vriend? of hebben jullie samen besloten de katten in huis te halen? waarom moet je ze weg doen van je moeder? en de reden van je vriend? Zijn er toch nog andere redenen om ze weg te doen die je nog niet vermeld heb? Mocht er allergie van een kind in het spel zijn dan alle begrip mijnerzijds. Ik had mijn reactie inderdaad poeslief in kunnen pakken maar soms krijg je nou eenmaal dingen te horen die je liever niet hoort en soms is een heftige reactie (alhoewel ik mijn reactie nog wel mee vind vallen) nodig om iemand wakker te schudden. Angie, echt.... ik wil je hier niet de mond snoeren of de les lezen en ik hoop toch echt dat jij hier die geweldige oplossing vind waar je op zit te wachten en dat je zo kan blijven genieten van je katjes.
ik zie dat je alweer gepost heb terwijl ik mijn berichtje aan het typen was. hierdoor kan het 1 en ander elkaar gekruist hebben. Ik ga ze nu ff lezen
angie, fijn te lezen dat je het allemaal afwacht. Overal is een oplossing voor! Moeders hebben uiteraard altijd het beste met je voor maar dat wil niet zeggen dat ze altijd gelijk hebben Mijn katten hebben ook een tijd aan de deuren gekrabt, erg vervelend. Ik heb ze dat afgeleerd door aan de andere kant van de deur te gaan zitten zodat ze mij niet konden zien. Zodra ze begonnen te krabbelen maakte ik herrie aan de andere kant van de deur. (knikkers in een blikje bijv en dan hard schudden) Heb ik drie keer moeten doen en nu doen ze het niet meer.
Wij hadden 2 katten voordat ik zwanger was. 1 korthaar en een kruising-maincoon. Die laatste verloor haar bij het leven, echt in watten tegenlijk en dat kreeg je ook nergens uit. Wél kregen die van ons goed voer (royal Canin), tegenover andere katten die dit niet kregen zag je toch wel dat dit scheelde qua vacht. Wij hebben tijdens de zwangerschap beide katten weg gedaan. De eerste omdat deze onzindelijk was en een gedragsstoornis had waardoor hij erg provoserend en agressief kon zijn. Hij had een hersenbeschadiging waardoor dit kwam, we hebben hem 4,5 jaar geprobeerd zindelijk te krijgen, maar NIKS werkte. Ik wil mijn kindje niet in een kattenpisomgeving hebben (we hebben een etagewoning met alleen een balkon, katten konden dus niet naar buiten anders was het een ander verhaal) dus helaas voor de kat; met pijn in ons hart en veel traantjes hebben we hem uiteindelijk (en na bijna 4 maanden zoeken, niemand wil een probleemkat) op een heel goed adres kunnen herplaatsen. De 2de hebben we weg gedaan omdat ze heel erg knuffelig was. Ik vond dat echt geen prettig idee als ze eerst met die harige pootjes in de kattenbak zou dabben en daarna heerlijk over mijn meubelen heen zou gaan. Ik vond opeens dat ze stonk en allll die haren overal maakten me bloednerveus (daar had ik van te voren normaal geen last van, beestjes gingen vóór het interieur). Ik had dus ook last waar jij last van hebt en ik snap dus héél goed hoe vervelend het voelt (veel mensen snappen het niet, maar volgens mij is het echt iets hormonaals). Echter gelukkig konden wij deze kat bij een goede vriend van ons herplaatsen die 2 verdiepingen onder ons woont, dus ik kan haar nog iedere dag zien als ik wil. Na mijn zwangerschap, en als mijn kleintje haar imuunsysteem voldoende heeft opgebouwd, komt de kat weer terug! En die haren..... tja.... accepteren en mee leren leven dan maar. Ik vind het dan vast niet meer zo erg als nu. Bovendien is het goed voor kinders om op te groeien in een niet al te steriele omgeving. De kraamzorg heeft me verteld dat het aan het kindje ligt of huisdierharen schadelijk kunnen zijn of niet. Ze zei de 1 heeft nergens last van en woont tussen 2 honden en 3 katten, de ander heeft het al benauwd als er een kanarie-pietje in de buurt is. Dus het is echt even afwachten hoe jouw kleine op de dieren reageert straks, en of het daadwerkelijk slecht is. Inademen van haren is dus, zoals ik begrepen heb, niet slecht afhankelijk van de reactie van je kindje. Als onze kleine straks alergisch of gevoelig voor de kat blijkt te zijn dan kan onze kat voor altijd bij onze vriend blijven. Dan gaat de kleine voor, huisdieren komen dan nu eenmaal op een 2de plekje hoe lief je ze altijd ook gehad hebt. Schaam je niet dat je je dit afvraagt, je bent niet de enigste De reacties van huisdier wegdoen zijn volgens mij ook niet tegen jou gericht.. Liefs, Joeja