Heel erg bedankt voor de adviezen! Eerstvolgende keer dat ze me weer zoiets flikt zal ik er zeker wat van zeggen. Laat wel weten hoe dat dan verder gaat. Maar ik ga zeker weten een andere baan zoeken na de bevalling. Ik wil na 5 jaar wel es wat anders.
Ja daar heb ik ook al es aan gedacht en ik kan de volgende redenen daarvoor aandragen: - ze wil een tweede kind, maar haar vriend niet (ik ben zwanger van m'n tweede, mijn man wilde het heel graag) - denk dat ze ontevreden is met haar uiterlijk, ze klaagt wel es over haar kin en cup A. (ik zou zelf wel een paar kilo willen afvallen maar verder ben ik dik tevreden). - ze is 10 jaar ouder? - ze vindt haar werk niet leuk, werkt alleen voor het geld - ze is alleenverdiener, haar vriend brengt niks in. mijn man en ik werken allebei en delen de kosten. - d'r dochtertje is niet zo makkelijk zegt ze. ze klaagt daar ook vaak over en gaat graag zonder kind op vakantie. zelf vind ik een weekend zonder kind lang genoeg en ik vind het opvoeden tot nu toe heel leuk en niet moeilijk, maar ze zegt tegen mij 'wacht maar tot ze 2 jaar oud is.' tja... Maar dan nog, als ze jaloers is, geeft haar toch geen recht om zo arrogant en snibbig te doen?
vaak is het als mensen jarloers zijn , kunnen mensen juist heel raar uit de hoek komen .. misschien is dat het wel..![/quote]
Klinkt wel als jaloezie idd... en is idd geen reden om snibbig te doen, maa dat is rationeel gedacht natuurlijk. Als je je niet bewust bent van dat soort gevoelens, reageer je zelf ook vaak minder fijn... Maar misschien goed om het eens apart bespreekbaar te maken en niet enkel terugreageren op opmerkingen. Misschien dat ze zich er dan bewust van wordt. Ik zou in zo'n geval wel aangeven dat je het echt wel heel vervelend vindt voor haar dat zij best een aantal moeilijke omstandigheden heeft waar ze mee heeft te dealen... Toon je begrip, dan kweek je nogal veel goodwill en willen mensen eerder aan jouw wensen meewerken, :-D
ik denk ook gelijk aan jaloezie... heb het zelf ook weleens meegemaakt op mijn werk en dat bleek achteraf echt jaloezie te zijn. im sprak haar erop aan, we hadden een goed gesprek en het kwam goed.. maar zelfs als je niet erover praat wil de wetenschap dat het jaloezie is nog weleens helpen erboven te staan en niet te ontploffen..
ik denk ook jaloezie, en jij bent een makkelijk slachtoffer als je niks terugzegt. Ik ben ook zo iemand die niets terug durft te zeggen, al wordt ik nu wel mondiger nu het op 3 werkplekken achter elkaar is misgegaan (echt buiten mijn schuld om) werk in een voruwencultuur en daar moet je je mond meehebben. Het is zooooooooo moeilijk, maar zeg maar eens iets terug, aardig of niet
Met mannen werken vind ik zelf veel relaxter... Vrouwen letten altijd zo op elkaar en hebben altijd wel wat te mekken, te roddelen en zijn snel jaloers..
Zo herkenbaar is je verhaal. Ik zat ook op de kamer met een vreselijk mens. Op de een of andere manier kon ze mij niet uitstaan en gaf altijd vervelende opmerkingen. Terwijl ik amper wat tegen haar zei. Nadat ik het tegen de leidinggevende had gezegd en zelfs had gevraagd om verplaatsing, en dit totaal geen effect had, heb ik een andere baan gezocht. Gelukkig was dit nog allemaal toen ik niet zwanger was. Ik kan me voorstellen dat het nu heel moeilijk voor je is om iets anders te vinden. Ik kan je wel zeggen dat het een verademing is om een andere (fijne) werkplek te hebben. Mijn tip is dan ook..gewoon zakelijk blijven tegen haar, niet teveel tegen praten tenzij het nodig is en gewoon lekker met je andere collega`s omgaan. heel veel sterkte. Ik weet dat het een vreselijke periode is. Zie het maar zo: zelfs aan deze rotperiode komt een eind.(wat je je haast niet voor kan stellen als je er midden in zit) succes !