Ok, ik dacht dat het kwam omdat mijn zoontje de afgelopen paar weken 2x ziek is geweest (eerst een flinke buikgriep en toen de zesde ziekte) maar kan dit ook een sprong zijn? - niets is goed; je denkt dat hij opgepakt wil worden of op schoot maar zodra je dit doet begint hij te jammeren en wil hij weer eraf. Eenmaal op de grond ook weer jammeren.. - stuk slechter eten..krijg dr amper nog avondeten in - juist veel meer slapen overdag en snel moe & jengelig - hij kon altijd heel lief zelf spelen maar dat houdt hij nu nog geen 5 min vol... - jantje lacht jantje huilt...hij lacht naar me en begint daarna ineens te huilen! Hij wordt volgende week 1 jaar en als ik eens goed terugdenk duurt dit gedrag al zeker anderhalve week maar hij was toen dus ook nog eens ziek dus ik dacht dat het daaraan lag. Nu is hij echt wel weer opgeknapt maar het hangerige blijft..zou dit dan toch een sprong kunnen zijn? En ehhm....hoelang kan dit dan nog duren?
Ik geloof in ontwikkeling niet in sprongetjes, maar mijn advies is het zelfde hoe je het ook noemt.. In mee gaan,niet druk maken en denken: het gaat ook wel weer voorbij! Je kunt helaas niet veel meer doen als goed naar je kindje kijken,luisteren en hem helpen/knuffelen en even laten als hij daar behoefte aan heeft. Succes! (Hier gelukkig nog geen veranderd gedrag waargenomen, zoonlief hier ook bijna 1 nml)
Ik geloof zelf ook niet zo zeer in sprongetjes maar dat terzijde Gewoon lekker mee veren. Hoe losser jij het laat hoe makkelijker het voor hem ook is. Wil hij de hele middag bij je zitten? Lekker doen. Wil hij de hele dag vermaakt worden lekker samen met hem spelen. Dan maar even geen huishouden of wat anders... Dit werkt het beste tenminste als mijn zoon zulke dagen heeft....
Hier is deze "fase/ontwikkeling/sprong" net geweest, echt huilen deed ie dan niet maar wel wat jengelig en hangerig en het avondeten is nog wel ff wat lastiger. Wat hier werkt is op schoot eten en toetje en groente samen, dus lepeltje groente afgewisseld door een lepeltje toetje...vind het prima zo, hij eet zo (bijna) alles op en ga er vanuit dat het een 'fase' is
Ik weet wel dat er een zogenoemde sprong zit rond het jaar. Die kan al rond de 11 maanden beginnen en duurt tot ong de 13 maanden. Dus het zou zeker kunnen.
ik geloof wel in de sprongen, ik kon altijd merken als ze in een sprong zat. vooral die van 9 maanden en 1 jaar vond ik pittig.
Sprong? Waar moet ie heen springen dan? Nee ik ben sceptisch. Ik geloof niet in sprongetjes. Kinderen vertonen bij tijd en wijle nou eenmaal zulk gedrag om om te gaan emoties, pijn, prikkels etc etc. Gewoon in meegaan. Het gaat vanzelf weer over. Was bij mijn oudste ook zo. En geloof me, mijn kinderen hebben nog nooit gesprongen en dat zullen ze ook niet gaan doen ...