Woelwater heeft geen geduld voor knuffelen

Hier nog zo'n stukje ongeduld. In het begin ging het wel, ik heb 7,5 maand borstvoeding gegeven dus dan heb je je kindje natuurlijk heel veel tegen je aan en bij je. Maar als ik daarna eens uitgebreid met 'm wilde spelen, knuffelen of inderdaad masseren had ie daar helemaal geen zin in, hij ging liever alleen op 'ontdekkingstocht'. Dennis is nu 13 maanden en nog is hij erg beweeglijk en heeft volgens mij een enorme vrijheidsdrang maar toch, hij is nu op een leeftijd dat ie zelf wel eens z'n armpjes uitstrekt naar me voor een kus of knuffel. Na het eten hebben we nu altijd een speel-knuffel momentje en dat vind ie wel weer erg leuk, net als onze momentjes 's avonds voor het slapen gaan, even stoeien, gekdoen, knuffelen voor het tandjes poetsen en boekje voorlezen. Hij weet dan dat de dag erop zit en dat ie naar bed gaat, het is net of geniet hij dan ook meer van die momenten dan wanneer wij 'm 'dwingen' om te knuffelen.

Ik zou me er niet teveel zorgen over maken als ik jou was, ze zit misschien weer in een ontwikkelingssprongetje waarin ze zelf dingen om haar heen wil ontdekken, ze ziet en hoort nu zoveel nieuwe dingen!

 

Hier presies zo , nu ze eenmaal minder last van haar reflux heeft is ze een meiske dat graag alleen speelt on de box altijd bewegen en woelen. Ik geef borstvoeding dus aan lichamelijk contact geen gebrek, mijn oudste was ook zo en kreeg de fles en ze is nog steeds zelfstandig en kan goed alleen spelen t is nog steeds geen knuffel kont. Was ik vroeger ook niet en t is ook goed gekomen

 

Het zou niet eens in mij opkomen om aan problemen met de hechting te denken, weet je dat. Die problemen ontstaan volgens mij vooral bij kinderen die structureel genegeerd en verwaarloosd worden op het moment dat ze aangeven juist wel contact willen hebben en willen knuffelen. Als zij zelf aangeeft dat het niet altijd hoeft, is het toch prima? Je hebt elke dag een aantal momenten van lichamelijk contact, lees ik. Ik krijg de indruk dat je ook zult reageren op het moment dat ze hier wel om zou vragen. Verder hoeft contact niet altijd fysiek te zijn. Je kunt ook liedjes voor haar zingen als ze onder de babygym ligt. Of ekke bekken trekken en rare geluiden maken als jullie samen op een speelkleed liggen. Dan hoeft het dus niet persé knuffelen te zijn, maar je hebt wel contact / interactie. En dan komt die meid van jullie niks te kort hoor!

 

Hier ook zo eentje.. Echt knuffelen hebben we het eerste jaar weinig gedaan, behalve als ze ziek was..

Nu komt ze af en toe wel bij me zitten en knuffelen..

 

Herkenbaar!! Ooh ik ben zo jaloers op die mama's die lekker met hun ukje in bed kunnen liggen, die van mijn krijst het van begin af aan meteen uit. Altijd heel onrustig, wil alles zien en ontdekken en is best snel. Sinds hij kruipt heeft hij wat meer rust, trekt zich nu op en de onrust is terug want hij wil lopen

Ik zou er gewoon aan toegeven, dan maar lekker onder de speelboog, vaak speelgoed omwisselen, je hebt ook van die activitydingen voor op de buik(lamaze heeft een gave) die kan je voor de afwisseling bijvoobeeld ook aanschaffen. Er is ook zo'n voetenbord, kunnen ze tegenaan trappen. Dit is ook leuk voor actieve kindjes.

Vaak op een ander plekje te spelen leggen, vooral veel op de grond hier, vond hij ook erg leuk.

En niet te veel zorgen maken, als ze geborgenheid zoekt dan geeft ze er wel aan toe en anders lekker laten ontdekken, niks mis mee!

Maar echt! Sinds hij wat groter is gaat het wel beter. Hij is af en toe heel erg verlegen en kruipt dan zowat in mijn schoot, heerlijk vind ik dat. En na een hele drukke speelsessie wil hij soms wel een paar minuten knuffelen, ook heerlijk.