Wat een negatieve geluiden hoor ik hier over de pedagogisch medewerkers zeg. Bij deze een tegengeluid. Ik ben zooooo ontzettend blij met ons kinderdagverblijf en de medewerkers die er werken. Natuurlijk heb je met de een meer klik dan met de ander, maar ik vind echt dat ze allemaal heel erg leuk en goed met de kinderen zijn. Ze respecteren mijn mening als ouder. Er is naast ons ouders niemand die ons kindje van bijna 1 zo goed kent als de pedagogisch medewerkes van het kdv van zijn groep. En ze geven ook echt om hem, laatst was hij erg ziek en lag in het ziekenhuis en ik voelde echt de oprechte bezorgdheid! Ik heb hiervoor al 3 andere kinderen op dit kdv gehad, en dus al heel veel 'verslagen' gehad van evaluaties, en in elk verslag herken ik mijn kind zo ontzettend, zo mooi om te lezen dat ze mijn kind zo goed kennen. Ze denken ook echt mee en ik heb veel aan hun adviezen (ook al ben ik zelf universitair geschoold, maar idd op een heel ander gebied dus ik neem adviezen hierover graag aan). Ook heb ik helemaal niet de ervaring dat ze erop gebrand zijn om 'stickers te plakken', als ik eens wat zeg waar ik me wat zorgen om maak, nu de jongste omdat hij nog niet zit bijv, stellen ze me gerust en zeggen ze och dat komt vanzelf, hij kan dat en dat en dat allemaal al wel dus dit komt vast ook goed. En wat ik ook heel fijn vind, ze zijn altijd positief over de kinderen, ook al ging er iets niet zo goed ofzo. Als mijn zoontje veel heeft gejengeld omdat hij tandjes krijgt zeggen ze niet 'hij heeft de hele dag gehuild' maar bijv zoiets als 'hij had vandaag de behoefte om lekker te knuffelen'. Ze zeggen nooit iets negatiefs over mijn kind. Ik ben zo ontzettend blij en dankbaar dat we dit kinderdagverblijf mogen hebben. Over 3 jaar gaat mijn jongste naar school, hebben dan 13 jaar in totaal 1 of meerdere kinderen op dit kdv gehad, nou tranen met tuiten dan hoor, the end of an era, ik ben hun zooooveel verschuldigd, hoe fijn is het dat ie met een gerust hart op je werk kan zitten omdat je weet dat er goed voor je kind gezorgd wordt. Dat is goud waard!
Oh en dan on topic: ik zou het fijn vinden dat als de pedagogisch medewerkers zorgelijke dingen signaleren een orthopedagoog vragen om mee te kijken. Alleen maar fijn toch als er, waar nodig, vroeg hulp ingeschakeld kan worden?
Ik zou zeker in gesprek hierover gaan, geef aan dat je geschrokken bent en dat je bepaalde dingen thuis ook gewoon niet geoefend hebt of dat je het liever even met een kinderfysio oppakt en dat je het over 3 maanden ofzo weer wilt kijken hoe het dan is. Maar ik denk zelf dat ouders het soms juist ook groter maken dan het hoeft te zijn, ik snap wel dat je schrikt maar het kan ook geen kwaad toch? Ik vind dat zelf persoonlijk juist weer heel fijn van dat ons zoontje nu de leeftijd heeft dat ie naar psz gaat. Hun zien zoooveel kinderen dus ja hun kunnen sneller signaleren. Kan goed dat het uiteindelijk allemaal niet perse nodig is, maar beter voorkomen dan genezen denk ik dan. Ik weet wat het met kinderen kan doen als zij met bepaalde dingen niet helemaal mee kunnen komen, ik wil dit graag zelf voor zijn. Ons zoontje zijn uitspraak is nog niet heel begrijpelijk voor veel buitenstaanders, deels nog normaal voor de leeftijd maar ook deels afwijkend. Leidster gaf ook aan dat er een wachtlijst is voor logopedie en dat we er over kunnen nadenken om hem aan te melden. Meteen die dag gedaan, kunnen binnen 3 maanden waarschijnlijk terecht. Hij heeft daar misschien nu nog geen last van en ja misschien lost het zichzelf ook wel op, maar het is op zijn leeftijd veel makkelijker te ontwikkelen dan wanneer hij ouder is plus misschien geeft het hem juist wel extra zelfvertrouwen als hij straks ineens een stuk beter word begrepen. Kinderen vinden vaak die onderzoeken en hulp ook best wel leuk, ze doen het vaak op een hele leuke manier en ze krijgen 1 op 1 aandacht. Ik heb zelf op de bso gewerkt, maar weet dus weinig over peuters en vind het dus wel fijn dat ik te horen krijg wat "normaal" is, waarin hij uitblinkt of waarin hij wat achter loopt. Het is ook niet dat hij van mij van alles moet kunnen en ben ook voorstander van alles op eigen tempo. maar ik weet ook dat een eventuele achterstand later voor heel veel onzekerheid en frustratie kan zorgen en daar heb ik zelf te weinig oog voor want ik weet niet wat gemiddeld is voor een peuter.