Daar is toch het consultatiebureau voor? Ik ben het er wel mee eens dat in de basis kinderen naar de opvang gaan omdat de ouders werken en niet om de ontwikkeling in de gaten te houden. Het is wel een mooie bijkomstigheid. En als er iets aangegeven wordt zou ik het niet meteen naast me neerleggen, maar ik zou het ook niet direct zien als "de waarheid".
Het consultatiebureau ziet een kind 5 minuten. Pm'ers zien kinderen soms 2-3 (of meer) hele dagen per week. Als je vindt dat de ontwikkeling in de gaten houden niet een hoofdtaak is van pm'ers/gastouders etc, dan heb je gewoon een compleet verkeerd beeld.
Het consultatiebureau vergelijken met de pedagogisch medewerkers die de kinderen vaak meerdere dagen per week zien is echt kolder. Het enige wat een consultatiebureau kan doen is een doorverwijzing geven, dat mogen pedagogisch medewerkers niet doen. Dus omdat je betaalt voor de opvang kan je de bevindingen van de leidsters niet als waarheid aannemen? Ondanks dat zij geschoold zijn en kinderen meerdere dagen per week zien? Hoe zit dat dan bij de tandarts, het ziekenhuis, de automonteur, die betaal je ook toch? Meestal heb je daar ook wel vertrouwen in.
Dit. Hier ben ik het helemaal mee eens. Het is mooi dat ze wat dingen kunnen zien en aangeven. Dan kun je naar aanleiding daarvan wat extra oefenen met dingen als je dat als ouder nodig vindt, maar verder moet het niet gaan vind ik (tenzij kind zich echt niet goed voelt of er echt serieus wat aan de hand is). Ik vind niet dat er onnodig drama moet worden gemaakt als een kind van net 3 nog niet alles kan qua aan en uitkleden. Dat kunnen heel veel kinderen van 4 nog niet eens. Op de basisschool wordt er wel wat geholpen als dat nodig is en leren ze het snel genoeg. Ieder kind heeft ook weer ergens anders wat meer moeite mee. Dat is normaal.
Ouders kennen hun kind het beste en ieder kind is anders en ontwikkelt zich ook anders. Kinderen zijn geen machines en boekjes zijn mooi als soort vage leidraad, meer niet. Ook bij kleuters onderling zijn er zoveel verschillen in ontwikkeling. Uiteindelijk kunnen (op uitzonderingen na) alle kindjes die volwassen zijn lopen, zich aankleden en praat er niemand meer als een klein kind.
Ik zeg wel eens dat niet elk kindje "geschikt" is voor opvang (voor sommigen is het te druk en te onrustig), maar ik ben er nu ook wel zeker van dat niet elke ouder geschikt is voor opvang. Pm'ers/gastouders doen hun werk als zij de ontwikkeling tot in detail in de gaten houden, daar gaan ook 80% van de bijscholingen over. Vinden dat een pm'er dat niet of minder moet doen is hetzelfde als naar de tandarts gaan en zeggen dat hij wel mag kijken maar zich er verder niet mee moet bemoeien. Dan moet je als ouder zelf thuis blijven of een vrijwilliger vragen om je kind op te vangen, maar niet voor professionele kinderopvang gaan.
Het zal ook niet gaan om het niet kunnen aantrekken van een broek, daar zal geen enkele orthopedagoog voor langs komen. Die hebben wel wat beters te doen. Er zal waarschijnlijk heel wat onder liggen, het zal hem veel meer liggen in het feit dat de onderliggende vaardigheden die nodig zijn om te leren een broek aan te doen missen. Wij hebben geen beeld van het kind. En van de observaties van het kdv.
Ik denk door zo te denken dat ze dat stukje belangrijker maken dan dat het is. Je brengt een kind naar de opvang omdat je moet werken, niet omdat je kind beoordeeld moet worden. Daar is het hele leven nog lang genoeg voor. Het is handig dat ze dingen kunnen stimuleren, wat dingen kunnen zien en kinderen kunnen vermaken. Maar meer ook niet vind ik.
Dat ben ik helemaal met je eens, maar hoe fijn is het dat het kind met autisme, dat een afwijking heeft tijdig gesignaleerd wordt zodat ze op tijd hulp kunnen krijgen? Mijn ervaring is dat het met 99% van de de kinderen helemaal goed komt, maar juist de ouders van die 1% niets willen horen over de zorgen die er zijn. Mijn ervaring is ook dat alle kinderen de ruimte krijgen om zich te ontwikkelen op hun eigen tempo, maar er zullen ongetwijfeld opvanglocaties zijn waar er gevallen wordt over de basisontwikkeling.
Exact, geen enkele orthopedagoog komt voor deze reden. Maar ik heb inmiddels genoeg ervaring om te weten dat ouders dingen weglaten uit zo'n verhaal, andere zaken beter voorstellen dan ze zijn of gewoon niet willen zien dat er meer aan de hand is. (En dat laatste snap ik hoor, ik weet uit ervaring dat het niet leuk is als er dingen met je kind niet lekker lopen, maar je helpt je kind er absoluut niet mee)
Wauw, dit is de reden waarom ik de opvang uit wil. Ik vind het echt kwalijk dat ouders op deze manier naar ons kijken. Wij doen echt zo veel meer dan kinderen vermaken, boekjes lezen en buiten spelen. Als pedagogisch medewerker zorgen hebben over je kind, waarom zou je dan die zorgen in de wind slaan?
Yep, moet eerlijk zeggen dat ik dit soort reacties vaker kreeg toen ik nog op het kdv werkte dan nu. Nu helemaal niet trouwens, sinds ik gastouder ben voel ik zoveel meer respect.
Waarom vind je dat kwalijk? Dat is toch in de basis waar een opvang voor is. Die wordt ingeschakeld omdat mensen geen mensen uit de omgeving hebben waar ze hun kind kunnen laten als ze moeten werken en niet omdat hun kind begeleiding nodig heeft. Dat is helemaal niet denigrerend of vervelend bedoeld. En het is mooi dat kinderen daar zoveel van opsteken wat denk ik ook komt doordat de pm pedagogisch geschoold zijn. Die kinderen hebben vaak ook voordelen als ze uiteindelijk naar school moeten. En serieuze zorgen in de wind slaan is natuurlijk niet slim, maar er wordt daar toch wel vaak in doorgeslagen tegenwoordig. Als je maar goed genoeg zoekt en kijkt vind je altijd wel wat. Niet dat dat de bedoeling is natuurlijk, maar dat is wel vaak wat er gebeurt. Ik heb dat zo vaak in mijn omgeving gezien dat ouders en hun kind onnodig onzeker werden gemaakt terwijl er niets aan de hand was. Ik snap goed waarom zoveel jongeren nu faalangst hebben doordat ze aan zo een hoge verwachtingen en eisen moeten voldoen tegenwoordig. Zelfs al ver voordat ze naar school gaan. Dat vind ik echt een hele kwalijke zaak. Het is goed als ze wat zien dat ze dat kunnen aangeven en eea extra kunnen stimuleren. Dan is het aan de ouders wat ze er verder mee willen doen.
Ik zeg niet dat omdat ik betaal voor de opvang ik de bevindingen niet als waarheid aanneem. Als ze iets signaleren over de ontwikkelingen van mijn kind dan luister ik daar naar, maar dat zij iets vinden betekent niet dat ik het ook zo zie. Bij een automonteur o.i.d. heb ik die neiging eerder, omdat ik geen verstand heb van auto's. Mijn kinderen ken ik wel heel goed. Plus een auto die niet werkt is objectiever te beoordelen dan een kind dat niet op de gemiddeldes zit qua ontwikkeling. Oh en gelukkig kan het consultatiebureau wel meer dan een doorverwijzing maken
Je kinderen kennen en verstand hebben van de ontwikkeling van kinderen op alle leeftijden zijn 2 verschillende dingen. Daarnaast (ik ben ook moeder) kan je blik tav je eigen kind nogal gekleurd zijn.
Er wordt daarbij wel veel uitgegaan van gemiddeldes, maar kinderen zijn geen machines en sommigen wijken nu eenmaal af van de gemiddeldes op sommige vlakken terwijl ze op andere vlakken weer juist heel ver zijn maar daar wordt dan weer niet naar gekeken als dat niet op het lijstje staat. Het blijft toch voor een deel subjectief. Het is goed als er wat wordt waargenomen daar naar te kijken maar het zomaar klakkeloos aannemen vind ik niet verstandig.
Ik ken mijn kind ook het beste maar als de juf zorgen uitspreekt over mijn kind dan neem ik dat serieus, want dat is haar vak, niet die van mij. Ik zeg niet dat het consultatiebureau alleen maar doorverwijzingen kan doen, maar dat is voor mij het enige verschil met de pedagogisch medewerkers. Het consultatiebureau ziet kinderen een kwartier om de zo veel maanden, en ook júíst zij werken met ontwikkellijnen en standaarden dus waarom maakt het dat ouders 100% het advies van het consultatiebureau aannemen maar niet de zorgen van pedagogisch medewerkers die de kinderen dagelijks zien?
Dat is inderdaad kwalijk als dat gebeurt en totaal niet mijn ervaring ook, maar dat verschilt natuurlijk enorm met zo veel verschillende (soorten) opvang. Wat heeft de opvang er aan om dingen bij kinderen te gaan zoeken? Helemaal niets, behalve een hoop werk en waarschijnlijk een hoop frustratie. Wij beginnen met onze zorg uitspreken als wij gedragsproblemen of een afwijkende ontwikkeling zien. En dan zijn we al heel ver buiten de standaard ontwikkeling van het kind aan het kijken, want we geven kinderen de tijd om alles op hun eigen tempo te doen. Mijn punt was in het begin ook dat je echt niet de hulp inschakelt van een pedagogisch coach of een orthopedagoog als een kind zijn eigen sokken en jas niet aan krijgt, dan kan ik mij niet voorstellen dat er meer, diepliggende, problemen zijn.
Ze schakelen echt geen orthopedagoog in voor een kindje dat niet helemaal gemiddeld is. Je roept echt maar wat.
Dat lijkt mij inderdaad ook erg bizar als ze dat alleen dan zouden doen. Dat is mijn punt ook. In mijn posts ben ik wel steeds alleen uitgegaan van de informatie die door TO is gegeven.