Vorige week vrijdag zijn wij bij de tandarts geweest. Toen ik belde voor een afspraak had ik al aangegeven dat mijn dochtertje (nov. wordt ze 4 jaar) erg bang is voor de tandarts. Ik heb haar eerder meegenomen als ik een afspraak had en altijd zat ze in een hoekje van de behandelkamer te bibberen en te huilen. Nu moest ze toch echt zelf in de stoel, bij mij op schoot, maar ze heeft zo ontzettend gehuild. De tandarts zei op een gegeven moment (na allerlei geslijm en geprobeer):"nou, doe je mond even open, ik hoef alleen maar te kijken hoor". Zij: "nee nee nee". Hij: "stel je niet aan, even gewoon je mond open doen" en hij pakte haar zo bij haar kaken om haar mond open te doen. Dit ging mij echter te ver dus heb ik gezegd dat hij dit niet moest forceren. Een diepe zucht kreeg ik te horen en hij probeerde het nogmaals met woorden. Maar ze vloog toen van m'n schoot af, recht onder een stoel die in de hoek stond. Als een angstig katje zat ze daar te huilen en te jammeren en te bibberen.. Nu moet ik 30 november weer terug en heb gevraagd om een vrouw. Misschien dat dat scheelt. Ik weet niet hoe ik haar rustig moet krijgen zodat ze haar mond open doet. Heeft iemand tips? Ik zit er over te denken om een speciale tandarts op te bellen die gespecialiseerd is in kinderen maar heb geen ervaring of verhalen gehoord hoe dat gaat.
Enig idee waarom je kindje zo bang is? Wat maakt haar angstig. Ze is bijna vier, ik denk dat ze toch wel een beetje moet kunnen vertellen waarom? Wat is er bij jou gebeurd als je daar was? Het is niet handig wat de tandarts heeft gedaan maar het is wel bijzonder dat een kind zo'n angst heeft voor iets wat eigenlijk onbekend is? Of is dat juist iets wat herkent wordt: angst voor het onbekende? Dan kan het helpen om thuis te oefenen en boekjes te lezen.
Ik zou met haar naar een angsttandarts gaan! Een meisje dat ik ken gaat daar ook heen, ze nemen veel extra tijd, alles op een speelse manier. Ik hoor daar alleen maar goede dingen over. Ik ben zelf een enorme bangerd, daarom neemt m'n vriend onze kleuterzoon mee naar de tandarts. Gelukkig gaat dat goed, maar anders wist ik het wel!
Nee we hebben echt geen idee. De vorige keer dat ze mee ging was het een gewone controle, niks geks dus. Ze weet ook niet waarom ze bang is, het enige dat ik hoor is dat het een meneer is Dus daarom nu wel om een vrouw gevraagd maar toen kreeg ik van de assistente wel een zure blik Ja ze heeft angst voor alles wat onbekend is maar goed, ik heb haar goed voorbereid, we hebben het samen gespeeld, ze heeft samen met haar broertje naar Zandkasteel gekeken waar ze ook naar de tandarts gaan. Allemaal dingen die haar toch minder angstig zouden moeten maken...toch???
Heet dat echt zo: een angsttandarts? Ga daar maar eens op zoek naar. Zie met angst en beven (zonder dat zij dat weet/voelt) de 30e november tegemoet...
Je hebt ook speciale kindertandartsen, zou daar ns naar kijken. Hier gaan onze kids daarheen va hun tweede jaar.
Die 30 november zou ik mooi afzeggen! Ik ben anders nooit zo zeker van de zaakjes, maar wat tandartsen betreft wel! Ik weet dat er in ieder geval in Zwolle eentje zit. Je dochter moet haar hele leven nog naar de tandarts, als het weer een drama wordt vergeet ze het misschien nooit meer. Ik vind dat elke tandarts veel geduld met kinderen moet hebben, hoort bij het vak vind ik. Dit zeg ik allemaal omdat ik zelf zo'n angsthaas ben. In ieder geval zou ik me rustig orienteren...
Zwolle is ietwat ver.. er zit hier redelijk in de buurt wel een praktijk die gespecialiseerd is in kinderen, zit te dubben of ik zal bellen. Maar dan zal m'n zoontje ook moeten want die kopieert haar gedrag... dus die gilt het inmiddels ook uit. Zucht.. Zag alleen wel op die site dat het een man betreft en mijn dochter staat angsten uit voor alles wat mannelijk is (behalve familie dan..)
Wij hebben ook een tandarts die erg goed is met kinderen. Zij raadt aan om je kind zo vroeg mogelijk mee te nemen naar de tandarts, zodat hij/zij ziet dat het heel gewoon is. Zeg geen dingen als: je hoeft niet bang te zijn, of het is niet eng, of het doet geen pijn. Niet en Geen horen ze niet zo goed, en ze begrijpen dan vooral dat het iets is waar je bang voor kunt zijn, wat je eng kunt vinden en dat het pijn kan doen. Knappe jongen die dan z'n mond nog open doet... Wat je wel kunt zeggen is: de tandarts heeft eerst naar mijn tanden gekeken, en nu gaat hij die van jou ook even tellen. De eerste keer is het ook niet veel meer dan dat, 2 seconden het mondje open en dat is het dan. Goed gedaan, hier mag je een stuiterbal uitkiezen. En de volgende keer gaat het al weer wat makkelijker. Zo te lezen ben je niet happy met deze praktijk. Ga vooral op zoek naar een andere, waar ze wel handig zijn met kinderen. Die moeten volgens mij in heel NL wel te vinden zijn.
Bri: ik baal stevig idd, want ik ben pas bij deze praktijk gegaan, met hele gezin in principe. Dus daarom baal ik wel dat de kids ergens anders heen gaan. Ben geneigd dan zelf ook weg te gaan. Dat gezeur altijd. En ik baal idd ook over de manier waarop deze tandarts met m'n dochter om ging. Deze praktijk gaf trouwens aan dat je kids meeneemt vanaf ongeveer 3 jaar.. zoonlief wordt in febr. 3 jaar en die nam ik nu dus mee. Zeiden ze: nou is niet nodig hoor..
Onze tandarts is gelukkig wel heel goed met kinderen. Het is een vrouwelijke tandarts die zelf ook (jonge) kinderen heeft. En het is maar een kleine dorpspraktijk met 1 tandarts en 1 assistente aan de stoel. Ze maakt er een spelletje van. Zo van mag ik even jouw tandjes tellen. En ieder bezoek een stapje verder, gewoon op schoot bij mij. In die stoel dat komt nog wel. Als onze dochter het goed heeft gedaan, mag ze iets uitzoeken uit DE la.
Zo en toen werd je als patient de dupe van de concurrentiestrijd onder tandartsen. Het moest verboden worden om afgekafferd te worden door assistenten als je het beste voor je kind wilt.
Nou ik vind de reactie van de tandarts wel heel vreemd hoor. En kinderen neem je al van jongs af aan mee en wil je graag dan al met 2 jaar in de stoel gaan wennen en kijken. Sommige kinderen zijn gewoon wat bang van zichzelf (en die kinderen kan je vaak herkennen aan: angstig voor nagels knippen, haren knippen, angstig voor 1e keer naar zwemles of school enz) Bij deze kinderen zal het altijd wat lastiger gaan, maar is niet onmogelijk! En ja, heel vreemd misschien, maar het helpt zeker als je een vrouw als tandarts hebt. Ben zelf tandarts en werk veel met kinderen. Krijg ze ook van collega's doorgestuurd waarbij de behandeling echt niet lukt. En bij mij gaan ze zo vrolijk in de stoel liggen en laten kijken. Dat is behalve de sfeer, ook gewoon wat het kind aanstaat. De kinderen willen bij ons altijd graag naar de 'meisjestandats' zoals ik dan wordt genoemd
waarom is ze zo bang? is er wat gebeurt? mijn zoon gaat met alle plezier er naar toe nl. en die heeft op het gebied van tanden al heel wat mee gemaakt mist zijn voortanden nl boven en onder door een val in een winkel. Gelukkig melkgebit... maar hij is zo goed opgevangen door de tandartsen en mondhygieniste. echt formidabel! ik had wel verwacht hij heeft een trauma nu, maar nee hoor, heeft dikke lol daar en laat alles toe we lopen nu nog bij een kindertandarts met hem. maar volgend jaar terug naar de eigen tandarts die ook hee kindvriendelijk is. Belangerijk is dat zij alles mogen vasthouden wat er is, dat er humor is, en een goede uitleg. (we gaan even je tandjes tellen samen met een spiegel er bij) en even de boor vast houden, de luchtblazer e.d. hele kleine dingen die echt helpen bij kinderen zoek dus een kindvriendelijke tandarts, desnoods in het ziekenhuis bij de speciale tandheelkunde. Zij kunnen zoveel en weten hoe met kinderen om te gaan.
Nee er is echt niets gebeurd. Ik weet echt geen reden waarom ze bang zou kunnen zijn. Dat is het lastige. Maar zo is bv ook voor de huisarts bang.. ze is erg angstig aangelegd en ik krijg dat er niet zomaar uit helaas.. Heb inmiddels een kindertandarts gebeld. Dus ik hoop dat dat gaat werken.
Ons dochtertje is ook vrij angstig voor zulke dingen hoor. Tja, sommige kinderen hebben dat nou eenmaal. Daar hoeft niet per sé een oorzaak voor te zijn. Bij deze kinderen helpt een voorzichtige/speelse aanpak gewoon beter dan huppa in die stoel. Ik denk dat het het belangrijkst is dat ze de tandarts als iets positiefs gaan zien.
polletjepiek: precies, dat klopt. Maar bij de tandarts werd direct gevraagd: heeft ze soms een trauma? Of heeft ze iets meegemaakt waardoor ze zo angstig is? Nee dat is niet zo.. al lijkt haar gedrag wel op trauma-gedrag. Maar zit wel met m'n handen in het haar, want ik kan haar gewoonweg niet helpen.