Vanmorgen was ik ongeduldig dochter was vrolijk aan het kletsen maar wij moesten opschieten om naar school te gaan. Ik kleding uit zoeken drie keer gevraagd of ze haar pyjama uit deed. Niet dus. Kom ik terug blijft ze door kletsen en praten ( eigenlijk helemaal niet erg maar ik was in tijd nood) anders komen we te laat op school. Toen waren haar schoenen weer niet goed ik aan doen zaten niet lekker ik zeg pak andere schoenen. Maar dit verhaal boven doet er niet toe wat ik deed was veel erger. Ik zij rot kind. En dat is ze niet en dat meende ik zo niet. Heb wel gezegd daarna dat ik het niet meende maar toch ik kan mij voorstellen dat het voor mijn dochter niet leuk is om te horen. Zoon kreeg ook uit brander dat hij s morgens geen pc aan mag hebben voor hij naar school gaat en elke dag doet hij het toch. Hij ja maar ik ze g niks te maren luisteren moeten jullie aller bij. Maar dat met dochter zit mij niet lekker ik ben de schuldige ik was ongeduldig we hadden haast maar ik had geen rot kind mogen zeggen ' Ik wil opbouwende kritiek. Om het anders aan te pakken een ding zou misschien fijn zijn kleren klaar leggen alvast volgende week andere schoenen iets eerder op staan en voor de rest rustig luisteren naar dochter. Door de haast reageerden ik zo en dat vind on te recht van mijn zelf. Hier dus een schuld bewuste moeder. Of moet ik even niet zo streng voor mijn zelf zijn???. Het is gebeurt en denk de volgende keer na wat je zegt.? Help.
Nou, ik denk dat het iig al een goed teken is dat je je schuldig voelt. Ik had me meer zorgen gemaakt als je het normaal had gevonden om zulke dingen tegen haar te zeggen. Mijn tips: - Leg 's avonds vast kleren klaar. Laat je dochter eventueel mee helpen met het uitkiezen van wat ze de volgende dag aan wil - Zet voor je naar bed gaat ook de ontbijtspullen vast klaar in de keuken, dat scheelt ook weer tijd. Ik probeer 's avonds voor ik naar bed ga altijd alvast zo veel mogelijk klaar te leggen voor de volgende ochtend, zodat ik niet nog van alles hoef op te gaan zoeken als ik haast heb.
Tja, het is niet handig, maar het is al gebeurd. Je hebt ook laten zien aan je kinderen dat als je iets naars zegt, je je daarvoor verontschuldigd. Mooi leermoment dus. Ik las van de week dit stuk (wel engels) 5 Questions to Ask Yourself Before You Yell At Your Children - Abundant Mama Vond ik erg goed. Had toen ook een mega ruzie gehad met Thijmen net daarvoor, dus kwam goed aan
Ben niet zo goed in Engels. Maar ik denk dat het gewoon een op stapeling is van een paar dagen. De ene luistert niet die van 13!! Dan ben ik al iggi. Dochter kletst lekker en ik ben al met 1000 andere dingen bezig En daar gaat het mis. Rommel in je hoofd rommel in je gedrag. Oorzaak gevolg. Excuus meteen aangeboden maar zag aan dochter dat ze er toch echt last van heeft. En naar school gebracht extra geknuffeld en nu zit ik hier met tranen in mijn ogen. Ze is het probleem niet en was het niet ik was het vanmorgen. Waren wel op tijd uit bed. Ik moet eerder duidelijker zijn denk ik. Mama pak je kleren of we zoeken ze samen uit en je doet je pyjama uit. En kleden ons aan. Alle bij haar schoenen zitten zaten niet lekker. Dat gaf ook al irri. De broek die ze aan had belemmerde de weg voor de rits van haar laars. Dus grr. Ze kreeg ze niet goed aan als ik eerlijk ben ze werkte niet lekker mee. Ze kan ze prima zelf aan doen alleen soms de rits gaat wat stroef maar ze was al bokkig omdat ik vertelde dat ze even haar kwek moest houden. Omdat ik idd bezig was met andere dingen. In mijn hoofd dan de tijd was 8.05 en ze moet op school zijn 8.20 dus op stapeling van irri punten. En heb dus gezegt wat ben jij een rot kind. ( zo en dat is zo rot omdat uit je eigen mond te horen) had ook meteen spijt. Ben blij dat ik het hier even neer zet. Ook hier gaat niet altijd alles goed. En soms komen mijn boze gedachten om hoog. Ik moet het ook altijd alleen doen. Moet al weken bloedprikken voor mijn suiker en maak er geen tijd voor. Omdat hun vader nooit een zegt meid ik doe het een ochtend de kinderen naar school brengen ik neem een dagje vrij kan jij even bloedprikken dus het is een opstapeling van alles. Van de week wasmachine stuk is gemaakt gelukkig. Kleding dochter wat te klein nog een weekje wachten voor eindelijk zomer kleding dus. Wil mijn zelf niet goed praten zeker niet. Gisteren zoon zijn school bellen hij is zijn sleutel vergeten op school. Die denkt ook nooit na. Wel dat hij een fijne dag gehad had op school. Ben ik met hem bezig komt dochter er weer tussen door. Die vraagt vaak aandacht als ik met haar broer even aan het praten ben over zijn school. Gisteren zag ik de juf van dochter, Ze heeft er twee van ik wil even een gesprek je over hoe het op school gaat. Op school is ze idd rustig en verlegen thuis is ze tegen over gesteld druk uitbundig en drammerig. Ben al wat strenger geworden voor haar consedingese maar wil ook lief zijn als ze uit school komt omdat ik vermoed en weet dat ze daar haar draai ook nog goed moet vinden. Ze gaat wel graag naar school. Dus eigenlijk is het een op een stapeling van dingen. Bedankt voor het luisteren.
Ik zou het straks ook met haar uitpraten. Zeggen dat je er spijt van hebt. Elkaar knuffelen en dat was het. Denk dat je al veel tips hebt gehad. Idd alles 's avonds klaar leggen (dochter mee uit laten kiezen). En mocht het weer zo hectisch gaan dan kun je mss denken wat het ergste gevolg is. Vind je te laat komen zo erg ? Kan gebeuren toch?
Ach moeder, dat hebben we allemaal wel een keer gehad en zulke hectische dagen zullen blijven komen. Je dochtertje is toch net 4 jaar? Dan is het toch ook helemaal niet erg als ze eens te laat komt. Ik snap dat je het vervelend vind voor de juf/meester maar die houden heus wel rekening mee met 'nieuwelingetjes'. Voor haar is het ook allemaal nieuw nog, ze moet er nog inkomen, komt wel goed hoor. En inderdaad straks wanneer ze is bijgekomen van school, en na een beker drinken en een koekje er met haar over hebben, dat mama het niet zo bedoelde. Ze is het vast vergeten, zo niet dan is ze dat ook zeker snel na een heerlijke knuffel van mama. Van wat ik weleens lees uit je reacties, ben jij een hartstikke lieve moeder die het hartstikke goed doet met haar kinderen.
Ik vind eigenlijk dat zoiets niet kan gebeuren. Iedereen heeft wel eens haast, en natuurlijk kun je dan wat kribbig reageren. Maar 'rot kind' zeggen vind ik wel een hele heftige reactie, eigenlijk. Misschien sowieso iets eerder opstaan? Zorg dat je wat extra tijd hebt voor uitloop, zoals het gezellige geklets van je dochter, etc. Verder heeft ze nu de leeftijd van het zelf willen uitkiezen van d'r kleding, dus geef haar ook die kans. Wel zou ik dat bijv. proberen de avond ervoor te doen.
Ah meis, kom op niet te lang schuldig om voelen hoor, want dan kan ze dit nog als machtsmiddel gebruiken! Ik zou met haar vanmiddag even aan tafel praten, over wat je gezegd hebt, en dat je dat niet had mogen zeggen. Dat ze geen rot kind is, maar het gedrag wat ze had niet acceptabel is! Zo keur je haar als persoon niet af, maar wel het gedrag. Enne ik heb ook wel eens wat gezegd, en ook wel iets heel ergs, en daar heb ik echt om zitten huilen bij ze. Maar mijn oudste heeft dat toen echt als machtsmiddel gebruikt. Soms zeg je wel eens wat, en je beseft het! Knuff
Ik herken het wel hoor. Ik kan ook zo enorm gefrustreerd raken van dat enorme getreuzel 's ochtends. Elke hap eten moet ik soms naar binnen praten, anders is ze alleen maar aan het kletsen. En dan zeg ik dat ze haar schoenen aan moet doen, komt ze (na 3x roepen waar blijf je nou) op mijn hakken aanstrompelen... Kijk eens mama!... Whaaa daar hebben we toch helemaal geen tijd voor! Schelden heb ik gelukkig nog niet gedaan, maar gisteren wel m'n zoontje van 1,5 even met kinderstoel en al in de bijkeuken gezet omdat hij niet kon stoppen met schreeuwen en ik daar even echt niet meer tegen kon. Ik ben al geen ochtendmens en dan ook nog onder tijdsdruk 3 kinderen gekleed en gevoed klaar hebben staan is nog niet echt mijn ding.
Chantal ik snap je mening, het kan ook eigenlijk niet als volwassen zijnde, maar soms heb je zoveel dingen in je hoofd dat het toch gebeurd, het maakt je natuurlijk niet meteen een slechte moeder. Zou dit dagelijks of hele dagen gebeuren vind ik het anders, maar dit is incidenteel. En ik ken deze mama, is een lieve mama voor haar kinderen!
Nee weet ik Maar ik wou er mee zeggen dat het iedereen zou kunnen overkomen als je wat prikkelbaarder ben Was niet aanvallend naar jou bedoeld
Ow oeps.. Maar wel heel goed dat je je daarna meteen verontschuldigt... En idd ook een idee om vanmiddag nog even erop terug te komen en uitleggen hoe het kwam dat je dat zei, maar dat het niet goed is en het natuurlijk ook niet waar is. Ik heb ook regelmatig 's ochtends dat ik tegen dr ga schreeuwen als ik 3x iets heb gevraagd en ze gewoon op dr 'ooiedooie' andere dingen blijft doen. Van de week: 'TREK NU JE JAS AAN!!!' (zo hard dat de buren t ws ook letterlijk door de muren heen konden verstaan). Zij, heel relaxt: 'Je hoeft niet zo te schreeuwen hoor, mama. Waar ligt die jas dan?' Ik had m op tafel al klaar gelegd en zij was al bezig m te zoeken bij de kapstok
Dank je wel Jolan. Wij kennen elkaar idd. En de rest ook. Als je het hier neer zet vind je erkenning en herkenning niet in wat ik speciaal gedaan hebt. Ik zet het expres hier neer. Omdat ik als moeder wil blijven weigeren om wel eens lelijk te doen en daar aan blijft werken dag in dag uit. En als ze zo uit school komt knuffel ik haar helemaal plat. Want boven alles blijft zij mijn grote schat. Gelukkig herkennen sommige wat ik bedoel en ik moet eens strenger op mijn zelf zijn om veel klusjes gewoon al klaar te hebben en ik de tijd kan nemen voor dit soort ochtend prikkelen. En dus de volle aandacht op haar kan zetten en duidelijk vertel wat ik van haar verwacht en zij van mij kan verwachten. En idd gelukkig voel ik mij schuldig en ik besef zo lang je je schuldig kan voelen als er idd iets fout gaat. Je dat je ogen blijft openen om elke keer de puntjes op de i kunt zetten. Want normaal mijn reactie nee. Menselijk gedeeltelijk wel. Mijn moeder zij het soms vroeger ook en ik weet hoe rot ik mij dan voelde. Vandaar ik mij ook in mijn dochter kan inleven. en ik vergaf mijn moeder en hoop dat mijn dochter mij zal vergeven.
Eens met wat hier al gezegd is, het was niet zo handig maar die dingen gebeuren. We zijn allemaal mensen en soms gaat er weleens iets fout. Dan flap je er iets uit wat niet de bedoeling was, maar dat kan je rechtzetten. Gewoon het er vanmiddag nog even over hebben en dan is het klaar. En verder misschien vroeger opstaan, als dat mogelijk is? Ik heb maar 1 kind en zij moet voor 9 uur op de creche zijn, maar ik sta rond 7 uur op en ik merk dat zij die tijd ook echt nodig heeft om rustig wakker te worden en nog even te spelen voor ze weggaat.
Je bent moeder, je bent mens. Je verontschuldigt je en move on... echt... het zijn net echte mensen die kinderen