Ik heb een super gyn, die onze hele voorgeschiedenis kent en ons vanaf de vroeggeboorte van ons zoontje* heeft begeleid. Dus ga van zijn expertise uit. Als hij het verantwoord vind om het natuurlijk te proberen durf ik het misschien ook aan.
Je mag idd soms kiezen en soms niet. Ligt ook wel aan het ziekenhuis volgens mij. Mijn zus is met 37 weken ingeleid vanwege zwangerschapsvergiftiging. Dit werd uiteindelijk een spoedks. Bij de 2e wilde ze weer een ks, maar ze had geen keuze. 2e is vaginaal geboren. Dit was in het ziekenhuis in Hardenberg. Mijn eerste bevalling is ook een spoedks geworden(omstrengeld door de navelstreng). Mijn werd bij de 2e meteen gevraagd of ik een ks wilde. Maar ik wilde het gewoon proberen en dat is gelukt. Dat was in het ziekenhuis in Almelo. Ik kan me in sommige gevallen heel goed voorstellen dat je voor een ks zou willen kiezen.
Inmiddels weten we dat ik idd mag kiezen voor een ks. Natuurlijk bevallen is zeker een optie, maar zitten volgens gyn wat meer haken en ogen aan door mijn voorgeschiedenis. Hij raadt het niet af, maar heeft wel eerlijk verteld dat de kans op complicaties ( met name voor het kindje) groter is. Vind het lastig!
Het is ook een moeilijke keus, zeker na wat je gynaecoloog gezegd heeft. Willen jullie hierna nog graag een kindje? Misschien kan dat ook nog meespelen in je keuze voor een keizersnede omdat meer dan 2 keizersnedes niet heel wenselijk schijnt te zijn. Veel meer nuttige dingen heb ik niet toe te voegen. Ik ben inmiddels op de helft van mijn zwangerschap en het begint nu ook wel echt een issue te worden bij mij om verschillende redenen.
Ja lastig he. Ik zou het aan de ene kant graag natuurlijk willen proberen. Maar als ik dan hoor dat de kans 25% is dat het alsnog een ks wordt, de kans op scheuren van het ks litteken ( en aardige kans op overlijden kindje in dat geval en ernstige complicaties bij de moeder) en dan nog de grote kans op een placenta die niet of maar gedeeltelijk loskomt. Ik denk dus wel dat wij weer voor een ks gaan. Maar toch durf ik de beslissing nog niet te nemen. Gelukkig hoeft het ook nog even niet.
Ik ben van mijn eerste door niet vorderende ontsluiting uiteindelijk bevallen via een kz. Bij de 2e had ik een enorm sterke wens om te proberen natuurlijk te bevallen. Wilde het graag "zelf" doen, peuter in huis dus qua herstel leek me dat fijner en zo had ik nog wel meer redenen. Ik mocht zelf kiezen dus ik ging er voor! Met 41 weken ingeleid en na 2 dagen hard werken wederom toch een kz wegens niet vorderende ontsluiting. Het is nu ruim een week geleden en het valt me alles mee, maar mijn herstel verloopt dan ook erg goed. Mijn peuter vind het lastig dat mama niet alles met hem kan maar is dit gewend van mijn laatste weken zwangerschap. Hij heeft nu zelf bedacht dat als mama's dikke buik helemaal weg is hij weer meer met mama kan doen. Maar kan me voorstellen dat dat met een dreumes lastiger uitleggen is. Wat de keus ook wordt uiteindelijk vind het zijn weg wel! Ik wens je nog een goede zwangerschap en een fijne bevalling en herstel!
Ik heb geen ervaring met een ks. Maar ik zou voor de meest veilige weg gaan. Als er complicaties bij jouw kindje optreden omdat je het toch graag natuurlijk wilde doen zal jij je misschien altijd afvragen of dat niet gebeurd was als je een geplande ks had gehad. Gelukkig kan een kindje van 2 al best veel. Heb je een netwerk om op terug te vallen om jouw extra te helpen de eerste weken?
Inmiddels heb ik idd ervoor gekozen voor een ks te gaan. Vanwege veiligheid idd. We hebben een netwerk dichtbij, ml, opa's en oma's gaan de eerste weken helpen. Verder hebben we ( bewust) geen kraamzorg dus daar kan niet op terugvallen.
Wat fijn dat jullie een keuze gemaakt hebben. Een hele begrijpelijke keuze. Ik vind het argument "stel dat er wel complicaties optreden omdat je het graag wilde proberen" wel een hele goede. Ik hoop dat je herstel straks spoedig mag verlopen. En voor nu heb je hopelijk rust als het om je bevalling gaat.
Fijn dat jullie een keuze hebben gemaakt! Ik ben 3 keer dmv een sectio bevallen. De eerste was een premature waardoor je een relatief groot litteken hebt toen ik mijn latere zwangerschappen wel a terme droeg (vergelijk het met een ballon die eerst niet helemaal is opgeblazen, daar snijden ze in, en dan blazen ze hem bij de tweede zwangerschap helemaal op) dus daar stond meer druk op. Ik mocht natuurlijk bevallen maar kreeg toen toch weer PE. Na 2 sectios is er geen keuze meer, dan wordt het er weer een. Maar je kunt dus meerdere malen via een sectio bevallen. Hier eerder in het topic was ook al iemand die voor de 5e keer een sectio kreeg. Ik heb wel even bij de tweede aan de gyn gebraagd om goed te kijken naar de staat van mijn baarmoeder, hoe sterk die was, hij heeft de rafelrandjes van de oude sectio een beetje weggewerkt etc. Dit omdat we waarschijnlijk nog wel een derde wilden (en die kwam er ) en ik het een geruststellend idee vond dat hij even goed keek naar de staat van mijn baarmoeder en litteken. Hij heeft bij de derde sectio zelfs gezegd dat mocht ik nog een keer zwanger worden hij niet inschatte dat dat een probleem zou zijn. Tot slot, tussen mijn tweede en derde sectio zat maar 1,5 jaar en mijn zoontje kon toen nog niet lopen vanwege heupdysplasie. Met wat achtervang, handige hulpmiddeltjes zoals trapjes etc kun je je redden hoor. Je wordt vanzelf heel creatief.
Hecht waarde aan jet advies van de gyn. Daarnaast gaat de veiligheid van jou en je kind boven alles! Ik heb 1x een spoed KS gehad 1x een geplande KS en onze prematuur is natuurlijk geboren. Dat ging zo rap dat ik als ik het echt zou willen nu weer natuurlijk zou mogen bevallen. Aanlokkelijk omdat het herstel zoveel sneller is. Maar toch ga ik het niet doen. Ik zou het mezelf noooooit vergeven als het mis gaat terwijl ik mag kiezen voor een veilige KS. De risico's van een natuurlijke bevalling na KS zijn bekend en wil ik niet negeren. Het herstel bij mijn 2e KS (met een kind thuis) was sneller dan bij de 1e. Omdat ik toegegeven heb aan de situatie meer rust genomen heb. Voordeel van geplanned is dat je kan zorgen voor hulp thuis. Je weet immers precies wanneer het zal gebeuren en wat zijn die paar weekjes? Het is goed te doen. En ik vind het ook wel mooi dat mijn enige natuurlijke bevalling van mijn zoontje is waar we afscheid van hebben moeten nemen. Dat maakt het extra speciaal. Mijn advies is om het niet te veel te romantiseren want het gaat om serieuze risico's. En de keuze voor de ingreep maak je als moeder voor de welzijn van je kind. Een van de vele sacrifices die we als Ouders Voor onze kinderen zullen moeten maken. Succes met je keuze.
Dank meiden! Inmiddels heb ik er wel vertrouwen in . Hoop dat deze beeb netje wacht tot de datum dat de ks gepland wordt. Dl kwam namelijk een week eerder dan ze gepland stond. Boefje . Wat ik wel jammer vind is dat ik minder snel op de been ben erna. Kan nu namelijk al weinig doordat ik veel harde buiken en voorweeen heb. Maar ja nog even doorbijten, ik weet dat het resultaat het meer dan waard is