Ik ben 3 keer bevallen dmv een keizersnede, heb er wel foto's van maar krijg ze met mijn foon en ipad niet op het forum geplaatst.
Je mag na 1 ks nog "natuurlijk bevallen", maar je kan (uitzonderingen daargelaten natuurlijk) ook meerdere ks krijgen hoor. Ik krijg in juni mijn 3e ks.
Katek: na een eerste ks mag je gewoon bevallen mits dat mogelijk is Meestal raden ze aan max 3 ks. Maar er zijn mensen met nog meer ks hoor
Caruli, ik mag niet meer normaal.....ondanks dat de keizersnede goed ging en er verder geen reden was voor de keizersnede naast dat zijn hartslag weg viel. Maar omdat dit ook al bij ons meisje gebeurde en dat op 5 minuten na bijna een keizersnede was....misschien dat ze het risico niet willen lopen meer......(meisje was ik al op de ok, werd klaar gemaakt voor de ruggenprik toen ik persweeen had, al eerder maar toen werden ze opgemerkt door een arts hihi)
Antares: ja dan zullen ze het risico niet willen nemen. Ze bekijken het per persoon he, en elke arts heeft ook een andere mening.
idd! Maar heb na de bevalling 3 gyns aan mijn bed gehad (mijn eigen, de van de KS en die me begeleide tijdens de inleiding) en alle 3 wisten ze niet waarom het een KS is geworden...er was gewoon geen reden voor.... Denk daarom, omdat het zo onvoorspelbaar is bij me....maar ben wel blij met de KS hoor! anders was ons mannetje er misschien niet meer geweest!
pff als ik mijn ervaringen moet vertellen ben ik wel even bezig, goed heel kort proberen : Onze eerste dochter is geboren met een spoedkeizersnede, ze was een sterrenkijkertje en zal de details van de bevalling zelf besparen ( vacuüm erbij mislukt etc), maar die keizersnede viel mij reuze mee ook het herstel was prima, was snel weer op de been. Door de ervaringen van de eerste mocht ik nu een geplande keizersnede en achteraf bezien had dit ook niet anders gemoeten. Had veel verklevingen van de eerste keer en mijn baarmoeder scheurde zo dun was hij. Ook de ruggenprik was niet zoals het moest zijn, veel te hoog geprikt kreeg geen lucht meer en kon niet meer slikken. Ik kan/mag dus ook geen kindjes meer krijgen. Dit is nu 8 maanden geleden en het herstel viel mij nu ook weer reuze mee. goed mijn foto's de eerst van onze oudste dochter en de tweede van onze jongste die net met het hoofdje te voorschijn komt ;
@ Antares; ook friesland? op de foto lijkt dat kleine doktertje verdacht veel op de dokter die mijn eerste dochter gehaald heeft, misschien zie ik het wel verkeerd , maar dacht zal al even vragen.
Haha lijken ze niet allemaal op elkaar met die pakken en mutsen en bescherming enz. Maar nee, brabant hier.
Ja...weet ik. Jouw meisje is op mijn uitgerekende datum geboren.... geloof alleen niet zelfde ziekenhuis toch? Ik veghel...
Wij hebben onze foto's nog aan niemand laten zien , een gevoels kwestie denk ik , maar toen ik dit topic zag dacht ik toch even wat plaatsten Even mijn verhaal Wilde erg graag thuis bevallen, was goed voorbereid en keek er erg naar uit 3 dagen overtijd, begonnen 5:40 de weeën, om 9:00 de vk gebeld, die kwam om half 11 en zat ik op 1 cm pas .., Had wel heel sterke weeën en ze zou rond 15:00 terug komen, Om 12:45 haar laten komen want het werd me iets te heftig en toen bleek ik al 6 cm te hebben, we gingen rap dus! rond 15:15 volledige ontsluiting,en toen begon de ellende , heb alles geprobeerd , liggen , op het toilet , de baarkruk, maar niks .. dacht dat ik gek werd toen ik een een weeën storm terecht kwam! Uiteindelijk heeft de vk besloten een ambulance te laten komen want hoe zeer ik ook mijn best deed en goed perste de kleine wilde maar niet komen Aangekomen in het ziekenhuis hebbe ze 3 x (aaaauw:x) geprobeerd met de vacuumpomp maar mijn kleine man wilde de laatste draai niet maken en schoot na elke poging terug naar boven ... Uiteindelijk dus een spoedkeizersnee Wel was ik blij toen de ruggenprik eemaal gezet was, eindelijk van die ellendige pijn af ! Daarna ging het heel snel, en zag ik binnen 10 min een prachtig kindje boven mij uit, al besefte ik niet echt meer wat er allemaal was gebeurd Luca werd direct door de kinderarts nagekeken , waar mijn man bij was en daarna hebben ze hem in een doek gewikkeld en eventjes mocht ik hem aanraken, van deze momensten plaats ik ook de foto's daarna heb ik helemaal van de wereld gelegen toen ik werd dicht genaaid, wat voelde ik me ellendig .. eindelijk had ik mijn kindje waar ik jaren op had gewacht en nog was hij niet bij mij ....(ik lag te hyperventileren en vroeg ze dringen of iemand mij wilde afleiden, hebben ze de radio harder gezet, adele door de speaker , janken janken janken ... daarna probeerde ik me te verzetten tegen het verdriet en heb zelfs even een dom grapje gemaakt of dat mijn eileider nog wel weg was, (die is verwijderd met mijn bbz 2 jaar terug,)waarop de gyneacoloog doodleuk zei , ja meid hij is echt niet meer aangegroeid, goed van ons ! Echt heel raar maar nu kijk ik daar best met een bijzonder en intiem gevoel op terug na een half uur op de vekoever kwam mijn man met Luca bij me en daar heeft hij blood bij mij op de borst gelegen , hij was op mijn verzoek nog niet aangekleed gelukkig ! Dat gevoel was echt zooo fantastisch Uiteindelijk is het herstel mij meegevallen, heb nog wel een dood gevoel op een plek van de wond, en ben nog wat moe , maar ja dat is elke jonge moeder toch Ik liep na 6 dagen buiten en na 8 dagen ben ik een boodschapje wezen doen .. dit was achteraf veel te snel maar toch ben ik blij dat ik die stap gezet heb! Heb ook het idee dat de buitenwereld soms teveel van je verwact dus .. De eerste foto is voor mij het mooist, hier zie je hoe iedereen kijkt naar luca en vooral de blik van mijn man (rechtsachter ) die zijn zoon voor het allereerst ziet ! Krijg echt een brok in mijn keel nog bij deze foto En die andere is dat ik hem voor het allereerst aanraak (en jesus wat zie ik eruit ) pooeeeh tis een heel verhaal en de eerste x dat ik mijn bevalling heb geschreven, voelt best goed Zijn er bij jullie trouwens ook zoveel foto's gemaakt , hier iets van 10
Hallo Meiden, Alle foto's even bekeken, blijft heftig...Maar ook weer mooi. mijn verhaal: 37,5 wkn niet lekker, doorgestuurd naar gyn...bloedprikken ctg etc etc. Geen zwangerschapvergiftiging geconstateerd. Rustig aan doen. 38,6 wkn wederom niet lekken, duizelig, krampen, sterretjes zien etc. CTG gehad en de hele ratteplan en weer geen diagnose zw.vergiftiging. Maar met 39 wkn brak ik, ik hiel het niet meer vol. Kon niks meer, kon mijn eigen broek niet meer aan krijgen. Gyn stelde voor om mij te strippen en dus ook gedaan, zonder resultaat. Dus volgende dag inleiden, hele dag niks...die avond/en nacht voorween benen/rug. SMorgens heftiger en moest ze echt wegpuffen. Toen 5 cm, en mocht naar de versloskamer waar ze mijn water braken. Vanaf dat moment, kreeg ik ontzettende pijn in de buik, zo heftig dat ik niet stil kon liggen/zitten. of weg kon puffen. VErvroegt persdrang, en bij iedere wee daalde Milan zijn hartslag sterk. Ook meconiumhoudend vruchtwater en bloedstolsels. Dus moest met spoed naar de ok gebracht worden. TOen verpleegers in paniek, konden mij niet prikken 7x Over moeten doen. Liftsleutel vergeten, dus ordinair op de lift moeten wachten. Toen heb ik een flauwte gehad. dus een stuk kwijt. Op uiteindelijk de ok bijgekomen na 6 min. Ruggenprik, en eindelijk geboren onze mooi zoon Milan. Achteraf bleek dat Milan dus in het vruchtwater gepoept had, en dat ik een deels loslatende placenta had. En geluk had dat ik besloten had in het ziekenhuis ingeleid te worden, en niet thuis bevallen wou. Dan had Milan het waarschijnlijk niet gehaald brrr..... Heb 5 dgn in het ziekehuis gelegen ivm een wegraking, waarschijnlijk moeheid/morfine/spanning en ontstekingsremmers. Erg eng gevoel. Hart klopt minder, en alles word zwart. Ze dachten eerst aan een bloeding...nou kan je zeggen als ze na een ks je buik gaan voelen geen pretje is blegh erg pijnlijk. Al met al thuis ging alles snel, kon vrij snel weer goed rechtop lopen en de snede heelde vlot. Met Milan is vanaf het moment dat hij geboren is prima in orde. Scoorde hoog. En tot nu toe een mooi tevreden manneke. Van alweer 1 jaar waar BLIJFT de TIJD Bij deze de foto's
idd, mooi manneke. En geluk bij een ongeluk dat je in het ziekenhuis was zeg! Hier was ik ook al weken niet lekker..maar iedere keer bloeddruk toch nog redelijk...wel hoofdpijn en sterretjes zien en vocht vast houden enz enz...maar geen eiwitten in urine... Tot die maandag.....toen wel eiwitten en bloeddruk zo hoog dat hij niet meetbaar was....(na 3 keer was het 150/100). In het ziekenhuis zakte bloeddruk wel weer naar 130/95. Maar mijn urine die ik daar met moeite 10ml kreeg geproduceerd (smiddags!) na een ochtendplasje van hooguit 30ml (7uur ochtend) was zo hoge concentratie eiwitten dat er direct actie werd ondernomen... Moest blijven en zou dinsdags ingeleid worden..zo gezegd zo gedaan..dinsdags nog neit veel...woensdags verder...vliezen breken en poef....weg was mijn mannetje...interne meting harslag...bleef wegvallen bij elke wee naar hartslag 60 slagen.... En toen deden ze iets heel vreemds....ik kreeg mijn vruchtwater terug.....whahaha met een infuus water onder druk in de baarmoeder inspuiten..toen dat niet lukte en zijn hartslag helemaal weg viel voor 3 seconden...was het hoppa weeen onderdrukken (had net 5 min ervoor weeen opwekmiddel gekregen!) en op naar de OK......toen was het snel gedaan! Ik zie wel bij bijna alle foto's dat iedereen zuurstof had tijdens de keizersnede...dat is normaal? (ik had het ook nog op de verkoever..., moest eerst weg zijn voordat ik naar boven mocht, heb daar toch wel een uur gelegen..voor mijn gevoel veel korter hihi) Groetjes, Miranda