Keizersnede ervaringen

Bij mijn zoontje heb ik een spoedkeizersnede gehad, dat is toch wel wat anders dan een geplande keizersnede als ik de verhalen zo hoor.

De ruggeprik vond ik 100% meevallen, deed echt geen zeer... Maar ik zat al een hele poos in de weeën dus mijn gevoel van pijn was wel al wat veranderd haha....
Nadat de ruggeprik gezet was voelde ik een soort warme gloed door mijn benen naar beneden stralen, heel fijn... Daarna voelde ik ze niet meer.
Daarna gingen ze met een roze goedje vanaf net boven mijn navel tot halverwege mijn bovenbenen wassen (dit spul heeft ongeveer nog een week gezeten voordat het allemaal er eindelijk af was) De arts controleerde dmv het knijpen in mijn vel met een pincet of ik nog iets voelde, dit was gelukkig niet zo
Toen het gaatje gemaakt was en ze het kindje eruit gingen halen werd er inderdaad behoorlijk getrokken en geduwd op mijn buik, ik vond dit geen fijn gevoel, maar dit duurt maar heel even. Daarna werd het kindje vrij vlot geboren.
Omdat hij een klein ruisje op het hart had, werd hij direct meegenomen door de kinderarts. Ikzelf werd toen dichtgehecht (wat haast nog langer duurde dan de rest). Daarna werd ik naar de uitslaapkamer gebracht waar ik een slang met warme lucht onder mijn dekentje kreeg... Lekker!! Want lag echt te rillen
Langzaam begon ik het gevoel in mijn benen weer wat terug te krijgen, maar dit duurde nog wel een hele poos.
Van de eerste nacht heb ik niet zoveel meegekregen, ik zat onder de morfine en was bekaf. Mijn zoontje lag toen op de kinderafdeling aan de hartbewaking. De volgende ochtend kwam hij weer terug bij mij op de kamer.
Ik kreeg als pijnstilling 4 PC en 2 spuiten morfine per dag.

Het herstel daarna is mij persoonlijk vreselijk tegengevallen, maar dat schijnt bij een geplande KS heel anders te zijn.
Ik kon echt zes weken lang niets tillen en als ik de eerste dagen liep voelde het alsof de hechtingen gingen scheuren.

Nu heb ik gelukkig nergens meer last van, maar ik hoop echt dat ik deze keer "gewoon" mag bevallen... we shall see

 

Ik wil ook wel ff mijn verhaal doen! Heb een spoedks en een geplande ks gehad!

Mn dochter is gehaald via een spoedks.. had al 27 uur weeen met maar 4 cm ontsluiting, de hartslag daalde en ze had in het vruchtwater gepoept!
Ik had al een ruggeprik voor de weeen, omdat ik weeopwekkers had en daardoor in een weeenstorm kwam.. ik was altijd al bang voor de ruggeprik, maar het was echt een eitje, infuus prikken is pijnlijker! Ook kreeg ik nadat de ruggeprik wad gezet een catheter. wel kreeg ik een epiduraal (bij een geplande ks krijg je een spinaal) bij een epiduraal ken je de hoeveelheid afstemmen dmv een slangetje en een spinaal word gewoon rechtstreeks gezet en je bent gelijk hartstikke verdoofd... kreeg wel nog ander spul in de ruggeprik voor alles te verdoven! Infuus had ik dus ook al en kreeg een operatieschort aan en werd na de ok gereden.. daar weet ik zelf nog maar weinig van, maar werd op de operatietafel gegeld, een doek werd er gespannen en ze gingen beginnen! Na veel geduw en getrek werd ze geboren en werd gelijk meegenomen, huilde 5 min.. toen ze begon te huilen heb ik haar snel even gezien en werd toen meegenomen met papa en verpleegster voor een flesje en kleertjes aan te doen! Ik lag helemaal te trillen van de kou in de operatiekamer.. volgens de artsen was dit normaal.
Na een half uurtje was het hechten klaar en werd na de uitslaapkamer gebracht, daar hebben ze even gecontroleerd en toen kwam papa met dochter naar mij toe.. mocht haar eindelijk vasthouden! Na een klein half uurtje mocht ik terug na de afdeling.. het was midden in de nacht dus mn man moest ook na huis en ik moest gaan slapen.
Ze zegte de ruggeprik uit en kreeg veel pijn.. kreeg alleen maar wat paracetamol en dicofenac en morfine spuiten in de been..
2 dagen later werd mn dochter na neonatologie gebracht omdat ze nie wou drinken, dus moesten we steeds daarheen om te gaan voeden! Die zelfde dag mocht ik ook pas mn bed uit om weer te gaan lopen enz.. pijnlijk! Na 5 dagen mochten we eindelijk naar huis en her herstel ging voorspoedig.. na 1 week liep ik buiten al een blokje om en kon al best veel!

4 maanden geleden heb ik een geplande keizersnee gehad! Omdat mn zoontje weer zo groot was schatte ze de kans dat ik normaal zou bevallen niet groot..
om 8 uur moest ik mij melden op de kraamafdeling, kreeg een operatieschort aan en het infuus werd geprikt! Daarna werd de catheter aangebracht (20x geprobeerd lukte maar niet) uiteindelijk gelukt.. bloeddruk werd gemeten en toen was het wachten.. er was net een spoedje tussen gekomen dus moesten langer wachten.. om11.15 kwamen ze me eindelijk halen
Werd in de voorkamer op een operatietafel gelegd en ik kreeg antibiotica.. mn man moest zich in de tussentijd gaan omkleden.. toen gingen we samen na de operatiekamer en werd eerst de ruggeprik gezet (nu dus wel de spinaal) ook deze deed helemaal geen pijn, je krijgt alleen een schokje.. mn buik werd roze gemaakt, heel kriebelig dan, en het doek werd weer gespannen! Ik had gevraagd of we mee mochten kijken op een scherm en dat scherm stond dus naast mijn hoofd.. ze vragen hoe het gaat of je pijn hebt en ze voelen ook of je iets voelt.. er zijn wel 12 mensen in de OK.. het scherm werd aangezet zodra ze bij de vruchtzak waren.. deze werd doorgeprikt ( water spoot overal heen haha) en toen zag je ineens een hoofdje met haar zitten, wauw! Hij werd er voorzichtig uitgehaald en toen het hoofdje geboren werd begon hij ook gelijk te huilen.. het doek werd toen ook nog snel omlaag gedaan om 11.59 is ie geboren..wel met heel veel geduw en getrek want hij wou er echt niet uit.. kreeg er ook gewoon geen lucht meer van.
Hij ging snel even met papa mee voor de controle en kreeg hem toen even bij me! Daarna is ie meegegaan met papa voor zn flesje en kleertjes.. ik wed gehecht en die rillingen had ik nu helemaal niet, had het juist warm. Om half 1 waren ze klaar en werd na uitslaapkamer gebracht.. daar kreeg ik een morfinespuit en werd het vloeien bekeken.. ook werd er hard op mn buik geduwd voor de stolsels eruit te halen zeg maar en bloeddruk en temp werd gemeten! Toen kwam papa met mn zoontje even naar ons toe om te knuffelen en na een klein uurtje ginge ze weer... ik mocht pas om half 3 terug naar de afdeling dus 2 uur gelegen daar..
de eerste dag ging wel kwa pijn.. ruggeprik ging uitwerken na zon 3 uurtjes en yoen kreeg ik wel wat last.. gelukkig had ik de morfinepomp.. snachts is de catheter eruit gevallen dat deed egt veel pijn en moest dus opnieuw erin.. dag erna werd ik gewassen op bed en toen moest ik toch echt uit bed! Wow wat pijnlijk.. je moet gewoon weer leren lopen he.. die dag heb ik ook erg veel pijn gehad.. smiddags hadde ze de morfine ook erafgehaald.. ook krijg je iedere dag trombose spuit in je been..
die nacht heb ik iig geslapen als een roosje (had het wel nodig) en vanaf toen gig het beter.. mn zoontje lag gewoon naast me en iedere x dt je uit bed gaat gaat het beter.. na 3 dagen mochten we na huis en die eerste dag en nacht heb ik wel veel pijn gehad thuis (waarschijnlijk iets teveel van het goede) na een dikke week ging ik een blokje om en dat ging goed.. wel is mn wond opgesprongen voor de helft en dat heeft tot 9 weken na de bevalling geduurd voordat die helemaal dicht was..

Succes!

 

Ik heb 24-12-13 een geplande keizersnede gehad. Ik moest me om 11 uur melden op de afdeling. Werd eerst aan de CTG gelegd en vervolgens kreeg ik een infuus en katheter. Viel allemaal erg mee. Ik moest een drankje drinken voor maagzuur en kreeg iets aan het infuus (wat weet ik even niet meer maar ik geloof iets tegen de evt. misselijkheid ofzo) en ook zakken vocht. Vervolgens moest ik een operatieschort aan. Om kwart voor 1 ging ik richting verkoever waar mijn man een mooie overal aan kreeg. Ik moest op een operatiebedje gaan liggen en werd naar de ok gebracht. Daar stond het hele team al te wachten (in totaal 8 man). Manlief moest even in het voorkamertje wachten totdat ik de ruggenprik had gehad. Ik voelde een prikje van de verdoving en daarna niets van de ruggenprik zelf. Ze hebben hem bij mij heel langzaam ingespoten en dunner gemaakt, omdat ik de vorige keer een heel hoog blok had. Dit gebeurde nu weer waardoor mijn bloeddruk heel erg daalde en ik benauwd werd. Daar kreeg ik overigens direct zuurstof voor in mijn neus. Ze testen of ik voldoende verdoofd was met een hele koude bus en ik voelde geen kou op mijn buik dus was het goed. Vervolgens waren ze al begonnen met snijden en voelde ik er echt nog niks van. Heel raar. Op een gegeven moment begonnen ze te duwen op mijn buik en wat te sjorren (dit zeiden ze overigens wel) en kwam onze zoon boven het operatiedoek al schreeuwend en plassend. Hij ging mee met de kinderarts en mijn man en na een paar minuten mocht hij bij me komen liggen. Op een gegeven moment werd hij te koud en moest hij de couveuse in en werd in het andere kamertje gezet met mijn man. Ik werd gehecht en al vrij snel lag ik op de verkoever en kreeg ik mijn zoon weer bij me toen ik in mijn bed lag. Ik heb hem daar lekker aangelegd en hij begon gelijk te drinken. Na 15 minuten mochten we al weer naar de kamer. Op de verkoever kreeg ik trouwens een warmtedeken aangezien mijn temp. 35 was en ik kreeg al gelijk een grote fles paracetamol en een morfineshot.
Op de kamer hebben we genoten met z'n drieën en werden er veel controles gedaan bij mij. M.n. mijn bloeddruk was erg laag en ik heb volgens mij wel 10 zakken vocht gehad. 's avonds kreeg ik nog een keer morfine, tramal en paracetamol. Mijn man kon blijven slapen (lag op een kraamsuite) en heeft voor de kleine gezorgd. De volgende morgen werd ik gewassen (voor een gedeelte zelf) en moest ik opstaan en naast het bed zitten zodat het bed gewassen kon worden. Het katheter werd er ook al uit gehaald. Ik heb een aantal keren naast het bed op de postoel geplast en 's middags liep ik al naar het toilet op de kamer. Ik kreeg die dag 4x 2 paracetamol en 2 of 3x diclofenac. De volgende dag alweer zittend gedoucht en alleen nog 4x 2 paracetamol. Ook alweer zittend op een stoel gegeten. De 3e dag (vrijdags) weer naar huis. Ik mocht donderdagmiddag al weg, maar vond dat zelf nog te vroeg. Dus ik ben vrijwillig een extra nachtje gebleven. Ik kon m.n. erg moeilijk uit bed komen dus dat zag ik thuis helemaal niet zitten.

De keizersnee zelf en de pijn zijn me erg meegevallen. Het herstel nu gaat me wat langzaam. In mijn hoofd wil ik meer dan dat ik lichamelijk kan. Maar goed dat heb je met een rondlopende dreumes misschien wel extra.

 

Ik heb 2 jaar geleden een spoedkeizersnede gehad ivm HELLP met 34+3 weken. Zoon lag ook nog eens in een stuit. Op de OK kreeg ik de ruggenprik, vond deze erg meevallen. Toen ze wilden gaan beginnen voelde ik echter nog vanalles, de ruggenprik bleek niet te werken. Omdat ik heel weinig bloedplaatjes had, konden ze de ruggenprik niet nog een keer zetten en werd ik onder volledige narcose gebracht. Heb dus de hele bevalling gemist. Na 3 uur werd ik wakker op de verkoeverkamer zonder man en kind. Voelde me verschrikkelijk! Ben daarna naar onze kamer gebracht en kreeg eindelijk mijn zoon te zien. Heb alles een beetje in een waas beleefd door alle medicijnen en de narcose.

We hebben uiteindelijk 2,5 week samen in het zh gelegen en ik ben in die tijd ook heel goed hersteld. Toen we naar huis gingen had ik eigenlijk nergens meer last van. Veel rusten doet een hoop! Herstel vond ik dus heel erg meevallen! Mocht ik nu weer een ks krijgen zal het wel anders zijn, omdat ik dan niet zo'n lange tijd in het zh zal blijven en je ook nog een peuter rond hebt lopen... Ach, we zien het wel!

Succes met je keizersnede en het herstel!

 

Mijn verhaal komt vers van de pers, kan je dus ook niks vertellen over het herstel. Afgelopen maandagavond om half 12 is onze dochter met een keizersnede geboren.

Het was een spoedks, er werd voor gekozen omdat ik in 2 dagen niet verder kwam dan 2 cm ontsluiting en in het ziekenhuis bleek dat haar hartslag na elke wee flink daalde.

Voor het infuus kreeg ik een verdovings pleister voor kinderen op, ik was namelijk echt bang voor dat ding. En het is inderdaad geen fijn iets, maar ik weet nu dat er ergere dingen zijn . In het infuus zat vocht, schijnt standaard te zijn. De ruggenprik viel me vies tegen omdat ik een aantal keer verkeerd geprikt ben en de weeën tijdens het "zoeken" naar de goede plek gewoon door gingen. Maar als het goed is heb jij dat natuurlijk niet!

Tijdens de ks voelde ik wel wat getrek maar dat voelde gewoon heel raar, geen pijn ofzo. Het voelde ook alsof ik een hele oceaan in mijn buik had die heen en weer ging, een gekke uitleg maar je voelt echt niks van de ks zelf.

Ik heb ons kindje pas de volgende dag kunnen vasthouden omdat ze gelijk mee werd genomen door de kinderarts, daar kan ik je dus ook niet echt wat over vertellen omdat het natuurlijk niet de bedoeling is dat het bij jou zo gaat.

Ga trouwens niet teveel staan wanneer je weer mag staan! Gisteren mocht ik weer staan en stukjes lopen want toen was de katheter eruit maar's avonds had ik daar echt flink last van waardoor ik met bed en al naar onze dochter gereden moest worden. Zij ligt namelijk nog niet bij mij maar op de kinderafdeling.

Succes!

 

Ik heb 3 ks gehad, twee keer een spoedks en 1 keer een geplande. Bij mijn eerste spoedks ging het herstel heel langzaam, maar ik had toen ook heel veel bloed verloren.

Na de 2e en 3e keizersnede ging het herstel redelijk vlot, de eerste 2/3 dagen vond ik het wel echt pijnlijk, maar daarna is het goed te doen als je maar rustig aan doet.

Vooral die eerste keer uit bed vond ik lastig, maar het is wel aan te raden dit zo snel mogelijk te doen (natuurlijk niet al na 1 uurtje ofzo).

Ik zou je willen aanraden te kijken of er een ziekenhuis in de buurt is waar ze een "natuurlijke ks" uitvoeren, dat is zo veel fijner! Ik kreeg bij de laatste mijn kindje direct bij mij, nog op de operatiekamer, zo'n fijn gevoel.

De ruggeprik deed geen pijn. Je krijgt eerst een verdovingsprikje en dat voel je even, maar is niet meer dan vervelend. De ruggeprik zelf voel je niet.
Ik voelde ze niet trekken, maar ik ging wel heen en weer op de operatietafel, heel vreemd.

 

Ook ik heb een spoedkeizersnede gehad, afgelopen november, na. 14 uur weeën en opwekkers. Het hartje van mijn zoon liep terug en de ontsluiting vorderde niet.

Ruggeprik amper wat van gemerkt. Ik voelde ze tijdens de keizersnede wel heel erg duwen en trekken, heel vreemd gevoel vond ik dat. De pijn erna is me ontzettend tegen gevallen. Kon niet eens m'n kind uit bed halen, wel even wat anders dan na een natuurlijke bevalling zoals bij mijn dochter. De eerste paar dagen waren echt wel heel pijnlijk om in en uit bed te komen, naar de wc of een stukje lopen maar het ging elke dag een stukje beter.

Ik heb een dochter die 14 maanden ouder is dan zoonlief en zij liep toen nog niet maar na een week of twee kon ik haar wel weer rustig tillen. Na ongeveer drie weken was de pijn zo goed als weg en kon ik alles weer. De wond is prachtig geheeld, helemaal geen last van gehad (nu zes weken gelden) en zit heel laag.

Mijn zoontje heb ik maar heel kort gezien, en daarna na een uur pas weer, helemaal aangekleed en wel. Dat was wel heel vreemd.

Veel succes vast!

 

Hier ook een keizersnede gehad. Na zo'n 18 uur weeën gehad te hebben vroeg ik om een ruggenprik. Mijn ontsluiting vorderde niet en zat toen op zo'n 5 cm. De ruggenprik viel me zo mee. Dacht dat het erg pijn zou doen maar helemaal niet. Maar ja, ik had ondertussen ook weeën dus die pijn leidde me af Na de ruggenprik hebben ze het infuus met weeënopwekkers voluit gedraaid in de hoop dat mijn ontsluiting misschien zou vorderen. Als dit niet het geval zou zijn moest ik een keizersnede. Uur later nog steeds evenveel ontsluiting dus het werd een keizersnede. 5 min later werd ik al naar de operatiekamer gebracht. Er zat iemand naast me die constant vertelde wat er ging gebeuren. Dan zei ze van je kan nu wat geduw voelen of nu getrek. Vond het een raar gevoel allemaal maar niet heel onprettig of pijnlijk. Toen ons zoontje geboren was, werd hij meteen naar de kinderarts gebracht omdat ik 11 dagen overtijd was en de bevalling al best lang duurde. Hierna kwam mijn vriend met hem naar me toe en kon ik hem zien en aanraken. Terwijl ik verder gehecht werd ging mijn vriend met ons zoontje naar de kamer. Normaal gesproken komen ze dan weer bij je op de verkoeverkamer maar er was niemand die hun kon brengen. Heel slecht! Uiteindelijk heeft een verpleegkundige die het allemaal ook maar vervelend vond voor mij, mij naar de kamer gebracht. Zoontje was al aangekleed en flesje gehad. Wel vreemd om hem dan zo vast te houden.

Als pijnstilling heb ik 2 nachten morfine spuit gehad en 3e dag mocht ik zelf aangeven of ik het wilde maar paracetamol was genoeg. Geloof dat ik er 6 per dag kreeg. Zoontje werd vrijdagavond geboren en mocht maandagochtend naar huis. Helaas werd ik woensdag tot zondag weer opgenomen met een baarmoederontsteking. Het herstel viel me reuze mee. 1,5 week na de keizersnede liep ik een blokje om. Vooral de eerste 2 weken voelde ik het wel echt maar als ik voorzichtig ging zitten of liggen viel het best mee. Ik heb de eerste 6 weken wel zo min mogelijk gebukt, getild en uitgerekt. Als ik wat langere wandelingetjes deed voelde ik het meteen. Al met al is het me reuze meegevallen (behalve die ontsteking dan...)

Alvast succes!

 

Ik heb ook een spoedkeizersnee gehad. Het hartslagje daalde en ik kwam niet tot 10 cm, dus hebben ze ingegrepen. De ruggeprik deed geen zeer, maar ik had ook al weeen dus dat scheelt misschien. Ik weet nog hoe zacht de operatietafel voelde toen gelijk al de ruggeprik ging werken. Net alsof ik er heerlijk in wegzakte. Was echt een verademing ik wist niet eens dat ze daarna al bezig waren met de keizersnee. Ik voelde mijn buik bewegen, maar dacht dat ze nog steeds mijn buik aan het insmeren waren met steriel spul. Na een tijdje zei een verpleegster dat ze bijna bij mijn baarmoeder waren. Dat vond ik zo raar, omdat ik dus niet wist dat ze al lang bezig waren. Op een gegeven moment was eindelijk mijn dochter daar. Ik mocht haar even zien en daarna werd ze gecontroleerd en daarna heb ik haar nog even beter mogen bekijken. Toen ging ze in een couveuse om naar de kraamafdeling te gaan samen met mijn man. Nou het waren misschien de medicijnen, maar ik was op en top gelukkig. Het kon me niks schelen dat het allemaal nog een tijdje duurde (hechten en uitslaapkamer). Ik heb gezellig mee zitten praten met de arts en assisitenten en natuurlijk niet geslapen. Na zo'n 1,5 uur (lijkt lang maar valt dan mee hoor) mocht ik dan eindelijk echt bij mijn nieuwe gezinnetje zijn. Heb heel de nacht niet kunnen slapen en kon alleen maar kijken naar mijn super mooie meid. Was zondagmiddag bevallen en mocht donderdag naar huis (normaal was dat op woensdag geweest, maar dochter had wat opstartproblemen, ze was namelijk misselijk en bleef de eerste dag spugen). Het herstel viel de eerste dagen tegen. Ik was nog nooit geopereerd en de wond trok heel erg. De eerste dagen kon ik alleen gebukt lopen. Toen ik thuis was ging dat na een week veel beter en heb de dinsdag erna een blokje om gelopen samen met mijn man.
Conclusie: keizersnee ... no problemo !

 

Wat ik zo raar vind is dat niemand zegt die pijn heeft gehad tijdens de keizersnede. Ik heb echt een helse pijn gehad. Kreeg een spoedkeizersnede omdat mijn vliezen 38u gebroken waren en ik een infectie had op vruchtwater. Haar hartslag viel weg bij elke wee. Tijden het snijden voelde ik niks. Maar omdat ze zo diep zat hebben ze met 4 man op mijn maag geduwd en haar eruit getrokken. Het deed zo'n pijn. Mss komt het omdat ik een hele lage bloeddruk had van 30 en heel duizelig was. Maar ik vond dit alles behalve prettig. Omdat ze meteen naar de KA moest aan de antiobiotica zag ik mijn kindje pas naar 2,5u. Gelukkig kwam de BV opgang. Na 3 dagen werd ik het ziekenhuis uitgegooit omdat het vol was. Herstel ging zeer traag en na 3 4 weken was ik blij als ik 30 m kon lopen om in de tuin te komen.

 

Ingsterr, de keizersnede zelf heeft bij mij absoluut geen pijn gedaan. Denk dat de rest het ook wel gezegd had als ze het gehad hadden dus niet gelijk druk maken daarvoor hoor, Charmedd!

Inmiddels is het de 5e dag na mijn ks en ik kan je zeggen dat de pijn al een stuk minder is dan een paar dagen geleden. Natuurlijk doet het pijn, maar veel rusten (liggend!!!) Helpt echt heel veel.

 

Ik heb bij mijn zoontje een spoedks gehad, ik ging om 23.55 de ok op moest onder narcose, om 00.04 is mijn zoontje geboren en om 00.30 werd ik wakker op de verkoever en kwam mijn man gelijk binnen om mee te gaan dan ik even een blik mocht werpen op de ic waar mijn zoontje lag.

Vervolgens een hele goede nacht gehad werd vroeg wakker, en die avond mocht ik voor het eerst uit bed volgende morgen katether eruit infuus eruit en in de rolstoel heen en weer naar de kinderafdeling. Zelf gedoucht toen ook gelijk geen probleem. Wij mochten op dag 4 naar huis dat kwam door mijn zoontje, de autorit naar huis was wel even gevoelig, misschien had ik ook niet moeten zeggen dat mijn man wel even door de binnenstad kon rijden om de brief bij de huisarts te brengen, maar in ieder geval. daarna lekker mijn bedje in die niet op klossen stond dat vond ik veel fijner met in en uit bed gaan trouwens.
Die vrijdag dus een kleine week erna dacht ik dat ik wel naar de bieb op 50m van huis kon lopen dat viel wel tegen, maar vanaf die dag iedere dag meer gaan lopen blokje om het huis 2 blokken straatje om zo verder en ik was alweer alleen in huis. Op de donderdag dus baby was 13 dagen oud liep ik voor het eerst weer alleen met 2 honden een rondje van 20 minuten terwijl mijn moeder bij onze zoon was, daarvoor had ik al wel wat meer gelopen maar nog niet zelf met de honden alleen. Mijn herstel ging dan ook heel voorspoedig. Reed na 3 weken ook weer zelf auto enzo.

De eerste week was de napijnmet name bij overeind komen het heftigste, dat vond ik een naar gevoel maar wel te doen.

 

Ja alles goed nu! De pijn vergeet ik als ik het mupje vast heb! Heb het er zeker weer voor over.