Heftig en lijkt me logisch dat je er tegenop ziet. Geen idee of het reden genoeg is voor keizersnede maar zou het bespreken. Mocht dat niet kunnen dan weet vk iig van je angsten en kan besproken worden hoe jij beste bevalling ingaan
Ik heb op een verloskunde afdeling gewerkt en daar gebeurde het inderdaad vaker dat meiden met een vreselijke voorgeschiedenis zoals jou een keizersnede kregen. Niet altijd, maar het gebeurde wel. Meid maak het bespreekbaar, zo blijf je er niet alleen mee zitten maar kun je er wat mee doen. Dan kun je nog genieten van het laatste stukje zwanger zijn en uitkijken naar de bevalling, daar heb je recht op na alles wat jij hebt meegemaakt. Kippenvel bij het lezen van jouw berichtje. Ik hoop dat je gauw meer duidelijkheid hebt, dikke knuffel!
Jezus! Heftig hoor. Denk wel na dat bij een keizersnede de mensen ook op je buik duwen en over je heen staan. En er ongeveer 10 mensen om je heen lopen. Ook is een keizersnede echt geen pretje. Ik heb me er vies hard in vergist en ik zou tekenen voor een normale bevalling. Maar je moet doen waar jij denkt je prettig bij te voelen.
Wat verschrikkelijk dat je dat hebt moeten meemaken. Met de vk praten is natuurlijk sowieso een goed idee, maar zij zijn geen spevialisten op gebied van trauma's. Ik wil je aanraden om met een medisch psycholoog te gaan praten (gyn kan je doorverwijzen) bv iemand van de pop-poli. Zij kunnen met je meedenken over wat voor jou de beste manier van bevallen zou zijn en zo iemand zou zelfs bij je bevalling aanwezig kunnen zijn. Veel sterkte, ik hoop dat je bevalling, hoe die ook gaat verlopen, voor jou uiteindelijk een mooie ervaring wordt.
Zo snel mogelijk bespreekbaar maken! Nu hou je het bij jezelf en dat lijkt me ook verschrikkelijk. Je hebt een klein wondertje in je buik waar je lekker van moet genieten en ik vind het heel naar voor je dat dit op dit moment niet lukt. Ik hoop echt heel erg dat ze voor een keizersnede willen gaan als dat is wat jij echt wil. Maar hoop ook dat ze met de juiste begeleiding jouw een super bevalling kunnen laten ervaren (moeder natuur moet natuurlijk ook meewerken). Zodat je (zoals eerder gezegd) het down under voor een ander doeleind is gebruikt en je daarmee je trauma hebt kunnen verwerken. Ik heb niet een dergelijke ervaring mee gemaakt. Maar wel een traumatische ervaring op ander gebied. Wat mij toen heel erg heeft geholpen is EMDR. Met deze therapie ga je wel naar het moment zelf maar lukt het je om de beelden (gebeurtenis) om te buigen naar iets waar je geen pijn, angst of verdriet bij voelt. Je leert er op een andere manier naar kijken. Je emoties op een lager pitje zeg maar. Het word ook gebruikt bij bv oorlogstrauma's. Ik weet niet of ze dat ook bij jouw traumatische ervaring kunnen toepassen maar wellicht iets voor je om te informeren. Heel doelgericht! Heel veel sterkte meis!!!! En als ik jou was zo snel mogelijk een afspraak maken. Lekker op papier zetten en aan de vk geven. Dan is het er in ieder geval uit, weet je dat ze er rekening mee houden en kan je hopelijk genieten.. Veel liefs en een digitale knuffel!
Bij de eerste zwangerschap heb ik ook een aantal dingen aangegeven. Ik heb in mijn kindertijd nare ervaringen gehad. En iedereen hield er rekening mee, de mannelijke artsen nog meer dan de vrouwelijke. Toen de bevalling begon had ik niet eens tijd en zin om over dat gebeuren na te denken. Ik moest bevallen en daar was ik op gefocust, de rest kwam later wel. Na de bevalling ben ik dus ook weer in gesprek gegaan met een psycholoog en dat heeft me heel goed geholpen want na de hele bevalling had ik moeite met bepaalde sexuele handelingen. Als ik jou was zou ik het wel uitleggen (dmv een brief of door te praten) je vk kan zo veel meer doen dan.
Wat erg! Hoe is je eerste bevalling gegaan dan? Want je hebt al een dochter van 7 lees ik in een ander topic?
Wat een lieve reacties allemaal! Dank jullie wel. Ik ga het inderdaad op de mail zetten voor de verloskundige, dan is de drempel lager om er over te praten met hen. Ik ben me er van bewust dat een keizersnede ook een hoop gedoe is maar dat is wel iets wat voor mij dan onder controle is.
Bespreek het met je vlos, maar kijk ook eens naar deze manier van bevallen: HypnoBirthing® – Natuurlijke Geboorte volgens HypnoBirthing® dat kan heel helend werken.
Hier moest ik ook een beetje aan denken. Ik denk dat je in je hoofd misschien een ks een beetje "verheerlijkt". Ook bij een ks heb je echt niet de controle over wat er gebeurt met je lijf. Ook dan lig je op een operatietafel met je benen wijd en een onnatuurlijk fel licht op je kruis gericht, terwijl een wildvreemde een katheter naar binnen brengt, om maar wat te noemen. Vond ik niet bepaald een pretje. Tegelijkertijd liepen er voor mijn gevoel wel 10 mensen omheen alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat een wildvreemde man aan mijn kruis zat. Dat gaf mij niet bepaald een gevoel van controle. Ik wil hiermee niet zeggen dat je wens onzin is en dat je niet moet zeuren en gewoon een natuurlijke bevalling moet doen. Misschien is een ks voor jou dé oplossing. Als je echter voor een ks zou kiezen - stel dat dat mag - dan moet je keuze natuurlijk wel gebaseerd zijn op een realistisch beeld van wat er gaat gebeuren. Want anders kan je tijdens de ks misschien alsnog in paniek raken. Ik hoop dat je dit goed kunt bespreken met je vk. Hartstikke goed dat je het op papier zet en het zo bespreekbaar maakt, want dat is heel belangrijk!
Heftig zeg! Hoe bevalling verloopt is niet te voorspellen maar ik ben in t zh bevallen en niemand die aan mijn benen heeft getrokken of veel gevoelt ofzo heb t zo goed sls zelf gedaan dus de dingen waar jij bang voor bent heb ik absoluut niet meegemaakt met bevallen Maarja dat is natuurlijk niet te voorspellen
Vreselijk dat je dit meegemaakt hebt! Er is al veel zinnigs gezegd. Denk inderdaad eens aan een cursus hypnobirthing en/of de aanwezigheid van een Doula (= helpende vrouw die jouw belangen en wensen vertegenwoordigt richting de verloskundige of gyn en die je de hele bevalling ondersteunt). Ik denk dat een keizersnede zeker mogelijk kan zijn bij dergelijke trauma's, maar overweeg zorgvuldig al je opties.
bij een ks heb je inderdaad vaak niet de controle. Mijn 2e ks liep niet volgens boekje en ik kon niets doen, armen lagen vast en dat was best angstig. Ik ben beide keren nog twee dagen op bed gewassen vanwege bekkenklachten en ook dan moet je de controle even over geven. Praat er inderdaad met je vk, misschien naar een poppoli. Ik ben er van overtuigd dat iedereen voor je klaar staat. Heel veel sterkte!