Dinsdag avond en de nacht van dinsdag op woensdag veel rugweeen gehad die erg moeilijk op te vangen zijn. Woensdag ochtend komt de verloskundige blijk ik nog maar 1 cm ontsluiting te hebben, een teleurstelling van mijn kant. Die dag nemen de weeen ook weer af... Snachts echter komen ze weer opzetten weer in de vorm rugweeen en weer zijn ze erg heftig maar van korte duur. Nooit geweten dat rugweeen zo afschuwelijk pijn kunnen doen...Op donderdag als de vk weer komt, is het nog niet veel opgeshoten nog maar 2 cm ontsluiting.. Ik zie het op dat moment niet meer zitten..Heb 2 nachten absoluut niet geslapen en ben gewoon helemaal kapot..Voor de vk een reden om me door sturen richting ziekenhuis. Donderdagochtend om 11 uur kom ik aan in het zkh. Het schijnt bere druk te zijn en daardoor moet een andere kraamvrouw die het niet zo moeilijk heeft plaats maken voor mij .. Ik lig vervolgens nog geen minuut aan de ctg en ik voel "wat lopen"..Het blijkt vruchtwater te zijn waarin Marit ook nog flink in heeft gepoept. Vervolgens even paniek, want Marit vindt het schijnbaar ook niet meer al te leuk in me buik. Ze brengen daarom 2 sondes aan op hoor hoofdje, zodat en haar hartslag in de gaten wordt gehouden en de druk in de baarmoeder. Tevens krijg ik een klysma om de boel een beetje door te spoelen , en geloof me dat was hart nodig 8) ..Om mijn rechterarm en bloeddrukmeter die automatisch elke 10 minuten aan het meten was, en een infuus..ik was dus ect aan het bed gekluisterd wat niet te doen is met rugweeen Verder ben ik een beetje de weg kwijt. ik heb op een gegeven moment een ruggeprik gekregen, en ook een weeenopwekker. Om 4 uur had ik daardoor 5 cm ontsluiting en voelde ik de buikweeen ook weer door de ruggeprik doorzetten. Vervolgens kwamen de rugween ook weer opzetten en heb ik van alles lopen te roepen dat ik niet meer wilde en het niet meer zag zitten Om 8 uur s`avonds had ik volledige ontsluiting...Yes dacht ik, ik mag aan de slag...Maar nee hoor...De ruggeprik moest eerst uitgewerkt zijn...Wel mocht ik op me zijde zachtjes mee persen met een wee... De gehele tijd lieten ze ons overigens alleen vanwege de drukte, waardoor soms even goed in paniek was, maar gelukkig heeft hubbie me goed geholpen en mocht ook niet eens naar de wc van me .. Om een of 11 uur half twaalf begon het echt werk en kwam de verloskundige eindelijk bij ons en bleef ook...Het persen ging niet gemakkelijk want Marit kwam de knik niet echt door van het geboortekanaal (en oh mij god wat was dat pijnlijk!) Om 23.50 viel de hartslag van Marit veel vaker weg...waardoor ineens een gyn bij me stond en het met vacuum wilde gaan doen want dit kon zo niet langer, anders werdt het een keizersnede..Vervolgens drie persweeen later en veel getrek aan de vacuumpomp (hubbie kon het moeilijk aanzien), is Marit geboren om 0.18 op vrijdag de 28e dus... kortom een lange hetige bevalling maar het is echt echt waard geweest Maar dan is dit wel het mooiste resultaat wat je je wensen kunt http://www.mijnalbum.nl/Foto-IEOS8JAK.jpg kom gauw weer bijlezen meiden!
Tjee meis wat een verhaal! Maar gelukkig is alles goedgekomen Zijn we nog op dezelfde dag bevallen ook! Gefeliciteerd