Hallo, Als je kleine in stuit ligt, kan je dan zelf kiezen voor een keizersnede of moet je voor stuitbevalling gaan als de gynaecoloog dit liever wil. Dit zou ik echt niet zien zitten namelijk, dan maar een keizersnede als het nodig mocht zijn tegen die tijd.
Hallo Mamaloutje, Je hebt zeker een keus. Ze zullen allereerst proberen om de baby nog te draaien aan het einde van de zwangerschap. Dat hebben ze bij mij met succes gedaan. Groetjes
Je hebt zeker een keus !!!! Mijn eerste kindje lag is een stuit , hebben ze proberen te draaien en was geen succes ...........Ik vond het een heel raar gevoel want ons kindje lag zo vast ...Ik mocht daarna kiezen voor een stuitbevalling of een keizersnede .....Kindje was klein genoeg ( 2600 gr) om gewoon te bevallen ..Ik heb toch gekozen voor de keizersnede , omdatiets in me zei dat dat beter was , achteraf heb ik de juiste keuze gemaakt want ons kindje had een hele korte dikke navelstreng die om zijn nekje zat , hij kon er mt de keizersnede al moeilijk uit ...... Dus ik zelf zou nooit meer kiezen voor een stuitbevalling , als ik dat toen had gedaan was het zeker mis gegaan...... Maar ken ik mensen die een stuitbevalling hebben gehad en waar het heel goes is gegaan, dus hier is heel moeilijk advies in te geven , ikdenk dat ieder naar hun eigen ervaring een advies zou geven .. maar de keuze is er wel degelijk ...
hier in België heb je die keuze niet. Als het stuitligging is, is het zowiezo een keizersnede. ze kijken vlak voor de operatie wel nog eens of het kindje niet nog gedraaid is intussen.
Je mag idd zoals al gezegd is, zelf kiezen wat je dan wil doen. De gynaecoloog kan je goed helpen met alle voordelen en alle nadelen van zowel een vaginale stuit bevalling als een keizersnede naast elkaar te leggen, zodat je een reeële beslissing kan maken. Wij hebben zelf gekozen voor een stuitbevalling toen het tweede kindje van onze tweeling in een stuit lag nadat het eerste kindje eruit was. Voordeel bij ons was wel zeker dat er net al ruimte gemaakt was door de eerste en dat de kindjes niet heel groot waren (stuitligger was 2045 gram/47cm). Maar ik moet dus ook zeggen dat ik een keizersnede echt niet zag/zie zitten ! Liefs, Hanneke!
Mijn kindje lag ook in een stuit en wij konden ook kiezen voor een keizersnede of een stuitbevalling. Je krijgt allerlei informatie over de voor en nadelen van een keizersnede en een stuitbevalling. Wij hebben gekozen voor een keizersnede want daar waren de meeste voordelen voor het kind. Wel de meeste nadelen voor mij maar dat maakte mij niks uit. Ook werd mij verteld dat bij een stuitbevalling je 50 % kans hebt dat het alsnog een keizersnede wordt. Maar dat was bij mij weet niet of dat overal zo is.
Mij lijkt het risico van een stuitbevalling veel te groot. ik zou mijzelf nooit vergeven als het kind zuurstof gebrek zou hebben gehad door de bevalling.
ik heb ook gekozen voor een kz ik heb het ook niet proberen te laten draaien want ook daar heb je een keus in, en bij mij zeiden ze dat 9 van de 10 stuitbevallingen eindigen in een spoedkeizersnee.
Onze dochter is in stuit gekomen. Nadat onze zoon is geboren. Ze was dan ook niet heel groot, 2400 gram. Maar ik wilde per sé vaginaal bevallen ipv een keizersnede. En het is eigenlijk prima gegaan!
Maar dat kan met een bevalling waarin het kindje in hoofdligging ligt net zo goed gebeuren. Oke, met een stuitbevalling heb je misschien iets meer kans, dus kan je meer soort van zeggen 'je hebt er toch zelf voor gekozen', maar toch. En tja hier dus een derde kindje dat door een vaginale bevalling, in hoofdligging, (gelukkig niet heel ernstig) zuurstof tekort heeft gehad. Een keizersnede is voor het kindje ook echt absoluut niet zonder gevaren. Maar dat is aan de gyn om uit te leggen ! Maar iedereen mag gelukkig helemaal zelf kiezen wat ze idd het fijnste vinden om hun kindje ter wereld te laten komen ! Liefs, Hanneke!
Ik denk dat een ieder moet kiezen waar zij zich het beste bij voelen .....en ervaringen kun je delen ......maar de keuze moet je toch zelf maken ...........
Mijn jongste zoontje was met 38 weken in stuit gaan liggen. Ik kreeg dus ook de keus voor een stuitbevalling of keizersnede. Voor mij was de keus makkelijk daar hoefde ik niet over te denken, ik koos per direct voor de KS. Gaat die gyn ineens een partij moeilijk zitten doen dat ik haar vrijdagmiddag maar terug moest bellen met mijn beslissing en dat ik er maar even 2 dagen over na moest denken. Nou ja ik met info naar huis gegaan, niet eens ingelezen ik wilde absoluut geen stuitbevalling. Vrijdag ochtend gaat de telefoon, de gyn of ik al wist wat ik wilde. Ja dat had ik je gezegd ik wil een KS. Moest ik om 16.00 langskomen om toch nog eens te praten. En weer die stuitbevalling opdringen. Nee nee en nog eens nee ik wil een KS. Toen me zoontje eenmaal geboren was kwam ze toch even bij me staan en zei me dat ze toch wel blij was dat ik zo eigenwijs was en dat ik me poot stijf had gehouden. De navelstreng zat 2x om zn nek heen wat dus de reden was dat ie in stuit was gaan liggen. Ze wilde er al helemaal niet aan denken hoe een stuitbevalling afgelopen zou zijn en ik kreeg volop excuses voor haar opdringerig gedrag. De sfeer in de OK was erg goed, het was een soort van gezellig, ze hadden muziekje opstaan en ik heb lekker liggen kletsen met die jongens die mij in de gaten hield. Volgens mij heb je deze relaxte sfeer totaal niet bij een spoed KS. Ik ben blij dat ik me poot stijf gehouden hebt en de KS hebt doorgezet. Ik moet je wel zeggen dat ik t nu wel uitgevonden heb hoor, nu ik weer zwanger ben heb ik me gyn ook meteen gezegd dat ik weer een KS wil. En deze ga ik krijgen ook, kunnen ze meteen de schaar in de leidingen zetten want na kindje nr 3 ben ik echt klaar hoor
Onze kleine vent lag ook in stuit. Hier kwamen we met 36+6 weken achter (vrij laat dus). Wilde het liefste via de normale weg bevallen en thuis. De volgende dag zou ik een draaipoging krijgen. Die nacht braken spontaan me vliezen. VK heeft ons doorgestuurd naar het ziekenhuis. Had geen weeën en er werd nog een echo gemaakt. Nog steeds lag hij in stuit. Toen de grote vraag. Wat wil je?? Kijken of we het nog kunnen draaien (bleek achteraf niet meer te kunnen), stuitbevalling of een keizersnede. Stuitbevalling voor een eerste kindje vond ik absoluut geen geweldig idee. Het moet toch allemaal wat sneller gebeuren. Heb uiteindelijk dus voor een keizersnede gekozen. Als je een goed ziekenhuis hebt, dan laten ze je echt zelf kiezen. Moet zeggen dat ik na de keizersnede ook heel snel weer op de been was.
Tja, ik geloof dat je er nog lang niet aan hoeft te denken Uiteindelijk is het maar een paar procent dat met de bevalling / op het einde nog in stuit ligt. Als eerste kan het zijn dat er een draaipoging gedaan KAN worden. Dit kan niet altijd en dit mag je ook weigeren (hebben wij gedaan, geen goed gevoel bij) Vervolgens wordt je doorgestuurd naar een gyn die met een echo gaat bekijken hoe je kindje precies ligt. En dmv berekeningen tijdens de echo maken ze een schatting van het gewicht. Aan de hand daarvan wordt bepaald of een keizersnee noodzakelijk is of dat een stuitbevalling ook mogelijk is. Voor een stuitbevalling moet je aan een aantal voorwaarden voldoen, oa: - gunstige ligging - geschatte gewicht mag niet te hoog zijn Als dat allemaal zo is dan mag je kiezen of je een keizersnee of een stuitbevalling wil. Je moet er wel zelf vertrouwen in hebben om een stuitbevalling te doen en de gyn moet dit ook. Ikzelf heb gekozen voor een stuitbevalling, had hier een goed gevoel bij. Ik heb ook een makkelijke stuitbevalling gehad, zonder complicaties (nouja een subtotaalruptuur, maar dat kwam meer omdat het zo snel ging dan dat het door de stuitlig kwam)Achteraf zou ik ook niets te kiezen hebben gehad, het ging zo snel dat een keizersnee niet meer had gekund! Ik denk dat mocht je voor de keuze staan, je goed alle voors en tegens moet afwegen en dan je keuze maken. Ook moet je een goed gevoel hebben bij je keuze.
Hier ook een ks in verband met een stuitligging. Voor ons was er niet echte een keuze, omdat de baby vrij fors werd geschat en het hoofdje boven gemiddeld groot was, werd ons een stuitbevalling afgeraden. Achteraf erg blij dat ik voor een ks heb gekozen. De ks is me erg meegevallen. Wel vielen de weken daarna tegen, maar een 'normale' bevalling is nu eenmaal ook niet pijnloos. Als we voor een tweede gaan, zou ik zo en zo weer voor een ks kiezen.
Onze Jesse lag ook steeds in stuit. Omdat ik diabeet ben, zeiden ze al voorzichtjes dat het dan waarschijnlijk keizersnede zou worden, want met stuit hebben de baby's het vaak ietsje benauwder, en dat is voor diabetesbaby's niet gunstig. Maar goed: een paar dagen voor de bevalling draaidje meneertje zichzelf toch nog goed, wat was ik blij! Ik was echt bang voor een keizersnede. Maar goed: toen ik nog maar wat flauwe weeën had, kreeg Jesse het zo benauwd dat ze hem met een spoedkeizersnede gehaald hebben. Maar het was helemaal niet eng! Het was een prachtige ervaring, en zou het zo weer doen! Ook na de bevalling viel het reuze mee. De pijn die ik dacht te zullen krijgen, is niet of nauwelijks gekomen, want ze hebben heel goede pijnstilling. Ik kon achteraf ook geen verschil voelen met de vorige zoons, die wel normaal geboren zijn. Dus echt meid, als het gaat zoals bij mij, dan hoef je voor een keizersnede niet bang te zijn. Veel sterkte met het nemen van de beslissing.
ik krijg nu weer een Keizersnede omdat m'n dochter met spoedkeizersnede is moeten komen. en m'n gyn wil niet het risico lopen dat het weer zo zou uitdraaien. En moet zeggen, ben daar eigenlijk wel blij om. Was eerder opgelucht toen ze me zei dat het weer KS zou worden.