Was niet om medische redenen, maar omdat niet ik, maar de artsen, bang waren dat er misschien iets mis zou gaan in de laatste weken, gezien eerder verloren kinderen en dat de mogelijke consequenties bij geboorte met 36 weken niet afwegen tegen de kans een kind later te verliezen. Maar het was een perfecte zwangerschap met geen enkele complicatie. En ik kreeg de keuze, alhoewel de voorkeur van de artsen wel ks was. Ze wilden dat kind er gewoon uit hebben. Zelf gekozen eerst natuurlijk te willen proberen, omdat ik voor nóg een kindje wilde gaan hierna en dat ik al 1 ks achter de rug had. Inleiding ging voor geen meter, dus alsnog ks. Ruggenprik was nog niet uitgewerkt of gyn stond al aan mn bed met de tekst: 'de volgende keer gaan we meteen een ks doen hé..!' En dat was geen vraag. Deze zs ook weer geen vuiltje aan de lucht, maar wordt toch ks (waar ik 100% achter sta) en gezien ik niet eerst ga proberen te bevallen, kan ik een week langer doorlopen dan de vorige keer.
Wat enorm heftig dat je dat allemaal hebt moeten meemaken. Het feit blijft wel dat dit uit medische reden is én op aanraden van de arts. Jij hebt dit meegemaakt en dit is jouw lijf. Artsen kijken niet naar tantes/nichten etc en gaan dan een keizersnede met 37 weken echt niet doen (op verzoek)
Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe de bevalling(en) van jou eigen moeder zijn gegaan. Als je dat weet tenminste. Ik denk nl dat je daar meer uit kunt afleiden dan van familie verder weg. En nauw zijn met geslachtsgemeenschap zegt meestal niks over je bekken.. Ik kon wat betreft sex ook weinig hebben. En had met de eerste bevalling ook een subtotaal ruptuur en de 2e en 3e bevalling ook kleinere scheurtjes. Maar mn bekken was prima in staat om een kind door te laten.. Ik wens je veel wijsheid toe!!
Nee, ik denk dat ik daar wel mee eens ben. Wat ik eigenlijk probeerde te zeggen is dat mijn ervaring niet zo zwart/wit is geweest als wat ik hier heel veel lees. In mijn geval worden alle opties tot in den treuren besproken. Als ik erop had gestaan, had ik nu ook natuurlijk kunnen bevallen. Maar mijn enige ervaring met natuurlijk bevallen is een te vroeg geboren kind, wat hierdoor is komen te overlijden. De hele bevalling heb ik tegengewerkt, omdat ik het kind er niet uit wilde. Hierdoor een trauma voor natuurlijk bevallen ontwikkeld, die zeker niet heeft meegewerkt bij zoon (wel haptonomie voor gedaan, maar mocht niet baten). Ik weet dat als ik nu natuurlijk zou willen bevallen, ik nog meer angsttherapieën zou moeten doen, met een risico dat de paniek alsnog toeslaat bij de bevalling. Ik heb de energie niet meer om daar aan te gaan werken en dus sta ik achter een ks.
Maar jij hebt dan toch ook meerdere reden ook op medisch vlak. En uit jouw schrijven blijkt ook dat je alle kanten hebt bekeken en hebt overwogen. En dan snap ik ook absoluut dat een gyn deze beslissing maakt. Succes in ieder geval ook deze keer! En op een goed herstel en een mooie kraamperiode! Als hier de placenta voor de uitgang blijft liggen bijv dan moet ik ook met 37 weken omdat dochter al met 38 kwam en ik absoluut geen weeen mag hebben of gebroken vliezen want dan hebben we een probleem.
Een keizersnede op bestelling. het is niet een ovendeurtje die ze even open doen om je baby er uit te halen. Een keizersnede is een heftige operatie, met grotere risico's, over het herstel nog maar niet te spreken. Ik heb een zwangerschap met wekelijkse migraine gehad. Maar no way dat ik voor een keizersnede zou hebben gekozen. Het is doorbijten. Maar ik hoop echt dat er geen artsen zijn die zo makkelijk denken over een keizersnede.
@Pechvogol ik heb je berichten teruggelezen. Wat ontzettend heftig...En heel begrijpelijk dat de artsen hier voor hebben gekozen. Dat is dan wel een heel andere situatie als ts.
Ik ben het met je eens dat als de ks-wens puur uit angst komt, dat je zeker wat met die angst moet doen, anders wordt de bevalling sowieso een hel. Maar ik denk ook dat er rekening gehouden wordt met extreme angsten van de moeder, mits dit tijdig en goed overlegd wordt. Qua placenta previa totalis: Ik ken je situatie, had ik precies zo bij mijn overleden zoontje. Maar die kwam eerder door PE en was zo klein dat ie op de natuurlijke manier sowieso geen schijn van kans had, vandaar de ks.
Jazeker is het een heel andere situatie. Maar nogmaals, extreme stress bij een bevallende vrouw is ook niet bevorderlijk. Ik denk dat to hier eerst iets mee moet/kan, dan het argument 'hoofdpijn volgens de kalender'. Maar daar zijn de meesten het hier denk ik over eens.
Nee, maar 'noodzakelijk' valt wel te beargumenteren. En nogmaals, dat hoofdpijn-verhaal en wat er bij familieleden is gebeurd, zijn dan niet de sterkste argumenten, dat ben ik met de meesten hier eens .
Is er een reden dat je deze klachten specifiek in het afgelopen jaar hebt ervaren? Was het daarvoor geen probleem? Het is inderdaad mogelijk om ergens aan het begin van een bevalling middels een echo te controleren of een kind gaat ‘passen’. Ik zou als ik jou was ook vooral eens over dit soort opties nadenken en hier open over in gesprek gaan. Je staart je nu echt erg blind op een keizersnede, maar op basis van jouw verhaal lijkt me dat alleen een oplossing voor een evt te smal bekken, en dat kan dus goed vooraf beoordeeld worden. Ik ben het met je eens dat dit in NL goed bij de standaard controles zou kunnen horen. Dat is nu niet zo, maar lijkt me iets wat zeker geregeld moet kunnen worden. Wat betreft je andere klachten en angsten: ga open in gesprek met een verloskundige of kijk of je niet direct onder begeleiding van een gyn kan komen. Als je via ivf zwanger bent geraakt lijkt me toch dat je bij die gyn kan blijven? Bespreek welke mogelijkheden er zijn op het gebied van medicatie, pijnbestrijding en preventieve controles. Misschien geeft het je al meer rust om de afspraak te hebben dat tijdens een bevalling bij de eerste tekenen van problemen alsnog voor een kz kan worden gekozen en dat het niet te lang wordt aangekeken. Als jij bij een gyn naar binnen stapt en op hoge poten een kz gaat eisen zal men vooral denken dat je gewoon bang bent voor de bevalling, want zo kom je hier over. En dat is begrijpelijk, een bevalling kan vreselijk zijn en het romantische plaatje warvan jij lijkt te denken dat anderen dat hebben van zwanger zijn en bevallen klopt echt meestal niet hoor. Ik heb 3 kinderen en heb me 3 keer 9 maanden lang helemaal leeg gekotst tijdens de zwangerschap. Ik kon niets meer, alleen maar liggen. Niet eten, niet lopen, niet voor m’n kinderen zorgen, niet werken. Alleen denken aan bewegen zorgde voor een nieuwe overgeefsessie. Voor mij dus ook echt een noodzakelijk kwaad om een kind te krijgen. En zo zijn er honderden problemen waar vrouwen mee te maken hebben waar ze doorheen moeten voor dat ene kind en veel daarvan zijn angstig, net zoals jij. En bij het merendeel komt het allemaal goed. Probeer niet vooraf van alle zwartste scenario’s uit te gaan, heb vertrouwen in je lichaam en het feit dat de kans dat alles goed gaat altijd groter is, maar zorg voor een goed plan (iom je gyn/vk) voor hoe te handelen als het idd mis gaat. Een kz kan een oplossing zijn in bepaalde situaties, maar is niet zaligmakend. Jij lijkt het als een ‘makkelijke’ oplossing te zien, maar voor zowel moeder als kind kunnen ook hier weer problemen uit voortvloeien.
Ivf loop je via een fertiliteits afdeling en je wordt altijd verwezen naar de verloskundige. Behalve natuurlijk met duidelijke medische redenen.
Dit klopt helaas niet, je kunt niet met een echo meten of een kind door het bekken past. Ten eerste omdat je met een echo daar niet goed bij kan, dan zou je eigenlijk een MRI moeten doen. En ten tweede omdat het wel of niet 'passen' van veel meer factoren afhankelijk is zoals hoeveel je bekken meegeeft door verweking, en hoe het kind ligt en dat verandert ook nog tijdens de bevalling. Als je met een echo van tevoren kon bepalen of het zou passen dan zouden ze dat allang bij iedereen doen. Dat kost namelijk veel minder geld dan een vaginale bevalling proberen die eindigt in een keizersnede. Natuurlijk zijn er gevallen waarin een gynaecoloog wel een goede inschatting kan maken, bijvoorbeeld bij een kind dat veel groter is dan het gemiddelde of problemen met het bekken bij een eerdere bevalling. Maar van tevoren het bekken opmeten om te weten of het past kan helaas niet.