Ik heb hier ooit iets over gelezen, een onderzoek waaruit bleek dat een echo bij 10 cm ontsluiting direct uitsluitsel kon bieden, even kijken id ik dat nog kan vinden... Edit: dit dus https://www.ad.nl/wetenschap/echo-voorkomt-ernstige-complicaties-bij-bevalling~a27e2905/?referrer=https://www.google.com/ Misschien geen standaard praktijk, maar net bespreken waard voor TS misschien.
Interessant artikel!! Daar had ik nog niet eerder over gehoord! Dankjewel voor het delen. Er staat wel dat ze dit pas tijdens het persen kunnen doen, dus dan ben je natuurlijk al een heel eind met vaginaal proberen. Maar als zoiets kan is dat prachtig en kan me voorstellen dat het in het geval van TS misschien het vertrouwen kan geven dat er meteen een ks gedaan kan worden als het niet past.
Zo, wat een heftig topic is dit zeg! Ik wil TS graag een hart onder riem steken, want als je al angstig bent en dan deze reacties krijgt lijkt me dit niet heel makkelijk om te lezen. Ik begrijp eerlijk gezegd wel dat de angsten zo groot zijn dat ze serieus een kz overweegt. Je wilt tenslotte alles voor je kind doen en in haar ogen is dat deze optie. Je kunt zeggen dat ze wellicht te licht over de kz denkt maar je kunt ook denken dat haar andere klachten (migraine) blijkbaar zo ontzettend heftig zijn dat dit haar enige uitweg lijkt. Dit in combinatie met de familiegeschiedenis is dan toch ook helemaal niet zo gek? Niemand kan voor TS bepalen of haar migraine erg genoeg is om een kz vooraf te plannen. Mijn migraine kan heel anders aanvoelen dan die van haar. Ik vind het dan ook erg ver gaan om de arts die de IVF behandeling heeft gedaan te bestempelen als niet weldenkend. Je kunt ook denken dat de omstandigheden blijkbaar zodanig heftig waren dat dit de beste optie was voor TS. En wie zijn wij om daar dan aan te twijfelen, we hebben toch geen medisch dossier gezien en zijn toch geen arts? Dat gezegd hebbende denk ik inderdaad wel dat ze in NL terughoudend zijn met het vooraf plannen van een keizersnede. Dat is nou eenmaal onze cultuur en gezien de cijfers doen we het er goed op. De norm is natuurlijk bevallen en alleen als het noodzakelijk is gaan we over op een kz. Of die noodzakelijkheid voor jou ook geld, kunnen wij helemaal niet voor je bepalen. Een arts zou dit op basis van je medisch dossier wel moeten kunnen. Als je het er niet mee eens bent, zou je nog een second opinion kunnen vragen. Er zijn natuurlijk nog talloze tussen oplossingen mogelijk: 1. Afwachten of de migraine daadwerkelijk meteen in alle hevigheid terugkomt (misschien gaat dit wel geleidelijk) en daarop een plan met wat te doen zo ja en zo nee. 2. Therapie waardoor je om kan gaan met niet reële angsten (mocht dit geconstateerd worden). Wat te doen als dit wel/niet helpt? 3. Kijken of er vooraf ingeschat kan worden of je bekken problemen gaan vormen voor de bevalling. Ik hoop dat TS in ieder geval een fijne zwangerschap en bevalling heeft zonder continue angst.
Even hierop inhakend; Zeker in België kunnen die kosten oplopen. Je ligt daar sowieso normaal gezien met 2 vrouwen op 1 kamer, want als je een eigen kamer wilt dan betaal je ook voor privé-consulten van artsen. Met andere woorden dan bepalen zij wat hun honorarium is en hoeveel jij per gesprek moet betalen en dat wordt sowieso niet verzekerd door een Nederlandse verzekering. Want die vergoeden alleen basis-consult, niet de percentages daarbovenop. Als ik een privé kamer wilde zou me dat paar honderd euro per nacht kunnen kosten en met keizersnede in België zijn dat er nogal wat. Bovendien alles wat ik daar heb moeten betalen was belachelijk en ik moest vanuit medisch oogpunt naar een BE-ziekenhuis (dichtstbijzijnde universitair ziekenhuis toen). En kan je melden; dat was 1 grote shitzooi met rekeningen en alles. En bij mij was het dus vanuit medisch oogpunt vanuit streekziekenhuis een overplaatsing. Vergeet ook niet de rompslomp van een baby die in buitenland geboren wordt. Je moet ze dan aangeven bij de Belgische gemeenten binnen x-aantal dagen en vervolgens moet je ze verhuizen vanuit buitenland naar Nederland bij Nederlandse gemeente. Allerlei zaken waar je niet op zit te wachten als je baby net is geboren. De zorg in België is zo anders als in Nederland. Ze doen dan misschien eerder een keizersnede, maar denk er wel goed over na of je dat wilt in zon andere omgeving. En de kosten is ook niet onbelangrijk. Voor mij is 1 ding duidelijk, ik laat me nooit meer zomaar naar België overplaatsen. Dan nog liever verder van huis dan weer in Belgisch ziekenhuis.
Een vriendin van mij heeft bij de tweede een geplande keizersnede gekregen, omdat de bevalling van de eerste na dagenlange weeenellende en niet vorderende ontsluiting was geeindigd in een spoedkeizersnede. Herstel was daarna ook extra zwaar. Er was geen medische noodzaak bij de 2e, maar ze zag zo tegen het bevallen op dat de gyn mee ging in haar wens voor een spoedkeizersnede. Dat wad alleen dus een 2e kind, met al een bevalling aan ervaring op zak. Ik vraag me oprecht af of een arts daar bij een eerste bevalling in mee zal gaan. Maar maak het vooral bespreekbaar, en sta er ook voor open om aanje angsten te werken ipv alleen te focussen op de keizersnede.
Ik heb niet het hele topic gelezen maar als ik het goed begrijp wil je dus niet alleen een keizersnede, je wilt ook het liefst al dat die rond 37 weken wordt uitgevoerd? Ik denk niet dat je een arts bereid gaat vinden om dat te doen. Ik was doodziek (lever begaf het), HELLP en zelfs toen was het nog afwegen tussen wel of niet inleiden en werd een normale bevalling gestimuleerd. Ik vond het ook doodeng want mijn broer is overleden door HELLP en ik ben met 33 weken geboren door HELLP met de nodige complicaties. Alles in mij schreeuwde dan ook om een keizersnede, maar je moet vertrouwen hebben in de artsen en in je eigen lijf. Mocht je kindje tijdens groeiecho's echt te groot lijken/je bekken te smal dan zal de arts wellicht een advies geven voor een keizersnede maar acht de kans klein. Wat betreft de medicatie, gebruik je al een betablokker? Hier ook heftige migraine en tijdens de zwangerschappen Labetalol gebruikt voor mijn bloeddruk (werkt ook tegen migraine) en Zofran tegen de misselijkheid. Nu gebruik ik Sumatriptan en Metropolol en tegen de misselijkheid Emesafene zetpillen.
Hoi! Hier iemand met ervaring met bekken ik heb brede bekken. Bij de eerste natuurlijke bevalling geen probleem gehad. Bij de 2e natuurlijke bevalling zat het kindje met zijn schouders vast. Kindje is er letterlijk met geweld uitgetrokken. Maar hij was dan ook 4500 gram . Gescheurd en ingeknipt, verder is alles goed gekomen! En beide niets aan overgehoudenz Dus smalle of brede bekken wil niet altijd iets zeggen.
Ohh en had zwangerschaps hypertensie en 24 uur gebroken vliezen, als nog niet meteen ingeleid. Id zelf op gang gekomen. Dus ik acht de kans ooo niet groot dat een arts hiermee akkoord gaat met een keizersnede
Even korte reactie want ik laat even alles bezinken: nu migraine vrij. Afgelopen jaar kwam de migraine omdat ik niet aan de pil kon vanwege kinderwens. Sumatriptan krijg ik niet van de artsen want schadelihk voor kind. Nu 9 weken fit. Bloeddrukverlagers mag ik niet omdat ik van mezelf een lage bloeddruk heb en nu zwanger al 3x per week flauwval (of bijna ik moet echt gaan liggen). Voor IVF is gekozen omdat deze arts mij geen 3e keer in het ziekenhuis wilde laten belanden. Risico’s van de punctie zijn afgewogen tegen de maandelijkse ellende. Ik heb een veel lager dan gebruikelijke dosering hormonen gehad om overstimulering zo veel mogelijk uit te sluiten. De echo neem ik mee dat is echt een oplossing voor problemen aan de ene kant.
Bij mij op pastte het niet, maar mijn ontsluiting kwam ook niet op 10cm daardoor, dus dan zou het niet werken toch?
Hier wel volledige ontsluiting maar zoon pastte niet door mijn bekken. Is geeindigd in een ks, waarna mijn dikke darm is gescheurd, ik bijna ben overleden en 6mnd een stoma heb gehad. De eerste 12wk heb ik niet voor mijn zoontje kunnen zorgen door alle complicaties en ellende. De stoma herstel operatie was ook drama, met een lang herstel. Een ks is niet altijd zo makkelijk , een ks kan ook hele nare dingen brengen.
Klopt, dan is het feit dat de ontsluiting stagneert een teken dat het niet past. Ook heftig natuurlijk, maar als je dan een ks doet zit het kind nog niet zover in het bekken klem dat dat problemen oplevert. Het artikel gaat over de situatie dat pas na lang persen blijkt dat het niet past en dat een kind dan al zover klem zit in het bekken dat ook een ks heel moeilijk gaat. Dus zeker geen perfecte oplossing helaas. Denk dat die (vooralsnog) niet bestaat.
Ik kan aan je bericht zien dat je uit de paniekmodus aan het komen bent. Gelukkig! Ik zou je willen adviseren om zoveel mogelijk, met de hulp die je hebt, te gaan redeneren in oplossingen en alternatieven. Een stappenplan, desnoods. Ik kan me zo voorstellen dat met jouw hormoongevoeligheid wbt de migraine bijvoorbeeld wel een inleiding rondom de 38/39 weken overwogen zou kunnen worden, zeker als jouw angst en verwachting bewaarheid worden dat bij het zakken van je oestrogeenlevel die migraine weer zo keihard de kop opsteekt. Voor je angsten mbt doodgeboorte zou je eens in gesprek kunnen gaan op de POP-poli, misschien kun je ter geruststelling richting het einde wat extra controles (evt echo's) krijgen. En de angst dat het niet gaat passen, die heb je mentaal al getackeld geloof ik. We begrijpen hier allemaal dat je angstige vooruitzichten hebt. Ik ook hoor; heb bij kind nummer 3, 4 en 5 heftige bekkenproblemen gehad (bedlegerig geweest, vroeg in de ziektewet geraakt en aan de morfine gezet) waaraan ik zelfs een bekkenverzakking van 7cm overgehouden heb. We hielden dan ook ons hart vast deze keer, het kindje dat we gaan krijgen is oh oh oh zo gewenst maar het vooruitzicht van weer helse pijn doorstaan is doodeng. En nu? Nagenoeg 37 weken en geen bekkenpijn. Niks. Nou vraag ik je. Je lichaam kan je af en toe werkelijk verrassen... Ook in het positieve. Hopelijk een beetje een hart onder de riem.
Ja dat was bij mijn dochter wel het geval. Die zat klem met haar hoofd in het bekken na 2 uur persen. Ze had ook precies een rand in haar hoofd staan.