Bevalling positief ervaren?

zeker!!! Het was ellende beide keren hahahaha...maar zou het zo weer doen hoor!

De eerste keer was ik ook niet bang hoor....je weet toch ook helemaal niet waarvoor je bang zou moeten zijn! De tweede keer was het dus wel edcht anders want je wist gewoon wat er op je af ging komen, maar dan nog was ik nooit in paniek hoor!

Het is gewoon het mooiste wat je mag overkomen hoe pijnlijk het ook was...je krijgt er het mooiste voor terug wat je ooit mag ontvangen dus het lijkt het mij altijd waard?!

 

Ja ondanks dat ik een best wel heftige bevalling heb gehad, heb ik een heel fijn gevoel over mijn bevalling en houd het mij absoluut niet tegen straks voor een 2e te gaan, integendeel juist, ik vond het zó bijzonder dat ik zo weer zou doen.

ik heb wel een weeënstorm gehad met rugweeën, persweeën moeten wegpuffen omdat onze zoon een sterrenkijker was en uiteindelijk na een mislukte vacuümverlossing alsnog een keizersnede. maar het is het echt dubbel en dwars waard!
ik heb er echt geen trauma's aan over gehouden, ja het doet pijn, maar ik vond het goed te doen! en ik kijk er nu met een warm gevoel op terug, en het is pas 4 weken geleden

 

Ja hoor, ik.
Weeen vond ik niet hels. Het enige wat ongemakkelijk was, was toen het hoofdje stond. Dat geeft een wat branderig gevoel. Al met al heb ik een korte (3uur) bijna pijnloze bevalling gehad terwijl ik er als een berg tegenop zag.
Oh ja, geen. Pijnstilling, knip of andere dingen. Wel hechtingen. Dat was misschien wel het ongemakkelijkste deel van alles.

Succes!

 

Heel positief eervaren, op 1x overgeven na
Alles ging goed, Seth is eerste kindje en ging heel snel.
half 11 3cm en half 2 al 9 15.15 is seth geboren.
De weeen waren vanaf 8/9cm een beetje pijnlijk aan het worden, maar echt goed te doen.

geen kunstverlossing, geen pijnstilling, niet uitgescheurd.Gewoon op de natuurlijke weg en alles ging perfect.En dat terwijl Seth een best wel grote/zware baby is voor een eerste.Ik ben daarnaast ook nog eens pas bevallen met 41.3wkn.Heb trouwens ook een hele fijne zwangerschap gehad.

Na de bevalling vroeg ik meteen aan de verloskundige wanneer ik weer mocht bevallen, zo geweldig vond ik het.

 

Ik kijk ook (vooral bij de 2e) positief terug op mijn bevalling! Van 7 tot 10 cm komen was wel heel zwaar, en het persen een heftige ervaring maar ik vond het wel te doen!

 

Hier ook ondanks geen "makkelijke" bevalling, maar na twee dagen zei ik: nou nog eentje dan? Hahaha. Qua voorbereiding is de beste tip die ik je kan geven: hou vast aan hoe je er nu over denkt. Stel je in op pijn, maar denk vooral aan al die vrouwen die je zijn voorgegaan! (vooral die kleinzerige kennis ) en denk dan: dat kan ik ook! Dat geldt overigens niet alleen voor de bevalling, ook voor als je kind er is en je met je handen in je haar zit

 

Ik keek ook totaal niet tegen de bevalling op, en vond het uiteindelijk de mooiste en meest verreikende ervaring van mijn leven!
Echt geweldig bijzonder....

 

Ik heb ook geen helse bevalling gehad. Het enige wat ik echt pijn vond doen was toen het hoofdje stond maar dat is eigenlijk maar zo kort.
Ik heb wel een hele korte bevalling gehad 1,5 uur en wist na een uur niet wat me over kwam omdat ik eens persweeen had. Ik zie zeker een tweede zitten al mag de bevalling wel wat langer duren

 

Boeken heb ik bewust niet gelezen (ik was echt bang voor de bevalling) wel heb ik zwangerschapsyoga gedaan. Heb wel wat gehad aan de ademhalingstechnieken. Verder ben ik tot het laatste moment heel actief geweest. Iedere dag naar het winkelcentrumpje hier wandelen (ja ook met de gladheid, sneeuw en kou van vorig jaar), dit werd door mijn vk alleen maar gestimuleerd.

 

Ik een prettige bevalling gehad op de totaalruptuur na aan het eind. Begonnen met lichte weeen om 19u dit mooi opgebouwd tot ik om 2u volledige ontsluiting had, helaas wel 2u geperst dus om 4.08 was ik mama..
En ondanks de pijn vd weeen (met name de rugweeen pff) en het lange persen met als resultaat een totaalruptuur vond ik mijn bevalling goed te doen! Ook hier zonder pijnbestrijding door de bevalling gekomen.. En die ruptuur klinkt verschrikkelijk,maar op het moment dat het gebeurde niets van gevoeld (daarna en nu helaas nog wel maar niets ondraagelijks gelukkig).
En ook net 1 maand mama, dus ja je kan zeker ook positief tegen je bevalling aankijken..Ik vind het ook zoiets bijzonders een bevalling,ben blij dat ik het heb mogen ervaren!

 

Ik kijk op de bevalling zelf positief terug hoor, alleen op de begeleiding helaas niet. Ik hoop dat dat nu anders gaat! Maar hoe je hele lichaam werkt, wat er allemaal gebeurd, die super persweeën, de oerkracht, die eerste seconden/minuten/uren van je kindje, dat is GEWELDIG!

De pijn is vreselijk natuurlijk, maar je gaat niet zomaar dood, en het hele proces vond ik eigenlijk heel erg mooi!

 

Ondanks dat ik 2 keer ingeleid ben, kijk ik positief terug op mijn bevallingen. Na de eerste inleiding hoopte ik zelfs dat de tweede op de zelfde manier zou gaan (en dat is nog gebeurd ook). Vond de pijn goed te handelen, zonder ruggenprik o.i.d. bevallen.
Voorbereiding: ik heb een boek gelezen over bevallen, heb de pufclub van de thuiszorg gedaan en heb met mijn man haptonomie gedaan. Maar ik denk dat de beste voorbereiding is om op je zelf te vertrouwen dat je het kan en rustig te blijven als het moment daar is.

 

Ondanks dat ik veel pijn heb gehad van de rugweeen en hier een ruggeprik voor heb gehad, zou ik het ook zo weer doen.

Je krijgt er iets heel moois voor terug.

 

Mijn bevallingen waren geweldig! Het allerbeste stuk van de hele zwangerschap! Nu vond ik zwanger zijn niet zo geweldig maar problematisch waren ze ook niet (afgezien van een week of 5 zeer ernstige rugpijn in mijn 1e zwangerschap).
Ik heb eigenlijk geen pijn gehad (het staan van het hoofdje vond ik het meest pijnlijk). Het was ongelofelijk hard werken (vooral de 1e keer) maar oh zo bevredigend.
Het moment ook dat het begint.. YES! Hij / zij gaat komen! En tegen die tijd was ik het ook wel zo zat dat het me niet snel genoeg kon beginnen (38+5 en 39+2).

Bevallen is top.. maar daarna... daar had ik echt de pest in. Het vloeien daarna, de stuwing, de naweeën, hechtingen (al had ik er maar twee), obstipatie en dan aambeien maar goed, de wieg is wel gevuld!! hihi..

1e bevalling: gebroken vliezen, 7 uur niets, 7 uur zeer onregelmatige en niet pijnlijke weeën, 2 uur persen (geen persweeën), infuus gehad maar niets van gemerkt qua werking, 1 binnen- en 1 buitenhechting. Ziekenhuis na 4 uur weer thuis.

2e bevalling: 3,5 uur niet pijnlijke weeën, 20 minuten wegpuffen van persweeën ivm sterrekijker, 25 min persen, geen hechtingen. Thuis bevallen.

Ik doe het heel graag nog een 3e keer!

 

Ik heb mijn eerste bevalling ook super fijn ervaren.
Thuis al een dag gerommel, 's nachts weeën krijgen, daarna naar het ZKH toe (omdat ik 1 dag te vroeg was). Vliezen gebroken onder de douche. Toen kwam mijn bevalling stil te liggen.
Besloten om aan de wee opwekkers te gaan. Hier zag ik wel tegenop omdat ik alleen maar hoorde dat je in een weeën storm terecht kwam. Dit heb ik niet zo ervaren.
Tegen 15.00 aan de wee opwekkers, rond 16.30 begon het wat te doen (nog steeds 3 cm), tegen 17.30 had ik wel zo iets van "we stoppen ermee, ik kom morgen wel terug". Dit kwam omdat ik dacht dat het een centimeter per uur was, dus in mijn beleving zat ik pas op de 4 centimeter. Dit bleken er echter al 7 te zijn. Nog geen 10 minuten later volledige ontsluiting en 18.10 is ze geboren.
Het staan van het hoofdje was even branderig, en 2 hechtingen om de boel een beetje op te leuken.

Het vloeien en aambeien was even minder.

Ik kijk al helemaal uit naar deze bevalling. Ben in iedergeval de 37 weken gepasseerd, dus hoop dat deze bevalling helemaal thuis zal plaats vinden.

 

Hier zag ik er ook niet tegenop. Straks bij de 2e wel
Als mn bevalling een uurtje of 4 korter had geduurd, had ik er heel anders tegenaan gekeken.
Maar 5 hele zware uren incl. 1,5 persen, knip en een hoop duwwerk, was gewoon erg zwaar.
Eerste deel ging heel snel, weeen deden hun werk en het was toen ook goed te doen.

 

Ik vond het verschrikkelijk en zooooo pijnlijk! Maar toch kijk ik terug op mijn bevalling als iets positiefs, beetje krom misschien. Ja, het deed pijn, maar het was ook zo bijzonder om mee te maken, je zit volgepompt met adrenaline, en het gevoel van je kindje op je buik is zo heerlijk... Ik kijk echt met plezier en een heel fijn gevoel terug op mijn bevalling.

(In tegenstelling tot mijn zwangerschap trouwens. DAT vond ik pas vervelend!)

 

Ik heb zeker mijn twee bevallingen positief ervaren. De eerste ging minder makkelijk als de tweede bevalling, maar ik koester ze beiden en heb goede en mooie herinneringen aan beide bevallingen.

Bij de eerste was ik een soort van bang en denk ik dat ik onbewust de weeen heb tegen gehouden omdat ik geestelijk er een angst voor had. De weeen begonnen op zaterdagavond en wilden niet doorzetten. Ik heb de hele nacht weeen gehad maar deze waren niet sterk genoeg. De volgende dag kwam de verloskundige en ik had nauwelijks ontsluiting.
Op zondag heb ik weer onregelmatige en lichte weeen gehad die ook geen nut hadden. Toen was ik het wel zat omdat ik ook nog een een week over de uitgerekende datum zat en ik blij was dat er weeen waren.
Op maandag weer hetzelfde en op dinsdagochtend had ik zowaar 3 cm ontsluiting. De verloskundige heeft toen mijn vliezen gebroken, omdat de weeen dan meestal heftiger worden en het zo meer op gang te helpen. Een uur na het breken van de vliezen bleek er meconium in het vruchtwater te zitten en moesten we naar het ziekenhuis om daar te bevallen.
Die avond is om kwart voor 7 onze Joris geboren. Een wolk van een baby. Wel uiteindelijk met een vacuumpomp en een paar hechtingen maar het was het allemaal waard.

Bij de tweede was ik meer ontspannen, zodat de weeen ook hun werk kunnen doen. Ik was al een week overtijd en de verloskundige had op donderdag gekeken of ze kon strippen. Er was wel wat verweking maar geen ontsluiting dus ze kon niet strippen.
De nacht van donderdag op vrijdag had ik lichte weeen maar kon gewoon slapen en heb ook mijn rust gepakt. De volgende morgen werden de weeen heftiger en had ik het gevoel dat er wat gebeurde.
Om 12 uur heeft de verloskundige gekeken en had ik al 4 cm ontsluiting. Dat was een verschil met de eerste! Ik ben ontspanning gaan zoeken in bad en onder de douche zodat de weeen heviger konden worden en er meer ontsluiting kon komen.
Om 21:26 uur is onze Sophie geboren thuis zonder hechtingen en scheurtjes.

Ik heb zelf toen we zwanger waren van ons eerste kind een samen bevallen cursus gevolgd. Hier hebben we veel aan gehad.

Ik ben echt van mening dat wanneer je je ontspant en het over je heen laat komen dat het je bevalling bevordert.
Bedenk ook dat je lichaam een soort van verdoving aanmaakt als je goed ontspant en de weeen goed opgebouwd worden.
Ik vond het geen rare pijn. Het is een soort menstruatie gevoel wat opkomt en alsmaar heviger wordt met een hoogtepunt en dan weer wegzakt. Ik heb zelfs rond 18:00 uur nog een broodje gegeten tussen de weeen door.
Toen had ik iets van 7 cm ontsluiting.
Je weet ook waarvoor je het doet en dat het op een gegeven moment overgaat. De uiteindelijke persweeen zijn over het algemeen juist fijn, omdat je ook mag mee persen als er totale ontsluiting is. Dat lucht op en dan heb je ook het gevoel dat er wat gebeurd en dat het einde van de bevalling in zicht is.
Ik vond de persweeen heerlijk. Er komt een oerkracht in je vrij en als je goed luistert naar wanneer je moet persen enzo, gaat het erg goed.

De begeleiding vond ik bij beide bevallingen geweldig.En het moment dat je kindje op je buik wordt gelegd is echt geweldig!!