Hoi allemaal... ben nu bijna 35 wk zwanger.. en vind t zwaar (met nog 3 kids rondlopen) maar geniet er ontzettend van... en toch.. ik wil zo graag bevallen.. heb er gewoon zoveel zin in.. wil ons meisje graag zien.. weten of ze op lisa lijkt of toch op de boys.. Sinds gisteravond zo af en toe een uurtje met regelmatige harde buiken.. doen geen pijn..voelen zelfs prettig maar stellen niets voor.. dat versterkt t gevoel zo.... Nu moet ik nog ontzettend veel doen hoor dus kan de tijd wel gebruiken allee werkt t lijf niet zo mee en gaat alles met op een slakkengangetje..kan ik me zooooo aan ergeren.. wil gewoon ff snel stofzuigen of dweilen.. ff tussendoor, en niet steeds moeten plannen..het fietsen is bagger..lopend is alles te ver.. geen energie meer .. kleding zit niet meer fijn en zit soms weemoedig naar mijn mooie jeans te staren.. IK WIL ZE WEER AAN!!!.. Nu ben ik vast niet de enige die zich in deze weken zo voelt hoor.. maar ik voel me soms gewoon schuldig dat ik af en toe hoop dat de bevalling gaat beginnen terwijl ik nog geen 37 wk ben.. Ik liep met de andere 3 steeds 2 wk over.. dus het zal nu wel niet anders zijn.. dat maakt t nog erger.. die wetenschap.. ook de vk zei al dat ik er niet van uit moest gaan dat dit meisje voor de 40 wk zal komen gezien de andere zwnagerschappen.. DAT WIL IK DUS NIET HOREN!!!! Er zal niets anders op zitten dan de komende weken te benutten en alles klaar te maken.. en maar hopen dat ons kleine meisje niet heel erg lang op zich zal laten wachten... Wilde gewoon even mijn verhaal kwijt..
Hehe meis ik denk dat we dit gevoel allemaal wel hebben tegen het einde maar helaas nog even geduld. Nu bevallen is ook echt geen pretje dus hou nog even vol, die spijkerbroek kan je ook over een paar weekjes weer proberen
Ik snap je heel goed meid. Het is ook allemaal niet makkelijk voor je nu. Maar je weet zelf ook hoe snel de tijd gaat, kijk naar je andere kids en hoe snel die groot zijn geworden. De tijd vliegt! Alleen nu even niet.. Dus toch gewoon volhouden en stiekem genieten van je wondertje in de je buik want dit is misschien wel de laatste? En geloof me, een kindje die een paar weken te vroeg geboren is is ook niet alles hoor Daar heb je een hoop zorgen van. En stel je eens voor dat je elke dag naar het ziekenhuis op en neer moet terwijl je nog 3 kids hebt rondhobbelen. Dan heb je pas stress haha! Er zit echt niks anders op dan je tijd uitzitten. Neemt niet weg dat je er helemaal klaar mee bent en dat mag natuurlijk! Hoop dat je je toch wat beter voelt nou je je verhaal kwijt bent
Ik voel me vaak ook enorm schuldig dat ik zulke gedachtes heb. Want het is niet dat ik niet blij ben met het kindje in mijn buik, ik heb alleen erge last van mijn psychische gesteldheid deze zw.schap en heb het idee dat ik al 8 jaar zwanger ben ipv 8 maanden. En dan voel ik me rot dat ik het eigenlijk zat ben. Dus dan zeg ik weer tegen mijn buik dat ik wél heel veel van haar/hem hou hoor, maar dat mama het gewoon zelf een beetje moeilijk heeft. Mijn lijf wil gelukkig nog best goed, alhoewel ik snel last van harde buiken heb nu, maar dat vind ik niet zo problematisch, heb nu toch al verlof. Maar snap je dus heel goed. Weetje wat ik het raarst vond van mezelf, toen ik de miskramen had, en in het proces van 'lukt niet om zwanger te raken' zat, toen kon ik niet begrijpen dat mensen het aan het einde zat zouden zijn om zwanger te zijn, ik had er alles voor over toen. Nu heb ik het er nog steeds voor over hoor, begrijp me niet verkeerd, maar ik ben het zat om me steeds zo rot te voelen...ik wil me gewoon weer fijn voelen, want ik heb deze hele zw.schap nog nauwelijks genoten eigenlijk...
Ohhh herken het helemaal hoor!! Ik was het deze keer met 36 weken af en toe ook echt beu. Aan de ene kant zoooo nieuwschierig naar dit wondertje aan de andere kant ook de ongemakken zoooo zat. Nu alweer een paar dagen 'overtijd' en het verschilt per dag hoe ik me er onder hou. Bij elk wiebeltje, krampje, pijntje ga je toch denken: " zou het..." Helaas is het de baby die bepaalt he..
@maja.. thnx meis voor het down to earth zetten van mijn gevoel.. je hebt helemaal gelijk.. knufff @de rest.. thnx voor de reacties.. het is fijn om te lezen (ook al wist ik dat wel) dat ik neit de enige ben.. En dat schuldgevoel herken ik wel degelijk.. Ik moet nog zoveel doen, maar t lukt me gewoon niet.. misschien moet ik gewoon mijn trots opzij zetten en mijn schoonmoeder toelaten om te komen soppen.. dat wil ze al heel lang, maar ik heb het liever niet..wil het zelf doen.. lijk wel een peuter..whahaha.. selluf doen.. kan ik selluf wel.. Ik wil gewoon niet afhankelijk zijn, maar de tijd dringt.. over 2 wk moet alles af zijn.. basta..!!!!.. ZUCHT!!!!'
Hier precies hetzelfde. Ik wil gewoon echt ons kindje kunnen zien en vasthouden. Ik herken mezelf ook heel erg in wat Lynn zegt. Ook ik heb nog niet echt kunnen genieten van mijn zwangerschap, de onzekerheid overheerst zo erg. Waren we maar een week of 6 verder he?!
Ja! ik wil ook wel. Komt door alle ongemakken en inderdaad de passiviteit waar ik me aan moet overgeven. Normaal doe ik 100 dingen tegelijk en nu kan ik niet eens meer stofzuigen o.i.d. i.v.m. bekkeninstabiliteit. Zou het ook echt erg vinden als ik overtijd zou gaan maar goed, daar is dan niets aan te doen. Maar ben nog het meeste benieuwd naar hoe de kleine is en hoe hij eruit ziet.
Hallo Dames Het is zo herkenbaar allemaal. Ben zwanger van de 3e en sinds 36 weken is het al steeds flink aan het rommelen.En nu rommelt het zo af en toe nog heel zwakjes maar houd dan wel een paar uur aan. Ben het zwanger zijn nu echt zat weet niet hoe ik moet zitten /liggen slaap slecht snachts enz. Het bevallingsbad staat al 2 weken klaar in de woonkamer dus kom maar op kleintje. Mijn eerste kwam met 39w en de 2e op de uitgerekende datum. Dus hoopte dat deze ook wel eerder zou komen maar tja. Het kind van mijn zusje is 5okt jarig en hoop dat de kleine dan niet op juist die datum komt. Maar ja we kunnen niets doen dan afwachten.En heb nu ook nog de griep te pakken tja dat kan je er dan echt niet bij hebben maar tja ik heb het. Vraag me af of de bevalling dan juist uitgesteld word tot mijn lichaam weer helemaal hersteld is van de griep? Heb dit nog niet eerder meegemaakt. groetjes esmeralda