Wij hebben een geplande ks gedaan. Mede op aanraden van mijn gyn omdat het kindje rond de 8 pond werd geschat en zijn hoofdje groter dan gemiddeld zou zijn. Toen was voor ons de keuze ook snel gemaakt en heb ik er ook geen moeite meer mee gehad dat ik niet natuurlijk zou bevallen.
Inmiddels 34 en 31 jaar geleden zijn zowel mijn zusje als ik met een stuitbevalling geboren. Bij mij zonder complicaties, mijn zusje is 'eruit getrokken' door de verloskundige, nog voor de gynaecoloog er was. Ze had de navelstreng om haar nek en de verloskundige heeft daarmee het leven van mijn zusje gered. Mijn moeder had er daarna best spijt van dat ze na een week op de motor was gaan zitten aangezien alles beurs was. Bij de bevalling van mij zat ze na 3 dagen alweer op de fiets! Ik denk niet dat het veel verschil had gemaakt als wij wel 'normaal' hadden gelegen. Overigens lag mijn eigen moeder ook in een stuit, mijn nichtje (dochter van mijn zusje) ook (wel een ks, maar lag met haar hoofdje boven het vruchtwater, dus is gehaald bij 37weken) en is dit bij ons dus een familieding. Mijn dochter is uitzondering op de regel.
Ik zou doen waar jij je goed bij voelt Je moet veel vertrouwen hebben in je lichaam en de vk wil je een stuitbevalling doen. Heb je dit niet dan zou ik voor een keizersnede gaan. Houd er wel rekening mee bij beide bevallingen kunnen complicaties optreden. Zelf zou ik voor de stuitbevalling gaan maar ben zwangerschapscoach en heb volste vertrouwen in mijn lichaam en mijn toekomstige verloskundige
Vk's kunnen soms wel erg luchtig doen over risico's vind ik. Raadpleeg ook eens een gyn en zoek objectieve informatie.. Ik zou sowieso onder begeleiding van een gyn gaan als ik jou was. Mijn derde lag in stuit en heb gekozen voor een ks. Dit vond ik heel erg, de operatie en het missen van m'n bevalling. Maar de risico's bij een stuitbevalling komen voor rekening van het kind, bij een ks voor namelijk voor de moeder, dus de keuze was snel gemaakt. Mijn gyn noemde een stuitbevalling overigens Russisch roulette..
Aiden lag ook in stuit en de draaipoging (inderdaad erg pijnlijk) was ook mislukt. Gynaecoloog raadde mij een stuitbevalling ten zeerste af. Ben klein van stuk en heb een smal bekken. Het werd dus een geplande keizersnee.
Ik zou voor een ks kiezen straks lukt het niet en krijg je een spoed ks dat heb ik gehad en dat was erg heftig heb me eigen toen niet op de ks kunnen voorbereiden maar geplande ks lijkt me je zoveel rust bieden dan een spoed ks, herstel viel reuze mee ja de eerste week veel pijn maar daarna ging het steeds beter
Ik wilde heel graag een stuitbevalling doen. Heb ook twee keer een versie geprobeerd. Maar na de echo bleek het hoofdje groter te zijn dan haar rompje dus mocht de keus ook zelf niet meer maken. Mij is ook verteld dat een stuitbevalling volledig via het boekje moet gaan. Dus alles moet vlot en soepel verlopen anders krijg je alsnog een keizersnede. Maar je hebt al eerder een kindje gekregen en daar kijken ze ook naar. Ik kan je dus niet echte helpen omdat ik zelf geen stuitbevalling heb mogen doen maar als mijn gynaecoloog het had aangedurfd had ik het zeker gedaan. Is je vorige bevalling vlot gegaan?