Ik heb na mijn ks sowieso mijn meisje de hele dag lekker bloot op mijn buik gehad, niemand heeft haar vastgehouden behalve papa. Dat kun je toch samen afspreken? Mijn ks was gepland en met ruggeprik, dus geen ervaring met narcose. Mocht het zo lopen, kleine kans natuurlijk maar als je in principe gewoon gaat bevallen, spreek dan met je man af dat hij direct met het kind gaat buidelen: dus kindje geen kleertjes aan, man ook blote borst, en lekker samen zitten! Als je bv wilt geven, spreek goed af dat ze je kindje geen kv of suikerwater geven tenzij door een ka voorgeschreven. En zeker niet uit een flesje. Er zijn echt wel dingen die je vooraf kunt bedenken voor als het niet ideaal zou verlopen. Als het je rustiger maakt kun je die opschrijven in een bevallingsplan, dat je dan aan je verloskundige laat lezen vooraf. En je man natuurlijk. Die kunnen er dan voor zorgen dat het zo verloopt als jij het wilt - mocht jij nog in de ok of aan het uitslapen zijn.
Ik heb dit soort situaties en mijn wensen allemaal beschreven in mijn geboorteplan! Mijn partner op de hoogte, verloskundige op de hoogte en er zit nog een exemplaar in mijn koffer zodat ook ziekenhuis personeel op de hoogte is als ik ga bevallen.
Ik heb Dit soort dingen doorgesproken met mijn vriend. Twee afspraken: 1. Wat er ook gebeurt, jij blijft bij de baby. 2. Als er complicaties zijn dan buidel jij met het kindje en laat niemand de baby zien voordat ik haar heb gezien. Duidelijker kan niet en ik weet zeker dat het zo gegaan zou zijn. Gelukkig had ik een prachtbevalling overigens.
Hier een spoedkeizersnee.Ruggenprik werd te hoog gezet waardoor ik geen adem meer kon halen. Toen direct algehele narcose. Mijn vriend is de hele tijd bij Finley op de kinderafdeling gebleven.Heeft de familie wel gebeld, maar die zijn pas gekomen toen ik ook weer op de afdeling lag en Finley had gezien. Finley is om 11.04 uur geboren en rond 14.00 uur zag ik hem voor het eerst.
hier ook spoedks onder algehele narcose, mijn man is na de ks weggezet in een kamertje toen ze mij dicht maakte.. daar zit je dan, nieuwbakken vader met baby, helemaal alleen en je hebt geen idee hoe het met je vrouw is. Toen heeft hij mijn ouders gebeld en die zijn direct gekomen. en hebben haar dus eerder gezien dan ik. Maar ik heb daar helemaal geen moeite mee en ben mn ouders juist dankbaar dat ze mijn man hebven bijgestaan.
Wij hebben dit soort dingen ook samen doorgesproken en dat kwam dus ook goed van pas. We hadden afgesproken dat als het een ks zou worden, hij de familie pas zou bellen als we weer samen waren en dus idd niet fat iedereen haar al gezien had en ik niet. Na de ks mocht ik haar even kort zien, maar de geur oid kan ik me door alle spanningen niet meer herinneren. Na een uur kreeg ik haar bij me en daarna gingen we met zijn 3 en naar een kamer. Van daaruit naar de familie gebeld en ze op de hoogte gesteld. We hadden ook afgesproken dat als er 'nood' zou zijn, hij ze wel zou bellen maar nooit haar eerder aan hun zou geven dan aan mij.