Hoi dames, Ik denk dat iedere vrouw er wel last van heeft, de eerste twaalf weken in de zwangerschap. Of alles wel goed gaat en of het hartje wel klopt. Klopt het dat ik weinig voel, weinig last heb van kwaaltjes? Is mn buik nu weer slanker dan gisteren enzovoorts. Hoe gaan jullie hiermee om? Ik merk dat ik nog onzekerder ben dan bij de eerste goede zwangerschap. In 2009 een missed abortion gehad waar ik dus eigenlijk van niks wist bij 8,5 weken. Totaal geen klachten van het gaat niet goed, tot we de echo hadden. Nu ben ik 10 weken zwanger en vanmiddag om half 1 de prenatale screening. En weer slaap ik slecht, ben ik bang voor een slechte echo ( terwijl ik donderdag een goede echo had) en denk ik wat als....? Ik heb het wel aangekaart bij de gyn. maar echt serieus genomen worden word ik nu geloof ik niet echt. T word afgedaan als elke vrouw heeft dat de eerste weken, sommige de hele zwangerschap... Hoe doen jullie dit? Ik kan gelukkig nog wel denken van okay de echo was goed, het was beweeglijk, als het niet goed zit had ik de tien weken niet gehaald, maar zo voor de echo raak ik in een soort paniek status.... Liefs!
Afleiding. Meer kan ik niet bedenken. En helaas is het bij mij na die 12 weken nietweg gegaan die onzekerheid. Komende donderdag weer een echo en weer ben ik onzeker en zenuwachtig. Dus nu zit ikop het forum om afleiding te zoeken ik probeer wel echt ook te genieten en probeer jij dat ook aub! Het is zo zonde als je helemaal niet geniet! Succes! En gefeliciteerd!
Afleiding is een goeie tip ja..laat de onzekerheid ook toe, praat er met je partner of iemand over. Dat heeft mij ook wel geholpen. Nu 30 weken en zodra ik ff niks voel (ze is nl heeeeel bewegelijk) ben ik ook meteen weer in de sfeer van ooohhh als alles maar goed is!! Hou je rustig en probeer te genieten. En uhhh... gefeliciteeeeeeeerd
Ik heb de eerste zwangerschap ook wel in onzekerheid gezeten hoor. Ik voelde hem al vanaf 16 weken bewegen en heb heeeeeeeeel vaak aan de ctg gelegen omdat hij eigenwijs was en dan weer een hele dag stil lag. Vanaf 36 weken met voorweeen gelopen welke me ook onzeker maakte haha, de zwangerschap is geloof ik voor mij niet echt een roze wolk Ik kan er wel met mn partner over praten maar merk ook wel dat hij heel positief is ingesteld wat heel vaak heel fijn is maar in deze kan ik hem wel is ff wurgen haha omdat hij mn onzekerheid niet snapt... Maar ik zeg het hem wel Afleiding zoeken lukt ook regelmatig gelukkig! Tis echt een dag voor de echo dat het "misgaat" zeg maar. Genieten probeer ik ook wel hoor want dat is het allerbelangrijkste die tijd krijg ik niet meer terug! Maar soms wil ik in een hoekje gaan zitten met de dekens over mn hoofd en denk ik was ik maar 38 weken of was hij/zij er maar alvast Thnx voor de felicitaties dames! Mocht iemand nog meer tips hebben graag!
Ik ben bang dat je dit gevoel blijft houden totdat je de baby regelmatig voelt... Dan heb je het alleen heel soms maar dan voel je ff aan je buik en voel je een kleine beweging en is het klaar. S het echt niet mee zit dan kan je ook een angelsound aanschaffen (zelf niet gedaan)
Helaas geen tips. Over het algemeen gaan de dagen dat ik werk wel spoedig voorbij, maar het blijft zo spannend die eerste weken. En als je er dan even niet aan denkt, dan word je wel misselijk of rommelen je darmen erg en ben je er weer mee bezig. Ik ben dus een ster in het gekmakend van mezelf. Het komt echt door de miskramen, want bij de eerste had ik dit totaal niet. Nu zit ik vol spannen de klok vooruit te kijken, 12 uur eerste echo. 6 weken... Duimen!
Zo'n angelsound heb ik drie keer gebruikt bij de eerste en werd daar helemaal gek van als ik het niet hoorde dus die heb ik ook gelijjk weer verkocht hihi
Het cliché is wel waar denk ik: iedereen heeft dit wel. Vooral de eerste weken inderdaad. Afleiding is een goede tip en ik denk hier, o.a, met elkaar praten. Ik probeer mijn hoofd koel te houden maar dat lukt niet altijd. Ik ben bijna 6 weken en heb ineens ook minder symptomen dus dan ga ik daar weer over malen. Zo is er altijd iets denk ik. WAT een gedoe denk ik soms. De dagen gaan ook echt zo langzaam.
Je bent niet alleen, hier nu bijna 15 weken zwanger van ons eerste kindje en ook ik blijf voor een stukje ongerust. Heel normaal volgens mijn collega's die al mama zijn!
Ook ik doe het nog steeds in m'n broek... nu maak ik me weer zorgen over de bevalling... En als ze eenmaal geboren is verwacht ik nog grotere zorgen. Het komt vast goed! En afleiding helpt enorm, juist als je er geen zin in hebt.
Het klinkt misschien hard. Maar ook al ik een miskraam heb gehad met 8 weken. Toch ben ik niet bang nu. Omdat als het zo vroeg mis gaat dan is het in mijn ogen nog een groepje cellen. Het gaat vooral mis als er een fout zit in de cellen. Met andere woorden het had nooit een kind geworden met kansen in het leven (in de meeste gevallen). En ik vind een gezonde start van het leven het belangrijkst. Naarmate het kindje groeit vind ik het spannend worden. Zodra ik het kindje heb voelen bewegen wil ik niet meer zonder.
Heel herkenbaar! Ik heb net 3 weken vakantie en was nu liever gaan werken want de dagen kruipen voorbij! We gaan niet weg want vriend moet een baan zoeken. Ook gestopt met roken dus probeer mezelf maar een beetje bezig te houden. Er zit denk ik niks anders op. Vorige keer bij de 1e echo een zwak hartje en groeiachterstand, 2 weken later leefde het niet meer.. Ben als de dood voor de 1e echo al probeer ik mezelf in te praten dat de kans groter is dat het goed gaat dan dat ik weer een miskraam krijg. Ben bang dat ik pas gerust ben als ik hem/haar in mijn armen heb liggen.
Mijn onzekerheid word toch (voor mij) een beetje bewaarheid... is dat een woord hihi Heb maandag een termijn echo gehad, alles klopte, hartje, termijn, beweging. maar.... een nekplooi van 4-4,5mm en vocht langs het kindje wat kan betekenen dat het een latere miskraam kan worden. Een aantal dagen nu al in de stress, morgen een afspraak bij mijn eigen gyn en dan maandag de officiele nekplooimeting met de combinatietest. ik hoop zo op een goede uitslag! Afleiding zoeken op dit moment gaat lastig, probeer het wel lekker met mijn kleine ventje eropuit gaan, naar de kinderboerderij enzo en de dagen vliegen voorbij. Alleen snachts is echt een ramp.. nog een aantal nachtjes en dan hebben we "zekerheid"
Dat lijkt me heftig zeg... wat moet jij in de zenuwen zitten! Heel veel sterkte en succes! Ik hoop dat alles goed is met de test!! Ik duim voor je!
Dank je wel! Ik hoop maandag gewoon de zekerheid te hebben in zoverre dat kan natuurlijk... Gelukkig vanmiddag naar mijn eigen gyn en heel gek hoop ik voor nu alleen dat het hartje nog steeds klopt de rest komt maandag wel