Hoi, ik ben op zoek naar ervaringen omtrent ontwikkelingsvoorsprong. Mijn dochter is net zes en hoewel ik haar al best pienter vond, loopt zij niet meer dan een half jaar voor en komt ze goed mee. Mijn zoon wordt in april 3 en vertoont soms gedrag waarmee hij me verbaasd. Een paar dingen die me opvallen: - hij maakt puzzels van 40 stukjes zonder probleem - hij kan tot 20 tellen en alle kleuren herkennen (ook secundaire kleuren, licht/donker) - ook begrippen als hoog laag meer minder begrijpt hij al goed - hij heeft een hyper focus, kan uren met hetzelfde spelen - hij onthoud erg veel, bijvoorbeeld welke boodschappen we wekelijks moeten hebben (heb geen lijstje meer nodig haha) Bij de opvang hebben ze zijn gedrag weleens benoemd, dat ze dachten aan het autistisch spectrum. Maar eerlijk gezegd herken ik hem niet echt in die symptomen. Meer in die van een voorsprong in ontwikkeling. Maar ik weet niet zo goed of ik er dan ook wat mee moet. Zou het voor hem heel erg vinden als hij in de kleuterklas bijvoorbeeld niet goed erbij past. Hij heeft nu al regelmatig op de opvang aanvaringen met kindjes die bijvoorbeeld de puzzel niet goed maken of een spelletje niet begrijpen, dat trekt ie niet echt zeg maar. Ik ben benieuwd of hier ouders zijn die dit herkennen en of ik hier iets mee zou moeten.
Ik heb geen ervaring. Maar als ik het zo lees snap ik wel dat ze wat autistische trekken denken te herkennen, de hyperfocus, conflicten, veel onthouden.. niet dat ik vind dat je er nu wat me moet hoor of dat iemand op deze manier een diagnose kan stellen.. Biedt hem aan waar hij om vraagt, wat meer uitdaging als hij dat wil? En hoe het op de kleuterschool loopt.. tja, misschien kan je proberen met hem af te spreken dat hij andere kindjes rustig laat puzzelen. Iedereen moet het leren. Daar boos om worden is niet fijn voor andere kindjes, zoiets?
Bedankt voor je reactie, ik vind het echt lastig om in te schatten of hij nou gewoon pienter is of dat er wellicht meer speelt. Ik probeer hem idd zeker te leren dat hij anderen wat meer ruimte geeft om te leren.
Hoi, Wij hebben ook 2 pientere kinderen (de oudste is net 3 jaar en de jongste 8 maanden). Cb zag bij de jongste een duidelijke voorsprong. Maar onze oudste loopt ook voor op alle boekjes en leeftijdsgenoten. Wij bieden onze oudste aan waar om vraagt of nodig heeft. Veel afwisseling (hij verveelt zich snel), maar we proberen hem ook te laten focussen op bepaalde dingen zodat hij dat ook leert. Op de opvang gaat het gelukkig goed (verticale groep), hij is heel actief en motorisch erg ver, en rennen en tikkertje spelen kun je ook heel goed doen met jongere kinderen . De leiding kent hem nu ook wel een beetje (hij zit al op die opvang sinds hij 3 maanden was) en spreekt tegen hem op een iets volwassenere manier. Het maakt ons niet uit of onze kinderen ‘gewoon’ pienter zijn of een echte ontwikkelingsvoorsprong hebben. Al gaan we een beetje uit van het laatste (mijn man en ik zijn beiden hoogbegaafd). Stiekem hoop ik dat mijn kinderen ‘gewoon slim’ zijn omdat ik door mijn hoogbegaafdheid tegen behoorlijk wat dingen ben aangelopen die niet leuk waren. Maar zolang ze gelukkig zijn en het leuk vinden op de opvang maak ik me geen zorgen.
Lastig in te schatten inderdaad! Maar bij onze oudste (4 met autsime) merkten we ook altijd (van baby al) heel erg een ontwikkelingsvoorsprong, zeker vergeleken met jongetjes van zijn leeftijd waar we veel mee omgingen. Hij praatte echt veel sneller en beter, was gewoon een peuter in een babylichaam al heel jong enz. Hij kan zich dan totaal niet concentreren maar bijt zich wel heel vast in een idee dat iets zo en zo moet gaan (rigide), is heel oppositioneel tegen ons (werkt ons tegen), zoekt heel erg prikkels op maar moet ze ook weer kwijt (s middags echt uitrusten), hij piekt en daalt heel hard, in zijn spel kun je weinig toevoegen (niet met anderen echt spelen, samenspel = spel zoals hij het wil). Maar als het ‘problemen’ nu oplevert in het gezin oid zou ik echt wel eens gaan praten met cb. Wij dachten gewoon aan een gedragsstoornis maar toch autisme / ASS ernst 2 en het helpt ons nu goed met hem om te gaan. Hoor van het centrum dat ons helpt dat ze balen dat ouders vaak pas laat mee komen / niet onderkennen (ASS, hoogbegaafdheid enz) en ze dan eind basisschool gaan vastlopen. En dat hulp of corrigeren dan juist erg moeilijk is! Sterkte
Ik ben van mening dat een gelukkig kind die op zijn plek zit, zich veel beter ontwikkeld dan een ongelukkig kind. En dat proef ik wel in jouw verhaal, dat je je daarover zorgen maakt. Ik zou dus aan de leidsters vragen hun zorgen op schrift te stellen en daarmee naar de huisarts gaan en aangeven dat je als ouder vermoed dat er iets is, maar geen idee hebt wat. En dat je proactief je kind wil helpen het straks wel leuk te hebben op school. Een onderzoek is gewoon spelen voor een kind en je staat waarschijnlijk minimaal een half jaar op de wachtlijst voordat je een eerste afspraak hebt. Je kunt het altijd nog afzeggen als straks alles wel goed gaat. Verder ben ik het eens met @pippa26, het is voor een kind heel moeilijk om zich de hele schoolperiode door te worstelen en uiteindelijk vast te lopen. Het is echt funest voor hun zelfvertrouwen.
Onze zoon was al vlot vanaf baby maar wat daar op viel was de enorme hoeveelheid frustraties wanneer het niet lukte. Bijvoorbeeld buik naar rug en andersom. Hij oefende dit zelfs snachts en huilde enorm hard wanneer het niet lukte. Dit was bij alles wat hij leerde (hoofd omhoog houden, vooruit komen, kruipen, staan) Daarna niks minder geworden ( bouwen, puzzelen etc) net of er een ouder mannetje in zat. Maakte ook al vroeg grote puzzels en moeilijke spelletjes. Woordenschat was groot ( niet meteen duidelijk voor de buitenwereld omdat het snel moest) Leerde zich zelf dingen, kende voor zijn 3 alle kleuren. Hij pakte een duplo blok en vroeg dan en deez? En moest je de kleur vertellen. Tellen was ook vlot en kende met 3 de letters en voor zijn 4de verjaardag begon hij met lezen. Hij ontdekte dat als je letters achter elkaar doet er wat staat. Sociaal lijkt hij achter maar op de peuterspeelzaal snapte kinderen hem niet. Gelukkig bedacht hij leuke dingen en gingen ze met hem mee doen. Moest wel op zijn manier. In gr 1 zagen ze dat hij vlot was maar sloot niet aan bij leeftijdsgenoten, het moest nog steeds met zijn plan, dacht verder na en ze snapte dat niet. Uiteindelijk veel extra werk maar ging zijn gedrag achteruit. De dag na zijn 5de verjaardag is hij naar gr 2 gegaan. 3 maanden daar gezeten. Bleek dat hij zo wel alles van gr 1 als 2 beheersde. Inmiddels in gr 3, taal alles met zonwerk, rekenen verkorte uitleg en rekentijgers, extra werkboek taal en extea werk bij d. Ib'er. De laatste keer las hij m4. Sociaal is het minder/ redelijk omdat hij impulsief is. Dan gebeuren er ongelukken. Elke 2 maanden zitten we op school voor gesprekken. (Extra begeleiding buiten school) Het is zeker niet eenvoudig en zoals iemand al schreef liever gewoon slim. Dat ze denken aan autisme snap ik wel maar ook daar heb je gradaties in. Ook een groot overlap met hb. Onze knul kon met 3 een grote film kijken van 1.5 uur (fan van buzz light year) kan lange tijd achter elkaar knutselen. Heeft een geheugen dat ik denk dat is waar ook. (Was 2 toen we met hem en opa en oma naar zee gingen) Het zegt nog niks maar is een ding om in je achterhoofd te houden. Als je nu thuis niet vastloopt zou ik er niks mee doen. Ik hoop dat jullie school ook zo goede begeleiding heeft. Ps sorry voor het lange verhaal
Nee juist bedankt voor je lange verhaal! Toevallig is de hoogbegaafdheid specialist op school een goede kennis van me. Heb haar een berichtje gestuurd en ze wil binnenkort wel even komen observeren, heel fijn!
Heel erg bedankt voor jullie reacties, ik lees veel herkenning. We hebben in april een afspraak met het CB. Ik maak wat filmpjes van wat ik opvallend gedrag vind de komende tijd. En een kennis van me met verstand van hoogbegaafdheid komt binnenkort even langs. Thuis is hij wel goed te hanteren. Een stuk gemakkelijker dan zijn zus, die altijd huilde en zeer inflexibel was als peuter. Dat heeft hij niet zo sterk. Maar mijn zorg is met name dat hij buitenshuis nog niet erg sociaal is, alleen zijn eigen spel tolereert, die hyperfocus en dat hij cognitief straks voorloopt en dan problemen krijgt op school. Voor de rest is het een schat van een ventje en wil ik voorkomen dat hij een heel moeilijke periode tegemoet gaat. Nogmaals bedankt!
Mijn dochtertje moet nog 3 worden en telt al een maand of 4-5 tot twintig.. begint uit zichzelf met klokkijken en vraagt of ik haar naam wil schrijven. Ze kent de eerste letters van haar naam, mama, papa en opa/oma. Puzzelen doet ze idd ook met gemak. Enige van he lijstje wat ze niet kan/doet is zich lang concentreren. Ook met bijvoorbeeld zwemmen is ze erg goed. Ze duikt ( letterlijk duiken) zo van de kant af en kan zonder bandjes blijven drijven. Ik ben totaal niet bezig eigenlijk met wat 'normaal' is voor haat leeftijd. Ik bies haar waar ze zelf om vraagt hoewel ik haar soms wel erg wijs vindt.. Voorlopig wil ik haar vooral kind houden en meegaan in haar behoeften
Dat begrijp ik hoor, alleen is het een groot verschil hier met haar zus die ook wat voorloopt en komt er ook vanuit de opvang het signaal dat hij zich 'anders' ontwikkeld. Vandaar dat het me toch bezig houdt.
Je er mee bezig houden zorgt er ook voor dat je het in de gaten blijft houden zodra er kleine veranderingen zijn. Zoals bij onze knul dat het in eens thuis niet leuk meer was en hij met 4 jaar riep dat hij niet meer naar school ging. Behalve als hij naar Gr 3 ging dat dan wel weer want daar leerde je rekenen. Zodra er thuis in eens veel meer ruzies en discussies zijn, of opvallend gedrag op school dan weer bespreekbaar maken. Overigens als ze zich uiten op school heb je al veel sneller gesprekken. Alle nadelen kunnen ook voordelen hebben.