Beste mensen, Zoals jullie zien heb ik een echo laten maken vandaag. Ik ben wel alleen gegaan, maar dat wou ik zelf zo. Ik heb het gedaan in ieder geval. Mijn mannetje wou het heel graag, dus daarom heb ik het gedaan en het gaat toch om de gezondheid van die kleine en me mannetje en die kleine zijn me alles waard. Maar het rare is, ik ging liggen op die bank bij de verloskundige en ze ging haar ding doen, voordat ik het wist, vielen er traantjes langs me gezicht. Ik weet niet waarom, maar het voelde voor mezelf gewoon niet goed. Maar ik heb het volgehouden en nu kan me mannetje de foto's vanavond zien als hij thuiskomt. Ik weet niet waarom ik ineens moest huilen of waarom het niet goed voelde, maar gedaan is gedaan. Ik wou tegen iedereen dank jullie wel zeggen, omdat jullie mij er toch doorheen hebben gesleept eigenlijk. Ik weet niet of ik nu nog een echo laat maken, maar de eerste stap is gezet. Dank jullie wel...
Ik heb een beetje de voorgeschiedenis gemist, maar hartstikke goed van je dat je gegaan bent. Het is toch vast een geruststelling te zien dat je baby in orde is?
goed van je dat je het toch gedaan heb! was alles goed? volgens mij krijg je ook geen echo's meer of er moeten complicaties optreden. Deze echo was om te kijken of je kindje in zo verre ze kunnen zien gezond is. Het komt vanzelf wel je kan niet verwachten dat alles opeens goed is toch dat heeft tijd nodig. Het begin is er! Veel succes met alles. Groetjes Sylvia
ik heb net even je berichtjes gelezen maar ik kan er toch even niet over uit waarom je geen echo wilde als het kindje gewenst is ik bedoel dat je partner en anderen raar doen wegens de zwangerschap pech voor hun. ik zou willen weten of alles goed zou gaan met me kindje maar ja uiteindelijk heb je het dan toch gedaan goed van je meis.
Applausje voor jou! Goed van je hoor meid, dat je het toch hebt gedaan... En die traantjes, waren die niet van blijdschap, als is het maar een klein beetje? ( weet verder ook de voorgeschiedenis niet hoor)
Ik herinner me dat je bang was voor de echo, maar ik ben blij voor je dat je uiteindelijk toch geweest bent en dat alles in orde is met het kleintje in je buik! Je mannetje zal zeker en vast tevreden zijn
Goed zo! Ik herinner me nog dat je de echo eerst niet wou. Dat je moest huilen daar is vast omdat je je nog steeds dubbel voelt over je kindje en de hele zwangerschap. Maar de eerste stap heb je gezet en zeker als je bedenkt dat je straks een echt kindje in je armen hebt, is het heel belangrijk dat je zo al kunt wennen aan die realiteit. Met een echo wordt het toch wat echter. Ga zo door, je slaat je er wel doorheen!