Hier gelukkig geen klagers om me heen, ik zou juist willen dat mensen wat meer zouden aangeven als ze ergens last van hebben
Ik heb ook ooit een vriendin gehad die overal alleen maar over kon klagen. Altijd ziek zwak misselijk was tenzij je vertelde dat er een bepaald soort feest was. Dan kon je de klok er op gelijk zetten dat ze 15 minuten later belde dat ze het TOCH wel ging proberen. Maar op andere momenten kwam het haar wel goed uit. Dat eeuwige geklaag. Ik heb er van alles aan geprobeerd...met haar praten, helpen etc. Maar het hielp niets. Toen ze op een gegeven moment belde of ik haar cavia eten kon komen geven want ze was te ziek om uit bed die 1.5 meter te lopen (ze woont op 31 km afstand en ze was die ochtend nog bij een andere vriendin geweest) heb ik haar een nummer toegestuurd: Brigitte Kaandorp - IK HEB EEN HEEL ZWAAR LEVEN - YouTube Sorry, ik kon er niet meer tegen. Dit was natuurlijk niet maar net aan de gang...dit ging al jaren zo. Nu hebben we geen contact meer en mijn leven is een stuk leuker (en zij vermaakt zich volgens mij ook prima, dus win-win situatie).
Het "gekke" vind ik dat mijn vriendin met reuma (en 24/7 pijn) nooit klaagt, terwijl ik weet dat alles haar enorm veel energie kost en het meisje / vrouw waar ik eerder over schreef dag en nacht liep te klagen, terwijl er dus nooit aantoonbaar iets mis was. Ik ben bang dat het vaak een vorm van aandacht vragen is.
Maar mensen met reuma klagen niet snel, mijn reumatoloog zegt altijd dat bijna al zijn patiënten veel te hard zijn voor zich zelf en wel eens wat eerder mogen klagen . @anja, snap ook niet zo goed waarom iedereen het zich persoonlijk aantrekt hoor, je verhaal is behoorlijk duidelijk. Daarnaast denk ik dan lekker boeiend wat anderen denken en vinden, mensen die belangrijk voor me zijn weten hoe het hier is en tonen begrip degene die dat niet hebben zijn hier allang verdwenen uit mijn leven en wat de rest van de wereld denkt vind ik niet belangrijk . Ik weet hoe het zit en wat er speelt en dan is het goed.
Ik denk dat het heel tricky is om zo over iemand te oordelen. Wie weet heeft ze soms gewoon een goede dag en leiden leuke dingen haar af van het niet lekker zijn. Uitkering heeft er idd niets mee te maken, maar niet werken kan je wel extra suf/sloom maken door bv gebrek aan ritme. Maar ik zou wel verdrietig worden als iemand zo over me dacht. Hier ook jarenlang dat soort vage klachten gehad en ook niemand die me geloofde. Bleek een vitamine B12 tekort te hebben en nog meer tekorten en vrijwel alle klachten verdwenen als sneeuw voor de zon. Ook ik heb overgewicht en standaard alles werd daaraan geweten. Dat bleek er dus niets mee te maken te hebben. En tsja, dat geklaag is irritant, maar dat is ook iets dat de een wel doet en de ander niet. Misschien hoopt ze dat er ooit iemand is die haar serieus zal nemen? Hier kun je haar wellicht op aanspreken?
Ik heb alleen de openingspost gelezen dus misschien zit je helemaal niet op mijn antwoord te wachten. Persoonlijk vind ik dat je best je vriendin op haar geklaag kan aanspreken maar ik zou het wel netjes houden. En dan bedoel ik dat je niet tegen haar zegt dat ze alles verzint en dat er niks qua ziekte aan de hand is. Je kan wel aangeven dat het voor jou niet leuk is als het constant over haar 'problemen' gaat. Zelf heb ik ook jaren (en nog steeds) met serieuze klachten rondgelopen waar geen oorzaak voor leek te zijn. Ik had het heel erg gevonden als mensen hadden gezegd dat ik mij aanstelde. Er bleek pas een hele tijd later wel een verklaring voor mijn klachten te zijn, die per toeval werd ontdekt maar anders had ik het nu nog niet geweten.
Met dat soort mensen probeer ik altijd maar ja en amen te klikken. En ik moet toe geven dat ik ook neig naar ( klagen) Geen leuke eigenschap. En beloof dan beterschap. Maar het zit een beetje in het aard van het beestje. Ze zeggen altijd klagers geen nooit.. soms voelen klagers zich niet altijd serieus genomen of niet gehoord( niet speciaal ik hoor haha) maar kan het me voorstellen. En denk ook dat mensen die klagen het soms van zich zelf ook weten. ( zo als ik een beetje) probeer er altijd wel op te letten. Van o je kan je niet even over wat anders beginnen dan je ellende( dat weten ze toch meestal al) Dus klagers negeer ik tot een bepaalde hoogte wel probeer ik me zelf te verplaatsen in de gene die klaagt. Om de redenen zo als boven beschreven. Het gevoel hebben niet gehoord te worden of serieus.. Wel denk ik dat je het tegen een klager moet kunnen zeggen van. Vind het niet erg om iets negatiefs of je klagen te horen maar zou ook wel eens wat leuke dingen van je willen horen. En mag ik ook mijn verhaal kwijt!! Toch over mijn zelf ik betrap me er ook op eigenlijk. Als ik met mensen praat van ja heb ik ook mee gemaakt ect ect vind het zo irritant van mijn zelf. Kan achter af dan wel op mijn tong bijten van het gaat niet altijd over wat jij mee gemaakt hebt meisje.( stukje zelf kennis)
We zijn niet echt vrienden. We hebben een vriendengroep die bestaat uit veel mensen, ben niet met iedereen even close. Zij zit daar ook in, op een of anderen manier zoekt ze me steeds op. Ik heb dan medelijden en vind het moeilijk om afstand te scheppen, juist omdat het zo'n probleemgeval is
Haha, wow, wat goed dat je zo van een afstandje naar jezelf kan kijken! Dat kunnen niet veel mensen...respect! (zie alle reacties van mensen die zich dit topic persoonlijk aantrekken )
Niet op jezelf betrekken joh, gaat niet over jou . Hebben al meer mensen gedaan, lees maar stukje terug. Mijn kennis is echt een apart geval....tis niet B12, hahaha is ze al 6x opgetest en slikt ze hoedanook....
Aha, dus jij moet ervoor zorgen dat zij het niet meer prettig vind om je steeds op te zoeken... Het moet zeg maar minder aangenaam voor haar worden. Dus minder geven waar ze om vraagt. Meer frustreren.
Kijk, dat scheelt mij weer typen. Ik ben het er mee eens. TS: als het je zo irriteert, zoek die kennis dan niet meer op. En als ze meegaat met een groep dan negeer je haar maar.
Kan het misschien zo zijn dat jij je onterecht aangesproken voelt? Deze qoute is helemaal in het begin als reactie geplaatst en gaat helaas geheel voorbij aan waar het echt om gaat, maar daar heb ik al uitgebreid op gereageerd en dat ga ik niet weer doen En ben niet het type dat conflicten dan maar uit de weg gaat en haar toevlucht zoekt in (mijns inziens wrede) passief agressieve methoden als negeren. Lekker makkelijk zeg! Ik irriteer met rot aan haar maar heb echt nog een grotere hekel aan iemand negeren....zeker in een groep 1 persoon negeren, zo laag: dat vind ik pas gemeen!
Oh, ik zie nu dat iedereen die de tekst van TempusFugit quote het 'te erg op zichzelf betrekt'. Blijkbaar weet Anja niet alleen precies hoe haar 'kennis' in elkaar steekt, maar kent ze ook de persoonlijkheden van de ZP-ers