Geen ergernissen, heb twee mooie dagen met mijn familie doorgebracht, dus dat is alleen maar goed. Waar ik me wel aan kan ergeren, is het gevoel dat kerst fantastisch, wonderlijk, groots en meeslepend moet zijn. Dat dat ook van alle kanten wordt opgedrongen, via reclame, tv en radio. Terwijl het gaat om de mensen met wie je kerst doorbrengt.
Hier trouwens ook geen ergernissen. We hebben heerlijke dagen gehad. Het lijkt me trouwens ook heel verdrietig om te weten dat later mijn (schoon)dochters het zo vreselijk zouden vinden om mij te bezoeken met Kerst of een keer vaker te zien. Als ik hier zelfs lees dat iemand gek wordt om familie te zien...poeh..waarom zie je iemand dan nog?
Ik zou mij echt kapot schamen als ik iemand op deze manier '' uitnodig '' Misschien komt het omdat hier altijd alles en iedereen welkom is ( uitzonderingen nagelaten ) en ik altijd eten en drinken voor een weeshuis heb maar ook al zou ik dat niet hebben dan had ik er wel voor gezorgd dat de eventuele onverwachte eters gewoon eten en drinken van mij krijgen Mijn man en ik hebben er vanmiddag nog even smakelijk om zitten lachen.
Gisteren kerstfeest bij schoonfam. Super gezellig altijd. Schoonouders zijn al ouder en regelen een heel gedoe met steengrillen en vlees, maakt soep en allerlei sausjes, pastei en bakt allerlei taarten, superlief. Ergernis is dat altijd dezelfde mensen domweg blijven zitten als het gaat om het opruimen. Gewoon alleen maar alles opvreten en verder geen klap doen. Terwijl ook altijd dezelfden continue al aan het bedienen en lopen zijn, mijn man heeft alle sauzen gemaakt en tussendoor continue patat gebakken, schenkt drankjes in, enz. Schoonouders hebben geen vaatwasser dus het is best een hele klus, alles opruimen en afwassen, steen schoonmaken, stoelen terug verslepen en tafels terugzetten etc... Zwager blijft gewoon altijd zitten, heeft nu lekker 2wk vakantie. Mijn man had heel de dag gewerkt gisteren en moest vandaag ook weer om 6u op, maar die helpt wel gewoon. Zeer irritant
Dat hoop ik inderdaad ook niet maar aan de andere kant, als ik als schoonmoeder zou flikken wat mijn schoonmoeder en schoonzus bij mij hebben geflikt dan zou ik het wel begrijpen dat mijn schoondochters mij niet willen zien. Maar goed, ik zal er voor zorgen dat dit niet zal gebeuren en zal mijn kinderen en schoondochters nooit het gevoel geven dat ze verplicht moeten zijn om hier met de kerst te eten. Doen mijn ouders ook niet en dat is zo fijn, dan voel je je ook niet opgelaten als je een keer kiest voor je vrienden bijvoorbeeld en dan ga je met een fijn gevoel wel bij ze langs.
Tja, als ik voor mijzelf spreek, daar is natuurlijk het een en ander aan vooraf gegaan waarschijnlijk. Ik zie er echt tegenop om ze morgen weer te zien. Waarom ik ze dan nog zie? Voor mijn man en kinderen.
Als ik sommige verhalen hier lees dan snap ik wel dat je het als verplichting ziet, want dat is het gewoon. Als je ergens moet opdraven en het moet ook altijd op hen manier, en als je niet komt zijn de rapen gaar, dan begrijp ik echt wel dat je er geen zin in hebt.. Hier gelukkig geen last van, er wordt van te voren gekeken wie wanneer kan en wil, kan je niet dan kan je niet. Eten gaat ook altijd in overleg.
Heel eerlijk, in ons geval ik zou dus echt niet kunnen genieten als ik de kerst met mijn schoonzusje moet doorbrengen. Dit is dan ook de reden dat wij dit al jaren niet meer doen, het voelde als een verplichting omdat het de zus van mijn man is, daar zijn we toen mee gestopt en nu is de kerst zoveel leuker en zoveel gezelliger. Kerst moet inderdaad leuk zijn en moet niet iets zijn waarbij je de spanning in de woonkamer voelt.
Grenzen aangeven en af en toe je schouders ophalen is ook een optie. Ik vind het wel heel makkelijk om de schuld bij een ander te leggen. Je kiest er uiteindelijk zelf voor om je zo te laten behandelen.
Inderdaad gevraagd ... Zou jij ook even kunnen helpen? Diepe diepe zucht hoorbaar en hij zet in totaal 2 stoelen terug en is dan ineens verdwenen, gaat ie uitgebreid zitten poepen of roken enz. Bovendien lijkt het mij toch heel duidelijk als heel de tafel vol staat met vaat en overal troep, dat je dan even helpt. Ik verrek het om dat meer als een keer te vragen, vind het gewoon onnozel.... Maar verder hardstikke gezellig gehad met elkaar
Bij mijn ouders, broertjes en oom: op zich wel gezellig, maar elke keer als ik ze zie vraag ik me af wat ik er in hemelsnaam doe. Het is een wonder dat we familie zijn, zo anders staan we in het leven. En helaas ben ik nog steeds absoluut geen prioriteit voor ze, dat is ook altijd zo geweest, maar het went nooit. Ik baal ervan dat het me nog steeds raakt, na al die jaren zou ik eraan gewend moeten zijn. Vind het erg confronterend, juist met dit soort dagen. Materieel ben ik nooit wat tekort gekomen, emotioneel helaas wel. Bij mijn schoonfamilie: gezellig, warm, liefdevol, geïnteresseerd. Wat een warm bad is dat. Tuurlijk, soms zijn er kleine dingen waarin we van mening verschillen, maar dat is nooit een probleem.
Mja, ik lees sommige dingen van (schoon)ouders die ik gewoon echt asociaal vind. Zo ga je niet met mensen om en al helemaaaal niet met je familie. Dan snap ik ergernissen wel. Hier dus ook ergernissen rondom allergieën en dan tóch kinderen iets geven. Als ik dat later met mijn kleinkinderen doe, is het heel begrijpelijk dat ze liever niet komen
Tja ik snap dan niet waarom men daar naartoe gaat met kerst. En bij sommige verhalen heb ik soms ook wel mijn vraagtekens bij de communicatie.
Enige erfenis is mijn schoonbroer die elke keer mijn zus in bij zijn van iedereen als een stuk vuil behandeld. En het erge vind ik, dat het ook zo normaal is dat niemand er op reageert. Ik besefte het mij ineens en vind dit zo erg dat ik mij heb voorgenomen er de volgende keer iets van te zeggen. Het is respectloos tegenover mijn zus, tegenover mijn ouders en andere visite om je als zo’n klootzak te gedragen. Het kan mij werkelijk ook niks meer schelen of mijn zus boos word of niet, ik wil niet dat mijn kinderen denken dat mannen zo met hun vrouw horen om te gaan. Verder hebben wij een fijne kerst gehad hoor, mijn ouders hebben genoten, de kinderen hebben genoten en ik dus ook.