Hoe doen jullie dat? Voor de zoveelste keer heb ik iets te hoge verwachtingen van bepaalde mensen en situaties, en word ik keer op keer hier verdrietig om. B.v. Ik en partner hebben afgesproken om elkaar wel kados te doen met Sinterklaas. Vorig jaar heb ik niks gekregen want hij kon niks bedenken.. dit jaar kwam hij met een ketchup fles met label die hij gemaakt had.. Ik ben nu eigenlijk best flink teleurgesteld, want ik moet maar altijd "vertrouwen" in hem hebben dat hij wat leuks doet, maar ja.. dit is NIET leuk. Dit is nu al de zoveelste feestdag dat hij niks doet. Partner en ik hadden gisteren met sinterklaas ook afgesproken dat hij of iemand op de deur zou kloppen aan de buitenkant, maar omdat het zo druk was en gehaasd was dacht mijn oma dat het wel even haar taak was om op de raam te bonzen (niet hard, en overduidelijk aanwezig dat ons dochtertje het kon zien).. en dan te zeggen dat het zwarte piet was.. terwijl dat absoluut niet de afspraak was. (Ze wilt het niet bij haar vieren omdat ze geen verantwoordelijkheid wilt hebben er over, maar hier beslist ze het wel als ze het niet snel genoeg gaat). Ik ben nu een hoop gekwetst, en verdrietig. Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ik hier mee om moet gaan. Sinterklaas bijna verpest gisteren zo.. Toch wéér zo goed als niks van partner.. en toch wil ik me ook af en toe speciaal voelen. Het is niet dat ik niet van hem hou, en ik wil daar ook absoluut genoegen mee nemen.. maar soms is een blijk van waardering toch wel.. lief.. vooral met de feestdagen. En dan zijn er nog zoveel andere dingen.. dat ik het gewoon zo graag anders zie, en het lijkt gewoon niet te kunnen.. Ik heb geen idee hoe ik mijn eigen verwachtingen kan aanpassen op sommige dingen. Ik wil niet teleurgesteld zijn, maar het is ook niet echt dat ik kan doen alsof het me helemaal niks uit maakt.. Hoe los je dit op? Advies net zoals get over it werkt niet echt.. Het idee om gewoon voortaan nooit meer in de toekomst ooit iets aan hem te geven was er vorig jaar al, maar ik ben zo helemaal niet!
Dat is een van de redenen waarom ik helemaal niks verwacht van iemand... Dan kun je ook niet teleurgesteld zijn.
Ik denk dat je het door het hele sinterklaas-gebeuren misschien wat groter maakt dan het is. Wat betreft je man zou ik daar eens met hem over praten op een rustig moment, dus niet tijdens allerlei feestdagen. Spreek uit dat je meer inzet van hem verwacht... misschien weet hij dit namelijl nog niet? Ik zou in ieder geval duidelijk zijn en hints geven wat je dan als cadeautjes leuk vindt om te ontvangen. Over oma, tsja dat was niet zo handig maar om dan te stellen dat 'je hele sinterklaas verpest is' lijkt me echt wat overdreven. Je kan er wel even van balen maar blijf er niet in hangen hoor, dat doet oma immers ook niet. Die ene keer in het jaar dat oma iets te enthousiast meedeed zou ik niet zo'n probleem van maken.
Mijn man is ook zo'n hannes met cadeautjes hoor... hier hebben we het opgelost door gewoon samen te gaan uitzoeken op de speciale dagen! Voor de rest heb ik wel geleerd om niks meer te verwachten, zelfs van familie niet. Die laten het toch telkens afweten, in mijn jeugd en nu bij mijn zoontje ook. Over 3 weken wordt hij 1 jaar en ze hebben hem tot nu toe 3 keer gezien (alleen vlak na de geboorte) en dat was het. Als ik ze niet bel, zullen ze ook nooit zelf eens bellen.
Als je bijna leest, dan lees je goed . Ja mijn Sinterklaas was bijna verpest. Als mijn dochter het nou helemaal door had wat oma deed, en hierdoor in de toekomst niet meer zou geloven, dan zou ik hier behoorlijk boos om worden. Ze was aanwezig, ze zag mijn oma kloppen, en doen alsof sinterklaas het was. Dat is bijna verpesten ja .
Ik verwacht helemaal niets meer..Qua cadeaus e.d. interesseert mij persoonlijk ook echt niet (word er altijd zo nerveus van ), maar ook wat afspraken en beloftes enzo betreft.. Te vaak misgegaan.
Hoe leer je jezelf niks verwachten? Dat lijkt me zo raar. Ik heb dat wel met mijn broer, als je met hem afspreekt weet je 90% van de tijd dat hij af gaat zeggen, zo is hij gewoon sinds ik klein was.. Ik weet ook dat mijn oma en moeder altijd te laat zijn.. dat is ook "aangeleerd"
Voorbeeld. Ga er vanuit dat je helemaal niks krijgt. Als je dan iets krijgt ( in dit geval fles ketchup ) Vind je het leuk Ga er vanuit dat als je met iemand afspreekt die geen afbelt des te leuker als het door gaat
Oh wat herkenbaar! Maar dan niet (alleen) van mijn partner. Ik haat het dat, wanneer je afspraken maakt met iemand, de ander ze niet waarmaakt.
Ik vind het zelf ook nog heel moeilijk, maar als je maar vaak genoeg op je neus valt leer je het vanzelf.
Wij partner en ik doen gewoon niets op het gebied van kado's. Makkelijk toch wij vinden het zn onzin elkaar iets geven. Als we jarig zijn gaan we gewoon een dagje weg met onze zoon. Daar heeft iedereen wat aan en plezier van. Ik voel me door heel andere zaken speciaal bij mijn man daar heb ik geen kado's voor nodig.
Vervelend voor je zeg! Ik snap je gevoel wel hoor. Ik heb zelf ook vaak dat ik teleurgesteld ben. Zo ook met bijzondere dagen/dingen, ik stuur altijd een kaartje/berichtje of bel even, andere mensen laten helemaal niets horen. Maar inderdaad, hoe leer je niets te verwachten? Ik denk dat als ik zou verwachten dat iemand op het laatste moment af gaat zeggen/toch geen cadeautje heeft/mij teleur gaat stellen, ik veel negatiever ben. Dat zijn toch juist de leuke dingen? Ik denk dat ik dan toch een beetje de voorpret mis. Zo ook gisteren met Sinterklaas, ik wist dat er niets ging komen, op de een of andere manier is dat toch jammer.
Kinderen hebben niet zo snel dingen door hoor... En had je dochter het wel doorgehad had ze oma verteld dat het Sinterklaas niet was maar oma zelf! vertel oma volgende keer dat je t niet zo leuk vind als ze dat soort dingen doet je het liever op jou manier doet Je man... Ja ik heb het zelfs soms ook gehad hoor...dat ik iets verwachte en dat niet kreeg.... Goed gesprek gehad en sindsdien neemt hij soms kados tussendoor mee! op speciale dagen wil hij het nog wel eens vergeten, maar ik weet hoe t komt en dat ik een andere keer wel weer iets krijg! werkt dat niet voor jou? Ben ik idd bang dat je je erbij neer moet leggen dat je man niet zo van kados is.. En alles wat hij je geeft je alleen maar blij mee kan zijn dat hij er een keer wel aan gedacht heeft! Succes!