hoi, even vraagje, ik weet namelijk niet zo goed wat ik er bij moest denken maar ik heb gister een sollicitatie gesprek gehad, en de manager die het gesprek met mij een op een voerde, keek mij continue recht in mijn ogen aan tijdens het gesprek. hij wist waar hij over praatte, en hij was behoorlijk zeker van zich zelf, maar niet arrogant. dus ik keek maar afentoe om me heen, en dan opnieuw oogcontact maar tijdens het weg kijken bleef hij in de zelfde positie het gesprek liep ook deels op de drukke werkvloer maar oogcontact bleef onveranderd, nog net geen trance effect. het kwam best intimiderend over, maar hoe gaan jullie om met zo'n situatie? en doen jullie dit ook en waarom? ik voelde me erg ongemakkelijk hier bij! ik praat vaak genoeg met mensen en maak zeker ook oogcontact maar om het "staren" te voorkomen kijk ik altijd even naar wat er om heen is, en natuurlijk op gepaste momenten en dan pak ik het oog contact weer op
Ik snap wat je bedoelt. Sommige mensen doen dat. Ik denk, dat hij jou aan het 'lezen' was. Dus náást wat je zei, ook aan het 'luisteren' was naar je lichaamstaal. En misschien wat het ook wel een test. Om te kijken hoe je reageert op dat staren. Maar wat is je vraag precies? Hoe wij omgaan met zo'n situatie? Ik precies zoals jij zegt. Ik zou me er ook wat ongemakkelijk bij voelen en afwisselen tussen oogcontact maken en om me heen kijken. Vooral proberen niet te letten op het gestaar en me te focussen op de vragen.
haha ja inderdaad hoe ga je met zo iets om! opzich was het geen verkeerde man om naar te kijken haha maar focussen was best lastig, heb het eigenlijk nooit zo mee gemaakt als gister dan
De reden dat het zo ongemakkelijk voelt, denk ik, is omdat het heel doortastend is, dat het heel dichtbij komt. Het voelt alsof hij je gedachten wil/kan lezen en dat voelt dan weer als een schending van je privacy. Denk ik dan.
Ik heb het ook een keer meegemaakt! Die (toekomstige) collega blééf me maar aanstaren tijdens het sollicitatiegesprek, ik werd er erg ongemakkelijk van. Een hele tijd later heb ik het een keer ter sprake gebracht bij hem en hij had niet door gehad dat het niet prettig over kon komen. Hij was gewoon aan het luisteren zei hij. Hij was blij dat ik het zei, zou er voortaan rekening mee houden.
ik word ook altijd zenuwachtig van staarders haha ik kijk zelf altijd best snel weg, op mijn werk ook, 'oogcontact maken' goededag wensen weg kijken en doorgaan. Ik weet ook niet hoe ik om moet gaan met die oogcontact zoekers ben ik het wel eens met LadyXochi
Hahah vind dat ook erg ongemakkelijk. Sommige mensen kijken je aan alsof ze in trance zijn idd. Hoe is het gesprek verder gegaan?
Ja, ik was eigenlijk zo afgeleid er door dus denk dat ik echt beetje raar over kwam, maar goed we gaan het mee maken haha! Reageerde ik cool genoeg of niet haha
Ik doe dit ook en dat doe ik niet bewust ! Toen ik het van mezelf doorhad kijk ik inmiddels wel eens even weg bij een gesprek en dan weer terug , maar eigenlijk heb ik altijd de neiging iemand bij een gesprek constant aan te kijken. Waarom? Geen idee !!! Ik kijk dus weg omdat dat blijkbaar "normaal"is.
Ik denk dat hij probeerde uit te vinden of je ook door kon voor een 50 shades of Grey meisje haha, sorry flauw grapje. Maare... ik zou knalrood worden denk ik.
Ik doe dit zelf ook.. vooral als ik een beetje nerveus ben dan doe ik dit. Sorry.. als ik weet waar ik over praat en zeker ben, denkt de ander dat ik niet nerveus hoef te zijn (zoals jij dat voor hem invult) Volgens mij doe ik het ook wel eens als ik erg enthousiast ben, maar dan knipper ik vaker met mijn ogen. Ik ben me er dan wel van bewust maar vind het zelf lastig om weg te kijken. Dan moet je me daar echt toe dwingen om af en toe eens weg te kijken. Ik weet gewoon niet waar ik anders naar moet kijken.