Sinds twee weken is het eten echt een drama. Onze zoon gooit alles op de grond. Ik heb geporbeerd het te negeren, maar dan blijft hij het op de grond gooien. Streng zijn laat hem alleen maar huilen, en dan lijkt het nog erger te worden. Wat nog wel lijkt te helpen, is als ik eten voor hem neerzet, en er zelf niet bij zit. Dat lukt nog wel bij een banaantje en een koekje. Maar bijv. avondeten gaat al weer lastiger, omdat het hem vaak niet lukt om zelfstandig te eten. Hij slaat de lepel weg. Als ik hem laat spelen met een eigen lepel en bakje, gaat het even goed, maar dan gebeurt het weer dat hij alles wegggooit. Ik wil niet in een strijd belanden. Maar ik weet eigenlijk ook niet zo goed hoe ik het anders kan doen. En of dit misschien een fase is dat enkele weken duurt? Zou het nog de 11 maanden sprong kunnen zijn? Wie heeft er advies?
Laat je hem nu zelf eten of niet? Want als ik mijn dochter zelf laat eten, dan zitten de krootjes ook tegen het plafond. Zelf brood eten gaat nog niet, zonder dat de worst door de kamer heen vliegt.
En als je probeert om zijn eten op de lepel te scheppen en dan de lepel gevuld terug op zijn bordje leggen, zodat hij hem zelf in zijn mondje kan stoppen? Probeer dan wel met een lepel met een korte steel, die is wat makkelijker zelf in de mond te doen. Of van die kromme peuterlepels, die vind Nils ook fijn. Maar rond die leeftijd had Nils er ook wat moeite mee hoor. Ze willen wel, maar het lukt nog niet en dat werkt frusterend. Succes ermee, groetjes Inge
Onze zoon doet het ook sinds een weekje. Heel irritant. Wij geven hem een lepel in de hand, en voeren dan zelf. Ook helpt hem om te zeggen: Er komt een vliegtuigje aan........ Als hij uiteindelijk toch weer gaat slaan, zijn we er snel klaar mee, en zetten dan het eten weg, om het op een ander tijdstip weer te proberen.
Het is echt een fase. Gewoon een zeiltje of oude kranten op de vloer. Boos worden heeft absoluut geen zin. Leren eten en eten an sich kost tijd voordat een kindje dat onder de knie heeft. Beetje geduld dus, het wordt vanzelf beter.
Oooooh herkenbaar. Heb ook geen tips, dus lees even mee. Denk dat ik voor de tip: GEDULD ga. Want Tessje vindt hoe dan ook een manier om het eten met een lach op de grond te krijgen en een strijd is het laatste wat ik wil aan de eettafel. Wat ik nu doe? Zelf geven, totdat ze probeert ook mijn lepel weg te slaan en vervolgens leg ik wat stukjes op het tafelblad neer en belanden ze op de grond....jammer dan.....einde oefening. En dan kan ze wijzen, kuchen, jengelen wat ze wil....kans gemist....whaaahaaa. Bij Tess heeft het, volgens mij, vooral te maken met een grens aftasten, het "ikke doen of juist ikke NIET doen" en weinig met het eten op zich..... Blijf meelezen....
Met 11 maanden met een lepel eten? Ons meisje van 12 maanden geef ik nog echt zelf met de lepel hoor! Ik moet er niet aan denken, al die rommel. En fruit en boterhammen krijgt ze niet allemaal ineens. Ze krijgt het per stukje aangeboden. en als ze het dan op de grond gooit, krijgt ze het direct in haar mond. Het is een fase, ze proberen alles uit. Het wordt dus ook met een heeeeeel grote smile op de grond gegooid. Dus nee, mamma laat hier niet met zich sollen. Per ongeluk mag best, maar niet expres. En dan gaat het vast weer over
pollywol: ik laat hem nog niet zelf eten hoor met een lepel. Maar hij pakt het vaak zelf uit mijn handen, en wil dan zelf eten. Dat lukt niet, en wordt een puinhoop. De laatste dagen werkt mijn volgende tactiek. Ik geef hem niet veel aandacht tijdens het eten. Zijn fruit of boterham eet hij redelijk tot goed op, zolang ik niet tegenover hem zit. Dan gaat hij gooien. Ik laat hem eten, rommel wat in de buurt. Geef een complimentje als het goed gaat. Als hij eten op de grond gooit, stop ik er mee. En leg ik het weg. Het avondeten, gaat een tijdje goed. Ik geef hem op een lepel eten, zodra hij begint met het eten wegteduwen, of de lepel op de grond te gooien, houd ik er mee op. Het beste werkt nu als hij zijn eigen lepel en een bakje heeft. Daar slaat hij op, doet er vanalles mee, en tegelijkertijd geef ik hem eten. En dat gaat redelijk.