Ons meisje is geloof ik alvast begonnen aan haar 26 weken sprong. Niet alleen gelaten willen worden, niet willen slapen, vermaakt willen worden, etc. Nou vroeg ik me af: hoe gaan andere mama's hiermee om? Geef je eraan toe (dus vermaken, erbij blijven, etc.) of doen jullie dit anders? Mijn gevoel zegt vooral: vermaken, dan maar minder slapen, etc. Maar vroeg me af of dit handig/verstandig is. Ga ik haar op deze manier niet verwennen zodat ze straks als de sprong over is bijvoorbeeld ook niet meer alleen wil spelen of slapen.
Hoi Ago, Ons mannetje zit er midden in. Heb het oei ik groei en mijn dochter had wel eens hangdagen, maar haar kleine broer maakt er echt een gezellige boel van. Lees net dat jongetjes er wat heftiger op reageren, nou dat heb ik gemerkt. Hij gaat gewoon krijsen, ik denk dat de buren hem 4 huizen verderop nog kunnen horen, hahaha. Ik hou hem lekker bij me. Biedt wel de box aan zoals ik normaal doe, maar als hij echt niet wilt dan klik ik de maxicosi aan de kinderwagen en neem ik hem in huis overal mee naar toe. Hartstikke gezellig. Hij is ook ontzettend druk met van alles ontdekken. Vooral zijn fijne motoriek maakt grote sprongen en hij probeert te draaien, wat bijna lukt. Maar hij is vermoeiend hoor, deze sprong. Gelukkig vannacht weer doorgeslapen, maar het was als een paar nachten feest. Als hij nu overdag gaat slapen dan rommel ik boven nog wat zodat hij weet dat ik in de buurt ben. Verder zet ik de radio overdag aan en als ik uit zicht verdwijn blijf ik wel geluid maken (kletsen) zodat hij weet dat ik in de buurt ben. Het is vermoeiend, maar ik vind hem ook wel erg schattig zo met zijn mopper buien.
Gewoon vermaken. Die slaap haalt ze heus wel weer in. Als de sprong voorbij is zal je merken dat ze weer haar ritme en slaapjes deed die ze gewent was. Het is idd lastig als ze ineens niet meer zich alleen kunnen vermaken en zoveel aandacht vragen,maar ik heb bij me zoontje gemerkt dat hij anders toch alleen maar ging huilen en dan zat ik alsnog met hem opschoot maar dan huilend en zat ik me te ergeren.Dus ging ik maar met hem spelen,waar mama en baby toch blijer van werden. Succes en hopen dat de "sprong" snel voorbij is groetjes
Hier zitten we er ook middenin! Volgens het boek zou ze rond de 30 weken weer even een hangerige periode krijgen, ik ben er klaar voor Ik geef er maar gewoon aan toe, dat is voor alle partijen het prettigste. Het is elke dag verschillend, de ene dag kan ze beter alleen spelen dan de andere dag. Lukt het wel, dan geniet ik er van, lukt het niet, dan ga ik lekker bij haar zitten of liggen en doen we samen spelletjes. Ik trek er ook vaker op uit als het weer het toelaat, mooie manier om de tijd te doden, haar moe te krijgen en bovendien vindt ze het geweldig buiten. Vermoeiend is het wel ja, vooral op dagen dat niks goed is. Ik ben dan altijd blij als man weer thuis komt, kan ik even blijven zitten als ze weer heel hard begint te schreeuwen Drinken ging een tijdje heel erg slecht, bijna 2 weken lang weigerde ze pertinent de tweede fles. Soms kreeg ik er met moeite 80cc in, maar vaker was het gillen, kreunen en afzetten, ze wilde gewoon niet. Dat vond ik wel minder geslaagd, want ze kwam onder de 500cc en we zitten ook met de vitamines natuurlijk. Toch geprobeerd om er niet te geforceerd mee om te gaan, we hebben vitamine D druppels gekocht en zijn 's middags extra vocht gaan aanbieden. Op advies van het CB zijn we wat gaan schuiven met fruit enzo, maar dat hielp niks, ze wilde evengoed haar flesje niet ook al zat er soms wel bijna 5 uur tussen. Gelukkig gaat dat nu weer beter, ze valt de fles bijna aan als ze 'm ziet Maar hey, hebben jullie gelezen in het Oei ik groei-boek dat ze kan gaan staan en stappen nu? *tikt op voorhoofd* Dochter moet zich eerst nog maar eens van de buik naar rug zien om te rollen, of gaan zitten...
Hoi, Wij zitten er ook momenteel middenin. Zijn zo van de 19 weken sprong de 26 weken sprong ingegaan! Jengelig, huilerig. Slecht slapen en de flessen niet leegdrinken is allemaal heel herkenbaar. Wat ik nu doe is er, indien het weer goed is, vaker weg gaan! Hij vindt het buiten ook erg leuk, en de tijd vliegt voorbij! Ik hoop wel dat er binnenkort een wat rustiger periode aanbreekt, want het is best pittig! Maar ja het gaat ook weer over en er komen nog vele fases aan! Wat mij ook goed hielp is het te accepteren, hoe lastig ook soms. Verder veel samen spelen etc.
Daar gebruikte ik dus de draagdoek voor . Lekker bij mama in de doek vaak sliep ze dan ook heerlijk en kon ik van alles nog doen
@ Noonoo: Mijn man en ik zeiden gisteren nog tegen elkaar, drukfoutje?! Ook dat ze een paar stapjes van tafel naar bank zetten, hahahaha! Geen idee hoe ze daar bij komen. Zijn er wel eens baby's die met 6 maanden langs de tafel stappen...... Ik moet de eerste nog tegen komen.
Fijn jullie reacties te lezen! Ik geef er ook gewoon aan toe. Het is inderdaad wel pittig. Ze is ook zo'n beetje van de 19 weken sprong, zo de 26 weken sprong ingegaan. Heeft een weekje heel goed geslapen en gegeten. Het moeilijke eten vind ik nog het lastigste van allemaal, nu gaat het nog goed. Maar de vorige sprong heeft ze twee weken amper gedronken, ze viel zelfs af.... Gelukkig is dat inmiddels al lang weer ingehaald. Hoop dat ze deze sprong wel wat beter blijft drinken, dat scheelt wat in de zorgen.
Hier gelukkig achter de rug maar heb mij er gewoon bij neergelegd veel fijner voor haar en werkt beter voor mij en met een week was het al weer bijna normaal. Wat het slapen betreft vond dat ze dat echt wel nodig had, dus gewoon bij me houden en wiegen tot ze slaapt na 1,5 week was de rust weer teruggekeerd en konden we ons ritme oppakken. succes
Toen ik dat las (de kleine man was nog geen maand), dacht ik ook, Oei, da's snel... Maarrrrrr, nu na deze sprong, hij is bijna 7 maanden, stapt hij inderdaad voorzichtig langs de tafel... Ongelooflijk snel! Aan de ene kant handig, want met mijn wederom zwangere buik, hoef ik hem niet meer van de grond te plukken, maar iets hoger Maar, aan de andere kant: hij is nog niet zo goed in luisteren.. haha, hij snapt "Nee" nog helemaal niet, en kijkt me gezellig lachend aan als ie naar de kattenbak kruipt of weer eens aan de bank of tafeltje wil gaan staan en ik neit in de buurt ben, doodeng dus! haha! Ontopic: Overigens moet ik nog wel heel veel bij 'm blijven, hij zou nu ondertussen weer uit de volgende hangerige periode moeten zijn (hij is een week te laat geboren), maar daar merk ik nog weinig van! Ik geef er dus aan toe, en laat me "misbruiken" als klimrek... (volgens de chiropractor was het helemaal niet vreemd dat ie me bij zich wil houden, omdat hij zoveel leert, is het fijn iets bekends in de buurt te hebben...) sterkte in ieder geval, maar als je er eenmaal écht aan hebt overgegeven, gaat het je heel gemakkelijk af!