Hoi! Allereerst, ik heb vandaag ook een belafspraak met de huisarts hierover. Mijn zoon heeft laatst bloed moeten laten prikken ivm medicatie die hij gebruikt (antipsychotica). Alle waarden waren goed, behalve TSH, die was wat te hoog (ik weet niet hoeveel te hoog) De andere schildklier waarde T4 was goed. Volgens de kinderpsychiater is er geen probleem en hoeft er niets te gebeuren, behalve over een tijdje opnieuw bloed prikken. Ik (Mrs Google herself) heb inmiddels gelezen dat bij een te hoge TSH de schildklier misschien te traag werkt, maar wat mij niet duidelijk is of dat alleen zo is als ook de T4 waarde afwijkt? Wie kan mij hier meer over uitleggen in Jip en Janneke taal? Als ik de symptomen namelijk zo lees herken ik dingen bij mijn zoon en als dat door medicatie beter zou kunnen worden zou dat heel fijn zijn.
Had je dit toevallig al gelezen? https://schildklier.nl/schildklieraandoeningen/te-trage-schildklier/oorzaken/subklinische-hypothyreoidie/ Zoals ik het begrijp is er sprake van een subklinische hypothyreoidie maar moet je wel nog twee keer prikken om dit vast te stellem omdat de waarde soms weer normaliseert. Ik heb zelf hashimoto dus beiden afwijkend.
Ja dan is er idd sprake van subklinische hypo. Waarschijnlijk moet er dan een paar keer geprikt worden. Volgens mij is er pas sprake van medicatie bij een tsh boven de 10, maar zal per geval verschillen. Moet in elk geval even in de gaten worden gehouden. Hier een te hoog tsh én een te laag ft4. Dan is er sowieso sprake van een traagwerkende schildklier en moeten er medicijnen geslikt worden.
Ik heb ook subklinische hypothyreoidie. Ik gebruik hier wel medicatie voor, omdat ik klachten had. Als je geen klachten hebt, hoef je er volgens mij geen medicatie voor te slikken. Wel af en toe bloedprikken om het in de gaten te houden.
Bij mij werd in eerste instantie ook aan een subklinische hypothyreoidie (TSH boven de 9 FT4 laag normaal) gedacht. Ook met medicatie gestart vanwege klachten. En pas jaren later op antistoffen getest die torenhoog waren en bleek het toch hashimoto te zijn. Ik zou een verwijzing naar de internist vragen en kijken of er een proefbehandeling met medicatie mogelijk is vanwege zijn klachten.
Dank je! Weet iemand of je ook al bepaalde klachten zou kunnen hebben als je nog net binnen de normaalwaarden valt? Ik heb kunnen terugvinden dat zoon in 2017 een TSH waarde van 3,570 had, en T4 van 19,1. (Ik moet nog ff horen wat zijn TSH waarde nu is, en ik geloof niet dat het in de tussentijd geprikt is)
Hier een te hoge THS en een 'prima' T4. Toch voel ik mezelf veel beter bij een T4 die richting die maximale grens gaat. Daarnaast ook antistoffen. Mijn TSH is drastisch gezakt (ik slikt chronisch medicatie -van ver in de 20 naar 0,27) en mijn T4 is sindsdien alleen maar gestegen (van 12 naar 18 of 19 geloof ik). Gelukkig heb ik een huisarts en internist die (los van de TSH, want daar was geen discussie over mogelijk) geloven dat ik me echt het beste voel bij een lage TSH (het liefst onder de 1) en een hoge T4. Ik zou toch net als @Krv al zegt vragen om een verwijzing naar een internist. Veel huisartsen hebben hier geen kaas van gegeten namelijk. Mijn huisarts heeft achteraf gezegd dat hij het kwalijk vindt dat hij bij mij niet eerder aan schildklier problemen heeft gedacht (als je mijn klachten bij elkaar op zou tellen...)
De huisarts gaat bellen met de kinderpsychiater om te informeren wat de TSH waarde precies was en volgende week een nieuwe belafspraak. Ze heeft al gezegd dat ze ons best wil doorverwijzen als ik dat graag wil. Wat voor klachten had jij?
Het streven is ook naar een waarde rond de 1, dus dat is niet zo raar toch? Ik zit zelf rond de 0.7 en daar voel ik mij dan goed bij. Mijn ft4 is dan rond de 13, maar die waardes zijn persoonlijk. Lijkt dan laag, maar als mijn ft4 rond de 20 zit ben ik hondsberoerd en is mijn tsh zo laag dat het niet te meten is. Ik moest zelf na maanden van klachten met het idee komen om eens op schildklier te prikken. Heel dom, want mijn zusje, oma en moeder hadden ook al een tekort.
Heb hier meerdere verhalen gelezen van vrouwen met een kinderwens en een TSH hoger dan 1 (3, 4, maar ook 5) en een huisarts of gyn die dan stelt dat het prima is. Daarom zou ik bij afwijkende schildklier waarden altijd vragen om een doorverwijzing. Gelukkig was dat bij mijn geen enkel punt van discussie.
Achteraf gezien het hele rijtje: Altijd koud, trage stoelgang, haaruitval (bij mijn wenkbrauwen) en psychische klachten in de zin van dat ik als puber nog al zwaar op de hand was en echt wel last had van neerslachtigheid. Iedereen dacht dat ik depressief was, maar achteraf gezien had ik gewoon mega schildklierhormoon te kort. En dan te bedenken dat dit echt per toeval is ontdekt, omdat ik een gynaecoloog trof die standaard prikte op schildklier bij het OFO, terwijl het merendeel van haar collega's dat niet deed...sterkte met je zoon! Ik had trouwens een menstruatie cyclus volgens het boekje en ben ook goed ingesteld nooit zonder hulp zwanger geraakt. Tijdens zwangerschappen moet mijn medicatie flink omhoog. Maar dit laatste is allemaal niet van toepassing in jouw situatie natuurlijk!
Ik bedoelde dat het streven naar 1 was als je medicatie slikt. Voor die tijd is alles tussen de 0.3 en 4 zo binnen de normaalwaardes zo ongeveer. Mijn klachten waren trouwens: Veel aankomen Buikpijn Heel moe Depressief/angstig Niet alle klachten zijn voorbij, maar wel beter.
Bedankt voor de reacties, zoon is gediagnosticeerd met ADHD en ASS, 12 jr. Dus zijn klachten hoeven niet van de schildklier te komen, maar als die TSH dus al sinds zijn 6e aan de hoge kant is vind ik het de moeite waard om er serieus naar te kijken. Lichamelijke klachten zijn: moe, spierpijn/stijfheid, gewichtstoename, vaak buikpijn Psychische klachten zijn: agressief, depressief, laag zelfbeeld/zelfvertrouwen, argwanend, zichzelf niets waard vinden, nergens zin in, soms angstig.
Oh zeker waard om te laten onderzoeken, want alle klachten kunnen (hoeft niet) er wel bij passen. Spierpijn had ik ook heel erg idd. Is dat het niet, dan weet je dat in elk geval, maar lijkt me zeker niet verkeerd om daar wat verder op in te gaan.
Een subklinische kan al ontstaan door verhoogde stress depressie etc. Daarom wordt deze vaak na 6-12 weken nogmaals bepaalt om te kijken of de waarde toeneemt of de t4 verandert. En heel vaak zie je ook dat het ook ineens weer genormaliseerd kan zijn. Ik zou dus niet meteen een verwijzing naar een internist/kinderarts doen, hangt ook van Tsh af overigens boven de 10 is een ander verhaal. Om het zo te zeggen merendeel is onschuldig en herstelt vanzelf weer of komt door medicatie.
Verhoogde stress heeft hij zeker. Huisarts wacht gesprek met kinderpsychiater af en afhankelijk van de hoogte van de TSH besluit ze dan wanneer hij weer bloed moet prikken. Ik wacht het nog maar even af, maar omdat zoon zich zo rot voelt altijd grijp je elke strohalm aan om te kijken of er iets is dat hem kan helpen. Bedankt voor je bericht, ik heb er zelf helemaal geen kaas van gegeten