He meiden, even onder een nieuwe naam, want ik moet even van me afjanken. En ik ben toch bang dat 'normaal' ik misschien herkent wordt. Ik ben even helemaal de kluts kwijt. En ik ben mega-verdrietig en zit even met de handen in mn haar! Ik hoop het hier even van me af te schrijven en misschien wat tips op te doen. Want ik weet t niet meer.. Afgelopen jaar is er een nieuwe directeur bij ons gekomen, één die het heel anders doet dan de oude. Dat is best wennen, en ik moet eerlijk bekennen; het is niet altijd leuk. Maar goed, ik doe wel mn best. Nu werk ik 3 dagen (2 aan zaak, 1 thuis), volgend jaar nog maar 2 (ouderschapsverlof) en er liggen een aantal projecten die dit jaar nog af moeten. Daar doe ik echt mn best voor en ik ben ook al aantal keer op mn vrije dagen vanuit huis bezig geweest. (Sowieso word ik die dagen best veel gebeld, maar goed...) Nou kwam er vorige week de operatie van mn kleine tussendoor. Op een dag dat ik moet werken. Die week ervoor al aardig wat in voren gewerkt, zodat ik die dag rustig bij mn kleine kon zijn. Dat vond de baas al minder leuk. Rest van die week ook niet veel gedaan (op mn vrije dagen dan he) En nu ben ik deze week ziek. Voel me echt beroerd, koorts, hoofdpijn, spierpijn, zere keel etc. Dus heb ik me met pijn in mn hart ziek gemeld. Want ik weet: er ligt een dead-line. Helaas gaat het vandaag ook nog niet goed, dus ik lig nog steeds in bed... Nou belde een collega me net. Die had een gesprek gehoord tussen de baas en de bedrijfsleider. De baas was woest geweest dat ik er niet was. Ik moest de komende weken op mn thuiswerkdag ook maar op de zaak komen (wat niet kan ivm oppas) en anders moesten we in de vakantie maar doorgaan. De bedrijfsleider was t daar niet mee eens, maar de baas wilde daar nog op terugkomen. En toen belde mn collega me dus, want zegt ze, dan weet je in elk geval wat ze over je zeggen.... Nou, je snapt het, nu zit ik te janken. Ik heb die vakantie zo hard nodig, echt toe aan ontspanning en we gaan dan ook lekker paar dagen weg. Ik ben nu zo bang dat mn baas de vakantie in gaat trekken, want geloof me meiden, dan stort ik helemaal in. Ik ben al aan t puzzelen geweest met de tijd om toch wel alles af te krijgen, en ik ben er ook van overtuigd dat dat moet lukken (al dan niet met nog paar avondjes vanuit huis, maar dat is ook geen probleem...) Ik weet nu gewoon niet wat ik moet doen. Aan de ene kant wil ik me liefst naar de zaak toe slepen zodat ze zien dat ik me niet aanstel, maar volgens mij kan dat ook nooit goed zijn. Aan andere kant wil ik t me niet aantrekken, maar dat doe ik dus wel. Zit nu al een half uur te janken. Ik weet t echt niet meer....
Kun je niet met je bedrijfsleider gaan praten? Ik bedoel, je kunt toch ziek worden? Je bent ook maar een mens. En die dingen gebeuren nou eenmaal. Ik kan me echt zooo kwaad maken om dit soort bazen. Kijk, je moet inderdaad presteren, maar niet ten koste van jezelf. Ik wou eigenlijk vragen of je met je baas kan gaan praten, maar ik heb zo het idee dat je daar niet echt om staat te springen. Sterkte, ik weet hoe je je voelt. Groetjes Noor
Wat een rot situatie zeg. Erg slecht van je baas om zo te reageren. Ze kunnen juist eerder een oplossing zoeken voor de deadline in plaats van zich druk te maken om of iemand wel of niet ziek is. Het lijkt me inderdaad het beste als je met je bedrijfsleider gaat praten want op die manier met elkaar omgaan is echt niet goed. Heb je een vast contract?
Bedrijfsleider staat wel aan mijn kant, werk ik al jaren mee. En daar heb ik voor dat ik dit hoorde ook al mee gepraat. Als ik met baas moet praten komt t niet goed denk ik. Al vaker woorden mee gehad, en denk dat ik dingen zeg wat ik beter niet kan doen..... Of ik ga gigantisch janken (wat ik nu dus ook doe..)
Ja, heb vast contract. Heb ook jaren met plezier hier gewerkt (voor oude baas) Vraag me alleen af of ie me kan verplichten om vakantie op te geven...
Nee, tenzij je al minuren hebt staan. (en dan weet ik nog niet of dit kan) Dat ie maar van zijn luie reet af komt en zelf aan de slag gaat om die deadline te halen! Misschien kun je dat tegen hem zeggen?
Nee, zeker geen min-uren, nog plus zelfs. Mn man net gesproken, die zegt dat ik rustig moet uitzieken en dat mn baas maar op de kop gaat staan. Maar ik ben zo verdrietig, en zon twijfelkont, en zo stevig sta ik niet (meer) in mn schoenen....
Laat jezelf niet gek maken hoor. Je lijf gaat voor alles. Als je altijd netjes je werk doet, bijna nooit ziek meld enz. heeft je baas helemaal niks te klagen. Weet dat dit makkeijk gedacht is. Maar ik heb ook zo'n directeur. bah bah. Heb nu geleerd (nou ja bijna) dat ik dat gewoon links moet laten liggen. Je moet maar zo denken hij denkt alleen maar in het belang van het bedrijf. Ik vind het trouwens ook raar dat je collega belt met zo'n medeling. Lekker als je ziek bent en dan iemand een onzekergevoel geven. Vind ik niet echt netjes. Vooral niet als deze collega je een beetje kent. Had ze ook nog even kunnen bewaren.
Nou, ze belde juist om me te beschermen. Ze kent me wel aardig en dat waardeer ik ook. Mn baas is nl zo iemand die tegen alles en iedereen loopt te z**ken, en het pas als laatste zegt tegen degene waar t over gaat. Ze wilde me het gevoel van met mn rug tegen de muur besparen, want ws gooit mn baas me dit zo een keer voor de voeten, en dan weet ik helemaal niet meer waar ik t zoeken moet. Nu kan ik wel vast in mn hoofd proberen wat dingen op een rijtje te krijgen...
Zoiets is echt niet leuk en zeker niet als je je zowiezo al ziek voelt. Volgens mij mogen ze vakantie niet zomaar afpakken, je hebt toch recht op vakantie. Zeker als het ook al geboekt is kunnen ze je echt niet laten komen. Denk eigenlijk wel dat ze je kunnen verplichten om op thuiswerkdagen te komen naar het bedrijf maar dat weet ik niet zeker. Maar ik vind het wel een maffe baas je hebt er al alles aan gedaan om je doel te halen zoals bv met de operatie op andere momenten werken zodat je die uren toch gehad hebt en dan nog zo moeilijk doen. Ziek worden kan iedereen overkomen, en daar kun je ook niet op inspelen van tevoren. In ieder geval succes ermee en hopen dat het toch allemaal mee gaat vallen.
Als jij een vakantie geboekt hebt en je baas verplicht je om alsnog te komen werken... dan moet hij ook maar de kosten dragen van de annulering etc en zorgen voor een vervangende (liefst duurdere ) vakantie. Mbt de operatie van je zoontje, hiervoor geldt in principe het wettelijk zorgverlof en daarbij heb je ook al bewezen dat je hart voor de zaak hebt, door al in het voor te werken en ook al vanuit huis op je vrije dagen het een en ander doet. Wat een l*lhannes zeg, die directeur! Meid, ziek lekker uit en denk maar zo.... al lijkt het nog zo triest, het zonnetje schijnt achter de wolken!!! Met andere woorden: het komt wel goed!
Ik snap heel goed dat je jed it aantrekt. Maar je baas zit ook fout, want die moet er rekening mee houden dat werknemers ziek kunnen worden of om een andere reden (operatie kind) thuis zijn. Hij waardeerd jou dus blijkbaar niet voor wat je allemaal doet voor het werk, buiten je werkdagen om!!! Je werkt je rot en je krijgt dit... bedankt! En wat betref je vakantie... Jij bent verplicht,als werknemen, om dat tijdig aan te geven en vrij te vragen. Hij is, denk ik, ook verplicht als werkgever om daar niks meer aan te veranderen. Zeker niet 2 weken voor de vakantie. Over je collega, ik vind het inderdaad heel lief van haar dat ze je belt. Zo zouden meer collega's moeten zijn! Heel evel sterkt. Enne...trek het je niet te veel aan.
Je werkgever mag je vakantiedagen alleen intrekken als er een calamiteit gaande is. Bijv: als je in een ziekenhuis werkt en er gebeurt een grote ramp dan heb je kans dat je terug moet komen om patienten te verzorgen. Dus als er *nu* iets ernstigs gebeurt en je moet *nu* meteen komen... Een deadline is geen calamiteit, en al helemaal niet als dat pas over 2 weken is... Dus als hij je vakantiedagen intrekt, zou ik daar zeker actie op ondernemen. Verder sluit ik me aan bij de rest, probeer je er niks van aan te trekken en bedenk wat je wil zeggen als je baas het je voor de voeten gooit. Als je het nu op kunt brengen, kun je even opzoeken hoe eea wettelijk gezien geregeld is. (of eventueel de vakbond bellen als je daar lid van bent) Beterschap en sterkte!
Ik sluit me aan bij bovenstaande reacties. Balen zeg zo'n baas!! Vooral rustig uitzieken, en je niet op je kop laten zitten. Helemaal omdat je er al jaren, met plezier, werkt. Succes!
dank lieve meiden, wat moest ik zonder jullie! Ik probeer t ook naast me neer te leggen, ik doe hard genoeg mn best. Ik ga morgen wel overleggen met de bedrijfsleider wat er nog allemaal moet gebeuren en wie wat wanneer kan doen. Dan doe ik toch mn best, en ga ik nu eerst uitzieken! (riep ze heel stoer...)
Whaaa, nu moet t niet gekker worden. Ik heb net de bedrijfsleider gesproken. Die gaat vast paar dingen voor me doen, zodat we morgen goed kunnen overleggen over wat er nog moet gebeuren en wanneer (de schat) Hij vertelde me ook dat de baas boos was. Baas heeft dus zelfs gezegd dat ik maar extra dagen moet komen werken voor de tijd dat ik ziek ben. En ook dat ik de thuiswerkdagen dus ook maar moet komen. Bedrijfsleider heeft gezegd dat ie t daar niet mee eens is, en dat ik toch niet expres ziek ben en dat ik echt wel mn best doe om t af te krijgen. Nou had de baas gezegd, we zullen wel eens zien... Ik word hier echt niet goed van.
Jezus wat een zak zeg die baas van je. Weet je zeker dat hij wel een mens is? Een beetje menselijk wezen had niet zo gereageerd op iemand die ziek is. Je bent toch niet 10x per jaar ziek? En volgens mij is half NL ziek nu. Moet je ook nog een briefje van de dokter hebben, dat je wel echt ziek bent? Of van je moeder? Kan me echt kwaad maken om die schijtzak. En dan is het nog niet eens mijn eigen baas... Hoezo moet je op je vrije dagen terug komen? Waar slaat dat nou weer op? Als je fulltime zou werken en je bent een week ziek, zou je toch ook niet 3 weekenden moeten komen om het in te halen? Beetje rare beredenering.. Heb ook niet echt advies voor je, maar kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Sterkte ermee!
Wat een zak zeg die directeur! Ziek is ziek hoor, en als hij zo dramt en je barst in tranen uit, zou ik gewoon zeggen, ik word hier helemaal overspannen van, ik wil een gesprek met de bedrijfsarts. En dan een week extra thuisblijven Veel sterkte hoor!!!
Dat zei mn man ook al. Probleem is dat ik ook zelf wel graag t werk af wil hebben (en ik ben ook van mening dat dat ook wel moet kunnen lukken..) Maar als iemand dan zo reageert dan word ik gewoon onwijs verdrietig........ Net alweer zitten janken. Pff, droog nog uit zo...